Άρθρο 17 Απαιτούμενο περιθώριο φερεγγυότητας (Άρθρο 17 της Οδηγίας (ΕΕ) 2016/2341)

1. Το απαιτούμενο περιθώριο φερεγγυότητας καθορίζεται όπως αναφέρεται στις παραγράφους 2 έως 6, σύμφωνα με τις αναληφθείσες υποχρεώσεις.
2. Το απαιτούμενο περιθώριο φερεγγυότητας είναι ίσο προς το άθροισμα των ακόλουθων δύο αποτελεσμάτων:
α) πρώτο αποτέλεσμα:
το 4 % των μαθηματικών προβλέψεων (τεχνικών αποθεματικών), τα οποία αφορούν τις εργασίες πρωτασφαλίσεως και τις αποδοχές αντασφαλίσεως άνευ αφαιρέσεως των αντασφαλιστικών εκχωρήσεων, πολλαπλασιάζεται επί τον αριθμητικό λόγο, ο οποίος δεν είναι μικρότερος του 85 %, για την τελευταία οικονομική χρήση, των συνολικών μαθηματικών προβλέψεων (τεχνικών αποθεματικών) μετά την αφαίρεση των αντασφαλιστικών εκχωρήσεων, προς το μαθηματικό ποσό των ακαθάριστων προβλέψεων (αποθεματικών).
β) δεύτερο αποτέλεσμα:
για ασφαλιστικές υποχρεώσεις για τις οποίες υφίστανται κεφάλαια κινδύνου και δεν είναι αρνητικά, το 0,3 % των κεφαλαίων που έχουν αναληφθεί από το Ι.Ε.Σ.Π.-Τ.Ε.Α. πολλαπλασιάζεται επί τον λόγο, ο οποίος δεν είναι μικρότερος του 50 %, για την τελευταία οικονομική χρήση, του συνολικού κεφαλαίου κινδύνου που παραμένει εις βάρος του Ι.Ε.Σ.Π.-Τ.Ε.Α. μετά τις αντασφαλιστικές εκχωρήσεις και αντεκχωρήσεις, προς το συνολικό κεφάλαιο αντασφάλισης ακαθάριστου κινδύνου χωρίς την αφαίρεση της αντασφάλισης.
Για τις πρόσκαιρες ασφαλίσεις θανάτου ανώτατης διάρκειας τριών ετών, ο λόγος αυτός είναι 0,1 %. Για τις ασφαλίσεις διάρκειας μεγαλύτερης των τριών και μικρότερης των πέντε ετών, ο λόγος αυτός είναι 0,15 %.
3. Για τις πρόσθετες ασφαλίσεις που αναφέρονται στο άρθρο 2 παράγραφος 3 στοιχείο α) σημείο iii) της οδηγίας 2009/138/ΕΚ, το απαιτούμενο περιθώριο φερεγγυότητας είναι ίσο με το απαιτούμενο περιθώριο φερεγγυότητας για τα Ι.Ε.Σ.Π.-Τ.Ε.Α. που καθορίζεται στο άρθρο 18.
4. Για τις εργασίες κεφαλαιοποιήσεως που αναφέρονται στο άρθρο 2 παράγραφος 3 στοιχείο β) σημείο ii) της οδηγίας 2009/138/ΕΚ, το απαιτούμενο περιθώριο φερεγγυότητας είναι ίσο με το 4 % των μαθηματικών αποθεματικών που υπολογίζονται σύμφωνα με την παράγραφο 2 στοιχείο α).
5. Για τις εργασίες που αναφέρονται στο άρθρο 2 παράγραφος 3 στοιχείο β) σημείο i) της οδηγίας 2009/138/ΕΚ, το απαιτούμενο περιθώριο φερεγγυότητας είναι ίσο με το 1 % των στοιχείων ενεργητικού τους.
6. Για τις ασφαλίσεις που αναφέρονται στο άρθρο 2 παράγραφος 3 στοιχείο α) σημεία i) και ii) της οδηγίας 2009/138/ΕΚ και για τις εργασίες που αναφέρονται στο άρθρο 2 παράγραφος 3 στοιχείο β) σημεία iii) έως v) της οδηγίας 2009/138/ΕΚ, το απαιτούμενο περιθώριο φερεγγυότητας είναι ίσο με το άθροισμα των εξής:
α) εφόσον το Ι.Ε.Σ.Π.-Τ.Ε.Α. αναλαμβάνει τον επενδυτικό κίνδυνο, ποσοστό 4 % των τεχνικών προβλέψεων (τεχνικών αποθεματικών), υπολογιζόμενο σύμφωνα με την παράγραφο 2 στοιχείο α),
β) εφόσον το Ι.Ε.Σ.Π.-Τ.Ε.Α. δεν αναλαμβάνει τον επενδυτικό κίνδυνο, αλλά το ποσό που προορίζεται να καλύψει τα έξοδα διαχείρισης καθορίζεται για περίοδο μεγαλύτερη των πέντε ετών, ποσοστό 1 % των τεχνικών προβλέψεων (τεχνικών αποθεματικών), υπολογιζόμενο σύμφωνα με την παράγραφο 2 στοιχείο α),
γ) εφόσον το Ι.Ε.Σ.Π.-Τ.Ε.Α. δεν αναλαμβάνει τον επενδυτικό κίνδυνο και το ποσό που προορίζεται να καλύψει τα έξοδα διαχείρισης δεν καθορίζεται για περίοδο μεγαλύτερη των πέντε ετών, ποσό ισοδύναμο προς το 25 % των καθαρών διοικητικών εξόδων της τελευταίας οικονομικής χρήσης που αφορούν τις εν λόγω ασφαλίσεις και εργασίες,
δ) εφόσον το Ι.Ε.Σ.Π.-Τ.Ε.Α. καλύπτει τον κίνδυνο θανάτου, ποσοστό 0,3 % των κεφαλαίων κινδύνου, υπολογιζόμενο σύμφωνα με την παράγραφο 2 στοιχείο β).

  • 20 Νοεμβρίου 2019, 15:52 | Ιωάννης Τζανάκος, Γ.Γ. ΕΛΕΤΕΑ

    Το άρθρο 17 θα πρέπει να τροποποιηθεί και να απλοποιηθεί σημαντικά ώστε να ενσωματωθεί οργανικά στην ελληνική πραγματικότητα του νόμου 3029/2002.

    Αυτό μπορεί να συμβεί αν προηγηθεί εντός του νόμου μία σαφής διάκριση κλάδων ασφάλισης των ΙΕΣΠ-ΤΕΑ με βάση τον κίνδυνο που καλύπτουν (π.χ. κλάδος συνταξιοδοτικών παροχών με/χωρίς εγγυήσεις, κλάδος συμπληρωματικών παροχών θανάτου, κλάδος λοιπών συμπληρωματικών παροχών όπως ανικανότητας, αναπηρίας, ασθένειας ή ατυχήματος, θανάτου λόγω ατυχήματος, παύσης της απασχόλησης, και ένδειας).