Προστίθενται παρ. 2 και 3 στο άρθρο 31 του ν. 4042/2012 (Α’ 240) και το άρθρο διαμορφώνεται ως ακολούθως:
«Άρθρο 31
Απόβλητα έλαια
- Σε ό,τι αφορά τη διασυνοριακή μεταφορά των αποβλήτων ελαίων κατ` εφαρμογή των άρθρων 11 ή 12 του Κανονισμού (ΕΕ) 1013/2006 (L 190), απαγορεύεται η διασυνοριακή αποστολή αποβλήτων ελαίων από την επικράτεια της χώρας σε εγκαταστάσεις αποτέφρωσης ή συναποτέφρωσης στο εξωτερικό, εφόσον είναι τεχνικά εφικτό η επεξεργασία με αναγέννηση (R9) να πραγματοποιηθεί στη χώρα.
- Η χωριστή συλλογή των αποβλήτων ελαίων είναι υποχρεωτική, εκτός αν η χωριστή συλλογή δεν είναι τεχνικά εφικτή, λαμβανομένων υπόψη των ορθών πρακτικών. Στην επεξεργασία των αποβλήτων ορυκτελαίων δίνεται υποχρεωτικά προτεραιότητα στην αναγέννηση ή εναλλακτικά σε άλλες εργασίες ανακύκλωσης που προσφέρουν ισοδύναμο ή καλύτερο αποτέλεσμα, από περιβαλλοντική άποψη, από ό,τι η αναγέννηση, σύμφωνα με τα άρθρα 14 και 29. Η ανάμιξη αποβλήτων ορυκτελαίων με διαφορετικά χαρακτηριστικά απαγορεύεται, όπως επίσης και η ανάμιξή τους με άλλα είδη αποβλήτων ή άλλες ουσίες, αν η ανάμειξη αυτή εμποδίζει την αναγέννησή τους ή άλλη εργασία ανακύκλωσης με ισοδύναμο ή καλύτερο συνολικό περιβαλλοντικό αποτέλεσμα από ό,τι η αναγέννηση.
- Η διαχείριση των αποβλήτων ελαίων γίνεται σύμφωνα με το π.δ. 82/2004 (Α’ 64) με το οποίο έχει θεσπιστεί Πρόγραμμα Διευρυμένης Ευθύνης του Παραγωγού (ΠΔΕΠ), το οποίο τροποποιείται με τη διαδικασία της παρ. 1 του άρθρου 25.».
Αξιότιμοι κύριοι,
Στο πλαίσιο του υπό διαβούλευση σχεδίου τροποποίησης του ν. 4042, το οποίο κινείται σε θετική κατεύθυνση θα θέλαμε να επισημάνουμε την παρατήρησή μας επί του άρθρου 37, Παρ. 2
Αναλυτικότερα :
Η ανακύκλωση των αποβλήτων (Λιπαντικών) ελαίων, όπως παρατίθεται και στην μελέτη IFEU 2017, θεωρείται η πλέον κατάλληλη διαδικασία διαχείρισης, μέσω της οποίας επιτυγχάνεται το καλύτερο περιβαλλοντικά αποτέλεσμα και ταυτόχρονα αποτελεί την επιτομή της Κυκλικής Οικονομίας. Δεν υφίσταται διαδικασία μέσω της οποίας να προσφέρεται καλύτερο ή έστω ισοδύναμο αποτέλεσμα από περιβαλλοντική άποψη εκτός της ανακύκλωσης των αποβλήτων (λιπαντικών) ελαίων και της επανένταξής των στο ρεύμα της αγοράς.
Παράλληλα οποιαδήποτε άλλη διαχείριση των αποβλήτων (λιπαντικών) ελαίων πλην της αναγέννησης, έρχεται σε πλήρη αντίθεση αφ’ ενός με το άρθρο 29 του ν. 4042 περί ιεράρχησης των δράσεων και των εργασιών διαχείρισης των αποβλήτων στο οποίο η ανακύκλωση προκρίνεται ως μέθοδος έναντι άλλου είδους ανάκτησης και αφ’ ετέρου με τα προβλεπόμενα στο ΠΔ 82/2004, και ειδικότερα στο Άρθρο 5
Κεφάλαιο Α παρ. 2.β
“Μέτρα για την ενθάρρυνση της επεξεργασίας κατά προτεραιότητα με αναγέννηση των αποβλήτων λιπαντικών ελαίων”
Άρθρο 5
Κεφάλαιο Β παρ. 2.1.
“Τα απόβλητα λιπαντικών ελαίων μετά τη συλλογή τους :
α) Υποβάλλονται κατά προτεραιότητα σε επεξεργασία με αναγέννηση”
Οφείλεται να επισημανθεί ότι η διαχείριση των αποβλήτων (λιπαντικών) ελαίων στην Ελλάδα αποτελεί σε ευρωπαϊκό επίπεδο παράδειγμα βέλτιστης πρακτικής, δεδομένου ότι ανακυκλώνει το 100% των συλλεγόμενων αποβλήτων (λιπαντικών) ελαίων όπως παρατίθεται στην μελέτη (25.03.2020) του Ευρωπαϊκού Γραφείου Περιβάλλοντος. Οποιαδήποτε άλλη διαδικασία, πλην της αναγέννησης, ενδέχεται να έχει ως αποτέλεσμα την μη επίτευξη των εθνικών στόχων της χώρας, όπως προβλέπονται στο ΠΔ 82/2004, σε επίπεδο συλλογής και ανακύκλωσης των αποβλήτων (λιπαντικών ) ελαίων.
Στο πλαίσιο αυτό προτείνεται η απαλοιφή της πρότασης “εναλλακτικά σε άλλες εργασίες ανακύκλωσης που προσφέρουν ισοδύναμο ή καλύτερο αποτέλεσμα, από περιβαλλοντική άποψη, από ό,τι η αναγέννηση, σύμφωνα με τα άρθρα 14 και 29.”
Άρθρο 37
• Σύμφωνα με τον ορισμό (άρθρο 3 του παρόντος) τα βρώσιμα λίπη και έλαια δεν περιλαμβάνονται στα Απόβλητα έλαια. Πρέπει να περιληφθούν.
Σύμφωνα με τον ορισμό (άρθρο 3 του παρόντος) τα βρώσιμα λίπη και έλαια δεν περιλαμβάνονται στα Απόβλητα έλαια. Κακώς. Πρέπει να περιληφθούν