1. Οι παράγραφοι 1 και 2 του άρθρου 24 του ν.2971/2001, όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 38 του ν. 4607/2019, αντικαθίστανται ως εξής:
«1. Παραχωρήσεις απλής χρήσης των χώρων στην περιοχή αρμοδιότητας των Οργανισμών Λιμένων Α.Ε., εγκρίνονται από το Διοικητικό τους Συμβούλιο. Για παραχωρήσεις που συνοδεύονται από οποιοδήποτε έργο μόνιμης ή προσωρινής φύσης και εγκρίνονται από το Διοικητικό Συμβούλιο των Οργανισμών Λιμένων Α.Ε., πριν από την υλοποίηση της παραχώρησης απαιτείται η προηγούμενη έγκριση του Υπουργείου Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής.
2. α) Επιτρέπεται ο αρμόδιος φορέας διοίκησης και εκμετάλλευσης λιμένα, με απόφαση της διοίκησής του, που εγκρίνεται από τον Γενικό Γραμματέα Λιμένων, Λιμενικής Πολιτικής και Ναυτιλιακών Επενδύσεων του Υπουργείου Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, ύστερα από σύμφωνη γνώμη του Γ.Ε.Ν., να παραχωρεί, με αντάλλαγμα και για ορισμένο χρονικό διάστημα, τη χρήση χώρων που βρίσκονται μέσα στη Χερσαία Ζώνη Λιμένα.
Εφόσον η παραχώρηση αφορά έργο ή δραστηριότητα που απαιτεί έγκριση περιβαλλοντικών όρων, ακολουθείται υποχρεωτικά η διαδικασία περιβαλλοντικής αδειοδότησης. Για παραχώρηση χώρων της ζώνης λιμένα σε βιομηχανικές μονάδες, απαιτείται και σύμφωνη γνώμη του Υπουργείου Ανάπτυξης και Επενδύσεων, σε εγκαταστάσεις πετρελαιοειδών, μεταλλευτικές, λατομικές επιχειρήσεις και επιχειρήσεις βιομηχανικών ορυκτών απαιτείται και η σύμφωνη γνώμη του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, ενώ για αλιευτικές και υδατοκαλλιεργητικές επιχειρήσεις απαιτείται και η σύμφωνη γνώμη του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων.
β) Με μόνη απόφαση του αρμόδιου φορέα διοίκησης και εκμετάλλευσης λιμένα, χωρίς να απαιτείται η σύμφωνη γνώμη του Γ.Ε.Ν., εγκρίνονται οι παραχωρήσεις απλής χρήσης των χώρων της χερσαίας ζώνης λιμένα χρονικής διάρκειας μικρότερης ή ίσης των τριών (3) ετών, που δεν συνοδεύονται από οποιοδήποτε έργο μόνιμης ή προσωρινής φύσης.
γ) αα) Κατά της έγκρισης της περίπτωσης α’ της παρούσας παραγράφου επιτρέπεται ιεραρχική προσφυγή ενώπιον του Υπουργού Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής.
ββ) Κατά της απόφασης της περίπτωσης β’ της παρούσας παραγράφου επιτρέπεται ιεραρχική προσφυγή ενώπιον του Γενικού Γραμματέα Λιμένων, Λιμενικής Πολιτικής και Ναυτιλιακών Επενδύσεων του Υπουργείου Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής.».
2. Στο άρθρο 24 του ν. 2971/2001 (Α΄285), προστίθενται παράγραφοι 10, 11 και 12 ως ακολούθως:
«10. Οι γνώμες της παραγράφου 2 πρέπει να διατυπωθούν εντός της αποκλειστικής προθεσμίας των δύο (2) μηνών, αλλιώς η διαδικασία συνεχίζεται χωρίς αυτές.
11. Με απόφαση του Υπουργού Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής καθορίζονται οι προϋποθέσεις, τα τεχνικά θέματα, οι όροι και οι αναγκαίες λεπτομέρειες για την εφαρμογή των παραγράφων 1 και 2 του παρόντος άρθρου.
12. Οι παράγραφοι 1 και 2 δεν εφαρμόζεται για τους τουριστικούς λιμένες του άρθρου 29 του ν. 2160/1993.».
3. Οι τροποποιήσεις του άρθρου 24 εφαρμόζονται για αιτήσεις που κατατίθενται στους φορείς διαχείρισης και εκμετάλλευσης λιμένα μετά την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου.
Κατάργηση Δημοτικών Λιμενικών Ταμείων χθες. Ενιαία Λιμενική Πολιτική από το κράτος με σχέδιο και όχι από τους τοπικούς συλλέκτες ψήφων.
1.Η ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΤΗΣ ΔΟΛΕΛ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΠΑΡΩΧΗΜΕΝΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΠΟΥ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΕΣΜΕΥΤΙΚΗ ΚΑΘΩΣ ΔΕΝ ΠΑΡΑΓΕΙ ΔΙΚΑΙΟ, ΡΥΘΜΙΖΕΙ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΙΚΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΚΑΙ ΜΕ ΣΥΡΡΑΦΗ ΝΟΜΟΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΩΝ ΠΟΥ ΕΚΔΟΘΗΚΑΝ ΠΡΟ 50ΕΤΙΑΣ.
2.ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΒΛΕΦΘΕΙ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΑ ΕΝΤΟΣ ΠΟΙΑΣ ΠΡΟΘΕΣΜΙΑΣ (ΗΜΕΡΩΝ) ΟΦΕΙΛΕΙ Ο ΦΟΡΕΑΣ ΝΑ ΕΞΕΤΑΖΕΙ ΑΙΤΗΜΑΤΑ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗΣ ΑΠΛΗΣ ΧΡΗΣΗΣ ΧΩΡΩΝ ΧΕΡΣΑΙΑΣ ΖΩΝΗΣ ΛΙΜΕΝΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΠΑΦΙΕΤΑΙ ΣΤΗ ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΗ ΤΟΥ ΕΥΧΕΡΕΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΄΄ΧΡΗΣΤΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ΄΄ ΠΟΤΕ ΘΑ ΕΞΕΤΑΣΕΙ ΜΙΑ ΑΙΤΗΣΗ.
3. ΕΠΙΣΗΣ, ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΠΟΥ Η ΑΡΜΟΔΙΑ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ (ΔΛΠ) ΣΕ ΟΜΟΙΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΛΙΜΕΝΙΚΩΝ ΑΡΧΩΝ ΔΙΝΕΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΕΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΥΛΟΓΟ ΟΤΑΝ ΜΙΑ ΛΙΜΕΝΙΚΗ ΑΡΧΗ Η ΕΝΑΣ ΦΟΡΕΑΣ ΥΠΟΒΑΛΕΙ ΕΝΑ ΕΡΩΤΗΜΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΑ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΛΙΜΕΝΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ, ΑΥΤΟ ΜΕΤΑ ΝΑ ΓΝΩΣΤΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ ΔΛΠ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΛΙΜΕΝΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΦΟΡΕΙΣ ΠΡΟΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΚΑΙ ΑΝΑΛΟΓΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗ; ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ;
4. Η ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΤΩΝ ΔΗΜΟΤΙΚΩΝ ΛΙΜΕΝΙΚΩΝ ΤΑΜΕΙΩΝ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΘΕΙ ΣΕ ΒΑΣΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΟΥΝ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΕΣΟΔΑ ΚΑΙ ΕΡΓΑ-ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ, ΚΑΘΩΣ ΩΣ ΓΝΩΣΤΟ ΟΙ ΟΤΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΛΕΟΝ ΔΙΕΦΘΑΡΜΕΝΟΣ ΘΕΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ.
5. Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΠΙ ΤΟΥΣ ΕΝΔΙΚΟΦΑΝΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΗΣ ΘΑ ΕΧΕΙ ΜΟΝΟ ΑΚΥΡΩΤΙΚΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΣ Η ΘΑ ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ ΚΑΙ ΤΟΝ ΦΟΡΕΑ ΝΑ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΕΙ ΤΟΝ ΑΙΤΟΥΜΕΝΟ ΧΩΡΟ;ΓΙΑΤΙ ΕΑΝ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΔΕΣΜΕΥΤΙΚΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ, Ο ΦΟΡΕΑΣ ΘΑ ΔΥΝΑΤΑΙ ΝΑ ΛΑΒΕΙ ΝΕΑ ΑΠΟΦΑΣΗ ΠΑΛΙ ΑΠΟΡΡΙΠΤΙΚΗ ΤΗΣ ΑΙΤΗΣΕΩΣ ΚΑΙ Ο ΠΟΛΙΤΗΣ ΘΑ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΤΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ.
6. ΕΠΙΣΗΣ ΣΤΗ ΣΥΝΘΕΣΗ ΤΩΝ ΔΗΜΟΤΙΚΩΝ ΛΙΜΕΝΙΚΩΝ ΤΑΜΕΙΩΝ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΣ ΤΗΣ ΛΙΜΕΝΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ, ΚΑΘΩΣ Η ΛΙΜΕΝΙΚΗ ΑΡΧΗ ΕΛΕΓΧΕΙ ΤΗΝ ΕΝ ΓΕΝΕΙ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΑ ΕΡΓΑ ΤΟΥ ΛΙΜΕΝΙΚΟΥ ΤΑΜΕΙΟΥ ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ Ο ΠΡΟΙΣΤΑΜΕΝΟΣ ΤΗΣ ΛΙΜΕΝΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ ΕΛΕΓΧΕΙ ΤΙΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΣΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΜΕΤΕΧΕΙ Ο ΙΔΙΟΣ (ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΟ)
ΑΣΥΜΒΙΜΒΑΣΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ Λ.Σ
Σύμφωνα με το άρθρο 14 του Νόμου 3852/2010 είναι ασυμβίβαστο για τους αξιωματικούς των σωμάτων ασφαλείας να εκλεγούν ή να είναι δήμαρχοι, δημοτικοί σύμβουλοι, σύμβουλοι της δημοτικής ή τοπικής κοινότητας ή εκπρόσωποι της τοπικής κοινότητας ενώ συνεπάγεται ότι δεν είναι ασυμβίβαστο για τους υπαξιωματικούς και τους Λιμενοφύλακες .
Τίθεται το ερώτημα στη παρούσα φάση της διαβούλευσης : Είναι επίφοβο μόνο για τους αξιωματικούς να συμμετέχουν στη τοπική αυτοδιοίκηση και όχι για τους υπαξιωματικούς και τους Λιμενοφύλακες?? Δηλαδή εάν ένας υπαξιωματικός του Λ.Σ είναι εκλεγμένος και διορισμένος αντιδήμαρχος τεχνικών υπηρεσιών ενός Δήμου ή πρόεδρος ενός Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου για παράδειγμα , εάν την στιγμή που θα εκτελεί υπηρεσία υπαξιωματικού φυλακής ή που θα είναι προϊστάμενος σε ένα Λιμενικό Σταθμό , κάποιο τεχνικό συνεργείο του δήμου του εκτελέσει ένα παράνομο έργο σε περιοχή δικαιοδοσίας του , αυτός θα επέμβει τι στιγμή που ο ίδιος ενδεχομένως να έχει δώσει την εντολή εκτέλεσης του παράνομου έργου ??? Προφανώς όχι .
Είναι εντελώς παράλογο το προσωπικό των σωμάτων ασφαλείας να συμμετέχει στις αυτόδιοικητικές εκλογές και στην τοπική αυτοδιοίκηση κατ’ επέκταση . Δεν είναι δυνατόν να είναι κάποιοι και ελεγκτές και ελεγχόμενοι . Πρόκειται για μια καθαρή περίπτωση ασυμβίβαστου που πρέπει να αποκατασταθεί με την έκδοση του παρόντος νόμου , γιατί εκτίθεται το Λιμενικό Σώμα με αυτό τον τρόπο .
ΑΣΥΜΒΙΜΒΑΣΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ Λ.Σ
Σύμφωνα με το άρθρο 14 του Νόμου 3852/2010 είναι ασυμβίβαστο για τους αξιωματικούς των σωμάτων ασφαλείας να εκλεγούν ή να είναι δήμαρχοι, δημοτικοί σύμβουλοι, σύμβουλοι της δημοτικής ή τοπικής κοινότητας ή εκπρόσωποι της τοπικής κοινότητας ενώ συνεπάγεται ότι δεν είναι ασυμβίβαστο για τους υπαξιωματικούς και τους Λιμενοφύλακες .
Τίθεται το ερώτημα στη παρούσα φάση της διαβούλευσης : Είναι επίφοβο μόνο για τους αξιωματικούς να συμμετέχουν στη τοπική αυτοδιοίκηση και όχι για τους υπαξιωματικούς και τους Λιμενοφύλακες?? Δηλαδή εάν ένας υπαξιωματικός του Λ.Σ είναι εκλεγμένος και διορισμένος αντιδήμαρχος τεχνικών υπηρεσιών ενός Δήμου ή πρόεδρος ενός Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου για παράδειγμα , εάν την στιγμή που θα εκτελεί υπηρεσία υπαξιωματικού φυλακής ή που θα είναι προϊστάμενος σε ένα Λιμενικό Σταθμό , κάποιο τεχνικό συνεργείο του δήμου του εκτελέσει ένα παράνομο έργο σε περιοχή δικαιοδοσίας του , αυτός θα επέμβει τι στιγμή που ο ίδιος ενδεχομένως να έχει δώσει την εντολή εκτέλεσης του παράνομου έργου ??? Προφανώς όχι .
Είναι εντελώς παράλογο το προσωπικό των σωμάτων ασφαλείας να συμμετέχει στις αυτόδιοικητικές εκλογές και στην τοπική αυτοδιοίκηση κατ’ επέκταση . Δεν είναι δυνατόν να είναι κάποιοι και ελεγκτές και ελεγχόμενοι .
Πρόκειται για μια καθαρή περίπτωση ασυμβίβαστου που πρέπει να αποκατασταθεί με την έκδοση του παρόντος νόμου , γιατί εκτίθεται το Λιμενικό Σώμα με αυτό τον τρόπο .
Η διατύπωση στη σχετική εγκύκλιο του ΥΠΝΝΠ με Αριθ. Πρωτ.: 8321.6/01/12 με Θέμα : «Οδηγίες για την εκμετάλλευση της Ζώνης Λιμένα στα πλαίσια της παραχώρησης του ιδιαίτερου δικαιώματος χρήσης των χώρων αυτής» και ειδικότερα στους όρους και στα κριτήρια που διέπουν τις παραχωρήσεις απλής χρήσης χρονικής διάρκειας μικρότερης ή ίσης των τριών (3) ετών (επισυνάπτεται το σχετικό απόσπασμα), είναι πολύ γενική και αόριστη. Σε συνδυασμό με τη γνωμοδ. 548/1993 του ΝΣΚ, υπάρχουν ασάφειες και γενικότητες. Οι χαρακτηρισμοί των ΚΥΕ ως «γειτονικά, παρακείμενα, εφαπτόμενα, απέναντι ως προς τη ΧΖΛ και τους τυχόν δρόμους», αλλά και όροι όπως: «πρόσοψη, προβολή της κεντρικής εισόδου ή της πλευράς του κτιρίου», δημιουργούν ασάφειες.
Είναι σύνηθες να δημιουργούνται «παρερμηνείες», από τα μέλη της αρμόδιας Λιμενικής Επιτροπής, διορισμένα με μοναδικό κριτήριο την επιθυμία του τοπικού Δημάρχου. Η προτεραιότητα παραχώρησης και τα αναλογούντα τμ. ανάμεσα στα Καταστήματα Υγ. Ενδ. (ΚΥΕ) που διεκδικούν το χώρο της ΧΖΛ για την ανάπτυξη τραπεζοκαθισμάτων, κρίνεται κατά το δοκούν, «στα πλαίσια πάντα της Χρηστής Διοίκησης».
Η υπάρχουσα κατάσταση αποτελεί πιθανή πηγή Κακής Διοίκησης (το λιγότερο), καθώς τα κεφάλαια των παραχωρήσεων που καταβάλλονται κάθε χρόνο είναι μεγάλα (έως αρκετές χιλιάδες ευρώ ανά παραχώρηση), ενώ τα μέλη που παίρνουν τις αποφάσεις είναι ανεκπαίδευτα.
Θεωρώ αναγκαία την αναλυτική επαναδιατύπωση των όρων και των κριτηρίων των παραχωρήσεων αυτών και του διορισμού των μελών των ΛΤ, με σκοπό την εξασφάλιση αντικειμενικότητας στις αποφάσεις των ΔΛΤ, με δυνατότητα διοικητικού ελέγχου (ο αρμόδιος Γραμ. της Αποκεντρωμένης Περιφέρειας, ελέγχει μόνο το τυπικό μέρος λήψης της απόφασης).
ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΕΙΣ ΑΠΛΗΣ ΧΡΗΣΗΣ ΧΩΡΩΝ ΕΝΤΟΣ ΧΕΡΣΑΙΑΣ ΖΩΝΗΣ
ΛΙΜΕΝΑ ΕΥΡΙΣΚΟΜΕΝΩΝ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ή ΕΜΠΡΟΣΘΕΝ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΩΝ
Η χρήση των χώρων αυτών, παραχωρείται αναλόγως των προσόψεων των καταστημάτων αυτών ή αναλόγως άλλων κριτηρίων (τοπικών, τουριστικών, κυκλοφοριακών, ιδιόμορφης ρυμοτομίας πρασίνου κ. λπ.). Σε καμία περίπτωση, ο κατά χρήση παραχωρούμενος χώρος επιτρέπεται να επεκτείνεται έμπροσθεν παρακειμένου καταστήματος ή κατοικίας παρά μόνο μετά από έγγραφη συγκατάθεση του χρησιμοποιούντος ή κατέχοντας τα ακίνητα αυτά. Κοινόχρηστοι χώροι, επί των οποίων ουδέν κατάστημα προβάλλεται ή ουδέν κατάστημα έχει πρόσοψη, είναι δυνατόν και αυτοί να παραχωρούνται, κατόπιν όμως δημοπρασίας (πρβλ . Σ. τ. Ε. 476/1997, 3628/1996, 2875/1988). Σε ειδικές – εξαιρετικές περιπτώσεις τοπικής-εδαφικής ιδιομορφίας, η διαδικασία της παραχώρησης θα εναπόκειται στην κρίση του αρμόδιου φορέα διοίκησης και εκμετάλλευσης λιμένα στα πλαίσια πάντα της Χρηστής Διοίκησης.
Σε περιπτώσεις που καταστήματα στεγάζονται σε κτίρια και πρόσοψη έχει μόνο το κτίριο και όχι το στεγαζόμενο κατάστημα, τότε ο φορέας διοίκησης και εκμετάλλευσης του λιμένα δεν υποχρεούται σε παραχώρηση χώρου, παρά μόνο κατά την δυνητική του κρίση, εκτιμώντας την υφιστάμενη ιδιαιτερότητα της περιοχής και τις δυνατότητες που του παρέχονται για την ικανοποίηση αιτήματος, σε τυχόν κατάστημα το οποίο στεγάζεται επί κτιρίου.
Με αφορμή το άρθρο αυτό θα πρέπει να μεριμνήσει το Υπουργείο να δημιουργήσει νέες δομές διοίκησης των Λιμενικών Ταμείων και ειδικότερα των Δημοτικών . Είναι πλέον αναγκαίο να φύγει η διοίκηση και ο έλεγχος αυτών των Λιμενικών Ταμείων από τους ΟΤΑ και να επιστρέφει στη Γενική Γραμματεία Λιμένων όπου θα οριστική Διοικητική Δομή τέτοια που οι πόροι θα κατανέμονται στα Λιμάνια και σε μεγάλα Λιμενικά Έργα και όχι σε δευτευρευοντες πρωτοβουλίες που στόχο έχουν την εξυπηρέτηση των Δημοτικών Αρχών και όχι το γενικότερο σύνολο .
Αρκεί να γίνει ένας έλεγχος στα πειραγμένα των ΔΛΤ και θα διαπιστωθεί η έλλειψη σχεδιασμού , η χρηματοδότηση πολύ μικρών έργων και η παντελή έλλειψη μεγάλων έργων
• Επι της παρ 2 α πρέπει να ορίζεται το χρονικό όριο της παραχώρησης και προτείνεται να είναι ως μέγιστο τα 40 έτη.
• Προκειμένου να ενισχυθούν οι υποδομές τουρισμού καθόσον οι θέσεις ελλιμενισμού τουριστικών σκαφών σε μαρίνες είναι ανεπαρκείς αλλά και παραχωρημένες σε ετήσια βάση η σε επιχειρήσεις ενοικίασης σκαφών, το γεγονός ότι τα περισσότερα τουριστικά σκάφη κατά την 6μηνη σαιζόν του θαλάσσιου τουρισμού αναζητούν θέσεις στα λιμάνια και όχι στις μαρίνες, στα οποία δεν υπάρχουν οι βασικές υποδομές φιλοξενίας τους (Νερό -ρεύμα- χώροι υγιεινής, δυνατότητα λήψης λυμάτων, wifi, μόνιμα αγκυροβόλια κλπ) προτείνεται να παρέχεται και η δυνατότητα της παραχώρησης ανενεργών τμημάτων λιμένων (πχ εσωτερικός λιμένας Μυτιλήνης, Κυπαρισσίας, Ναυπλίου κ.α) η τμημάτων Χ Ζωνών προς δημιουργία – επέκταση νέων εγκαταστάσεων σε επενδυτές,(αν ο φορέας αδυνατεί να το πράξει) προκειμένου να μετατραπούν σε τουριστικά καταφύγια και όχι μαρίνες,
Παράλληλα ο ευρύτερος παραλιακός εμπορικός ιστός θα εξασφαλίζει την ύπαρξη κάθε λογής υπηρεσιών και προϊόντων που στην περίπτωση των μαρίνων περιλαμβάνονται ενός του χώρου τους με μεγάλη αύξηση του κόστους κατασκευής τους.
Με αυτό τον τρόπο θα αναπτυχθούν υφιστάμενα λιμάνια προς όφελος των τοπικών κοινωνιών και του τουρισμού. Ενώ παράλληλα θα μπορούν να φιλοξενούν με ασφάλεια σκάφη που διαχειμάζουν ώστε να μην φεύγουν από τις ελληνικές θάλασσες για το εξωτερικό.
• Για τους λόγους αυτούς, στις περιπτώσεις παραχώρησης προτείνεται να προστεθεί η τουριστική χρήση και η απαίτηση της σύμφωνης γνώμης του Υπουργείου τουρισμού.
Tα Δημοτικά Λιμενικά Ταμεία πρέπει το συντομότερο να καταργηθούν και να περιελθη πάλι η αρμοδιότητα στον Υπουργό Ναυτιλίας .Συμφωνά με τον επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης είναι οι πιο διαβλητοί Οργανισμοί. Ότι πόρους εισπράττονται δεν πάνε σε λιμενικά έργα αλλά σε Δημοτικά .Ταυτόχρονα Οι πρόεδροι των Δημοτικόν Λιμενικών Ταμείων ορίζονται από το Δήμαρχο και τοποθετούνται άτομα δίχως να έχουν καμιά εξειδίκευση αφού ο Δήμαρχος είναι αναγκασμένος να τοποθέτησή όποιον Δημοτικό σύμβουλο βρει . Τουλάχιστον εάν επανέλθουν στο ΥΕΝ μπορεί να γίνεται επιλογή ατόμων με τα καταληλα προσόντα .