Άρθρο 58 – Άδεια για ημιελεύθερη διαβίωση

1. Άδεια για ημιελεύθερη διαβίωση χορηγείται σε καταδίκους οι οποίοι:
α) επιθυμούν να προσφέρουν κοινωφελή εργασία ή να συνεχίσουν την προηγούμενη επαγγελματική απασχόλησή τους, ή για τους οποίους έχει εξευρεθεί εργασία έξω από το κατάστημα κράτησης, σε δημόσιο, δημοτικό ή ιδιωτικό φορέα, ή θέση σε εγκεκριμένο πρόγραμμα επαγγελματικής κατάρτισης, ή
β) έχουν σοβαρές οικογενειακές και κοινωνικές υποχρεώσεις για τη φροντίδα ανήλικων τέκνων ή υπερηλίκων γονέων ή ατόμων με αναπηρία.
2. Η άδεια για ημιελεύθερη διαβίωση χορηγείται εφόσον: (α) ο κατάδικος λαμβάνει τακτικές άδειες, μετά τη λήξη της δεύτερης άδειάς του και την τήρηση των όρων της, και (β) είναι γονέας τουλάχιστον ενός ανήλικου τέκνου και ασκεί τη γονική μέριμνα, ή έχει τη φροντίδα υπερήλικα γονέα ή ατόμου με αναπηρία 67% και άνω, ή έχει αποδεδειγμένα εξασφαλίσει εργασία έξω από το κατάστημα, ή αποδέχεται να απασχοληθεί σε θέση εργασίας που θα του υποδεικνύεται, ή επιθυμεί να προσφέρει εργασία χωρίς αμοιβή για κοινωφελείς σκοπούς.
3. Η άδεια χορηγείται με απόφαση του Δικαστηρίου Έκτισης Ποινών μετά από εισήγηση του Συμβουλίου αδειών και πειθαρχικού ελέγχου. Στην απόφαση ορίζονται:
α) Οι ημέρες και ώρες απουσίας του κατάδικου από το κατάστημα κράτησης ή από άλλες εγκαταστάσεις ημιελεύθερης διαβίωσης στις οποίες τοποθετείται,
β) ο λόγος απουσίας και το είδος της απασχόλησης ή των δραστηριοτήτων του κατά τη διάρκειά της,
γ) (i) εάν εργάζεται, ο τρόπος αμοιβής και το ασφαλιστικό καθεστώς του κατά τα οριζόμενα στα άρθρα 41 και 45 επ. του παρόντος, και οι υπεύθυνοι του καταστήματος και του χώρου απασχόλησης οι οποίοι συνεργάζονται για τη διευθέτηση των συναφών ζητημάτων, (ii) εάν προσφέρει εργασία για κοινωφελείς σκοπούς, η διάθεση του απαραίτητου εξοπλισμού και η κάλυψη των δαπανών προσφοράς της εργασίας και μετάβασης στον τόπο όπου αυτή προσφέρεται, το ασφαλιστικό καθεστώς του και οι υπεύθυνοι του καταστήματος και του φορέα απασχόλησης οι οποίοι συνεργάζονται για τη διευθέτηση των συναφών ζητημάτων, (iii) εάν ασκεί τη γονική μέριμνα ανηλίκου ή φροντίζει άτομο με αναπηρία, οι υπεύθυνοι του καταστήματος και κατάλληλα κατά περίπτωση πρόσωπα από το κοινωνικό περιβάλλον του καταδίκου ή από υπηρεσία κοινωνικής πρόνοιας για την παρακολούθηση της συνέπειάς του, και
δ) κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια.
4. Άδεια ημιελεύθερης διαβίωσης μπορεί να χορηγήσει για πρώτη φορά ύστερα από αίτηση του καταδίκου και το Δικαστικό Συμβούλιο, όταν τούτο απορρίπτει αίτηση απόλυσης υπό όρο με ή χωρίς κατ’ οίκον περιορισμό και ηλεκτρονική επιτήρηση, εφόσον ο κατάδικος πληροί τις προϋποθέσεις των παραγράφων 1 και 2 του παρόντος άρθρου. Για τον σκοπό αυτό, το Συμβούλιο αδειών και πειθαρχικού ελέγχου του καταστήματος κράτησης παρέχει στο Δικαστικό Συμβούλιο κάθε χρήσιμο στοιχείο.
5. Η άδεια ημιελεύθερης διαβίωσης λήγει αυτοδικαίως και ο κρατούμενος επανέρχεται στο προηγούμενο καθεστώς κράτησης εφόσον παύσουν να συντρέχουν οι λόγοι για τους οποίους χορηγήθηκε.

  • Αίτημα των κρατουμένων: Παρ. 3: Κατάργηση της περίπτωσης κατ’ οίκον περιορισμού με ηλεκτρονικό βραχιολάκι που αντικαθιστά την υφ’ όρων απόλυση του κρατούμενου, η οποία δεν υπήρχε στο άρθρο 60 του προηγούμενου σωφρονιστικού.

    Η ηλεκτρονική επιτήρηση ή το μέτρο του κατ’ οίκον περιορισμού μπορεί να λειτουργεί σε προγενέστερο χρονικό διάστημα από την άδεια ή την υφ’όρων απόλυση του κρατούμενου ως προστάδιο δοκιμασίας κι όχι ως αντικατάσταση τους.

  • 26 Οκτωβρίου 2017, 16:31 | Γεωργιου Παναγιώτου

    Για να γινει πιο ευκολα κατανοητή η προβληματική του συγκεκριμένου άρθρου ειναι ότι δίνει την δυνατότητα στο Συμβούλιο να παρεμβαίνει στην υφ ορων απόλυση, δηλαδή στην παραγραφο 4 αντί να υπάρχει μια νομοθετική ρυθμιση να χορηγούνται αναστολές με υφ ορων απόλυση, βλέπουμε να περιορίζεται ο κρατούμενος σπίτι του με ηλεκτρονικό βραχιολάκι και να σε κατ οικον περιορισμό. Δηλαδη να μετατρεπονται τα σπιτια του πολίτη σε φυλακή. Κανένας σεβασμός στα δικαιωματα του πολίτη και του καρτούμενου. Ειναι λάθος το σκεπτικό της παραγραφου 4