ΜΕΡΟΣ ΙV: ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α: ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΑΤΟΜΙΚΟΥ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ Άρθρο 54 Καθιέρωση χρονικών ορίων εργασίας

Καθιερώνεται σε όλους ανεξαιρέτως τους κλάδους εργασίας και σε όλους τους τομείς οικονομικής δραστηριότητας η οκτάωρη ημερήσια, η σαραντάωρη εβδομαδιαία και η πενθήμερη εργασία.
Διατάξεις νόμων και συλλογικών συμβάσεων εργασίας για εξαήμερη εβδομαδιαία εργασία ή για μικρότερο χρόνο εβδομαδιαίας ή ημερήσιας εργασίας δεν θίγονται.
Στο πλαίσιο διευθέτησης χρόνου εργασίας του άρθρου 41 του ν. 1892/1990 (Α΄101), ως πλήρης απασχόληση νοείται και η τετραήμερη εβδομαδιαία εργασία.

  • 27 Μαΐου 2021, 23:35 | Νικόλαος Κλωθάκης

    Άρθρο 54
    Ο νόμος ορίζει την «οκτάωρη ημερήσια, η σαραντάωρη εβδομαδιαία και η πενθήμερη εργασία» και αμέσως μετά ορίζει ότι η ανωτέρω ρύθμιση δεν θίγει άλλες διατάξεις νόμου και συλλογικές συμβάσεις εργασίας.
    Ο ίδιος ο νόμος διατυπώνει χωρίς να κατ’ ονομάζει τις διατάξεις που δεν θίγει ότι δεν εφαρμόζεται . Το γεγονός αυτό προκαλεί σύγχυση και δύναται να προκαλέσει συγκρούσεις στις εργασιακές σχέσεις.
    Ο νόμος πρέπει να έχει καθολική εφαρμογή και να θέτει με ξεκάθαρο τρόπο τα όρια των ατομικών συμβάσεων.

    Για το λόγο αυτό πρέπει να αναδιατυπωθεί ως εξής:
    «Καθιερώνεται σε όλους ανεξαιρέτως τους κλάδους εργασίας και σε όλους τους τομείς οικονομικής δραστηριότητας η οκτάωρη ημερήσια, η σαραντάωρη εβδομαδιαία και η εξαήμερη εργασία.
    Συλλογικές συμβάσεις εργασίας μπορούν να ορίζουν μικρότερο χρόνο εβδομαδιαίας ή ημερήσιας εργασίας.
    Στο πλαίσιο διευθέτησης χρόνου εργασίας του άρθρου 41 του ν. 1892/1990 (Α΄101), ως πλήρης απασχόληση νοείται και η τετραήμερη εβδομαδιαία εργασία».

  • 27 Μαΐου 2021, 22:15 | ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΙΣΤΩΝ ΥΠΕΡΑΣΤΙΚΩΝ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΩΝ – ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΑΣΤΙΚΩΝ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΩΝ

    Προτείνεται στο άρθρο 54, περί καθιέρωσης των χρονικών ορίων εργασίας, να εισαχθεί ρητή πρόβλεψη περί διατήρησης της ισχύος των ειδικών ρυθμίσεων χρονικών ορίων εργασίας που αφορούν τους φορείς παροχής συγκοινωνιακού έργου και προβλέπονται στους Εσωτερικούς Κανονισμούς Λειτουργίας. Η φύση του έργου που επιτελείται εμφανίζει ιδιαιτερότητες, γεγονός που έχει ήδη αναγνωρίσει ο νομοθέτης και εξ αυτού του λόγου έχει παράσχει εξουσιοδότηση για θέσπιση ειδικότερων ρυθμίσεων με έκδοση Εσωτερικών Κανονισμών Λειτουργίας (άρθρο 14 ν. 2963/2001). Ειδικότερα, η διάταξη να διαμορφωθεί ως εξής:

    Καθιερώνεται σε όλους ανεξαιρέτους τους κλάδους εργασίας και σε όλους τους τομείς οικονομικής δραστηριότητας η οκτάωρη ημερήσια, η σαρανταώρη εβδομαδιαία και η πενθήμερη εργασία. Διατάξεις νόμων και συλλογικών συμβάσεων εργασίας για εξαήμερη εβδομαδιαία εργασία ή για μικρότερο χρόνο εβδομαδιαίας ή ημερήσιας εργασίας δεν θίγονται. Ομοίως δεν θίγονται διατάξεις Εσωτερικών Κανονισμών Λειτουργίας των φορέων παροχής συγκοινωνιακού έργου, που έχουν εκδοθεί κατ’ εφαρμογή του άρθρου 14 του ν. 2963/2001. Στο πλαίσιο διευθέτησης χρόνου εργασίας του άρθρου 41 του ν. 1892/1990 (Α’ 101), ως πλήρης απασχόληση νοείται και η τετραήμερη εβδομαδιαία εργασία.

  • 27 Μαΐου 2021, 20:08 | Σκίννερ Ανδρέας-Γεώργιος

    Το ωράριο πρέπει επιτέλους να ξεκινήσει τη μετάβασή του προς το 6ωρο τετραήμερο, με πρώτο βήμα την καθιέρωση του εφταώρου πενθημέρου, ήτοι 35 ώρες εβδομαδιαίας εργασίας.

  • Αθήνα 26/05/2021
    ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ-ΚΗΕ
    Κύριε Υπουργέ
    Το προτεινόμενο σχέδιο νόμου που θέσατε σε δημόσια διαβούλευση με τον τίτλο «Για την Προστασία της Εργασίας, κλπ», πέραν της υποχρεωτικής εναρμόνισης – ενσωμάτωσης της Ευρωπαϊκής Οδηγίας 2019/1158 για την ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και ιδιωτικής ζωής κατά την οποία εισάγονται – θεσπίζονται θετικές ρυθμίσεις μεταξύ των οποίων η άδεια πατρότητας, η άδεια φροντιστή, κατάργηση διάκρισης μεταξύ υπαλλήλων και εργατοτεχνιτών, ρυθμίσεις για την τηλεργασία κλπ, το κεφάλαιο ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ μας δίνει την δυνατότητα να ισχυριστούμε ότι η κυβέρνηση γυρίζει την εργασία εκατό χρόνια πίσω.
    Πιο συγκεκριμένα.
    Οι ρυθμίσεις των άρθρων 57 & 58 για τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας, στόχο έχουν την αλλοίωση του 8ωρου, την περαιτέρω ελαστικοποίηση και την νομιμοποίηση της αυθαιρεσίας του εργοδότη, έτσι ώστε να μην πληρώνει τις υπερωρίες. Η επίκληση του στοιχείου της δήθεν επιθυμίας του εργαζόμενου (έτσι όπως αναφέρεται στην αιτιολογική έκθεση του άρθρου 58) να εργάζεται δέκα (10) ώρες ημερησίως χωρίς καταβολή υπερωριών με αντίστοιχη ανάπαυση επειδή δεν προέκυψε συμφωνία μεταξύ του εργοδότη και σωματείου, είναι απολύτως ανακριβής και στερείται κάθε λογικής, αφού σε πρόσφατη έρευνα του ΙΝΕ ΓΣΕΕ το 73% των εργαζομένων απάντησε ότι θέλει να πληρώνεται τις υπερωρίες και αυτό γιατί οι μισθοί στη χώρα μας είναι πολύ κάτω του μέσου όρου των αντίστοιχων μισθών της ΕΕ. Βεβαίως με τη συγκεκριμένη ρύθμιση γίνεται προσπάθεια κατάργησης του θεσμού του συνδικάτου και εισαγωγή των ατομικών συμβάσεων εργασίας, ακόμη και σε εμβληματικές Επιχειρήσεις της χώρας όπως ο Όμιλος ΔΕΗ, που διέπονται από Κανονισμούς και Επιχειρησιακές Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας δεκαετιών. Άλλωστε η νομοθέτηση του 4643/2019 αυτόν ακριβώς τον στόχο υπηρετεί.
    Είναι απολύτως υποκριτικό και αντιφατικό ταυτόχρονα το γεγονός ότι ο εργαζόμενος δεν κινδυνεύει από καταγγελία της σύμβασης εάν δεν δεχθεί διευθέτηση του χρόνου εργασίας από τη στιγμή που αυτή γίνεται μόνο με αίτηση του εργαζόμενου.
    Προφανώς και στο νομοσχέδιο δεν γίνεται καμία αναφορά στις περιπτώσεις νέων προσλήψεων. Το ερώτημα προκύπτει αβίαστα. Είναι λόγος μη πρόσληψης του υποψήφιου εργαζόμενου η άρνησή του για εργασία 10ωρου ημερησίως χωρίς καταβολή υπερωριών με αντίστοιχη ανάπαυση στα πλαίσια της διευθέτησης;
    Περαιτέρω η αύξηση των υπερωριών σε 150 ώρες ετησίως, συνδυαστικά με την διευθέτηση του χρόνου εργασίας δημιουργεί, συνθήκες για μείωση της απασχόλησης, αύξησης της ανεργίας, εντατικοποίηση της εργασίας με αποτέλεσμα την αύξηση των ατυχημάτων.
    ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ: ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΥ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ
    Η εγγραφή των συνδικαλιστικών οργανώσεων στο ΓΕ.ΜΗ.Σ.Ο.Ε προκειμένου να τηρούνται σε ψηφιακή μορφή τα πλήρη στοιχεία των φυσικών προσώπων μελών της συνδικαλιστικής οργάνωσης είναι θέμα που κατά την άποψή μας αντίκειται στο νόμο 4624/2019 «Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα».
    Η καθιέρωση της ψηφοφορίας από απόσταση (ηλεκτρονική ψηφοφορία) για την ανάδειξη των οργάνων του συνδικάτου εγκυμονεί σοβαρότατους κινδύνους όπως:
    Ο κίνδυνος των χάκερ. Πάντα μπορεί να υπάρξει κάποιος που θα βρει τον τρόπο να σπάσει το πρόγραμμα.
    Απουσία διαφάνειας. Κανείς δεν γνωρίζει πού βρίσκονται οι ψήφοι και ποιος είναι υπεύθυνος για την καταμέτρησή τους.
    Έλλειψη μυστικότητας της ψήφου, αφού κάποιοι μπορούν να δουν την ψήφο που αντιστοιχεί σε κάθε όνομα. Αυτό ανοίγει το ενδεχόμενο πιέσεων προς τους ψηφοφόρους και ουσιαστικά επηρεάζει το αποτέλεσμα.
    Επιπρόσθετα με το άρθρο 92 «προστασία του δικαιώματος στην εργασία» στη ουσία καταργείται το κατοχυρωμένο (άρθρο 23 Συντάγματος) δικαίωμα της απεργίας, αφού ο οποιοσδήποτε μπορεί να επικαλεστεί ψυχολογική βία προκειμένου να διακοπή η απεργία. Άρα συνδυαστικά με τα παραπάνω και με το άρθρο 94 «Προσωπικό Ασφαλείας και Προσωπικό Ελάχιστης Εγγυημένης Υπηρεσίας» που απαιτεί από την συνδικαλιστική οργάνωση, για τις στοιχειώδεις ανάγκες του κοινωνικού συνόλου να παρέχονται υπηρεσίες τουλάχιστον ίσες με το 1/3 των συνήθως παρεχόμενων στην πραγματικότητα καταργείται η απεργία.
    Τέλος με το άρθρο 87 Προστασία Συνδικαλιστικής Δράσης εκτός της απαράδεκτης ρύθμισης – εναρμόνισης της προστασίας του συνδικαλιστικού στελέχους από απόλυση κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 15 του νόμου 1483/1984 που προστατεύει τις εργαζόμενες γυναίκες κατά την περίοδο της εγκυμοσύνης, επέρχεται μεγάλη μείωση και στον αριθμό των υποτιθέμενων προστατευόμενων συνδικαλιστικών στελεχών. Ενώ η διάταξη της παρ. 7 του ιδίου άρθρου περιπλέκει περισσότερο τα πράγματα όταν υπάρχουν περισσότερες από μία συνδικαλιστικές οργανώσεις στον ίδιο εργοδότη.
    Χαρακτηριστικό παράδειγμα στον όμιλο ΔΕΗ και ΑΔΜΗΕ λόγω των γεωγραφικών ιδιαιτεροτήτων (Ενεργειακά Κέντρα της χώρας) δραστηριοποιούνται 28 Πρωτοβάθμιες Συνδικαλιστικές Οργανώσεις οι οποίες έχουν από 50 μέλη η μικρότερη έως 4500 μέλη η μεγαλύτερη και 2 Ομοσπονδίες με συνολικό αριθμό μελών περισσότερα από 14000 χιλιάδες. Και σε συνδυασμό με την κατάργηση του άρθρου 15 του ν. 1264/1982 που έκρινε μεταξύ άλλων ζητήματα αντιπροσωπευτικότητας, διενέξεις μεταξύ εργαζομένων και εργοδότη είναι βέβαιο ότι γκρεμίζει την ουσία του ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΥ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ.
    Αναμένουμε την πρόσκλησή μας στην αρμόδια επιτροπή της βουλής κατά τη διαδικασία ακρόασης των φορέων, προκειμένου να σας εκθέσουμε τις απόψεις μας.

    Για τη ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ-ΚΗΕ
    Ο Πρόεδρος
    Γιώργος Αδαμίδης Ο Γεν. Γραμματέας
    Αντώνης Καρράς

  • Προτείνεται να δοθεί στην βιομηχανία τροφίμων, με την συναίνεση των εργαζομένων, η δυνατότητα εργασίας εκτάκτως το Σάββατο και την Κυριακή, τηρώντας όλες τις σχετικές διατάξεις.
    Οι λόγοι που το επιβάλουν είναι ότι η βιομηχανία τροφίμων παράγει και διανέμει κατά κύριο λόγο ευπαθή προϊόντα με περιορισμένη διάρκεια ζωής, ενώ εξυπηρετεί επιχειρήσεις λιανικού εμπορίου οι οποίες λειτουργούν Σάββατο και κάποιες Κυριακές, καθώς και επιχειρήσεις της μαζικής εστίασης και του Τουρισμού, προκειμένου να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της αγοράς.

  • Επί του άρθρου 54 (Μέρος IV, Κεφάλαιο Α) του νομοσχεδίου –

    Καθιέρωση χρονικών ορίων εργασίας:

    Η πρόβλεψη της καθιέρωσης πενθήμερης εβδομαδιαίας εργασίας να μην ισχύει για τις επιχειρήσεις συνεχούς λειτουργίας και οπωσδήποτε για τις επιχειρήσεις επίγειας εξυπηρέτησης, οι οποίες θα πρέπει να εξαιρεθούν. Η υποχρεωτική καθιέρωση πενθημέρου στις ανωτέρω επιχειρήσεις δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντα εργαζομένων και εργοδοτών και δεν ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες.

  • ΑΝΑΓΚΗ ΕΛΑΣΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΓΙΑ ΑΓΡΕΡΓΑΤΕΣ, ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΣΤΟΝ ΑΜΠΕΛΟΟΙΝΙΚΟ ΤΟΜΕΑ

    Κατά τη διάρκεια του τρύγου (Αύγουστος-Σεπτέμβριος) και σε σημαντικό βαθμό κατά το ξεφύλλισμα (Μάιος-Ιούνιος) υπάρχει αύξηση της ανάγκης για εποχιακούς εργάτες γης.
    Ο Σύνδεσμος Ελληνικού Οίνου εκπροσωπεί την πλειοψηφία του επώνυμου κρασιού που παράγεται από ιδιωτικά οινοποιεία και αποτελεί έναν από τους πλέον δυναμικούς κλάδους της ελληνικής οικονομίας. Με την παρούσα επιστολή, και εν όψει της προγραμματισμένης συνάντησης στις 24.09.2019, επιθυμούμε να θέσουμε υπόψη σας μια σειρά από ζητήματα που άπτονται της αρμοδιότητας σας και βαρύνουν αδικαιολόγητα την ανάπτυξη των επιχειρήσεων μας. Ειδικότερα:
    – Έκδοση ειδικού παράβολου αγοράς ασφαλιστικών εισφορών αγρεργατών και για τις κεφαλαιουχικές αγροτικές (οινοποιητικές) επιχειρήσεις. Για το θέμα αυτό σάς έχουμε ήδη υποβάλει από τις 18.09.2019 αναλυτικό υπόμνημα.

    -Είναι απαραίτητο να υπάρξει ελαστικότητα ως προς την ασφάλιση των εποχιακών εργατών. Στο υπάρχον σύστημα ΕΡΓΑΝΗ δεν υπάρχει η δυνατότητα, εφόσον δηλωθεί εργαζόμενος για εργασία την επομένη ημέρα και αυτός δεν παρουσιασθεί ή υπάρξει κώλυμα για να γίνει η εργασία, να αναιρεθεί η δήλωση ως μη γενόμενη. Θα πρέπει να πληρωθεί κανονικά η ασφάλιση για μη γενόμενη εργασία.

    -Η ίδια ανελαστικότητα απαντάται και ως προς την δήλωση των υπερωριών που γίνεται πριν την εκτέλεση των εργασιών. Δεν μπορεί να αναιρεθούν οι δηλωμένες ώρες ακόμα και αν δεν έχουν πραγματοποιηθεί για διάφορους λόγους ανωτέρας βίας για τις οποίες δεν δύναται να ευθύνεται το οινοποιείο.

    – Ευελιξία απαιτείται ως τον περιορισμό των υπερωριών κατά την περίοδο του τρύγου. Η φύση της εργασία είναι τέτοια και η αναγκαιότητα ολοκλήρωσης των εργασιών αδήριτη λόγω του ευπάθειας των σταφυλιών. Θα πρέπει, συνεπώς, το εξειδικευμένο προσωπικό να ολοκληρώσει εργασίες που δεν μπορούν να γίνουν άλλη στιγμή.

    – Τέλος, είναι απαραίτητο η σχετική ελαστικότητα να συνοδευθεί από την δυνατότητα έκδοσης ειδικού παράβολου αγοράς ασφαλιστικών εισφορών αγρεργατών και για τις κεφαλαιουχικές αγροτικές (οινοποιητικές) επιχειρήσεις, όπως συμβαίνει σήμερα μόνο για τις ατομικές επιχειρήσεις και τις προσωπικές εταιρείες. Βεβαίως, αντιλαμβανόμαστε ότι η δυνατότητα που παρέχεται για την έκδοση ειδικού παράβολου αγοράς ασφαλιστικών εισφορών αγρεργατών δεν θα πρέπει να αποτελέσει αντικείμενο καταστρατήγησης. Για τον λόγο αυτό προτείνουμε να δοθεί το σχετικό δικαίωμα και στις κεφαλαιουχικές εταιρίες, υπό την προϋπόθεση ότι πληρούνται συγκεκριμένα κριτήρια όπως: α) απασχόληση ορισμένου αριθμού εποχιακών εργατών ανά στρέμμα καλλιεργήσιμης γης, β) δυνατότητα απασχόλησης εποχιακών εργατών με έκδοση εργοσήμου για συγκεκριμένες περιόδους και δη για τις ανγάκες συγκεκριμένων εποχιακών εργασιών (π.χ. τρύγος, ξεφύλλισμα).

  • 26 Μαΐου 2021, 14:51 | ΕΤΙΤΑ

    Με αυτό το άρθρο θεσμοθετείται η ελαστικοποίηση του 8ώρου με την θεσμοθέτηση της 10ωρη εργασίας. Η νέα διευθέτηση του χρόνου εργασίας προβλέπει 10ώρη εργασία, δίχως πρόσθετη αμοιβή, για μια περίοδο αναφοράς αυξημένης απασχόλησης, με δυνατότητα συμψηφισμού εντός 6 μηνών, με λιγότερες ώρες δουλειάς σε άλλη περίοδο μειωμένης απασχόλησης ή με τη χορήγηση ημερήσιας ανάπαυσης ή με συνδυασμό μειωμένων ωρών εργασίας και ρεπό, δια ατομικής συμβάσεως εργασίας.
    12. Πλαφόν των νόμιμων υπερωριών και στη βιομηχανία και στις επιχειρήσεις παροχής υπηρεσιών, αυξάνεται στις 150 (στην μεν βιομηχανία το ετήσιο όριο, είναι 96 ώρες και στις επιχειρήσεις υπηρεσιών είναι 120 ώρες, ετησίως).Πρακτικά, αυτό θα σημάνει ότι, οι εργοδότες θα έχουν στη διάθεσή τους ένα απέραντο «ωκεανό» φτηνών υπερωριών. Ενώ με το υφιστάμενο πλαίσιο δίνεται προσαύξηση 40% στις υπερωρίες μέχρι τα ανωτέρω όρια(96 ή 120 ώρες), με το νέο πλαίσιο επεκτείνεται η χορήγηση μειωμένης προσαύξησης, για τους εργαζόμενους και άρα προκαλείται, ξεκάθαρη μείωση αποδοχών. Με αποφάσεις του Γενικού Γραμματέα Εργασίας του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων δύναται να χορηγείται κατά περίπτωση άδεια υπερωριακής απασχόλησης των μισθωτών όλων των επιχειρήσεων και εργασιών εν γένει, επιπλέον των επιτρεπόμενων ανωτάτων ορίων υπερωριακής απασχόλησης ετησίως, σε περιπτώσεις επείγουσας φύσης εργασίας. Για την κατά τα ανωτέρω υπερωριακή απασχόληση, οι μισθωτοί δικαιούνται αμοιβή ίση με το καταβαλλόμενο ωρομίσθιο προσαυξημένο κατά εξήντα τοις εκατό (60%).

  • Προτείνουμε να διαγραφεί το σχετικό άρθρο και η διευθέτηση των χρονικών ορίων εργασίας να εξακολουθήσει να ρυθμίζεται με βάση το υφιστάμενο πλαίσιο ήτοι με συλλογικές συμβάσεις εργασίας η στα πλαίσια ατομικών συμβάσεων.

  • 26 Μαΐου 2021, 14:05 | ΣΕΒΕΚ

    Προτείνεται να δοθεί στην βιομηχανία τροφίμων, με την συναίνεση των εργαζομένων, η δυνατότητα εργασίας εκτάκτως το Σάββατο και την Κυριακή, τηρώντας όλες τις σχετικές διατάξεις.
    Οι λόγοι που το επιβάλουν είναι ότι η βιομηχανία τροφίμων παράγει και διανέμει κατά κύριο λόγο ευπαθή προϊόντα με περιορισμένη διάρκεια ζωής, ενώ εξυπηρετεί επιχειρήσεις λιανικού εμπορίου οι οποίες λειτουργούν Σάββατο και κάποιες Κυριακές, καθώς και επιχειρήσεις της μαζικής εστίασης και του Τουρισμού, προκειμένου να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της αγοράς.

  • 26 Μαΐου 2021, 14:37 | Πρωτοβουλία ΕΛΛΑ-ΔΙΚΑ ΜΑΣ

    Προτείνουμε να διαγραφεί το σχετικό άρθρο και η διευθέτηση των χρονικών ορίων εργασίας να εξακολουθήσει να ρυθμίζεται με βάση το υφιστάμενο πλαίσιο ήτοι με συλλογικές συμβάσεις εργασίας η στα πλαίσια ατομικών συμβάσεων.

  • 26 Μαΐου 2021, 06:20 | Δήμητρα Τριανταφύλλου

    Αγαπητέ κύριε πρωθυπουργέ,
    Εμείς οι τρίτεκνοι απαιτούμε την ισόβια αναγνώριση
    της ιδιότητας μας ,ως τρίτεκνοι.Είναι ανεπίτρεπτο μόλις τα παιδιά μας συμπληρώνουν κάποια ηλικία να παύουμε να θεωρούμαστε τρίτεκνοι.Από τον κύριο Καραμανλή είχαμε ακούσει για την ισόβια αναγνώριση της ιδιότητάς μας και πως θα έδινε στις τρίτεκνες μητέρες και ισόβια σύνταξη…Η χώρα μας χωρίς τις τρίτεκνες οικογένειες και χωρίς κίνητρα για να αυξηθούν αυτές οι οικογένειες κινδυνεύει να γίνει μια χώρα γερόντων και οι Έλληνες μειονότητα!!!

  • 25 Μαΐου 2021, 14:44 | Αναστασία Πανοπούλου

    Όταν έχουμε εργασία με ακανόνιστες βάρδιες, ίσως θα έπρεπε κάπου να προβλεφθεί έγκαιρη ενημέρωση των εργαζομένων για τις βάρδιες τους. Δηλαδή, αν δεν είναι σταθερές οι βάρδιες, θα πρέπει οι εργαζόμενοι να ενημερώνονται αρκετά εγκαίρως για τα ωράρια των επόμενων εβδομάδων, και όχι πχ. την Παρασκευή με εφαρμογή από την Δευτέρα (βλ. Teleperformance…). Αυτό επιτρέπει καλύτερο οικογενειακό προγραμματισμό και καλύτερη ρύθμιση προσωπικής ζωής. Πρόκειται για μία ρύθμιση που προτείνει και ο ILO (βλ: σελ 15 https://www.ilo.org/wcmsp5/groups/public/—ed_protect/—protrav/—travail/documents/publication/wcms_706159.pdf). Επίσης, σε περιπτωση αλλαγής βάρδιας να υπάρχει ευελιξια αποδοχής/ανταπόκρισης από πλευράς του εργαζομένου.
    Συζήτηση επί του θέματος έχει ανοίξει και στις ΗΠΑ, ειδικά μάλιστα για τις μεγάλες εταιρείες (βλ. παλαιότερα https://www.shrm.org/resourcesandtools/legal-and-compliance/state-and-local-updates/pages/on-call-shift-scheduling.aspx)

  • ΙΙ. Άρθρo 54 – Χρονικά όρια εργασίας

    Σημερινά Δεδομένα

    Το ωράριο που καθορίζεται με διάταξη νόμου ή με κανονιστική διοικητική πράξη κατά νόμιμη εξουσιοδότηση θεωρείται «νόμιμο ωράριο», η υπέρβαση του οποίου συνιστά υπερωρία ως προς κάθε συνέπεια (νομιμότητα, αμοιβή).
    Ειδικότερα γίνεται λόγος για υπερωρία στην περίπτωση υπερβάσεως του νομίμου ωραρίου ημερήσιας απασχολήσεως, ακόμη κι αν δεν πραγματοποιείται υπέρβαση του νομίμου εβδομαδιαίου ωραρίου εργασίας , αφού δεν χωρεί συμψηφισμός της ημερησίας υπερωριακής απασχολήσεως με τις ολιγότερες ώρες απασχολήσεως σε άλλη εργάσιμη ημέρα της ίδιας εβδομάδος.

    Περαιτέρω, η πενθήμερη εβδομαδιαία απασχόληση εισήχθη με την ΕΓΣΣΕ της 26.2.75 ως δυνητικό (όχι υποχρεωτικό) σύστημα εργασίας . Το προαιρετικό αυτό σύστημα μπορεί να είναι συμβατικό ή και μονομερώς ανακλητό από τον εργοδότη.

    Σύμφωνα με το άρθρο 6 της ΕΓΣΣΕ 1984, η διάρκεια της εβδομαδιαίας απασχόλησης των εργαζομένων που απασχολούνται σε οποιοδήποτε εργοδότη με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου, ορίζεται σε 40 ώρες.

    Το ωράριο των 40 ωρών αποτελεί συμβατικό ωράριο.

    Σε νομοθετικό επίπεδο η πρώτη φορά που συνδυάσθηκαν κατά γενικό τρόπο διατάξεις περί νομίμου ωραρίου εργασίας τόσο με το σύστημα της πενθημέρου όσο και με το σύστημα της εξαημέρου εβδομαδιαίας απασχολήσεως ήταν με το άρθρο 1§2 του Ν. 3385/2005 . Σύμφωνα με αυτό «Η πέραν των σαράντα πέντε (45) ωρών την εβδομάδα απασχόληση του μισθωτού στις επιχειρήσεις της παραγρ. 1 θεωρείται υπερωριακή απασχόληση ως προς όλες τις νόμιμες συνέπειες, διατυπώσεις και διαδικασίες έγκρισης. Για όσους εργαζομένους ισχύει σύστημα εργασίας έξι (6) εργασίμων ημερών την εβδομάδα, υπερωριακή απασχόληση θεωρείται η εργασία πέραν των σαράντα οκτώ (48) ωρών την εβδομάδα. Σε κάθε περίπτωση διατηρούνται σε ισχύ οι ρυθμίσεις για το νόμιμο ημερήσιο ωράριο εργασίας».

    Με την εν λόγω διάταξη ορίσθηκαν οι 45 ώρες ως το νόμιμο εβδομαδιαίο ωράριο των μισθωτών που απασχολούνται σε σύστημα πενθημέρου και οι 48 ώρες ως το νόμιμο εβδομαδιαίο ωράριο των μισθωτών που απασχολούνται σε σύστημα εξαημέρου εβδομαδιαίας απασχολήσεως.
    Σήμερα, βάσει της ισχύουσας νομοθεσίας, σε συνδυασμό με τις διατάξεις του άρθρου 6 της ΕΓΣΣΕ της 26.2.1975, ο γενικός κανόνας περί νομίμου ημερησίου και εβδομαδιαίου ωραρίου είναι ο εξής:

    – Στο σύστημα τής εξαημέρου εβδομαδιαίας απασχολήσεως : 8 ώρες ημερησίως και 48 ώρες εβδομαδιαίως.
    – Στο σύστημα τής πενθημέρου εβδομαδιαίας απασχολήσεως : 9 ώρες ημερησίως και 45 ώρες εβδομαδιαίως.

    «Υπερεργασία» ή «Υπερεργασιακή απασχόληση» συνιστά η απασχόληση που πραγματοποιείται καθ’ υπέρβαση του καθορισμένου με το άρθρο 6 της από 14-2-84 Εθνικής Γενικής Συλλογικής Συμβάσεως Εργασίας και ισχύοντος μέχρι σήμερα συμβατικού εβδομαδιαίου ωραρίου των 40 ωρών. Η εν λόγω υπέρβαση μπορεί να εκτείνεται από την 41η μέχρι και την 45η ώρα εβδομαδιαίας απασχολήσεως, σε περίπτωση εφαρμογής συστήματος πενθημέρου εβδομαδιαίας εργασίας, και από την 41η μέχρι και την 48η ώρα, σε περίπτωση εφαρμογής συστήματος εξαημέρου εβδομαδιαίας εργασίας.

    Ανώτατο όριο του χρόνου υπερεργασιακής απασχολήσεως αποτελεί λοιπόν το νόμιμο εβδομαδιαίο ωράριο εργασίας . Με άλλα λόγια, η υπερεργασία αποτελεί χρονικό διάστημα που βρίσκεται εντός του νομίμου ημερησίου και εβδομαδιαίου ωραρίου και όχι εκτός αυτού. Αυτός, άλλωστε, είναι και ο λόγος που η υπερεργασιακή απασχόληση δεν υπόκειται σε κανόνες εγκρίσεως και δεν καθορίζονται γι’ αυτήν ανώτατα όρια ετησίως (όπως συμβαίνει στην περίπτωση της υπερωρίας).

    Παρατηρήσεις
    Α. Με το Σ. Ν. (άρθρο 54), «Καθιερώνεται σε όλους ανεξαιρέτως τους κλάδους εργασίας και σε όλους τους τομείς οικονομικής δραστηριότητας η 8ωρη ημερήσια, η 40ωρη εβδομαδιαία και η 5θήμερη εργασία».

    Με τον τρόπο αυτόν, σύμφωνα με την μέχρι σήμερα ισχύουσα νομολογία, το 40αωρο εβδομαδιαίως καθορίζεται αυτομάτως ως νόμιμο εβδομαδιαίο ωράριο . Μολονότι, όμως, βάσει του άρθρου 54, η υπέρβαση των 40 ωρών εβδομαδιαίως (ανεξαρτήτως πενθημέρου ή εξαημέρου) αποτελεί υπέρβαση νομίμου ωραρίου, με το άρθρο 57, η υπέρβαση αυτή (για 5 ώρες επί πενθημέρου ή 8 επί εξαημέρου), λογίζεται ως υπερεργασία και όχι ως υπερωρία (!).

    Πέραν αυτού, από το συνδυασμό της καθιέρωσης του 8ώρου ως νομίμου ημερησίου ωραρίου στο πενθήμερο (με το άρθρο 54) , με το τελευταίο εδάφιο της 2ης παραγράφου του υπό τροποποίηση άρθρου 4 του Ν. 2874/2000, κατά το οποίο «Σε κάθε περίπτωση διατηρούνται σε ισχύ οι ρυθμίσεις για το νόμιμο ημερήσιο ωράριο εργασίας», οδηγούμαστε στο εξής αδιέξοδο:

    Όπως προαναφέρθηκε, γίνεται λόγος για υπερωρία στην περίπτωση υπερβάσεως του νομίμου ωραρίου ημερήσιας απασχολήσεως, ακόμη κι αν δεν πραγματοποιείται υπέρβαση του νομίμου εβδομαδιαίου ωραρίου εργασίας, αφού δεν χωρεί συμψηφισμός της ημερησίας υπερωριακής απασχολήσεως με τις ολιγότερες ώρες απασχολήσεως σε άλλη εργάσιμη ημέρα της ίδιας εβδομάδος.

    Στην προκειμένη περίπτωση, λοιπόν, αφού, σύμφωνα με το άρθρο 54, η υπέρβαση των 8 ωρών ημερησίως (ακόμη και στο πενθήμερο) συνιστά υπέρβαση του νομίμου ωραρίου, πώς θα ήταν δυνατή η υπέρβαση των 40 ωρών εβδομαδιαίως και η τελευταία να μην συνιστά υπερωρία, από τι στιγμή που, η υπέρβαση αυτή, προϋποθέτει ότι, κάποια από τις εργάσιμες ημέρες της εβδομάδας, η εργασία θα ξεπεράσει το 8άωρο ;

    Β. Ένα δεύτερο σημείο που χρήζει διευκρίνισης, προκύπτει από το β΄ εδάφιο του άρθρου 54 του Σ. Ν., κατά το οποίο «Διατάξεις νόμων και συλλογικών συμβάσεων εργασίας για εξαήμερη εβδομαδιαία ή για μικρότερο χρόνο εβδομαδιαίας ή ημερήσιας εργασίας δεν θίγονται». Η συγκεκριμένη διατύπωση αφορά μόνο υφιστάμενες, κατά το χρόνο δημοσίευσης του νέου νομοθετήματος, ρυθμίσεις ή και μελλοντικές ;

    Με άλλα λόγια, μετά την έναρξη ισχύος του νέου νόμου, θα είναι δυνατή η σύναψη ΣΣΕ, οι οποίες θα προβλέπουν 6ήμερη απασχόληση ;

    Επιπροσθέτως, προκύπτει ο εξής προβληματισμός : κατά το άρθρο 7§3 του Ν. 1876/1990 «Οι όροι συλλογικών συμβάσεων εργασίας που είναι ευνοϊκότεροι για τους εργαζόμενους, υπερισχύουν των νόμων …». Αφού λοιπόν το πενθήμερο, που θα καθιερωθεί με νόμο, είναι ευνοϊκότερο από το 6ήμερο, το οποίο προβλέπεται ή θα προβλεφθεί από κάποια συλλογική ρύθμιση, πώς θα ήταν ποτέ δυνατόν η ρύθμιση αυτή (ΣΣΕ ή ΔΑ) να συνεχίσει να ισχύει ;

    Ακόμη, από τη στιγμή που, με την προτεινόμενη διάταξη, δεν θίγονται διατάξεις ΣΣΕ περί εξαήμερης απασχόλησης, ο, διατηρούμενος μέχρι σήμερα, όρος της ΕΓΣΣΕ του 1975 περί δυνητικού (και όχι υποχρεωτικού) πενθημέρου θα συνεχίσει να ισχύει ; Εάν ναι, τότε και πάλι το πενθήμερο δεν θα αποκτήσει ποτέ υποχρεωτικό χαρακτήρα, από τη στιγμή που ο συγκεκριμένος όρος της ΕΓΣΣΕ του 1975 καταλαμβάνει όλους τους εργοδότες.

    Πρόταση
    Κατά τη γνώμη μας, το άρθρο 54 του Σ.Ν. θα δημιουργήσει προβλήματα και ανασφάλεια στους εργασιακούς χώρους και, για το λόγο αυτόν, πρέπει να μην περιληφθεί στο Σ.Ν που θα κατατεθεί προς ψήφιση από την Ελληνική Βουλή.

    Τόσο το ζήτημα της ημερήσιας, όσο και το ζήτημα της εβδομαδιαίας απασχόλησης, αποτελούν έννοιες που έχουν παγιωθεί νομοθετικώς και νομολογιακώς, τόσο στο πενθήμερο, όσο και στο εξαήμερο.

  • 22 Μαΐου 2021, 11:27 | ΓΙΩΡΓΟΣ Θ.

    Αυτός ο νομος δεν καθιερώνει το 8ωρο . Αυτό ήταν ήδη καθιερωμένο . Αυτό που καθιερώνει είναι ακόμα περισσότερες εξαιρέσεις από την κανονικότητα του 8ωρου και ουσιαστικά δίνει τη δύναμη στον εργοδότη να ξεζουμίζει τους υπαλληλους του.

  • 14 Μαΐου 2021, 23:51 | Ανδρέας Τσιρπάνης

    Έχω τη γνώμη ότι το παρόν νομοσχέδιο, στο συγκεκριμένο άρθρο θα μπορούσε να θέσει ένα κάτω όριο στη μερική απασχόληση. Για παράδειγμα, να απαγορεύσει απασχόληση μικρότερη των 8 ωρών την εβδομάδα. Ευχαριστώ.