Άρθρο 07 – Αρμοδιότητες της Α.Π.Α.

1. Η Α.Π.Α. έχει ως αρμοδιότητα τη χάραξη εθνικής στρατηγικής αερομεταφορών, τη ρύθμιση και θέσπιση των κανονισμών που εντάσσονται στις αρμοδιότητές της και την άσκηση εποπτείας στη λειτουργία της πολιτικής αεροπορίας, την εφαρμογή του εθνικού και ενωσιακού δικαίου και των διεθνών συμβάσεων, όπως της Σύμβασης περί Διεθνούς Πολιτικής Αεροπορίας της 7ης Δεκεμβρίου 1944 («Σύμβασης του Σικάγο»), που κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο του ν. 211/1947 (Α΄ 35), για την πολιτική αεροπορία.
2. Η Α.Π.Α. ορίζεται ως:
α) “εθνική αρχή αεροναυτιλίας”, για τους σκοπούς του άρθρου 62 του Κανονισμού (ΕΕ) 1139/2018 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 4ης Ιουλίου 2018, για τη θέσπιση κοινών κανόνων στον τομέα της πολιτικής αεροπορίας και την ίδρυση Οργανισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την Αεροπορική Ασφάλεια (L 212),
β) “εθνική εποπτική αρχή”, για τους σκοπούς του άρθρου 4 του Κανονισμού (ΕΚ) 549/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 10ης Μαρτίου 2004, για τη χάραξη του πλαισίου για τη δημιουργία του Ενιαίου Ευρωπαϊκού Ουρανού (L 96), του άρθρου 2 του Κανονισμού (ΕΚ) 550/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 10ης Μαρτίου 2004, σχετικά με την παροχή υπηρεσιών Αεροναυτιλίας (L 96), του άρθρου 4 του Εκτελεστικού Κανονισμού (ΕΕ) 373/2017 της Επιτροπής, της 1ης Μαρτίου 2017, σχετικά με τον καθορισμό κοινών απαιτήσεων για τους παρόχους υπηρεσιών διαχείρισης της εναέριας κυκλοφορίας/αεροναυτιλίας και άλλων λειτουργιών του δικτύου διαχείρισης της εναέριας κυκλοφορίας και της εποπτείας τους (L 62) και του άρθρου 12 του Εκτελεστικού Κανονισμού (ΕΕ) 317/2019 της Επιτροπής, της 11ης Φεβρουαρίου 2019, σχετικά με την καθιέρωση μηχανισμού επιδόσεων και συστήματος χρέωσης τελών στον Ενιαίο Ευρωπαϊκό Ουρανό (L 56),
γ) “ανεξάρτητη εποπτική αρχή” για τους σκοπούς του άρθρου 11 της Οδηγίας 2009/12/ΕΚ, του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για τα Αερολιμενικά Τέλη, όπως ενσωματώθηκε στην εθνική έννομη τάξη με το άρθρο 8 του π.δ. 52/2012 (Α’ 102),
δ) “εθνική εποπτική αρχή” για τους σκοπούς του άρθρου 3 του Κανονισμού (ΕΕ) 139/2014 της Επιτροπής, της 12ης Φεβρουαρίου 2014, για τη θέσπιση απαιτήσεων και διοικητικών διαδικασιών για τα αεροδρόμια (L 44),
ε) “εθνική αρμόδια αρχή προστασίας από έκνομες ενέργειες”, για τους σκοπούς του άρθρου 9 του Κανονισμού (ΕΚ) 300/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Μαρτίου 2008, για τη θέσπιση κοινών κανόνων στο πεδίο της ασφάλειας της πολιτικής αεροπορίας και του παραρτήματος 17 της Σύμβασης του Σικάγο για την Πολιτική Αεροπορία (L 97),
στ) η εθνική αρμόδια αρχή για τους σκοπούς του άρθρου 17 του Εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2019/947 της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της 24ης Μαΐου 2019, για τους κανόνες και τις διαδικασίες που διέπουν τη λειτουργία μη επανδρωμένων αεροσκαφών (L 152),
ζ) η εθνική αρμόδια αρχή για τους σκοπούς του άρθρου 16 του Κανονισμού (ΕΚ) 261/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Φεβρουαρίου 2004, για τη θέσπιση κοινών κανόνων αποζημίωσης των επιβατών αεροπορικών μεταφορών και παροχής βοήθειας σε αυτούς σε περίπτωση άρνησης επιβίβασης και ματαίωσης ή μεγάλης καθυστέρησης της πτήσης και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 295/91 (L 46),
η) η εθνική αρμόδια αρχή για τους σκοπούς του άρθρου 14 του Κανονισμού (EK) 1107/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 5ης Ιουλίου 2006, σχετικά με τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία και των ατόμων με μειωμένη κινητικότητα όταν ταξιδεύουν αεροπορικώς (L 204),
θ) η αρμόδια αρχή για τους σκοπούς της παρ. 3 του άρθρου 6 και της παρ. 12 του άρθρου 16 του Κανονισμού (ΕΕ) 376/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 3ης Απριλίου 2014, για την αναφορά, ανάλυση και παρακολούθηση περιστατικών στην πολιτική αεροπορία (L 122),
ι) η αρμόδια αρχή για τους σκοπούς του άρθρου 5 του Κανονισμού (ΕΕ) 2015/340 της Επιτροπής, της 20ής Φεβρουαρίου 2015, για τον καθορισμό τεχνικών απαιτήσεων και διοικητικών διαδικασιών όσον αφορά στις άδειες και τα πιστοποιητικά ελεγκτών εναέριας κυκλοφορίας (L 63).
3. Επίσης, η Α.Π.Α. είναι αρμόδια για:
α) τη διασφάλιση των δικαιωμάτων των επιβατών και των χρηστών των αερολιμένων σχετικά με τη δίκαιη και αντιπροσωπευτική επιβολή τελών, εντός των ορίων που θεσπίζονται από το ενωσιακό και εθνικό δίκαιο.
β) Την εξέταση καταγγελιών, όπως ειδικότερα ορίζεται στο άρθρο 30.
γ) Την επίλυση διαφορών, όπως ειδικότερα ορίζεται στο άρθρο 31.
δ) Τη διενέργεια διαιτησίας, όπως ειδικότερα ορίζεται στο άρθρο 32.
ε) Την έκδοση, ανανέωση, κατάργηση, διατήρηση, αναστολή και ανάκληση κάθε είδους άδειας, καθώς και πιστοποίησης δραστηριοτήτων πολιτικής αεροπορίας, όπως η πιστοποίηση της πτητικής ικανότητας, της λειτουργίας, του σχεδιασμού, της κατασκευής και της συντήρησης των αεροσκαφών και γενικά του εξοπλισμού πολιτικής αεροπορίας.
στ) Την αναγνώριση και αποδοχή των τίτλων, των αδειών και των πιστοποιητικών που έχουν εκδοθεί από άλλες αρχές και είναι απαραίτητα για την άσκηση του οποιουδήποτε επαγγέλματος ή δραστηριότητας στον χώρο της πολιτικής αεροπορίας.
ζ) Τη λήψη αποφάσεων, μέτρων και την επιβολή κυρώσεων στο πλαίσιο άσκησης των καθηκόντων πιστοποίησης, εποπτείας και επιβολής σε θέματα που άπτονται της ασφάλειας, της προστασίας του περιβάλλοντος και της προστασίας από έκνομες ενέργειες στον χώρο της πολιτικής αεροπορίας.
η) Τη συνεργασία σε τεχνικό επίπεδο και τη συμμετοχή σε εθνικούς και διεθνείς οργανισμούς αναφορικά με την ασφάλεια και την προστασία από έκνομες ενέργειες των αερομεταφορών, της αεροναυτιλίας και των αεροδρομίων, καθώς και τη συνεργασία με τις αρχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ιδίως τον Οργανισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την Ασφάλεια της Αεροπορίας (EASA) και τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό για την Ασφάλεια της Αεροναυτιλίας (EUROCONTROL), προκειμένου να διεξάγουν από κοινού επιθεωρήσεις και ελέγχους στην Ελλάδα σε φορείς που εποπτεύονται από την Α.Π.Α. και σε φορείς σε τρίτες χώρες που εμπίπτουν στις αρμοδιότητες των ευρωπαϊκών οργανισμών.
θ) Την εισαγωγή ρυθμίσεων αναφορικά με όλους τους τομείς που εμπίπτουν στο πεδίο της αρμοδιότητάς της και την προσαρμογή τους σε ευρωπαϊκούς ή διεθνείς κανονισμούς.
ι) Την εισήγηση ρυθμίσεων προς τα αρμόδια εθνικά όργανα αναφορικά με την προσήκουσα ενσωμάτωση του ενωσιακού δικαίου στην εθνική έννομη τάξη στους τομείς της αρμοδιότητάς της, με σκοπό την ομοιόμορφη, ταχεία και προς όφελος του δημοσίου συμφέροντος εφαρμογή αυτών, καθώς και τη διατύπωση γνώμης για σχέδια νόμων που ρυθμίζουν ζητήματα που εμπίπτουν στο πεδίο των αρμοδιοτήτων της.
ια) Την έκδοση οδηγιών και κανονισμών, συμπεριλαμβανομένων των Οικείων Κανονισμών Επίγειας Εξυπηρέτησης των Αερολιμένων σύμφωνα με το άρθρο 24 του ν. 3913/2011 (Α’ 18), καθώς και την εποπτεία στον χώρο των τελών αερολιμένων, τη διασφάλιση της ποιότητας των παρεχόμενων υπηρεσιών, καθώς και την εισαγωγή και εφαρμογή ενός κοινού συστήματος επιβολής τελών είτε στην περίπτωση των αερολιμένων που λειτουργούν σε ενιαίο δίκτυο για την εξυπηρέτηση ευρύτερης περιοχής, είτε στην περίπτωση των αερολιμένων που εξυπηρετούν την ίδια πόλη. Επίσης, με την επιφύλαξη των προβλεπομένων στις οικείες Συμβάσεις Παραχώρησης, είναι αρμόδια για την έγκριση συστημάτων χρέωσης ή/και του ύψους των τελών αερολιμένων, περιλαμβανομένων των μεθόδων επιβολής τελών βάσει κινήτρων ή ρύθμισης των ανώτατων τιμών, σύμφωνα με τις ειδικότερες προβλέψεις που περιλαμβάνονται στο ενωσιακό ή διεθνές κανονιστικό πλαίσιο.
ιβ) Τη διεξαγωγή διμερών και πολυμερών διαπραγματεύσεων για τη σύναψη αεροπορικών συμφωνιών με τρίτες χώρες, καθώς και τη συμμετοχή στις διαπραγματεύσεις που διεξάγει η Ευρωπαϊκή Ένωση με τρίτες χώρες για τη σύναψη συνολικών και ευρύτερων αεροπορικών συμφωνιών, κατόπιν διαβούλευσης με τους αρμόδιους φορείς.
ιγ) Την έκδοση κανονισμών και οδηγιών, καθώς και τον καθορισμό των διαδικασιών που αφορούν στις πτήσεις αεροσκαφών, δημόσιες ή ιδιωτικές.
ιδ) Την εποπτεία της λειτουργίας της αεροπορικής αγοράς, την τήρηση των κανόνων στην αγορά των αεροπορικών μεταφορών και εν γένει υπηρεσιών και τη λήψη των αναγκαίων σχετικών μέτρων.
ιε) Τη διεξαγωγή επιθεωρήσεων και ελέγχων για την εφαρμογή των κανόνων του διεθνούς, ενωσιακού και εθνικού δικαίου που αφορούν στην πολιτική αεροπορία, είτε κατόπιν αιτήσεως είτε αυτεπαγγέλτως, για τη διαπίστωση παραβάσεων των ανωτέρω κανόνων, όπως ειδικότερα ορίζεται στο άρθρο 26 του παρόντος και τον Κανονισμό Επιθεωρήσεων, δυναμένη να επιβάλλει διοικητικές κυρώσεις ιδίως κατά το άρθρο 33.
ιστ) Τον συντονισμό και τη συνεργασία με άλλους φορείς και αρχές, καθώς και για κάθε άλλη ενέργεια που είναι απαραίτητη στο πλαίσιο της άσκησης των αρμοδιοτήτων της.
Με απόφαση του καθ’ ύλην αρμόδιου Υπουργού, δύναται να μεταβιβάζονται ή να ανατίθενται στην Α.Π.Α. περαιτέρω αρμοδιότητες σχετικά με θέματα που εμπίπτουν στην αποστολή και τις αρμοδιότητές της.

  • 9 Σεπτεμβρίου 2020, 11:34 | Night Flight

    Επιχειρείται να γίνει μια απαρίθμηση της νομοθεσίας αρμοδιοτήτων της Α.Π.Α. με συνέπεια να υπάρχουν παραλήψεις Νομοθεσίας ή να επικεντρώνεται ο ορισμός σε ορισμένα άρθρα κανονισμών υπερθεματίζοντας τα. Π.χ. παράγραφος 2 α), ενώ παραλείπονται εντελώς άλλοι κανονισμοί όπως (ΕΕ) 965, όπου δίνονται περιγραφικά ενώ είναι κανονισμοί που ισχύουν και αναθεωρούνται. Μπορεί να γίνει αναφορά στον βασικό κανονισμό ΕΕ 1139/2018, όπως αυτός εφαρμόζεται και αναθεωρείται

  • 9 Σεπτεμβρίου 2020, 10:31 | AOPA HELLAS

    Αρθρο 7. 3ια & συναφές με επίγειες υπηρεσίες Αρθρο 47

    Η ΑΟΡΑ Ελλάς, είναι η μεγαλύτερη ένωση χειριστών & ιδιοκτητών αεροσκαφών Γενικής Αεροπορίας (ΓΑ) της χώρας. Είναι μέλος της παγκόσμιας οργάνωσης AOPA που εξυπηρετεί τα συμφέροντα εκατοντάδων χιλιάδων μελών της ανά τον κόσμο. Η ΑΟΡΑ Ελλάς είναι ένα από τα 79 μέλη-κράτη της Διεθνούς ΙΑΟΡΑ.

    Οι πρακτικές των υπηρεσιών επίγειας εξυπηρέτησης , στην Ελλάδα, όσον αφορά τόσο το κοστολόγιο αλλά και τις τεχνικές προδιαγραφές που εφαρμόζουν για τα ελαφρά αεροσκάφη και ελικόπτερα , είναι προβληματικές και παράλογες ώς προς την Γενική Αεροπορία, αντιβαίνοντας πολλές φορές σε οποιαδήποτε βέλτιστη πρακτική που ακολουθείται σε άλλα Ευρωπαϊκά / Δυτικά κράτη .

    Η AOPA HELLAS προτείνει στο άρθρο 7 , παρα 3, να προβλεφθεί νέα παράγραφος «Η ενσωμάτωση οποιασδήποτε Κοινοτικής οδηγίας που είναι προς όφελος του χρήστη» και συγκεκριμένα με υπο-παραγράφους :
    1.την ενσωμάτωση της κοινοτικής οδηγίας CELEX_31996L0067_EL , όπου σύμφωνα με το Αρθρο 5 πρέπει να «..συγκροτείται επιτροπή απαρτιζόμενη από τους εκπροσώπους των χρηστών ή τις αντιπροσωπευτικές οργανώσεις τους…. « & παρα. 2 « Κάθε χρήστης δικαιούται να συμμετέχει στην επιτροπή ή να εκπροσωπείται από οργάνωση στην οποία αναθέτει την αποστολή αυτή».
    2.Την ενσωμάτωση της κοινοτικής οδηγίας CELEX_31996L0067_ΕΝ αθρο 7
    a.Παράγραφος 1 “Member States shall take the necessary measures in accordance with the arrangements laid down in article 1 to ensure the freedom to self-handle”

  • 9 Σεπτεμβρίου 2020, 10:29 | AOPA HELLAS

    ΑΡΘΡΟ 7 παρα.3 (η) , (θ)
    Η ΑΟΡΑ Ελλάς, είναι η μεγαλύτερη ένωση χειριστών & ιδιοκτητών αεροσκαφών Γενικής Αεροπορίας (ΓΑ) της χώρας. Είναι μέλος της παγκόσμιας οργάνωσης AOPA που εξυπηρετεί τα συμφέροντα εκατοντάδων χιλιάδων μελών της ανά τον κόσμο.
    Η ΑΟΡΑ Ελλάς είναι ένα από τα 79 μέλη-κράτη της Διεθνούς ΙΑΟΡΑ.

    Η AOPA HELLAS , θεωρεί πολύ σημαντικό να γεφυρωθεί το κενό συνεργασίας μεταξύ των stakeholders της Γενικής αεροπορίας (που είναι μεγάλο κομμάτι της Πολιτικής Αεροπορίας).
    Οπότε και θεωρούμε επιβεβλημένο να ενσωματωθεί στα άρθρα και να αναφερθεί ξεκάθαρα η συνεργασία με την εθνική AOPA HELLAS σε τεχνικό επίπεδο με τη μορφή «μόνιμου ειδικού συμβούλου για θέματα Γενικής Αεροπορίας» σε κάθε περίπτωση σχεδιασμού ή επερχόμενης αλλαγής κανονιστικών ή τεχνικών οδηγιών ή διευκρίνηση εφαρμογών οδηγιών της EASA στους τομείς :
    • Airspace
    • Airports
    • Pilot Licensing
    • Operational regulations
    • Environment
    • Facilitation (Customs)
    • User fees/taxation
    • Aircraft certification
    • Meteorology
    • Equipment requirements

    Η Α.Π.Α οφείλει να ενσωματώσει επίσης την προτροπή της EASA και του ICAO *για συνεργασία με τις εθνικές AOPA στους παραπάνω τομείς ,για τους οποίους η Α.Π.Α καταλαβαίνουμε ότι θα έχει την πλήρη εποπτεία ώστε να βελτιωθούν όλοι, για πολλούς από τους οποίους η Ελλάδα, ενίοτε έχει βρεθεί απολογούμενη -λόγω κακών πρακτικών- στον ICAO.
    * «In 1964 IAOPA was accepted as the sole general aviation observer to ICAO proceedings, a distinction the organization maintains to this day.
    In addition to regular participation at ICAO headquarters and regional meetings, IAOPA represents the interests of general aviation in the European Union, Eurocontrol, European Civil Aviation Conference and Joint Aviation Authorities.»
    (https://www.iaopa.org/what-is-general-aviation/index.html)

  • 8 Σεπτεμβρίου 2020, 21:32 | Σ.Π.

    Στον τομέα των δικαιωμάτων επιβατών, οι αεροπορικές αρχές στα αεροδρόμια δρουν επί του παρόντος:
    -Προληπτικα,αφού οι υπάλληλοι διαπιστώνουν επί τόπου αν παρασχέθηκε βοήθεια και φροντίδα στους επιβάτες και αν ενημερώθηκαν για τα δικαιώματα τους
    -Κατασταλτικα, αφού επιβάλλονται τα σχετικά πρόστιμα,με άμεση γνώση των γεγονότων.
    Η απουσία αεροπορικών αρχών αποτελεί σοβαρή υποβάθμιση των δικαιωμάτων των επιβατών, παρά τις περί αντιθέτου εξαγγελίες.

  • 8 Σεπτεμβρίου 2020, 16:39 | Φ Λουλουδάκης

    Το παρόν νομοσχέδιο δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντα της Χώρας, των πολιτών και των επιβατών. Αφαιρεί τον Κρατικό έλεγχο και την εποπτεία από όλα τα
    αεροδρόμια της Χώρας. Η προσχηματική διεξαγωγή τακτικών και έκτακτων ελέγχων δεν μπορεί να υποκαταστήσει την επιτόπια παρουσία της εποπτικής αρχής. Η ιδιωτικοποιημένη μορφή των αεροδρομίων επιτάσσει αυξημένο έλεγχο από το Κράτος. Η μεταφορά όλων των αρμοδιοτήτων της μέχρι τώρα ΥΠΑ στην ΑΠΑ χωρίς την στελέχωση στα περιφερειακά αεροδρόμια όπου ήδη υπάρχει η δομή των αερολιμενικών τμημάτων αφήνει κενά στο ασφάλεια, το safety και την ανεξέλεγκτη αυθαιρεσία των εταιριών. Είναι δυνατόν από τα πιο απλά περιστατικά ο επιβάτης να πρέπει να απευθυνθεί στην Αθήνα για οποιοδήποτε παράπονο ή να μην υπάρχει επιτόπια κρατική παρουσία σε πιθανή κατάσταση εκτάκτου ανάγκης; Η Πολιτεία οφείλει να είναι παρούσα στα περιφερειακά αεροδρόμια ώστε να εξασφαλίζει το αίσθημα ασφάλειας των επιβατών, τον ενισχυμένο ρόλο της εποπτείας αλλά και επέμβασης όπου χρειαστεί. Η εξ΄αποστάσεως συγκέντρωση όλων των αρμοδιοτήτων στη νέα Υπηρεσία χωρίς την επιτόπια παρουσία κρίνεται αδύνατη από την υπάρχουσα εμπειρία και την κοινή λογική. Οι παραβιάσεις των κανονισμών και οδηγιών απλά δεν μπορούν να ελεγχθούν. Ο συντονισμός των σχεδίων και των τόσων αρμοδιοτήτων της ΥΠΑ στα κατά τόπους ακριτικά και μη αεροδρόμια απλά καταργείται. Με αυτόν τον τρόπο γίνεται μια μεταφορά κρατικής εξουσίας στους διαχειριστές και τους χρήστες των αεροδρομίων σε κεντρικό και περιφερειακό επίπεδο σε μια κρίσιμη στιγμή για τη Χώρα!!! Θα έπρεπε για λόγους δημοσίου συμφέροντος να χρησιμοποιηθούν οι υφιστάμενες δομές στα αεροδρόμια της Χώρας όπου υπάρχει ήδη εξειδικευμένο προσωπικό και όχι να σταματήσει κάθε έννοια ελέγχου των αεροδρομίων χάνοντας ταυτόχρονα ανθρώπινο κεφάλαιο και τεχνογνωσία από τον παροπλισμό των υφιστάμενων αερολιμενικών τμημάτων.
    Φ. Λουλουδάκης
    Αερολιμενικός
    Γραφείο Αερολιμενικού Ελέγχου Ρόδου

  • 8 Σεπτεμβρίου 2020, 13:37 | Κωνσταντίνος Σημαιάκης

    Πρόταση Διόρθωσης παραγ. 3(η): Τη συνεργασία σε τεχνικό επίπεδο και τη συμμετοχή σε εθνικούς και διεθνείς οργανισμούς ……. ιδίως τον Οργανισμ ό της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την Ασφάλεια της Αεροπορίας (EASA) και τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό για την Ασφάλεια της Αεροναυτιλίας (EUROCONTROL), στο πλαίσιο που ορίζεται από τους αντίστοιχους Ευρωπαϊκούς κανονισμούς. Τούτο διότι:
    Ο Οργανισμός EUROCONTROL δεν έχει αρμοδιότητα στη διεξαγωγή επιθεωρήσεων. Σε κάθε περίπτωση η συνεργασία των εποπτικών αρχών με την EASA και EUROCONTROL ορίζεται σαφώς σε διάφορους Ευρωπαϊκόυς Κανονισμούς. Ειδικότερα για την συνεργασία με την EASA υπάρχουν διάφορα άρθρα π.χ. 83 μέχρι και 92 του Ε.Κ. 2018/1139 που ορίζουν ότι συνεργασία ενδέχεται να υπάρξει σε διάφορους τομείς. Συνεπώς η αναφορά στο πλαίσιο των Ευρωπαϊκών Κανονισμών είναι αρκετή και καλύπτει όλες τις περιπτώσεις. Επιπλέον το Eurocontrol είναι ένας συμβουλευτικός Οργανισμός της Ε.Ε. που έχει συμφωνία με την ΥΠΑ και η οποία συμφωνία μαλλον πρέπει να επικαιροποιηθεί αν κριθεί ότι αντίστοιχες συμβουλές θα είναι χρήσιμες και για την Α.Π.Α.

  • 8 Σεπτεμβρίου 2020, 13:28 | Κωνσταντίνος Σημαιάκης

    Πρόταση για Διόρθωση ονόματος εποπτικών αρχών:
    Η προτεινόμενη αλλαγή αναφέρεται στο γεγονός ότι η οντότητα της παραγράφου (α) δεν μπορεί να ονομάζεται «εθνική αρχή αεροναυτιλίας». Τούτο διότι ο κανονισμός 549/2004 εννοεί σαφώς ότι η «Εθνική Εποπτική Αρχή» είναι η «Εθνική Εποπτική Αρχή Αεροναυτιλίας» αφού όπως ορίζει το άρθρο 4 αναφέρεται σε εποπτεία των παρόχων υπηρεσιών Αεροναυτιλίας καθώς και όλοι οι κανονισμοί που αναφέρονται στο άρθρο 3 του ίδιου κανονισμού σχετίζονται μόνο με την αεροναυτιλία. Η έννοια αυτή των καθηκόντων της εν λόγω αρχής εξειδικεύεται περεταίρω στο άρθρο 4 του Ε.Κ. 2017/373, όπου γίνεται απολύτως σαφές ότι η εν λόγω αρχή είναι αυτή της πιστοποίησης και εποπτείας παρόχων υπηρεσιών Αεοροναυτιλίας. Συνεπώς η παρ. 2(β) θα πρέπει να αναφέρεται στην «Εθνική Εποπτική Αρχή Αεροναυτιλίας». Το άρθρο 62 του Ε.Κ. 2018/1139 αναφέρεται στις αρμοδιότητες της «Εθνικής Αρμόδιας Αρχής» (όρος από την επίσημη Ελληνική μετάφραση του Ε.Κ. 2018/1139). Η κάθε Χώρα μπορεί να ορίσει μια ή περισσότερες τέτοιες αρχές αναλογα με το αντικείμενο με το οποίο θα ασχοληθεί (της Αεροναυτιλίας συμπεριλαμβανομένης). Για παράδειγμα, στο αρθρο 62, παρα. 4 (σελ 45) αναφέρει (ελληνική έκδοση του Ε.Κ. 2018/1139): «Η εθνική αρμόδια αρχή του κράτους μέλους στο οποίο βρίσκεται το αεροδρόμιο είναι υπεύθυνη για τα καθήκοντα που αφορούν το πιστοποιητικό αεροδρομίου κατά το άρθρο 34 παρα. 1 και το πιστοποιητικό για τον φορέα εκμετάλλευσης αεροδρομίου κατά το άρθρο 37 παράγραφος 1.
    Η εν λόγω εθνική αρμόδια αρχή είναι επίσης υπεύθυνη για τα καθήκοντα εποπτείας και επιβολής όσον αφορά τους φορείς που είναι αρμόδιοι για την παροχή υπηρεσιών επίγειας εξυπηρέτησης ή τις AMS σε αυτό το αεροδρόμιο». Ομως οι τελευταίες αυτές δραστηριότητες δεν σχετίζονται με την αεροναυτιλία και συνεπώς η αντίστοιχη αρχή!

  • 8 Σεπτεμβρίου 2020, 13:12 | Κωνσταντίνος Σημαιάκης

    Αναγραφή των Ευρωπαϊκών κανονισμών με τη σωστή τους μορφή:
    Γενική παρατήρηση: Στο κέιμενο του σχεδίου Νόμου, αναφέρονται διάφοροι Ευρωπαϊκοί Κανονισμοί, με τον αριθμό και την χρονολογία έκδοσής των να μην συνάδει με τον αντίστοιχο επίσημο χαρακτηρισμό των. Οι παλαιότεροι Ε.Κ. προτάσουν τον αριθμό τους και έπεται το έτος π.χ. Ε.Κ. 549/2004 ενώ οι νεότεροι και ειδικότερα αυτοί που εκδίδονται από την EASA προτάσουν το έτος και έπεται ο αριθμός τους π.χ. 2018/1139 ή 2017/373 κ.λ.π. (Η παρατήρηση αφορά επίσης και άλλα άρθρα π.χ. 26, 43 (α)) .

  • 8 Σεπτεμβρίου 2020, 13:26 | ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΥ

    Α. Να προστεθούν στην παράγραφο 2, μετά το σημείο (δ), οι ακόλουθοι ορισμοί:
    – “εθνική αρμόδια αρχή” για τους σκοπούς του άρθρου 3ζ Κεφάλαιο ΙΙ – Αεροπορικές Μεταφορές της Οδηγίας 2003/87 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με τη θέσπιση συστήματος εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπής αερίων θερμοκηπίου EU ETS – Έγκριση Σχεδίου Παρακολούθησης.
    – “εθνική αρμόδια αρχή” για τους σκοπούς του άρθρου 52 – Κεφάλαιο IV του Εκτελεστικού Κανονισμού (ΕΕ) 2018/2066 της Επιτροπής, για την παρακολούθηση και την υποβολή εκθέσεων σχετικά με τις εκπομπές αερίων θερμοκηπίου – Υποβολή Σχεδίων Παρακολούθησης.
    – “εθνική αρμόδια αρχή” για τους σκοπούς του Κατ’ Εξουσιοδότηση Κανονισμού 2019/1603 (ΕΕ) της Επιτροπής, όσον αφορά τα μέτρα που έχει θεσπίσει ο Διεθνής Οργανισμός Πολιτικής Αεροπορίας για την παρακολούθηση, την υποβολή εκθέσεων και την επαλήθευση των εκπομπών των αεροπορικών μεταφορών με σκοπό την εφαρμογή παγκόσμιου αγορακεντρικού μέτρου (CORSIA).
    – “εθνική αρμόδια αρχή” για τους σκοπούς του Κανονισμού (ΕΕ) 2012/748 της Επιτροπής σχετικά με τον καθορισμό εκτελεστικών κανόνων για την πιστοποίηση αξιοπλοΐας και την περιβαλλοντική πιστοποίηση αεροσκαφών και των σχετικών προϊόντων, εξαρτημάτων και εξοπλισμού.

    Β. Να προστεθεί στην παράγραφο 3, μετά το σημείο (η), η ακόλουθη αρμοδιότητα:
    – Τη συνεργασία σε τεχνικό επίπεδο και τη συμμετοχή σε εθνικούς και διεθνείς οργανισμούς και επιτροπές, όπως είναι η Τεχνική Επιτροπή Προστασίας Περιβάλλοντος της Αεροπορίας του Διεθνούς Οργανισμού Πολιτικής Αεροπορίας (ICAO CAEP ), η Ευρωπαϊκή Ομάδα Περιβάλλοντος της Αεροπορίας (European Aviation Environmental Group) της European Civil Aviation Conference (ECAC), ο Οργανισμός της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την Ασφάλεια της Αεροπορίας (EASA) και ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός για την Ασφάλεια της Αεροναυτιλίας (EUROCONTROL), και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή με σκοπό τη διαμόρφωση του κανονιστικού πλαισίου αναφορικά με την προστασία περιβάλλοντος και τον περιορισμό της κλιματικής αλλαγής από τις δραστηριότητες της Πολιτικής Αεροπορίας, και τη διεξαγωγή στην Ελλάδα των απαιτούμενων επιθεωρήσεων, ελέγχων και πιστοποιήσεων που απορρέουν από το πλαίσιο αυτό.

    Κωνσταντίνα Χρυσικοπούλου
    Αν Προϊσταμένη Τμήματος Προστασίας Περιβάλλοντος ΥΠΑ

  • 8 Σεπτεμβρίου 2020, 11:27 | Γεώργιος Νίκου

    Άρθρο 7 παρ.2.ε
    Ο όρος «προστασία» είναι λανθασμένος και πρέπει να αποδοθεί ο ορθός όρος, όπως ρητά ορίζεται σε όλους τους ευρωπαϊκούς σχετικούς κανονισμούς (ΕΚ 300/2008, 18/2010, 1998/2015 και πλήθος άλλων κανονισμών και εμπιστευτικών αποφάσεων του εν λόγω τομέα, παράρτημα 17 σύμβασης Σικάγου), δηλαδή πρέπει να ορίζεται ως «Αρμόδια Αρχή Ασφάλειας της πολιτικής αεροπορίας από έκνομες ενέργειες» διότι η απόδοση προέρχεται από το «aviation security» κι όχι το «aviation protection».

  • 7 Σεπτεμβρίου 2020, 20:40 | Επαμεινώνδας Αμωράτης Ελεγκτής Εν. Κυκλοφορίας Αν. Τ. ΥΠΑ Δ4/Β

    Απόσπασμα από το Άρθρο 7 παρ. 1 :

    «Η ΑΠΑ έχει ως αρμοδιότητα τη χάραξη εθνικής στρατηγικής αερομεταφορών…»

    Σχόλιο :

    Οι αρμοδιότητες της ΑΠΑ όπως προβλέπονται από το Διεθνές και Εθνικό Κανονιστικό Πλαίσιο έως σήμερα δεν περιλάμβαναν τη χάραξη εθνικής στρατηγικής αερομεταφορών, η οποία εντάσσεται στην εθνική αναπτυξιακή στρατηγική, και είναι εξ ορισμού αντικείμενο της κυβερνητικής πολιτικής.
    Ο νομοθέτης έχει δώσει χαρακτήρα ανεξάρτητης αρχής μη συμβατής με την χάραξη πολιτικής και στρατηγικής αερομεταφορών.

    Πρόταση διατύπωσης για το το Άρθρο 7 παρ. 1 :

    « Η Αρχή Πολιτικής Αεροπορίας (Α.Π.Α.)
    ορίζεται ως η εθνική αρμοδία αρχή του Ενωσιακού Δικαίου στον τομέα της Πολιτικής Αεροπορίας.
    Η ΑΠΑ ασκεί σε εθνικό και διεθνές επίπεδο τα καθήκοντα, τις υποχρεώσεις και τις εξουσιοδοτήσεις που της παρέχονται ως κρατική, κανονιστική, ρυθμιστική και εποπτική αρχή στο πλαίσιο του Διεθνούς Δικαίου.
    1. Οι αρμοδιότητες της ΑΠΑ προσδιορίζονται στο πλαίσιο του Διεθνούς Δικαίου :
    Α) των προτύπων για την πολιτική αεροπορία της Σύμβασης του Σικάγου του 1944 για την Πολιτική Αεροπορία, η οποία έχει επικυρωθεί από τη Βουλή των Ελλήνων και των Παραρτημάτων της Σύμβασης όπως τροποποιούνται και ισχύουν.
    Β) του Ενωσιακού Δικαίου για την αεροπορία με ένα σύνολο εφαρμοστικών και κατ’ εξουσιοδότηση Κανονισμών :
    i) του Βασικού Κανονισμού της Αεροπορίας (Ε.Κ. 1139/2018) και των Κανονισμών του Ενιαίου Ευρωπαϊκού Ουρανού (Ε.Κ. 549/2004, 550/2004, 551/2004) και
    ii) σχετικών με την ασφάλεια και την προστασία των αεροσκαφών, των επιβατών, των συστημάτων, των τεχνικών μέσων, των δικτύων ,των πληροφοριακών συστημάτων.
    ii) σχετικών με τα τέλη αεροσκαφών, τη διαχείριση χρονοθυρίδων και την προστασία του περιβάλλοντος ,
    iv) τέλος κάθε ευρωπαϊκού κανονισμού με πεδίο εφαρμογής που περιλαμβάνει διατάξεις με εφαρμογή στον τομέα της πολιτικής αεροπορίας
    2. Η ΑΠΑ συμμετέχει κατά αρμοδιότητα στις διαδικασίες του Διεθνούς Οργανισμού Πολιτικής Αεροπορίας (ICAO) και του ευρωπαϊκού οργανισμού για την ασφάλεια της Αεροπορίας (EASA). Η ΑΠΑ συνεργάζεται επίσης με το EUROCONTROL και άλλους ευρωπαϊκούς και διεθνείς οργανισμούς συμμετέχοντας σε ευρωπαϊκές και διεθνείς διασκέψεις στον τομέα των αρμοδιοτήτων της.
    3. Ασκεί καθήκοντα κρατικής εκπροσώπησης σε θέματα σχέσεων Κράτους – Πολίτη στον τομέα των αρμοδιοτήτων της.
    4. Απαντάει κατά αρμοδιότητα σε ερωτήσεις εκπροσώπων της βουλής των Ελλήνων σε θέματα πολιτικής αεροπορίας.
    5. Ασκεί τα καθήκοντα της Αρχής της Πολιτικής Αεροπορίας και συνάπτει συμφωνίες στα θέματα αρμοδιότητας της στον τομέα του Πολιτικο-Στρατιωτικού συντονισμού όπως προβλέπονται και από τον Ευρωπαϊκό Κανονισμό για την Ευέλικτη Χρήση του Εναερίου Χώρου (Ε.Κ. 2150/2005 Flexible Use of Airspace).

    Απόσπασμα από το Άρθρο 7 παρ. 2 :

    «Η ΑΠΑ ορίζεται ως : α) “εθνική αρχή αεροναυτιλίας”, για τους σκοπούς του άρθρου 62 του Κανονισμού (ΕΕ) 1139/2018 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 4ης Ιουλίου 2018, για τη θέσπιση κοινών κανόνων στον τομέα της πολιτικής αεροπορίας και την ίδρυση Οργανισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την Αεροπορική Ασφάλεια (L 212),»

    Σχόλιο :

    Το άρθρο 62 του Κανονισμού (ΕΕ) 1139/2018 προβλέπει αρμόδια εθνική αρχή για την πολιτική αεροπορία. Προτείνεται αντίστοιχη διόρθωση αεροναυτιλίας

    Πρόταση διατύπωσης για το το Άρθρο 7 παρ.2 :

    «Η ΑΠΑ ορίζεται ως : «α) “εθνική αρμόδια αρχή αεροναυτιλίας”, για τους σκοπούς του άρθρου 62…»

    Σχόλιο για τα στοιχεία α) έως ι) της παραγράφου 2 του Άρθρου 7 :

    Η περιγραφή των αρμοδιοτήτων της ΑΠΑ με απαρίθμηση και παράθεση συγκεκριμένων διατάξεων από Ευρωπαϊκούς Κανονισμούς, στα στοιχεία α) έως ι) της παραγράφου 2 του Άρθρου 7 του Σχεδίου Νόμου, δίνει την εσφαλμένη εντύπωση της αποκλειστικής περιγραφής των αρμοδιοτήτων της ΑΠΑ στο πλαίσιο των Ευρωπαϊκών Κανονισμών.
    Η εισαγωγική φράση στην παράγραφο 2 «Η ΑΠΑ ορίζεται ως :» ακολουθούμενη από δέκα στοιχεία α) έως ι), με αναφορές σε Ευρωπαϊκού Κανονισμούς και Οδηγίες, είναι δυνατόν να θεωρηθεί ως παράθεση με αποκλειστικό τρόπο των αρμοδιοτήτων της ΑΠΑ, ενώ οι ποικίλες αρμοδιότητες της ορίζονται σε μεγάλο αριθμό ΕΚ.
    Ένα παράδειγμα κινδύνου να δημιουργηθεί σύγχυση για τις αρμοδιότητες είναι ότι ενώ υπάρχουν δύο Κανονισμοί της Ευρ. Ένωσης για τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη, ο ΕΚ 945/2019 για συστήματα μη επανδρωμένων αεροσκαφών και φορείς εκμετάλλευσης συστημάτων μη επανδρωμένων αεροσκαφών τρίτων χωρών και ο ΕΚ 947/2019 για τους κανόνες και τις διαδικασίες που διέπουν τη λειτουργία μη επανδρωμένων αεροσκαφών, για τις αρμοδιότητες της ΑΠΑ αναφέρεται μόνο ο ένας.
    Η αναφορά στο στοιχείο στ) μόνο του ΕΚ 947/2019 οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η ΑΠΑ δεν ασκεί τις αρμοδιότητες που προβλέπονται για την αρμόδια αρχή στον δεύτερο ΕΚ για τα μη επανδρωμένα, του ΕΚ 945/2019.
    Επίσης ενδεικτική είναι η απουσία στην παράθεση αρμοδιοτήτων της ΑΠΑ ενός σημαντικού Ε.Κ. για την αεροναυτιλία όπως είναι ο ΕΚ 1048/2018 σχετικά με τον καθορισμό απαιτήσεων για τη χρήση του εναέριου χώρου και διαδικασιών λειτουργίας για την πλοήγηση βάσει επιδόσεων.
    Επομένως δεν θα πρέπει να υπάρξει περιθώριο σύγχυσης για τις αρμοδιότητες της ΑΠΑ όπως γίνεται φανερό από τα παραπάνω.

    Πρόταση διατύπωσης της εισαγωγικής φράσης της παραγράφου 2:

    Προτείνεται η εισαγωγή της φράσης «Η ΑΠΑ ορίζεται ως η αρμόδια εθνική αρχή μεταξύ άλλων, στους παρακάτω Ευρωπαϊκούς Κανονισμούς :»

  • 6 Σεπτεμβρίου 2020, 17:06 | Ιωάννης Γαλιώνης

    Στο εδάφιο ιγ) της παρ. 3 ο όρος «πτήσεις» αεροσκαφών παραπέμπει στις πτήσεις αυτές καθ’ αυτές, κάτι που είναι αρκετά περιοριστικό. Προτείνω να τροποποιηθεί το εδάφιο ως εξής:

    Την έκδοση κανονισμών και οδηγιών, καθώς και τον καθορισμό των διαδικασιών που αφορούν στην εκμετάλλευση και πτητική λειτουργία αεροσκαφών, δημόσια ή ιδιωτική.

  • 6 Σεπτεμβρίου 2020, 17:01 | Ιωάννης Γαλιώνης

    Στην 3η παράγραφο πιστεύω ότι πρέπει να προστεθεί η νηολόγηση και η τήρηση των σχετικών μητρώων και βιβλίων, που προβλέπονται από τον Κώδικα Αεροπορικού Δικαίου (Ν. 1815/1988, άρθρο 17).

    Ιωάννης Γαλιώνης
    Αερολιμενικός (ΠΕ1/Α’)
    Αερολιμενικό Τμήμα ΚΑΘΜ

  • 6 Σεπτεμβρίου 2020, 17:59 | Ιωάννης Γαλιώνης

    Στη 2η παράγραφο πιστεύω ότι δεν απαιτείται η αναφορά όλων των (Εκτελεστικών) Κανονισμών, που σχετίζονται με τις αρμοδιότητες της EASA και τον Κανονισμό 1139/2018. Εφόσον, προκριθεί, όμως, η αναλυτική τους αναφορά πρέπει να συμπληρωθεί ότι η ΑΠΑ θα είναι η αρμόδια αρχή και βάσει των εξής: παρ. 21.1 του 748/2012, παρ. 26.10 του 2015/640, άρθρο 7α του 1321/2014, άρθρο 11β του 1178/2011, άρθρο 3 του 965/2012, παρ. BOP.PAS.005 του 2018/395, παρ. SAO.GEN.105 του 2018/1976, άρθρο 19 του 2019/945, άρθρο 2 του 923/2012, άρθρο 4 του 2018/1048, καθώς και ότι θα είναι η αρμόδια αρχή για τον έλεγχο εφαρμογής του 1332/2011.

    Περαιτέρω, στην ίδια παράγραφο θεωρώ ότι απαιτείται η αναφορά του ότι η ΑΠΑ θα είναι η αρμόδια αρχή και βάσει των ακόλουθων άρθρων δύο Κανονισμών, που δεν σχετίζονται με την EASA και τον Κανονισμό 1139/2018: άρθρα 4, 12 και 13 του Κανονισμού 1008/2008, και άρθρο 5 του Κανονισμού 785/2004.

    Ιωάννης Γαλιώνης
    Αερολιμενικός ΠΕ1/Α’
    Αερολιμενικό Τμήμα ΚΑΘΜ

  • 4 Σεπτεμβρίου 2020, 16:05 | Κωνσταντίνος ΚΑΡΑΓΕΩΡΓΗΣ, ΥΠΑ, Αν. Π/Εθνικής Εποπτικής Αρχής Αεροναυτιλίας

    Εδάφιο (ιε)

    Μετά τις λέξεις “διαπίστωση παραβάσεων”, προτείνεται να προστεθούν οι ακόλουθες λέξεις: “αποκλίσεων ή μη-συμμορφώσεων”.

  • 4 Σεπτεμβρίου 2020, 16:12 | Κωνσταντίνος ΚΑΡΑΓΕΩΡΓΗΣ, ΥΠΑ, Αν. Π/Εθνικής Εποπτικής Αρχής Αεροναυτιλίας

    Παρ. 2

    Εδάφιο (α)

    Ο όρος “εθνική αρχή αεροναυτιλίας” δεν έχει αποδοθεί εκ παραδρομής ορθά από την αγγλική. Πρέπει να αντικατασταθεί με τον όρο “εθνική αρμόδια αρχή”. Στον άρθρο 62 του Κανονισμού 2018/1139 αναφέρεται στα αγγλικά ο όρος: “national competent authority” για να συμπεριλάβει τις αρχές για όλους τους τομείς της αεροπορίας. Όπως είναι σήμερα αποτυπωμένος ο ανωτέρω όρος στο προσχέδιο νόμου, δεν συμπεριλαμβάνεται στο άρθρο, ο τομέας των πτητικών προτύπων (αξιοπλοΐα και πτητική λειτουργία αεροσκάφους) στις αρμόδιες αρχές.

  • 4 Σεπτεμβρίου 2020, 07:50 | Β. Χουτζούμης

    Ἡ ΑΠΑ ἀσφαλῶς μὲν δύναται νὰ περιλαμβάνῃ εἰς τὰς ἁρμοδιότητας αὐτῆς τὴν πιστοποίησιν καὶ ἐποπτείαν ὑπηρεσιῶν, ὡς τοῦτο ἀναφέρεται εἰς τὸ ἄρθρον 4 περὶ σκοποῦ τῆς Ἀρχῆς, οὐδόλως ὅμως δύναται νὰ χαράσσῃ, κατὰ τὸ ἄρθρον 7, παρ.1 τοῦ ἐν λόγῳ σχεδίου, τὴν ἐθνικὴν στρατηγικὴν ἀερομεταφορῶν, ἡ ἁρμοδιότης τῆς ὁποίας δὲν δύναται παρὰ νὰ ἀνήκῃ εἰς τὴν ἐκτελεστικὴν ἐξουσίαν καὶ οὐχὶ εἰς ἀνεξάρτητον διοικητικὴν ἀρχήν. Τίθεται συναφῶς τὸ ἐρώτημα ἐὰν εἶναι σκόπιμον ἢ ἀκόμη ἐπιτρεπτὸν μία ἀνεξάρτητος διοικητικὴ ἀρχὴ νὰ ἀποφασίζῃ ἐπὶ τῆς διαμορφώσεως τόσον τοῦ ἐθνικοῦ καὶ τοῦ ἑνωσιακοῦ κανονιστικοῦ πλαισίου ὅσον καὶ ἐπὶ διακρατικῶν συμφωνιῶν, ἐπὶ θεμάτων δηλονότι μεγίστης ἐθνικῆς, οἰκονομικῆς καὶ ἐν τέλει πολιτικῆς σημασίας.

  • 31 Αυγούστου 2020, 00:22 | Τάσος Α.

    Παράγραφος 2(α):
    Το άρθρο 62 του Κανονισμού (ΕΕ) 1139/2018 και ειδικότερα οι παράγραφοι 2(β) και 4 αυτού ορίζουν σαφώς την αρμοδιότητα εποπτείας και όχι την διαχείριση του έργου της αεροναυτιλίας.
    Η Εθνική Αρχή Αεροναυτιλίας είναι τύποις και ουσία η ΥΠΑ, η οποία παρέχει υπηρεσίες αεροναυτιλίας και συνεπώς ο φυσικός χώρος της συγκεκριμένης αρμοδιότητας είναι στην ΥΠΑ και όχι στην ΑΠΑ.
    Η ΑΠΑ μπορεί να είναι μόνο η Εθνική Εποπτική Αρχή που εποπτεύει την Αεροναυτιλία, που διασφαλίζει και πιστοποιεί ότι η ΥΠΑ, καθ’ όλο το εύρος των δραστηριοτήτων της, εφαρμόζει την εθνική, ευρωπαϊκή και διεθνή νομοθεσία καθώς και τις διεθνείς συμβάσεις. Και φυσικά η ανωτέρω νομοθεσία αφορά ειδικότερα στην αεροναυτιλία και στη λειτουργία του Ενιαίου Ευρωπαϊκού Ουρανού. Οι ρόλοι είναι απόλυτα σαφείς και διακριτοί.
    Η ΑΠΑ είναι εποπτεύων μηχανισμός και η ΥΠΑ εποπτευόμενος.

    ΓΕΝΙΚΗ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ
    Όλοι οι Κανονισμοί που αναφέρονται στην παραπάνω παράγραφο 2 του άρθρου 7, εξουσιοδοτούνται από τις διατάξεις του Βασικού Κανονισμού «(ΕΕ) 1139/2018 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για τη θέσπιση κοινών κανόνων στον τομέα της πολιτικής αεροπορίας και την ίδρυση Οργανισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την Αεροπορική Ασφάλεια».
    Κατά συνέπεια, και για την αποσυμφόρηση του νόμου θα αρκούσε μόνο να γίνει αναφορά στον ανωτέρω Κανονισμό που συμπεριλαμβάνει όλες τις αρμοδιότητες, διατάξεις, υποχρεώσεις που εκπροσωπούνται από την εκάστοτε Εθνική Αρμόδια Αρχή (National Competent Authority) η οποία ορίζεται:
    -είτε ως Εθνική Εποπτική Αρχή (National Supervisory Authority – NSA) που σύμφωνα με το παρόν σχέδιο νόμου θα πρέπει να εκπροσωπείται από την ΑΠΑ
    -είτε ως Εθνική Αρχή Αεροναυτιλίας ή Πάροχος Υπηρεσιών Αεροναυτιλίας (Air Navigation Service Provider – ANSP) που θα πρέπει να εκπροσωπείται από την ΥΠΑ
    -είτε ως Εθνική Αερολιμενική Αρχή ή Πάροχος Υπηρεσιών Αεροδρομίων (Airport Service Provider – ASP) που θα πρέπει να εκπροσωπείται από την ΥΠΑ.
    Όλες λοιπόν οι λοιπές επιμέρους αναφορές σε κανονισμούς της ΕΕ αποτελούν αφενός μεν υπερβολικό πλεονασμό, αφετέρου δε δημιουργούν το ανεπιθύμητο ρίσκο της παράλειψης πολλών άλλων σημαντικών κανονισμών της ΕΕ όπως π.χ. oι κανονισμοί EC 965/2012, EC 1321/2014, EC 1178/2011 κ.α.
    Επιπλέον, επειδή οι αναφερόμενοι κανονισμοί είναι «ζωντανά έντυπα» (living documents) τα οποία καταργούνται και αντικαθίστανται αρκετά συχνά από την Ευρωπαϊκή Βουλή, θα απαιτούνται αντίστοιχα και συχνές τροποποιήσεις του παρόντος νόμου ώστε να είναι κάθε φορά επικαιροποιημένος.
    Εξάλλου αναφορά στους ειδικότερους κανονισμούς μπορεί να γίνει στο εξουσιοδοτούμενο, με τον παρόντα νόμο, Προεδρικό Διάταγμα, όπου θα αναλύονται εκτενέστερα οι αρμοδιότητες της ΑΠΑ βάσει των περιεχόμενων συγκεκριμένων διατάξεών τους.