- Η παράγραφος 2 του άρθρου 33 του ν.4009/2011 (Α’ 195) τροποποιείται ως εξής:
«Ο φοιτητής εγγράφεται στο Τμήμα στην αρχή κάθε εξαμήνου σε ημερομηνίες οι οποίες ορίζονται από το Δ.Σ. του Τμήματος και δηλώνει τα μαθήματα που επιλέγει. Η ιδιότητα του φοιτητή αποκτάται με την παραπάνω διαδικασία και, με την επιφύλαξη της περίπτωση δ’ της παραγράφου 9 του άρθρου 80 που αφορά τη διακοπή φοίτησης, διατηρείται μέχρι την απονομή του τίτλου σπουδών σύμφωνα με το ενδεικτικό πρόγραμμα σπουδών. Φοιτητές που έχουν υπερβεί τον ελάχιστο χρόνο φοίτησης σύμφωνα με το ενδεικτικό πρόγραμμα σπουδών του οικείου Τμήματος προσαυξανόμενο κατά δύο έτη δεν δικαιούνται παροχές σίτισης, στέγασης και διευκολύνσεων για τις μετακινήσεις τους».
- α) Η παράγραφος 5 του άρθρου 33 του ν.4009/2011 (Α’ 195) τροποποιείται ως εξής:
«Κάθε εξάμηνο περιλαμβάνει τουλάχιστον δεκατρείς (13) πλήρεις εβδομάδες διδασκαλίας. Ο αριθμός των εβδομάδων για τη διενέργεια των εξετάσεων και οι λεπτομέρειες παράτασης εξαμήνου ορίζονται στον Εσωτερικό Κανονισμό του Ιδρύματος».
β) Καταργούνται οι παράγραφοι 3, 4, 6 και 7 του άρθρου 33 του ν.4009/2011 (Α’ 195), οι περιπτώσεις α΄ και β’ της παραγράφου 11 του άρθρου 33 του ν.4009/2011 (Α’ 195) και η παράγραφος 1 του άρθρου 49 του ν.4009/2011 (Α’ 195), η οποία αφορά διαγραφές φοιτητών από τα Α.Ε.Ι.
- α) Η περίπτωση δ’ της παραγράφου 9 του άρθρου 80 του ν.4009/2011 (Α’ 195) τροποποιείται ως εξής:
«δ) Οι φοιτητές έχουν το δικαίωμα να διακόψουν τις σπουδές τους με έγγραφη αίτησή τους στη γραμματεία του οικείου Τμήματος για όσα εξάμηνα, συνεχόμενα ή μη, επιθυμούν. Οι φοιτητές που διακόπτουν κατά τα ανωτέρω τις σπουδές τους, δεν έχουν τη φοιτητική ιδιότητα καθ’ όλο το χρονικό διάστημα της διακοπής των σπουδών τους».
β) Η επανεγγραφή φοιτητών που απώλεσαν αυτοδικαίως τη φοιτητική τους ιδιότητα δυνάμει της παραγράφου 1 του άρθρου 49 του ν.4009/2011 (Α’ 195) πραγματοποιείται με έγγραφη αίτησή τους στο Τμήμα ή στη μονοτμηματική Σχολή.
Από την παρ.10 του άρθρου 33 του Ν.4009/2011(Ά 195) να καταργηθεί η φράση:«Σε περίπτωση αποτυχίας, ο φοιτητής συνεχίζει ή όχι τη φοίτησή του σύμφωνα με τους όρους και τις προϋποθέσεις που καθορίζονται στον Οργανισμό του Ιδρύματος , στους οποίους περιλαμβάνεται και ο μέγιστος αριθμός επαναλήψεων της εξέτασης σε ένα μάθημα.»,ώστε με σαφήνεια να καταργηθεί η δυνατότητα καθορισμού μεγίστου αριθμού επαναλήψεων της εξέτασης σε ένα μάθημα.
Επίσης η μη συνεχόμενη εγγραφή φοιτητή ή σπουδαστή σε 1 ή 2 ή περισσότερα εξάμηνα σπουδών να μη συνεπάγεται την αυτοδίκαιη διαγραφή του, αλλά την αυτοδίκαιη διακοπή της φοιτήσεώς του έως ότου αυτός κάνει επανεγγραφή.
Άμεση επανεγγραφή και των μεταπτυχιακών φοιτητών –
Αποκατάσταση ισότιμης αντιμετώπισης με τους προπτυχιακούς
Παράγραφος 3 β)
Οι προπτυχιακοί φοιτητές είχαν κανονισμό σπουδών που προέβλεπε τη διαγραφή τους.
Διαγράφηκαν ή επίκειται η διαγραφή τους.
Τους επανεγγράφετε και καταργείτε κάθε διάταξη που προβλέπει διαγραφή. (και πολύ σωστά κάνετε)
Οι μεταπτυχιακοί είχαν κανονισμό σπουδών που προέβλεπε τη διαγραφή τους.
Διαγράφηκαν.
Γιατί δεν τους επανεγγράφετε;;
Σας ευχαριστώ
Να καταργηθεί από την παρ.10 του άρθρου 33 του Ν.4009/2011(Ά 195) η φράση:Σε περίπτωση αποτυχίας, ο φοιτητής συνεχίζει ή όχι τη φοίτησή του σύμφωνα με τους όρους και τις προϋποθέσεις που καθορίζονται στον Οργανισμό του Ιδρύματος , στους οποίους περιλαμβάνεται και ο μέγιστος αριθμός επαναλήψεων της εξέτασης σε ένα μάθημα.,ώστε με σαφήνεια να καταργηθεί η δυνατότητα καθορισμού μεγίστου αριθμού επαναλήψεων της εξέτασης σε ένα μάθημα.
Επίσης η μη συνεχόμενη εγγραφή φοιτητή ή σπουδαστή σε 1 ή 2 ή περισσότερα εξάμηνα σπουδών να μη συνεπάγεται την αυτοδίκαιη διαγραφή του, αλλά την αυτοδίκαιη διακοπή της φοιτήσεώς του έως ότου αυτός κάνει επανεγγραφή.
Να καταργηθεί από την παρ.10 του άρθρου 33 του Ν.4009/2011(Ά 195) η φράση:<>,ώστε με σαφήνεια να καταργηθεί η δυνατότητα καθορισμού μεγίστου αριθμού επαναλήψεων της εξέτασης σε ένα μάθημα.
Επίσης η μη συνεχόμενη εγγραφή φοιτητή ή σπουδαστή σε 1 ή 2 ή περισσότερα εξάμηνα σπουδών να μη συνεπάγεται την αυτοδίκαιη διαγραφή του, αλλά την αυτοδίκαιη διακοπή της φοιτήσεώς του έως ότου αυτός κάνει επανεγγραφή.
ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΛΑΡΙΣΑΣ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΚΑΤΑΤΑΚΤΗΡΙΩΝ ΦΟΙΤΗΤΩΝ
Σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου 4 του άρθρου 16 του Συντάγματος, όλοι οι Έλληνες έχουν δικαίωμα δωρεάν παιδείας, σε όλες τις βαθμίδες της, στα κρατικά εκπαιδευτήρια. Στην έννοια της δωρεάν παιδείας συγκαταλέγονται πρωτίστως αφενός μεν η χωρίς καταβολή διδάκτρων φοίτηση σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης και αφετέρου η παροχή στους εκπαιδευόμενους δωρεάν βιβλίων. Με το άρθρου 80 παρ. 10 του ν.4009/2011,(ευρύτερα γνωστός ως νόμος Διαμαντοπούλου) το οποίο προβλέπει ότι από το ακαδημαϊκό έτος 2012-2013 δεν χορηγούνται δωρεάν έντυπα Διδακτικά Συγγράμματα σε φοιτητές: αα) που παρακολουθούν Πρόγραμμα σπουδών για τη λήψη δεύτερου πτυχίου και ββ) για μαθήματα που παρακολουθούν για δεύτερη φορά, για τα οποία τους έχει ήδη χορηγηθεί δωρεάν συγγράμματα, καταργήθηκε η χορήγηση δωρεάν συγγραμμάτων στις παραπάνω ομάδες φοιτητών και κυρίως εκείνων που έχουν εισαχθεί με κατατακτήριες εξετάσεις, οι οποίοι απώλεσαν έτσι, το πλέον απαραίτητο εργαλείο για τη φοίτηση, τη μελέτη και την εν γένει κατάρτισή τους. Παράλληλα βάσει πάντα του νόμου Διαμαντοπούλου, οι κατατακτήριοι φοιτητές έπαψαν να δικαιούνται πέρα από τα δωρεάν συγγράμματα, φοιτητικό πάσο, πρόσβαση στη σίτιση από το πανεπιστήμιο, γενικώς έχασαν κάθε δικαίωμα που δικαιούται ο κάθε φοιτητής και στο όνομα της εξοικονόμησης πόρων μετατράπηκαν από το τότε υπουργείο Παιδείας σε φοιτητές β κατηγορίας. Αυτή η κατάσταση κακώς έγινε ανεκτή και κακώς έμεινε αναπάντητη για τόσο καιρό από πλευράς φοιτητών. Θα έπρεπε να αποτελεί διεκδίκηση των ίδιων των κατατακτήριων, αλλά και της φοιτητικής κοινότητας στο σύνολο της, η άμεση επαναφορά τους στο προηγούμενο καθεστώς. Δεν είναι δυνατόν να συνεχίσουμε να δεχόμαστε το γεγονός πως περισσότεροι από το 10% των φοιτητών πανελλαδικά υποχρεούνται ακόμα και να πληρώνουν για τα συγγράμματα τους. Το νέο υπουργείο δεσμεύεται για τη κατάργηση του νόμου Διαμαντοπούλου στο σύνολο του. Η άμεση κατάργηση των παραπάνω διακρίσεων ανάμεσα στους φοιτητές θα ήταν μια πολύ καλή αφετηρία σε αυτή τη κατεύθυνση. Όπως και να έχει, εμείς θεωρούμε πως ο μόνος τρόπος για να συμβεί αυτό, επαφίεται στην επίμονη, μαζική συλλογική διεκδίκηση των φοιτητών που τώρα πρέπει να αγωνιστούν ακόμα περισσότερο και με ακόμα περισσότερη αποφασιστικότητα από πριν για τα δικαιώματα τους, για αυτό και καλούμε όλους τους φοιτητές ,πανελλαδικά να συντονιστούν και να πάρουν διεκδικητικές αποφάσεις. Με βάση όλα τα παραπάνω, μετά από απόφαση της γενική συνέλευση του φοιτητικού συλλόγου ιατρικής Λάρισας στις 17-3- 2015, και με τη στήριξη της γενικής συνέλευσης τμήματος της Ιατρικής Σχολής Λάρισας, οι φοιτητές του τμήματος ιατρικής Λάρισας διεκδικούμε: 1. Αποκλειστικά δημόσιες και δωρεάν σπουδές για όλους! Ούτε ευρώ για σίτιση, αναλώσιμα. 2. Επαρκή κρατική χρηματοδότηση που να καλύπτει τις ανάγκες των ιδρυμάτων. 3. Ίσα δικαιώματα σε όλους τους φοιτητές ( βιβλία, πάσο, σίτιση κ.οκ.) ανεξάρτητα με το τρόπο εισαγωγής τους στο πανεπιστήμιο. 4. Την άμεση τήρηση των προεκλογικών δεσμεύσεων αλλά και των προγραμματικών δηλώσεων του υπουργείου παιδείας, σχετικά με την κατάργηση του νόμου Διαμαντοπούλου στο σύνολο του και την αντικατάσταση του από ένα νομικό πλαίσιο για την ανώτατη παιδεία, μετά από διαβούλευση με όλους τους εμπλεκόμενους φορείς, συλλόγους κ.οκ.. Ειδικότερα ζητούμε την άμεση κατάργηση της διάταξης της παρ. 10 του άρθρου 80 του ν.4009/201, ως αντιβαίνουσα στη συνταγματική επιταγή περί δωρεάν παιδείας και την επαναφορά του δικαιώματος των φοιτητών που προέρχονται από κατατακτήριες για παροχή δωρεάν συγγραμμάτων. 5. Άμεση χορήγηση βιβλίων και πάσο σε κάθε κατατακτήριο από αυτό το εξάμηνο.
Από την παρ.10 του άρθρου 33 του Ν.4009/2011(Ά 195) να καταργηθεί η φράση:<>,ώστε με σαφήνεια να καταργηθεί η δυνατότητα καθορισμού μεγίστου αριθμού επαναλήψεων της εξέτασης σε ένα μάθημα.
Επίσης η μη συνεχόμενη εγγραφή φοιτητή ή σπουδαστή σε 1 ή 2 ή περισσότερα εξάμηνα σπουδών να μη συνεπάγεται την αυτοδίκαιη διαγραφή του, αλλά την αυτοδίκαιη διακοπή της φοιτήσεώς του έως ότου αυτός κάνει επανεγγραφή.
Σύμφωνα με δήλωση του γενικού γραμματέα του Υπουργείου Πολιτισμού, Παιδείας και Θρησκευμάτων, κ. Δημήτρη Χασάπη,
«θέση της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου να καταργήσει κάθε νομοθετική πράξη που οδηγεί σε διαγραφή φοιτητών και να ρυθμίσει το ζήτημα αυτό αναδρομικά στο προετοιμαζόμενο Πολυνομοσχέδιο που θα κατατεθεί άμεσα στην Βουλή», ενώ πρόθεσή της είναι ο
«διαρκής διάλογος και συνεχής επαφή με τους φοιτητές για το θέμα των διαγραφών καθώς και για κάθε πρόβλημα της φοιτητικής κοινότητας».
Να δοθεί το δικαίωμα επανγγραφής και ολοκλήρωσης των σπουδών ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟΥΣ.
Σας ευχαριστώ
ΑΜΕΣΗ ΕΠΑΝΕΓΓΡΑΦΗ ΚΑΤΙ ΤΩΝ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΩΝ ΦΟΙΤΗΤΩΝ – ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΙΣΟΤΙΜΗΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΡΟΠΤΥΧΙΑΚΟΥΣ
Ο Ν. 4009/2011 στο άρθρο 2 ορίζει ότι είναι:
α) «Φοιτητές»: οι φοιτητές των Πανεπιστημίων και των Τ.Ε.Ι.. Προπτυχιακοί φοιτητές είναι οι φοιτητές που παρακολουθούν τον πρώτο κύκλο σπουδών, μεταπτυχιακοί φοιτητές εκείνοι που παρακολουθούν το δεύτερο κύκλο σπουδών και υποψήφιοι διδάκτορες εκείνοι που παρακολουθούν τον τρίτο κύκλο σπουδών και
ια) «Τίτλος σπουδών»: το πτυχίο ή δίπλωμα που απονέμεται ύστερα από την επιτυχή ολοκλήρωση οποιουδήποτε από τους τρεις κύκλους σπουδών.
(http://www.eng.auth.gr/gr/enopoiimeno-keimeno-toy-n4009-2011-me-tis-tropopoiiseis-toy-n4076-2012.html )
Το άρθρο 49 ( -Φοιτητική ιδιότητα-Σύλλογοι φοιτητών-) παρ. 1 του Ν. 4009/2011, που εντάσσεται στο Κεφάλαιο Η΄ -Φοιτητικά ζητήματα-, προβλέπει πως:
άρθρο 49 παρ. 1. Η ιδιότητα του φοιτητή αποκτάται με την εγγραφή του σε Α.Ε.Ι. και, με την επιφύλαξη της παραγράφου 4 του άρθρου 33, διατηρείται μέχρι την απονομή του τίτλου του αντίστοιχου κύκλου σπουδών ή τη μη εγγραφή του για δύο συνεχόμενα εξάμηνα ή τη μη πλήρωση των όρων και των προϋποθέσεων που προβλέπει ο Οργανισμός για τη συνέχιση της φοίτησής του μετά το πέρας του κανονικού χρόνου φοίτησης, σύμφωνα με τις περιπτώσεις α΄ και β΄ της παραγράφου 11 του άρθρου 33.
Συνεπώς, το ΑΡΘΡΟ 49 ΠΑΡ. 1 του Ν. 4009/2011 αναφέρεται συλλήβδην σε ΟΛΟΥΣ τους ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΚΥΚΛΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ (και όχι μόνο στους προπτυχιακούς), καθώς γίνεται λόγος για «διατήρηση της φοιτητικής ιδιότητας μέχρι την απονομή του ΤΙΤΛΟΥ ΤΟΥ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΟΥ ΚΥΚΛΟΥ ΣΠΟΥΔΩΝ» και προβλέπει απώλεια της φοιτητικής ιδιότητας σε περίπτωση που δεν πληρούνται οι προβλεπόμενοι όροι και προϋποθέσεις.
Το άρθρο 10 παρ. 3 β) του υπό ψήφιση σχεδίου νόμου αναφέρει πως:
άρθρο 10 παρ. 3 β) Η επανεγγραφή φοιτητών που απώλεσαν αυτοδικαίως τη φοιτητική τους ιδιότητα δυνάμει της παραγράφου 1 του άρθρου 49 του ν. 4009/2011 (Α’ 195) πραγματοποιείται με έγγραφη αίτησή τους στο Τμήμα ή στη μονοτμηματική Σχολή.
Συνεπώς, καθώς το ΑΡΘΡΟ 49 παρ. 1 του Ν. 4009/2011 αναφέρεται σε ΟΛΟΥΣ τους φοιτητές και μιλά για απώλεια της φοιτητικής ιδιότητας όταν δεν πληρούνται οι προβλεπόμενοι όροι και προϋποθέσεις, και το ΑΡΘΡΟ 10 παρ. 3 β) αναφέρεται στο εν λόγω ΑΡΘΡΟ 49 παρ. 1 του Ν. 4009/2011, ΚΑΝΟΝΙΚΑ το ΑΡΘΡΟ 10 ΠΑΡ. 3 Β) αναφέρεται ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΦΟΙΤΗΤΕΣ που απώλεσαν τη φοιτητική τους ιδιότητα και προβλέπει το ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΕΠΑΝΕΓΓΡΑΦΗΣ.
Όμως, το Υπουργείο Παιδείας , για να ΜΗΝ ΕΠΙΤΡΕΨΕΙ την ΕΠΑΝΕΓΓΡΑΦΗ ΚΑΙ ΤΩΝ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΩΝ ΦΟΙΤΗΤΩΝ, ΑΝΑΣΚΕΥΑΖΕΙ ΤΟΥΣ ΟΡΙΣΜΟΥΣ «ΦΟΙΤΗΤΕΣ» και «ΤΙΤΛΟΣ ΣΠΟΥΔΩΝ» στο ΑΡΘΡΟ 1 ΠΑΡ. α), β, γ) και ιγ) στο υπό ψήφιση σχέδιο νόμου:
α) «Φοιτητές»: οι φοιτητές των Πανεπιστημίων και των Τ.Ε.Ι.
β) «Μεταπτυχιακοί Φοιτητές»: οι φοιτούντες σε Προγράμματα Μεταπτυχιακών Σπουδών (Π.Μ.Σ.) των Α.Ε.Ι. […]
ιγ) «Τίτλος σπουδών»: το πτυχίο ή δίπλωμα που απονέμεται ύστερα από την επιτυχή ολοκλήρωση των σπουδών.
και μάλιστα με αναδρομική ισχύ, κατά το άρθρο 14 παρ. 19 του υπό ψήφιση νομοσχεδίου:
άρθρο 14 παρ. 19. Οι διατάξεις του ν.4009/2011 (Α’ 195) όπως τροποποιήθηκαν και ισχύουν, οι οποίες συνεχίζουν να ισχύουν, εφαρμόζονται κατά την έννοια του άρθρου 1 του παρόντος νόμου.
Η ΑΝΑΔΙΑΤΥΠΩΣΗ των ΟΡΙΣΜΩΝ και η πρόβλεψη ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΗΣ τους ΙΣΧΥΟΣ ΔΕΝ γίνεται ΤΥΧΑΙΑ αλλά ΜΕ μόνο και μοναδικό ΣΚΟΠΟ να ΑΠΟΚΛΕΙΣΕΙ τους ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟΥΣ ΑΠΟ το ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΕΠΑΝΕΓΓΡΑΦΗΣ.
Ωστόσο, οι ΚΑΙΝΟΥΡΙΟΙ ΟΡΙΣΜΟΙ του άρθρου 1 του υπό ψήφιση σχεδίου νόμου είναι ΑΝΑΚΡΙΒΕΙΣ και ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΚΟΙ και δεν μπορούν να εφαρμοστούν ούτε στο υπό ψήφιση νομοσχέδιου και πόσω μάλλον αναδρομικά στο Ν. 4009/2011, καθώς αντίκεινται στο πνεύμα και των δύο νόμων.
Διότι, εξ ορισμού και ετυμολογικά «ΦΟΙΤΗΤΕΣ» είναι ΟΛΟΙ ΟΙ ΦΟΙΤΟΥΝΤΕΣ ΣΕ Α.Ε.Ι. ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΤΡΕΙΣ ΚΥΚΛΟΥΣ ΣΠΟΥΔΩΝ και μάλιστα ΙΣΟΤΙΜΟΙ μεταξύ τους (εκτός και αν τα μεταπτυχιακά προγράμματα σπουδών δεν θεωρούνται προγράμματα σπουδών των Α.Ε.Ι. ή τέτοια είναι η λανθάνουσα πρόθεση του νομοθέτη, να τα αποβάλει, να τα εξοβελίσει από τα Α.Ε.Ι. και να τα κάνει εξαρτώμενα από ιδιωτικούς φορείς, εταιρείες και συμφέροντα). Ο όρος «ΦΟΙΤΗΤΕΣ» είναι ο ΓΕΝΙΚΟΣ ΟΡΟΣ και «ΠΡΟΠΤΥΧΙΑΚΟΣ ΦΟΙΤΗΤΗΣ», «ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟΣ ΦΟΙΤΗΤΗΣ» και «ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΔΙΔΑΚΤΟΡΑΣ» είναι τα ΕΙΔΗ.
Η ΜΗ ΕΦΑΡΜΟΣΙΜΟΤΗΤΑ του ορισμού των «ΦΟΙΤΗΤΩΝ» ως φοιτητών (!) και λανθανόντως ως ΜΟΝΟ των ΠΡΟΠΤΥΧΙΑΚΩΝ (χωρίς να ορίζονται καν κάπου ως έννοια) φαίνεται στο ΥΠΟ ΨΗΦΙΣΗ ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ όπου γίνεται ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΜΕΤΑΞΥ ΠΡΟΠΤΥΧΙΑΚΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΩΝ και ΟΧΙ ΜΕΤΑΞΥ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΩΝ, ενώ ως ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΚΑΤΟΝΟΜΑΖΟΝΤΑΙ ΡΗΤΑ ως ΠΡΟΠΤΥΧΙΑΚΟΙ φοιτητές, κατά την κοινή λογική, και ΟΧΙ ΩΣ ΦΟΙΤΗΤΕΣ: βλ. άρθρο 3 παρ. 2 γ) ββ), παρ. 2 δ) Β, παρ. 2 δ) Γ, άρθρο 4 παρ. 1 ε), παρ. 2 β), άρθρο 6 παρ. 3 β), παρ. 5 β), άρθρο 7 παρ. 3 β), παρ. 6 β), παρ. 7, παρ. 11 β) κ.ο.κ..
Η αναδρομική ισχύς μάλιστα του ορισμού των «φοιτητών» ως μόνο των προπτυχιακών δημιουργεί πολύ περισσότερα προβλήματα και στο Ν. 4009/2011.
Παρά το γεγονός ότι ο νομοθέτης σπεύδει να δηλώσει στο άρθρο 14 παρ. 5 όχι απλώς πως «για τα Προγράμματα Μεταπτυχιακών Σπουδών […] ισχύουν οι διατάξεις του ν. 3685/2008», αλλά και ότι «από τη δημοσίευση του παρόντος νόμου, καταργούνται τα άρθρα 38 και 39 του ν. 4009/2011 (Α’ 195)», τα οποία εντάσσονται στο Κεφάλαιο Ζ΄ – Σπουδές του εν λόγω νόμου και αφορούν το δεύτερο και τρίτο κύκλο σπουδών αντίστοιχα, δεν λαμβάνει υπόψη του ότι ο Ν. 4009/2011 αφορά ζητήματα που διέπουν συλλήβδην τη λειτουργία των Α.Ε.Ι. και όλους τους κύκλους σπουδών και δεν αναφέρεται στους μεταπτυχιακούς και διδακτορικούς φοιτητές μόνο στα άρθρα που σπεύδει να καταργήσει.
Έτσι, η αναδρομική χρήση του όρου «φοιτητές» με την έννοια «προπτυχιακοί φοιτητές» δημιουργεί μία σειρά από ΑΝΑΚΟΛΟΥΘΙΕΣ και ΠΑΡΑΝΟΗΣΕΙΣ και στο Ν. 4009/2011 εκ του μη όντος και δη σε κεφάλαια και άρθρα που ρητά διευθετούν φοιτητικά ζητήματα που αφορούν τους ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΚΥΚΛΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ (βλ. π.χ. Κεφάλαιο Η’), όπως:
άρθρο 49 – Φοιτητική ιδιότητα-Σύλλογοι Φοιτητών (πέρα από την άνω αναφερθείσα παρ. 1) παρ. 2 α) Οι φοιτητές είναι ελεύθεροι να εκφράζονται ατομικά ή συλλογικά στο πλαίσιο λειτουργίας των φοιτητικών συλλόγων των σχολών ή άλλων επί μέρους οργανώσεων και ομίλων
Κατά τους ΚΑΙΝΟΥΡΙΟΥΣ ΟΡΙΣΜΟΥΣ, η εν λόγω παράγραφος θα αφορά ΜΟΝΟ τους ΠΡΟΠΤΥΧΙΑΚΟΥΣ. Οι ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΚΥΚΛΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ (ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟΙ, ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ ΔΙΔΑΚΤΟΡΕΣ) Δ Ε Ν ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΝΑ ΕΚΦΡΑΖΟΝΤΑΙ ΑΤΟΜΙΚΑ Η΄ ΣΥΛΛΟΓΙΚΑ ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΩΝ ΦΟΙΤΗΤΙΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ.
Ομοίως, βλ. άρθρο 49 παρ. 2 β), παρ. 2 γ), παρ. 2 δ), άρθρο 50 παρ. 1 α), άρθρο 52 παρ. 1, άρθρο 54 παρ. 1, άρθρο 55 κ.ο.κ..
Επιπλέον, η προβληματικότητα του καινούριου ορισμού του «τίτλου σπουδών» ως «το πτυχίο ή δίπλωμα που απονέμεται ύστερα από την επιτυχή ολοκλήρωση των σπουδών» φαίνεται και αίρεται στο άρθρο 11 παρ. 2 του υπό ψήφιση Σχεδίου Νόμου, όπου ορθά και ρητά «στους τίτλους πτυχίων ή διπλωμάτων που απονέμονται κατόπιν επιτυχούς ολοκλήρωσης του Προγράμματος Σπουδών σε Τμήμα ή μονοτμηματική Σχολή Α.Ε.Ι.» περιλαμβάνονται τόσο τα πτυχία όσο και τα μεταπτυχιακά διπλώματα, ενώ ανάλογα προβλήματα εγείρονται και στο Ν. 4009/2011.
Όλα αυτά αποδεικνύουν ακλόνητα την ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ και ΜΗ ΕΦΑΡΜΟΣΙΜΟΤΗΤΑ των ΝΕΩΝ ΟΡΙΣΜΩΝ όχι μόνο για το υπό ψήφιση σχέδιο νόμου αλλά και για το Ν. 4009/2011, καθώς αντίκεινται στο πνεύμα του Ν. 4009/2011, στον οποίο στηρίζεται το παρόν νομοσχέδιο και, αν τελικά ισχύσουν και εφαρμοστούν, θα στερήσουν τους φοιτητές των υπόλοιπων κύκλων από θεμελιώδη φοιτητικά δικαιώματα εκπροσώπησης, παροχών κτλ. και θα αποτελέσουν έναυσμα για μία σειρά από φαινόμενα κακοδιοίκησης και αυθαιρεσιών.
Και καθίσταται τοιουτοτρόπως ξεκάθαρο ότι μόνος σκοπός της μη συμπερίληψης των μεταπτυχιακών φοιτητών στον όρο φοιτητές είναι η άρνηση στους μεταπτυχιακούς φοιτητές να κάνουν και αυτοί, όπως και οι προπτυχιακοί, χρήση του δικαιώματός τους να αιτηθούν την επανεγγραφή τους, όπως προβλέπει το άρθρο 10 παρ. 3 β).
Εγείρονται, λοιπόν, ζητήματα, ισονομίας, ισοπολιτείας και ισότιμης αντιμετώπισης προπτυχιακών και μεταπτυχιακών φοιτητών.
Δεδομένου, λοιπόν, ότι, όπως απεδείχθη παραπάνω και ρητά αναφέρεται, στο άρθρο 49 παρ. 1 α) του ν. 4009/2011 περιλαμβάνονται και οι μεταπτυχιακοί φοιτητές
Αιτούμαι να συμπεριλάβετε στο υπό ψήφιση σχέδιο νόμου την καθ’ όλα δίκαιη, νόμιμη και ισότιμη επανεγγραφή και των μεταπτυχιακών φοιτητών που απώλεσαν τη φοιτητική τους ιδιότητα για τους ακόλουθους λόγους:
1) ΟΙ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΙ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΙ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ ΔΕΝ ΥΠΕΡΙΣΧΥΟΥΝ ΤΩΝ ΝΟΜΩΝ αλλά ΥΠΟΚΕΙΝΤΑΙ ΣΤΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ και ΡΥΘΜΙΖΟΝΤΑΙ ΒΑΣΕΙ ΑΥΤΩΝ.
Ο κανονισμός προπτυχιακών σπουδών και ο εσωτερικός κανονισμός μεταπτυχιακών σπουδών δεν είναι αυθαίρετα θεσπισμένοι, ΔΕΝ ΥΠΕΡΙΣΧΥΟΥΝ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ, αλλά υπακούουν στους νόμους και ρυθμίζονται βάσει αυτών, όπως προβλέπει το άρθρο 16 παρ. 5 του Συντάγματος της Ελλάδας:
«Τα ιδρύματα [ανώτατης εκπαίδευσης] […] λειτουργούν σύμφωνα με τους νόμους που αφορούν τους οργανισμούς τους».
Οι κανονισμοί προπτυχιακών σπουδών δεν προέβλεπαν ανώτατη διάρκεια φοίτησης, οι προηγούμενες κυβερνήσεις ψήφισαν νόμους που έθεταν ανώτατο όριο φοίτησης με αναδρομική ισχύ και προέβλεπαν διαγραφές παρά τις επικρατούσες συνθήκες και τη θύελλα αντιδράσεων.
Tο υπό ψήφιση νομοσχέδιο καταργεί τις διατάξεις των νόμων και των κανονισμών που προέβλεπαν διαγραφές των προπτυχιακών φοιτητών και δίνεi το δικαίωμα επανεγγραφής στους διαγραφέντες προπτυχιακούς.
Ομοίως, οι εσωτερικοί κανονισμοί μεταπτυχιακών σπουδών δεν είναι υπεράνω των νόμων αλλά συμμορφώνονται με αυτούς, όπως ορίζει το Σύνταγμα.
Η ΕΠΑΝΕΓΓΡΑΦΗ των ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΩΝ φοιτητών ΔΕΝ ΑΝΤΙΚΕΙΤΑΙ στους ΙΣΧΥΟΝΤΕΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥΣ και ΝΟΜΟΥΣ, ΔΕΝ ΑΝΑΙΡΕΙ ΚΑΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΛΛΑ λειτουργεί ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΑ ΠΡΟΣ τις ΙΣΧΥΟΥΣΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ως μία ΔΕΥΤΕΡΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ για όσους διαγραφέντες μεταπτυχιακούς επιθυμούν την επανεγγραφή τους.
Δεν είναι παράλογο, παράνομο, τιμωρητικό ή εκδικητικό μέτρο.
Είναι ΚΑΘ’ ΟΛΑ ΝΟΜΙΜΟ ΜΕΤΡΟ που ΠΡΟΩΘΕΙ τη ΜΑΘΗΣΗ και την ΠΑΙΔΕΙΑ, μέτρο που το επιθυμούν διακαώς όλοι όσους αφορά, με αποτέλεσμα μία τέτοια ενέργεια από μέρους σας να χαίρει μεγάλης εκτίμησης και αποδοχής και να συμφωνεί με τις προγραμματικές σας δηλώσεις.
Δεν ζητούμε την αλλαγή του κανονισμού σπουδών, μόνο να ΣΥΜΠΕΡΙΛΗΦΘΕΙ ΡΗΤΑ το ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΕΠΑΝΕΓΓΡΑΦΗΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟΥΣ ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΣΤΟ ΠΑΡΟΝ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ.
2) ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΟΤΙΜΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΠΡΟΠΤΥΧΙΑΚΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΩΝ
Είναι γεγονός πως ο εσωτερικός κανονισμός μεταπτυχιακών σπουδών προέβλεπε ανώτατο όριο φοίτησης, το οποίο, αν ξεπερνούσαν οι μεταπτυχιακοί φοιτητές, θα διαγράφονταν. Και αυτό ήταν εν γνώσει των μεταπτυχιακών φοιτητών.
Με την ίδια λογική υπέρ των διαγραφών, και οι προπτυχιακοί φοιτητές, αφ’ ης στιγμής ψηφίστηκε ο νόμος 3549/2007 και εν συνεχεία ο ν. 4009/2011, ήξεραν ότι υπάρχει ανώτατο όριο φοίτησης στις σπουδές τους και ήξεραν ότι θα διαγράφονταν, αν το ξεπερνούσαν. Τους δόθηκε μάλιστα και αρκετό χρονικό περιθώριο τεσσάρων επιπλέον ετών , για να περατώσουν τις σπουδές τους. Εντούτοις, δεν κατόρθωσαν όλοι να τις ολοκληρώσουν, με συνέπεια να διαγραφούν ή να επικρεμάται η διαγραφή τους.
Όπως υπήρχε εσωτερικός κανονισμός που προέβλεπε τη διαγραφή των μεταπτυχιακών φοιτητών, έτσι υπήρχε κανονισμός σπουδών που προέβλεπε τη διαγραφή και των προπτυχιακών. Μεταπτυχιακοί φοιτητές διαγράφηκαν, προπτυχιακοί φοιτητές διαγράφηκαν. Για τους ΠΡΟΠΤΥΧΙΑΚΟΥΣ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΕΡΙΜΝΑ και τους δίνεται το δικαίωμα επανεγγραφής, για τους ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟΥΣ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ και τους στερείται το δικαίωμα να επανεγγραφούν και να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους.
Με τη μη παροχή του δικαιώματος επανεγγραφής και στους μεταπτυχιακούς φοιτητές προσβάλλονται το συνταγματικό δικαίωμα της ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας (Σ. 5 παρ. 1), η θεμελιώδης συνταγματική αρχή της ισότητας (Σ. 4 παρ. 1), η αρχή της αναλογικότητας (Σ. 25 παρ. 1) και το δικαίωμα στην παιδεία (Σ. 16 παρ. 1 και 2).
Όπως οι προπτυχιακοί, έτσι ΚΑΙ οι ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΥΝ σε καθημερινή βάση ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ειδικά σε μία περίοδο έντονης κοινωνικο-οικονομικής κρίσης, τα οποία δεν τους επέτρεψαν να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους.
Ως προς το ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ζήτημα, όπως οι εκατοντάδες χιλιάδες προπτυχιακοί, έτσι και οι ολιγάριθμοι μεταπτυχιακοί που αιτούνται την επανεγγραφή τους δεν επιβαρύνουν τον κρατικό προϋπολογισμό, γιατί έχει καταργηθεί κάθε παροχή της πολιτείας και προς αυτούς (συγγράμματα, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, σίτιση, στέγαση, εκπτώσεις στις μεταφορές, σε εισιτήρια, επιδόματα).
Ως προς το θέμα των διδάκτρων, οι μεταπτυχιακοί που επανεγγράφονται, να πληρώνουν μόνο το πόσο των διδάκτρων που αναλογεί στις εναπομείνασες υποχρεώσεις τους βάσει του ύψους των διδάκτρων που αντιστοιχούν στο εν λόγω πρόγραμμα σπουδών κατά το ακαδημαϊκό έτος υποβολής της αίτησης επανεγγραφής.
Έτσι, θα αποκατασταθεί η ισότιμη αντιμετώπιση προπτυχιακών και μεταπτυχιακών, θα αναγνωριστούν οι κόποι και τα χρήματα που έχουν ήδη καταβάλει, και επανεγγραφόμενοι, θα μπορέσουν να ολοκληρώσουν και αυτοί τις σπουδές τους.
3) ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΟΤΙΜΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΩΝ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΩΝ ΦΟΙΤΗΤΩΝ
Ο εσωτερικός κανονισμός δεν εφαρμόζεται εξίσου σε όλους τους μεταπτυχιακούς. Παρατηρείται επιλεκτική εφαρμογή του εσωτερικού κανονισμού μεταπτυχιακών σπουδών, καθώς σε άλλους εφαρμόζεται αυστηρά ο εσωτερικός κανονισμός και διαγράφονται , ενώ σε άλλους δίνεται η ευκαιρία να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους παραβλέποντας τον εσωτερικό κανονισμό σπουδών. (http://doctorate.civil.auth.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=90&Itemid=203 ).
Προσωπικά, τίθεμαι υπέρ του δικαιώματος όλων ανεξαιρέτως των φοιτητών να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους.
Κατόπιν των ανωτέρω,
Παρακαλώ να συμπεριλάβετε και τους μεταπτυχιακούς φοιτητές στο άρθρο 10 παρ. 3 β) του υπό ψήφιση νομοσχεδίου και να τους δώσετε το δικαίωμα να αιτηθούν σύννομα την επανεγγραφή τους και να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους, ούτως ώστε να αποκατασταθεί η ισότιμη αντιμετώπιση όλων των φοιτητών.
Μπορεί οι περισσότεροι να αγνοούν την πτυχή αυτή του ζητήματος, αλλά η μη διαγραφή των αιωνίων φοιτητών επιβαρύνει τα ΑΕΙ καταβαραθρώνοντάς τα στις παγκόσμιες κατατάξεις αξιολόγησης, όπου προσμετρώνται ως κριτήριο και οι αναλογίες του αριθμού των φοιτητών με αυτόν των απασχολουμένων σ’ένα ίδρυμα. Είτε το θέλετε είτε όχι, με βάση αυτές τις κατατάξεις κινούνται σήμερα ως επί το πλείστον οι ξένοι φοιτητές, ειδικά προς πανεπιστήμια που δεν είναι και παγκοσμίου φήμης όπως τα δικά μας, ενώ τις λαμβάνουν υπ’όψιν τους και διεθνείς εταιρίες, και ως εκ τούτου, υποβαθμίζεται και η προσπάθεια διεθνοποίησης των ΑΕΙ με την λαϊκίστικη αυτή ενέργεια. Φυσικά, αυτονόητο είναι ότι η ανεξέλεγκτη αυτή διατήρηση των ανενεργών φοιτητών ενθαρρύνει μία νοοτροπία τεμπελιάς και ισοπέδωσης κάθε ιδανικού αριστείας και προόδου. Κι αν το προηγούμενο ν+2 φαινόταν υπερβολικό, μπορείτε κάλλιστα να το κάνετε ν+4 ή έστω και 10…. (Μη μου πείτε ότι θέλει παραπάνω χρόνια ένα πτυχίο. Όσοι φέρνουν το πρόσχημα της εργασίας, ας μάθουν πως για την περίπτωσή τους υφίσταται η μερική φοίτηση έναντι της ολικής απασχολήσεως φοίτησης). Η πανεπιστημιακή εκπαίδευση πρέπει να αντιμετωπίζεται με τρόπο σοβαρό και εντατικό κι όχι μονάχα ως επαγγελματικό προσόν για ανθρώπους που βγαίνουν από τα τμήματά τους όντας ακόμη άσχετοι με το αντικείμενο που σπούδασαν (φυσικά και πρέπει να εξασφαλίζει εργασία στον απόφοιτο, αλλά κι αυτός ας μην επαναπαύεται για μια ζωή μετά την απόκτηση του πτυχίου), αλλά ως πνευματικό κατόρθωμα. Είναι γνωστή όμως η τάση της αριστεράς στην Ελλάδα να επικεντρώνεται στη διαμόρφωση μαζών (να κυμαινόμαστε όλοι κοντά στον μέσο όρο).
Έπειτα, ως προς το θέμα των συγγραμμάτων, πολύ σωστά δε δίνονται στους φοιτητές των κατατακτηρίων εξετάσεων (πρωτοτυπία σε σχέση με το εξωτερικό είναι άλλωστε και τα συγγράμματα για αυτούς που παίρνουν το πρώτο τους πτυχίο, μην είμαστε και πλεονέκτες. Εξάλλου, δεν τους επιβάλλονται και δίδακτρα, αυτό είναι το σημαντικό.), ενώ πρέπει και για τους άλλους φοιτητές να περιορισθούν αυστηρά στο ένα σύγγραμμα ανά κωδικό μαθήματος (κι όχι, όπως συμβαίνει στο δικό μου τμήμα, οι φοιτητές που δεν μπόρεσαν να περάσουν ένα μάθημα ούτε το Σεπτέμβριο και το ξαναδηλώνουν ύστερα στο σύστημα απλά με άλλον καθηγητή, να δικαιούνται ξανά σύγγραμμα για το ίδιο μάθημα).
27 Ιουνίου 2015, 00:10 | Μαρία «Επανεγγραφή Και Των Μεταπτυχιακών Φοιτητών – Άρση Αδικίας»
Συγχαρητήρια, πάρα πολλά μπράβο για την εμπεριστατωμένη ανάλυση του ζητήματος!
Εκφράζεις απόλυτα το φοιτητικό αίσθημα των μεταπτυχιακών φοιτητών!
Συνηγορώ ολοκληρωτικά σε όσα αναφέρεις, είναι ολόσωστα και πρέπει να συμπεριληφθούν και να εφαρμοσθούν από το πολυνομοσχέδιο.
Συγχαρητήρια και πάλι για την επιχειρηματολογία σου.
Κακώς καταργούνται οι διατάξεις των νόμων που αφορούν στη διαγραφή φοιτητών: ένα ακαδημαϊκό σύστημα πρέπει να έχει και αυτή τη δυνατότητα, με όλες τις προβλεπόμενες εξαιρέσεις για εργαζόμενους, γονείς, οικονομικά αδύναμους κλπ. Αν κάποιος γνωρίζει εξ αρχής ότι σε κάθε περίπτωση δεν πρόκειται να διαγραφεί, ακόμα και αν δεν προσέρχεται στα μαθήματα ή στις εξετάσεις, έχει ένα ισχυρό αντικίνητρο να μην το κάνει.
Είμαι υπερπολύτεκνη και φοιτήτρια σε 2η σχολή, με κατατακτήριες εξετάσεις.
Είναι δυνατόν να μην μπορώ να έχω δωρεάν τα συγγράματα της Σχολής στην οποία φοιτώ;
Στην περίπτωσή μου, μάλιστα, το πρώτο μου πτυχίο αποκτήθηκε στο εξωτερικό, που σημαίνει ότι ποτέ ξανά δεν επιβάρυνα το κράτος με έξοδα για βιβλία.
Για όσους λοιπόν για πρώτη φορά ουσιαστικά φοιτούν στην Ελλάδα, κι ας είναι το 2ο πτυχίο τους, δεν προβλέπεται τίποτα πουθενά!
Αποκαταστήστε, σας παρακαλώ, την αδικία!
Όλοι οι φοιτητές, για ουσιαστικούς κι επιστημονικούς λόγους, πρέπει να έχουν τα συγγράμματά τους, και φυσικά το πάσο για τις μετακινήσεις τους!
«Επανεγγραφή Και Των Μεταπτυχιακών Φοιτητών – Άρση Αδικίας»
Το δικαίωμα στην εκπαίδευση και η δια Βίου Μάθηση αποτελεί προτεραιότητα σε όλα τα αναπτυγμένα κράτη. Το Ελληνικό Κράτος, αν και «επί της αρχής» φαίνεται να υιοθετεί αυτό το στόχο, στην πράξη, παρά το ότι δίνει τη δυνατότητα με το υπό ψήφιση Σχέδιο Νόμου στους προπτυχιακούς φοιτητές, αν και διαγράφηκαν, να επανεγγραφούν και να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους, διατηρεί πολλά εμπόδια στο δρόμο των μεταπτυχιακών φοιτητών που επίσης επιθυμούν, αν και διαγράφηκαν, να επανεγγραφούν και να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους, εργαζόμενοι και δημιουργώντας σε ένα αντικείμενο στο οποίο έχουν κλίση ή δεξιότητες και διευρύνοντας το μορφωτικό τους πεδίο άμα τη ολοκληρώσει των μεταπτυχιακών τους σπουδών. Ειδικότερα, όχι απλώς στερεί από τους φοιτητές αυτούς τη δυνατότητα να επανεγγραφούν και να εκπληρώσουν σε σύντομο χρονικό διάστημα τις ελάχιστες υποχρεώσεις που τους απομένουν για την απόκτηση του μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών, αλλά τους αντιμετωπίζει δυσμενώς και τους υποβιβάζει σε φοιτητές β’ κατηγορίας, όπως φαίνεται ήδη από το πρώτο άρθρο του υπό ψήφιση σχεδίου νόμου, που τους αποκλείει από τον ορισμό τους ως φοιτητών (!), ενώ δεν εμπερικλείει καν ξεκάθαρα το δίπλωμα μεταπτυχιακών σπουδών στους τίτλους σπουδών (!). Συγκεκριμένα, το άρθρο 1 προβλέπει πως είναι:
α) «Φοιτητές»: οι φοιτητές των Πανεπιστημίων και των Τ.Ε.Ι.
β) «Μεταπτυχιακοί Φοιτητές»: οι φοιτούντες σε Προγράμματα Μεταπτυχιακών Σπουδών (Π.Μ.Σ.) των Α.Ε.Ι. […]
ιγ) «Τίτλος σπουδών»: το πτυχίο ή δίπλωμα που απονέμεται ύστερα από την επιτυχή ολοκλήρωση των σπουδών.
Αυτός ο ορισμός, βεβαίως, είναι προβληματικός, καθώς εξ ορισμού «φοιτητές» είναι όλοι οι φοιτούντες σε Α.Ε.Ι., ανεξαρτήτως κύκλου σπουδών και μάλιστα ισότιμοι μεταξύ τους (εκτός και αν τα μεταπτυχιακά προγράμματα σπουδών δεν θεωρούνται προγράμματα σπουδών των Α.Ε.Ι. ή τέτοια είναι η λανθάνουσα πρόθεση του νομοθέτη, να τα αποβάλει, να τα εξοβελίσει από τα Α.Ε.Ι. και να τα κάνει εξαρτώμενα από ιδιωτικούς φορείς, εταιρείες και συμφέροντα). Άλλωστε, όλοι όσοι μιλούν την ελληνική ―πόσω μάλλον αν ο όρος εξεταστεί και από γλωσσολογική και ετυμολογική σκοπιά― κατανοούν ότι η λέξη «φοιτητές» δηλώνει ΟΛΟΥΣ όσους φοιτούν, σπουδάζουν στην τριτοβάθμια εκπαίδευση ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΤΡΕΙΣ ΚΥΚΛΟΥΣ ΣΠΟΥΔΩΝ. Ο όρος φοιτητές είναι ο γενικός, υπερκείμενος όρος και προπτυχιακός, μεταπτυχιακός είναι τα είδη. Ο προβληματικός αυτός εκ φύσεως ορισμός που δίνεται στο άρθρο 1 δημιουργεί μία σειρά από αντιφάσεις και δεν μπορεί να εφαρμοστεί ούτε καν στο υπό ψήφιση σχέδιο νόμου, όπου κατά την κοινή λογική η διάκριση γίνεται μεταξύ προπτυχιακών και μεταπτυχιακών φοιτητών και όχι μεταξύ φοιτητών και μεταπτυχιακών φοιτητών:
άρθρο 3 παρ. 2γ) ββ) των προπτυχιακών φοιτητών
δ) Γ: […] των εγγεγραμμένων προπτυχιακών φοιτητών […]
άρθρο 4 παρ. 1ε) […] εκ των προπτυχιακών φοιτητών […] ο αριθμός των προπτυχιακών φοιτητών […] η εκπροσώπηση των προπτυχιακών και μεταπτυχιακών φοιτητών
παρ. 2 β) […] εκπροσώπων προπτυχιακών και μεταπτυχιακών φοιτητών
άρθρο 6 παρ. 3β) […] εκπρόσωποι προπτυχιακών φοιτητών
παρ. 5β) των προπτυχιακών και μεταπτυχιακών φοιτητών
άρθρο 7 παρ. 3β) […] εκπρόσωποι προπτυχιακών φοιτητών […] συμμετεχόντων προπτυχιακών φοιτητών […] προπτυχιακών φοιτητών ή μεταπτυχιακών φοιτητών
παρ. 6β) […] εκπρόσωπος των προπτυχιακών φοιτητών
παρ. 7 […] των προπτυχιακών και μεταπτυχιακών φοιτητών
παρ. 11 β) […] των προπτυχιακών φοιτητών κ.ο.κ..
Επιπλέον, η προβληματικότητα του καινούριου ορισμού του «τίτλου σπουδών» ως «το πτυχίο ή δίπλωμα που απονέμεται ύστερα από την επιτυχή ολοκλήρωση των σπουδών» φαίνεται και αίρεται στο άρθρο 11 παρ. 2 του υπό ψήφιση Σχεδίου Νόμου, όπου ορθά και ρητά «στους τίτλους πτυχίων ή διπλωμάτων που απονέμονται κατόπιν επιτυχούς ολοκλήρωσης του Προγράμματος Σπουδών σε Τμήμα ή μονοτμηματική Σχολή Α.Ε.Ι.» περιλαμβάνονται τόσο τα πτυχία όσο και τα μεταπτυχιακά διπλώματα.
Όλες αυτές οι συγχύσεις και ανακρίβειες στους ορισμούς, βέβαια, δεν είναι τυχαίες, αλλά οφείλονται σε διακρίσεις και άνιση αντιμετώπιση σε βάρος των μεταπτυχιακών φοιτητών από την πλευρά του Υπουργείου και ειδικότερα στην ολοφάνερη απροθυμία του Υπουργείου να επιτρέψει την επανεγγραφή και των ―ολιγάριθμων― μεταπτυχιακών φοιτητών.
Γι΄ αυτό άλλωστε στο άρθρο 14 παρ. 5, σπεύδει να δηλώσει όχι απλά πως «για τα Προγράμματα Μεταπτυχιακών Σπουδών […] ισχύουν οι διατάξεις του ν. 3685/2008», αλλά και ότι «από τη δημοσίευση του παρόντος νόμου, καταργούνται τα άρθρα 38 και 39 του ν. 4009/2011 (Α’ 195)», τα οποία εντάσσονται στο Κεφάλαιο Ζ΄ – Σπουδές του εν λόγω νόμου και αφορούν το δεύτερο και τρίτο κύκλο σπουδών αντίστοιχα.
Εντούτοις, ο ν. 4009/2011, που φέρει τον τίτλο «Δομή, λειτουργία, διασφάλιση της ποιότητας των σπουδών και διεθνοποίηση των ανωτάτων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων», αφορά ζητήματα που διέπουν συλλήβδην τη λειτουργία των Α.Ε.Ι. και όλους τους κύκλους σπουδών και όχι μόνο τον πρώτο κύκλο και τους προπτυχιακούς φοιτητές. Γι’ αυτό, στο άρθρο 2, που περιλαμβάνει τους ορισμούς, ορίζονται ορθά και νοούνται ως:
α) «Φοιτητές»: οι φοιτητές των Πανεπιστημίων και των Τ.Ε.Ι.. Προπτυχιακοί φοιτητές είναι οι φοιτητές που παρακολουθούν τον πρώτο κύκλο σπουδών, μεταπτυχιακοί φοιτητές εκείνοι που παρακολουθούν το δεύτερο κύκλο σπουδών και υποψήφιοι διδάκτορες εκείνοι που παρακολουθούν τον τρίτο κύκλο σπουδών και
ια) «Τίτλος σπουδών»: το πτυχίο ή δίπλωμα που απονέμεται ύστερα από την επιτυχή ολοκλήρωση οποιουδήποτε από τους τρεις κύκλους σπουδών.
Έτσι, το άρθρο 49 -Φοιτητική ιδιότητα-Σύλλογοι φοιτητών- παρ. 1 του ν. 4009/2011, που εντάσσεται στο Κεφάλαιο Η΄ -Φοιτητικά ζητήματα-, αναφέρεται συλλήβδην σε όλους τους φοιτητές και όχι μόνο στους προπτυχιακούς. Συγκεκριμένα, προβλέπει πως:
άρθρο 49 παρ. 1. Η ιδιότητα του φοιτητή αποκτάται με την εγγραφή του σε Α.Ε.Ι. και, με την επιφύλαξη της παραγράφου 4 του άρθρου 33, διατηρείται μέχρι την απονομή του τίτλου του αντίστοιχου κύκλου σπουδών ή τη μη εγγραφή του για δύο συνεχόμενα εξάμηνα ή τη μη πλήρωση των όρων και των προϋποθέσεων που προβλέπει ο Οργανισμός για τη συνέχιση της φοίτησής του μετά το πέρας του κανονικού χρόνου φοίτησης, σύμφωνα με τις περιπτώσεις α΄ και β΄ της παραγράφου 11 του άρθρου 33.
Ο όρος «φοιτητής», εν προκειμένω, αναφέρεται σε φοιτητές και των τριών κύκλων σπουδών, γι’ αυτό και γίνεται λόγος για «διατήρηση της φοιτητικής ιδιότητας μέχρι την απονομή του τίτλου του αντίστοιχου κύκλου σπουδών» και απώλειά της σε περίπτωση μη εγγραφής σε δύο συνεχόμενα εξάμηνα ή μη πλήρωσης των όρων και προϋποθέσεων που προβλέπονται για τη συνέχιση της φοίτησης μετά το πέρας του κανονικού χρόνου φοίτησης, ενώ όπου γίνεται μνεία στο άρθρο 33, εξειδικεύονται περιπτώσεις που αφορούν τους προπτυχιακούς φοιτητές (καθώς το άρθρο 33 εντάσσεται στο Μέρος Α’, που ρυθμίζει τα του πρώτου κύκλου σπουδών).
Ωστόσο, το υπό ψήφιση σχέδιο νόμου αρνείται να λάβει υπόψη την πραγματικότητα και την ξεκάθαρη διατύπωση του ανωτέρω άρθρου, προκειμένου να αποκλείσει τους μεταπτυχιακούς φοιτητές από το ισότιμο δικαίωμα στην επανεγγραφή τους. Ειδικότερα, θέλει εσκεμμένα να τους εξαιρέσει από το να συμπεριληφθούν στο άρθρο 10 παρ. 3 β) του υπό ψήφιση Σχεδίου Νόμου, το οποίο προβλέπει πως:
άρθρο 10 παρ. 3 β) Η επανεγγραφή φοιτητών που απώλεσαν αυτοδικαίως τη φοιτητική τους ιδιότητα δυνάμει της παραγράφου 1 του άρθρου 49 του ν. 4009/2011 (Α’ 195) πραγματοποιείται με έγγραφη αίτησή τους στο Τμήμα ή στη μονοτμηματική Σχολή.
Όπως απεδείχθη παραπάνω και διατυπώνεται ρητά, στο άρθρο 49 παρ. 1 του ν. 4009/2011 συμπεριλαμβάνονται φοιτητές και των τριών κύκλων σπουδών, συνεπώς και μεταπτυχιακοί φοιτητές, οι οποίοι απώλεσαν αυτοδικαίως τη φοιτητική τους ιδιότητα λόγω μη πλήρωσης των όρων και προϋποθέσεων που προβλέπονταν για τη συνέχιση της φοίτησης μετά το πέρας του κανονικού χρόνου φοίτησης. Βάσει, λοιπόν, του άρτι παρατεθέντος άρθρου 10 παρ. 3 β) του υπό ψήφιση σχεδίου νόμου, και οι μεταπτυχιακοί φοιτητές οι οποίοι διαγράφηκαν έχουν κανονικά το δικαίωμα να αιτηθούν την επανεγγραφή τους.
Το Υπουργείο Παιδείας, όμως, προκειμένου να εμποδίσει την επανεγγραφή και των μεταπτυχιακών φοιτητών, προτείνει προς ψήφιση και το άρθρο 14 παρ. 19 του σχεδίου νόμου, το οποίο προβλέπει πως:
άρθρο 14 παρ. 19. Οι διατάξεις του ν.4009/2011 (Α’ 195) όπως τροποποιήθηκαν και ισχύουν, οι οποίες συνεχίζουν να ισχύουν, εφαρμόζονται κατά την έννοια του άρθρου 1 του παρόντος νόμου.
Κάνει, δηλαδή, το εξής παράδοξο: Ενώ αφενός δηλώνει πως ο ν. 4009/2011, μετά τις όποιες τροποποιήσεις, εξακολουθεί να ισχύει, αφετέρου επιχειρεί να αλλοιώσει το θεμελιωδέστερο τμήμα του, τους ορισμούς του και όχι επί τα βελτίω. Δεν αρκείται, δηλαδή, απλά στο να αλλάξει τους ορισμούς μόνο για το υπό ψήφιση σχέδιο νόμου κατά το άρθρο 1 αυτού του νομοσχεδίου ―ορισμοί που, όπως απεδείχθη, είναι προβληματικοί, αναποτελεσματικοί και μη εφαρμοστέοι μέχρι και στο υπό ψήφιση νομοσχέδιο―, αλλά να επεκτείνει αυτούς τους ορισμούς και στο ν. 4009/2011. Ως αποτέλεσμα, δημιουργείται μία σειρά από ανακολουθίες και παρανοήσεις και στο ν. 4009/2011 εκ του μη όντος και δη σε κεφάλαια και άρθρα που ρητά διευθετούν φοιτητικά ζητήματα που αφορούν τους φοιτητές και των τριών κύκλων σπουδών (βλ. π.χ. Κεφάλαιο Η’), όπως:
άρθρο 49 – Φοιτητική ιδιότητα-Σύλλογοι Φοιτητών (πέρα από την άνω αναφερθείσα παρ. 1) παρ. 2 α) Οι φοιτητές είναι ελεύθεροι να εκφράζονται ατομικά ή συλλογικά στο πλαίσιο λειτουργίας των φοιτητικών συλλόγων των σχολών ή άλλων επί μέρους οργανώσεων και ομίλων
Η εν λόγω παράγραφος αφορά μόνο τους προπτυχιακούς;; Οι φοιτητές των άλλων κύκλων σπουδών δεν είναι ελεύθεροι να εκφράζονται ατομικά ή συλλογικά στο πλαίσιο λειτουργίας των φοιτητικών συλλόγων;;;
άρθρο 49 παρ. 2 β) Όπου στον παρόντα νόμο προβλέπεται εκπροσώπηση των φοιτητών οποιουδήποτε κύκλου σπουδών σε συλλογικά όργανα του ιδρύματος, οι εκπρόσωποι των φοιτητών εκλέγονται από το σύνολο των αντίστοιχων ενεργών φοιτητών, με ενιαίο ψηφοδέλτιο και άμεση, καθολική και μυστική ψηφοφορία. Υποψήφιοι μπορούν να είναι οι προπτυχιακοί φοιτητές που έχουν διανύσει το πρώτο έτος σπουδών και βρίσκονται εντός του ενδεικτικού προγράμματος σπουδών, καθώς και οι μεταπτυχιακοί φοιτητές κατά το πρώτο έτος φοίτησής τους και οι υποψήφιοι διδάκτορες που διανύουν τα τρία πρώτα έτη από την εγγραφή τους ως υποψήφιοι διδάκτορες.
Ο όρος «φοιτητές» και στην εν λόγω παράγραφο αναφέρεται ξεκάθαρα σε όλους τους φοιτητές συνολικά επιμερίζοντάς τους εν συνεχεία σε προπτυχιακούς, μεταπτυχιακούς και υποψήφιους διδάκτορες. Ή πλέον μόνο οι προπτυχιακοί φοιτητές έχουν δικαίωμα εκπροσώπησης και οι υπόλοιποι φοιτητές φιμώνονται και δεν εκπροσωπούνται;;
άρθρο 49 παρ. 2 γ) Η πρόσκληση στους εκπροσώπους των φοιτητών για συμμετοχή στα συλλογικά όργανα στα οποία συμμετέχουν γίνεται εγγράφως, με ηλεκτρονικό ταχυδρομείο ή με κάθε άλλο πρόσφορο μέσο.
Μόνο οι προπτυχιακοί φοιτητές θα έχουν εκπροσώπους βάσει των καινούριων ορισμών;; Οι άλλοι δεν θα εκπροσωπούνται;;
άρθρο 49 παρ. 2 δ) Οι φοιτητές δικαιούνται να κάνουν χρήση των εγκαταστάσεων και των μέσων του ιδρύματος που προορίζονται για την εκπλήρωση του εκπαιδευτικού και ερευνητικού του έργου, τα οποία ορίζει ο Εσωτερικός Κανονισμός και οι αποφάσεις των αρμόδιων οργάνων του ιδρύματος.
Βάσει των καινοφανών ορισμών, μόνο οι προπτυχιακοί φοιτητές θα δικαιούνται να κάνουν χρήση των εγκαταστάσεων και των μέσων του ιδρύματος για τη διεξαγωγή του εκπαιδευτικού και ερευνητικού έργου;; Οι φοιτητές των άλλων κύκλων σπουδών δεν θα έχουν πλέον θέση στα πανεπιστήμια;;; Θα απομακρυνθούν, θα εκδιωχθούν από τα ιδρύματα;;
άρθρο 50 – Συμβούλια φοιτητικής μέριμνας
παρ. 1 α) […]συνιστάται σε κάθε ίδρυμα «Συμβούλιο φοιτητικής μέριμνας» […] με σκοπό τη συζήτηση και τη διατύπωση προτάσεων για την αντιμετώπιση θεμάτων σχετικά με τη διαβίωση των φοιτητών και τη συνεχή βελτίωση των υπηρεσιών φοιτητικής μέριμνας του ιδρύματος […]
Γιατί να υπάρχει μέριμνα μόνο για τους προπτυχιακούς φοιτητές;;; Οι άλλοι δεν είναι φοιτητές;; Γιατί καταδικάζονται σε αδιάφορη αντιμετώπιση, χωρίς να μεριμνά κανείς για αυτούς;;; Μόνο οι προπτυχιακοί είναι φοιτητές;;;;
άρθρο 52 – Λοιπές υπηρεσίες υποστήριξης
παρ. 1 […] την υποστήριξη φοιτητών με αναπηρία ή φοιτητών που αντιμετωπίζουν δυσκολίες για την επιτυχή περάτωση των σπουδών τους
Μόνο οι προπτυχιακοί φοιτητές ενδέχεται να έχουν κάποια αναπηρία ή να αντιμετωπίζουν δυσκολίες στην επιτυχή περάτωση των σπουδών τους;; Οι φοιτητές των άλλων κύκλων σπουδών δεν πρέπει και αυτοί να τύχουν υποστήριξης, όταν αντιμετωπίζουν προβλήματα;;; Γιατί τους ρίχνετε στον καιάδα, χωρίς να μεριμνάτε για αυτούς;;;
άρθρο 54 – Υποτροφίες – εκπαιδευτικά δάνεια
παρ. 1 Τα ιδρύματα χορηγούν σε φοιτητές τους βραβεία και υποτροφίες, με κριτήριο την επίδοσή τους στις σπουδές και την ατομική ή την οικογενειακή οικονομική τους κατάσταση.
Βάσει του καινούριου ορισμού θα δίνονται μόνο στους προπτυχιακούς φοιτητές υποτροφίες, ενώ οι μεταπτυχιακοί θα αποκλείονται από τα βραβεία και τις υποτροφίες που προβλέπονται;;
άρθρο 55 – Συνήγορος του φοιτητή
παρ. 1 α) Κάθε ίδρυμα με τον Οργανισμό του συνιστά αυτοτελές γραφείο με την επωνυμία «Συνήγορος του φοιτητή», με σκοπό τη διαμεσολάβηση μεταξύ φοιτητών και καθηγητών ή διοικητικών υπηρεσιών του ιδρύματος, την τήρηση της νομιμότητας στο πλαίσιο της ακαδημαϊκής ελευθερίας, την αντιμετώπιση φαινομένων κακοδιοίκησης και τη διαφύλαξη της εύρυθμης λειτουργίας του ιδρύματος. Ο συνήγορος του φοιτητή δεν έχει αρμοδιότητα σε θέματα εξετάσεων και βαθμολογίας των φοιτητών.
Ο συνήγορος του φοιτητή θα είναι συνήγορος μόνο των προπτυχιακών;;; Οι υπόλοιποι φοιτητές θα είναι ανυπεράσπιστοι έναντι φαινομένων κακοδιοίκησης ή διατάραξης στις σχέσεις μεταξύ φοιτητών και καθηγητών ή διοικητικών υπηρεσιών;;;; Γιατί αφήνετε τους μεταπτυχιακούς έρμαια και ανυπεράσπιστους σε περιπτώσεις αυθαιρεσίας;;;; κ.ο.κ..
Όλα αυτά αποδεικνύουν ακλόνητα την προβληματικότητα και μη εφαρμοσιμότητα του νέου ορισμού όχι μόνο για το υπό ψήφιση σχέδιο νόμου αλλά και για το ν. 4009/2011, καθώς αντίκειται στο πνεύμα του ν. 4009/2011, στον οποίο στηρίζεται το παρόν νομοσχέδιο.
Και καθίσταται τοιουτοτρόπως ξεκάθαρο ότι μόνος σκοπός της πρωτοφανούς αυτής μη συμπερίληψης των μεταπτυχιακών φοιτητών στον όρο φοιτητές (!!!) είναι η άρνηση στους μεταπτυχιακούς φοιτητές να κάνουν και αυτοί, όπως και οι προπτυχιακοί, χρήση του δικαιώματός τους να αιτηθούν την επανεγγραφή τους, όπως προβλέπει το άρθρο 10 παρ. 3 β).
Και απευθύνω την εξής ερώτηση προς το Υπουργείο Παιδείας: γιατί προσπαθείτε να επιβάλετε αυτή τη διάκριση σε βάρος των μεταπτυχιακών φοιτητών, προβαίνοντας μάλιστα γι’ αυτό το σκοπό σε ανακριβείς ορισμούς, οι οποίοι προσβάλλουν τη νοημοσύνη μας και είναι μη εφαρμόσιμοι τόσο στο ν. 4009/2011 όσο και στο υπό ψήφιση σχέδιο νόμου;;; Γιατί δεν αντιμετωπίζετε τους μεταπτυχιακούς φοιτητές ισότιμα και ισόνομα με τους προπτυχιακούς;;;; Μήπως γιατί είναι λίγοι και η φωνή τους και τα αιτήματά τους δεν ακούγονται έναντι των εκατοντάδων χιλιάδων προπτυχιακών;;;; Ίσα ίσα ο περιορισμένος αριθμός τους θα έπρεπε να είναι λόγος που καθιστά ευκολότερη την επανεγγραφή των μεταπτυχιακών.
Σας ζητώ να εφαρμόσετε στην πράξη τα όσα διακηρύσσετε και να εξασφαλίσετε με αυτό το σχέδιο νόμου την ισοτιμία, ισοπολιτεία και ισονομία μεταξύ όλων των φοιτητών, τόσο των προπτυχιακών όσο και των μεταπτυχιακών, και να δώσετε συγκεκριμένα εξίσου και στους τελευταίους το δικαίωμα να επανεγγραφούν και να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους, όπως ακριβώς πράττετε με τους εκατοντάδες χιλιάδες προπτυχιακούς.
Δεδομένου, λοιπόν, ότι, όπως απεδείχθη παραπάνω και ρητά αναφέρεται, στο άρθρο 49 παρ. 1 α) του ν. 4009/2011 περιλαμβάνονται και οι μεταπτυχιακοί φοιτητές
Αιτούμαι να συμπεριλάβετε στο υπό ψήφιση σχέδιο νόμου την καθ’ όλα δίκαιη, νόμιμη και ισότιμη επανεγγραφή και των μεταπτυχιακών φοιτητών που απώλεσαν τη φοιτητική τους ιδιότητα για τους ακόλουθους λόγους:
1) Πρώτον, γιατί οι ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΙ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΙ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ ΔΕΝ ΥΠΕΡΙΣΧΥΟΥΝ ΤΩΝ ΝΟΜΩΝ αλλά ΥΠΟΚΕΙΝΤΑΙ ΣΤΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ και ΡΥΘΜΙΖΟΝΤΑΙ ΒΑΣΕΙ ΑΥΤΩΝ.
Το βασικό επιχείρημα όσων είναι κατά της επανεγγραφής και των μεταπτυχιακών φοιτητών είναι ότι τα μεταπτυχιακά προγράμματα διέπονται από εσωτερικό κανονισμό σπουδών, τον οποίο οφείλουμε να σεβαστούμε και να υπακούσουμε. Ξεχνούν, όμως ότι ΚΑΙ τα προπτυχιακά προγράμματα έχουν το καθένα το δικό του κανονισμό σπουδών.
Όμως, τόσο ο κανονισμός προπτυχιακών σπουδών όσο και ο εσωτερικός κανονισμός μεταπτυχιακών σπουδών δεν είναι αυθαίρετα θεσπισμένοι, ΔΕΝ ΥΠΕΡΙΣΧΥΟΥΝ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ, αλλά υπακούουν στους νόμους και ρυθμίζονται βάσει αυτών, όπως προβλέπει το άρθρο 16 παρ. 5 του Συντάγματος της Ελλάδας:
«Τα ιδρύματα [ανώτατης εκπαίδευσης] […] λειτουργούν σύμφωνα με τους νόμους που αφορούν τους οργανισμούς τους».
Έτσι, ενώ οι κανονισμοί προπτυχιακών σπουδών δεν προέβλεπαν πουθενά ανώτατη διάρκεια φοίτησης, οι προηγούμενες κυβερνήσεις ψήφισαν νόμους που έθεταν όρια στη χρονική διάρκεια των σπουδών προβλέποντας μάλιστα και διαγραφές φοιτητών τιμωρώντας τους. Και η ισχύς του νόμου υπερίσχυσε του μέχρι τότε ισχύοντος κανονισμού και εφαρμόστηκε μάλιστα με αναδρομική ισχύ, παρά τις επικρατούσες δύσκολες συνθήκες των φοιτητών και τη θύελλα αντιδράσεων που προκάλεσαν από την πλευρά όλων των φοιτητών.
Εσείς, με το υπό ψήφιση σχέδιο νόμου παρεμβαίνετε ρυθμιστικά ―και ορθά πράττετε― και καταργείτε τις άδικες διατάξεις των νόμων και των κανονισμών που προέβλεπαν διαγραφές των προπτυχιακών φοιτητών και δίνετε το δικαίωμα να επανεγγραφούν σε όσους έχουν διαγραφεί.
Ο εκάστοτε εσωτερικός κανονισμός μεταπτυχιακών σπουδών ομοίως, όπως ισχύει και με τους προπτυχιακούς κανονισμούς, δεν είναι θέσφατο ή «κτῆμα ἐς ἀεί» ούτε υπεράνω των νόμων• απεναντίας, υπακούει στο νόμο και συμμορφώνεται στις εκάστοτε διατάξεις, όπως προβλέπει και το άρτι παρατεθέν άρθρο 16 παρ. 5 του Συντάγματος της Ελλάδας. Εν προκειμένω, το αίτημα για επανεγγραφή και των μεταπτυχιακών φοιτητών δεν αντίκειται στους ισχύοντες κανονισμούς και νόμους ούτε αναιρεί καμία από τις διατάξεις τους, αλλά έρχεται να λειτουργήσει συμπληρωματικά στις ισχύουσες διατάξεις ως μία δεύτερη ευκαιρία για όσους διαγραφέντες μεταπτυχιακούς επιθυμούν την επανεγγραφή τους• δεν είναι παράλογο, παράνομο ούτε τιμωρητικό ή εκδικητικό μέτρο, αλλά νόμιμο μέτρο που προωθεί τη μάθηση και την παιδεία, μέτρο που το επιθυμούν διακαώς όλοι όσους αφορά, με αποτέλεσμα μία τέτοια ενέργεια από μέρους σας να χαίρει μεγάλης εκτίμησης.
Εντούτοις, με μεγάλη θλίψη, οργή, αγανάκτηση και απορία διαπιστώνω και δεν μπορώ να το διανοηθώ ότι το Υπουργείο Παιδείας με το υπό ψήφιση σχέδιο νόμου ΑΝΤΙΤΙΘΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΕΠΑΝΕΓΓΡΑΦΗ ΤΩΝ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΩΝ, όπως εξέθεσα διεξοδικά παραπάνω. Υιοθετεί μία σειρά από μη ακριβείς ορισμούς, στους οποίους επιβάλλει μάλιστα και αναδρομική ισχύ, οι οποίοι έχουν όμως ως αποτέλεσμα τη δημιουργία παρανοήσεων και αδικιών και στους δύο νόμους, αν στο τέλος ισχύσουν και εφαρμοστούν, καταργεί άρθρα, ενώ διατηρεί άλλα που αφορούν τον ίδιο τομέα!!
Γιατί γίνεται αυτό, κύριε Υπουργέ;; Γιατί στην περίπτωση των προπτυχιακών όχι απλώς τους δίνεται το δικαίωμα να επανεγγραφούν , αν έχουν διαγραφεί, αλλά ακυρώνονται όλοι οι νόμοι που προέβλεπαν τη διαγραφή τους, ενώ απεναντίας καταβάλλεται κάθε δυνατή προσπάθεια για να στερηθούν οι μεταπτυχιακοί το στοιχειώδες δικαίωμα να επανεγγραφούν αντίθετα με τις προγραμματικές δηλώσεις;;; Γιατί γίνεται ΕΠΙΛΕΚΤΙΚΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ και δεν αντιμετωπίζονται επί ίσοις όροις;; Γιατί υιοθετείται απέναντι στους μεταπτυχιακούς φοιτητές η ίδια τιμωρητική στάση που έδειχναν οι προκάτοχοι απέναντι στους προπτυχιακούς;; Μήπως απώτερος στόχος είναι να εξοβελιστούν εν τέλει οι μεταπτυχιακοί από την τριτοβάθμια εκπαίδευση;;
Θα ήθελα σε αυτό το σημείο να επιστήσω την προσοχή των ιθυνόντων του Υπουργείου Παιδείας στις συμβουλές που ακούνε και ωθούνται σε προβληματικές ενέργειες. Συμβουλές και παροτρύνσεις αποκαλύπτουν εκδικητικό χαρακτήρα όχι μόνο απέναντι στους ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟΥΣ φοιτητές, οι οποίοι ΖΗΤΟΥΝ ΤΟ ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ, τη ΣΥΝΝΟΜΗ ΕΠΑΝΕΓΓΡΑΦΗ τους, αλλά και απέναντι στο ίδιο το ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ, το οποίο εκθέτουν και πλήττουν με την πρόταση αυτών των προβληματικών ορισμών και μέτρων, που, αν τελικά υιοθετηθούν, ανοίγουν τον ασκό του Αιόλου για μία σειρά από παρερμηνείες και συνακόλουθα φαινόμενα κακοδιοίκησης και αδικιών.
Η μόνη ορθή λύση είναι, αντ’ αυτών, να αφήσετε ως έχουν τους ορισμούς του ν. 4009/2011 για τους όρους «φοιτητές» και «τίτλος σπουδών», γιατί εξυπηρετούν και συνάδουν με το πνεύμα και των δύο νόμων και να ΣΥΜΠΕΡΙΛΑΒΕΤΕ στο άρθρο 10 παρ. 3 β) του νομοσχεδίου ΚΑΙ τους ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟΥΣ φοιτητές.
Δεδομένου, λοιπόν, ότι οι ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΙ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡΑΝΩ ΤΩΝ ΝΟΜΩΝ αλλά ΣΥΜΜΟΡΦΩΝΟΝΤΑΙ με αυτούς όπως ορίζει το άρθρο 16 παρ. 5 του Συντάγματος, και δεδομένου ότι Η ΕΠΑΝΕΓΓΡΑΦΗ ΤΩΝ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΩΝ ΔΕΝ ΑΝΤΙΚΕΙΤΑΙ ΣΤΟΥΣ ΙΣΧΥΟΝΤΕΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥΣ, αλλά ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΑ προς αυτούς, ζητώ να ΣΥΜΠΕΡΙΛΑΒΕΤΕ ΡΗΤΑ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΕΠΑΝΕΓΓΡΑΦΗΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟΥΣ ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΣΤΟ ΠΑΡΟΝ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ, ΟΠΩΣ προβλέπεται για τους ΠΡΟΠΤΥΧΙΑΚΟΥΣ.
2) ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΟΤΙΜΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΠΡΟΠΤΥΧΙΑΚΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΩΝ ΦΟΙΤΗΤΩΝ
Ένα άλλο επιχείρημα που προβάλλουν όσοι αντιτίθενται στην επανεγγραφή και των μεταπτυχιακών φοιτητών είναι ότι ο εσωτερικός κανονισμός μεταπτυχιακών σπουδών προέβλεπε διατάξεις και ανώτατο όριο φοίτησης, το οποίο, αν ξεπερνούσαν οι μεταπτυχιακοί φοιτητές, θα διαγράφονταν• και αυτό ήταν κάτι που το γνώριζαν οι μεταπτυχιακοί φοιτητές, οπότε δεν έχουν δικαίωμα να ζητούν την επανεγγραφή τους.
Εντούτοις, και οι προπτυχιακοί φοιτητές, με την ψήφιση των νόμων 3549/2007 και 4009/2011, επίσης γνώριζαν πως οι σπουδές τους είχαν ανώτατο όριο φοίτησης και θα διαγράφονταν, αν το ξεπερνούσαν . Μάλιστα, ήδη από την ψήφιση του ν. 3549/2007, που θεσμοθέτησε τις διαγραφές, ο κανονισμός προπτυχιακών σπουδών προέβλεπε ρητά τη διαγραφή τους, άμα ξεπερνούσαν την προβλεπόμενη ανώτατη διάρκεια φοίτησης• και αυτό ήταν κάτι που το γνώριζαν και οι προπτυχιακοί φοιτητές. Και μάλιστα, κατά τις προβλέψεις του εν λόγω νόμου, είχαν περιθώριο τεσσάρων επιπλέον ετών, για να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους, όσο διαρκεί δηλαδή ένας πλήρης κύκλος προπτυχιακών σπουδών. Μερικοί κατάφεραν να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους στο προβλεπόμενο χρονικό διάστημα και να πάρουν τον αντίστοιχο τίτλο σπουδών. Ωστόσο, η συντριπτική πλειοψηφία των προπτυχιακών φοιτητών, μετά και την ψήφιση του ν. 4009/2011, παρά το γεγονός ότι γνώριζαν ότι θα διαγραφούν, δεν κατόρθωσαν να ολοκληρώσουν τις υποχρεώσεις τους, με αποτέλεσμα να διαγραφούν ή να επικρεμάται η διαγραφή τους . Και αυτή η μη έγκαιρη ολοκλήρωση είναι εύλογη, δεδομένων των δυσχερών συνθηκών που επικρατούσαν.
Όπως υπήρχε εσωτερικός κανονισμός που προέβλεπε τη διαγραφή των μεταπτυχιακών φοιτητών, έτσι υπήρχε κανονισμός σπουδών που προέβλεπε τη διαγραφή και των προπτυχιακών. Μεταπτυχιακοί φοιτητές διαγράφηκαν, προπτυχιακοί φοιτητές διαγράφηκαν. Για τους ΠΡΟΠΤΥΧΙΑΚΟΥΣ ΜΕΡΙΜΝΕΙΤΕ και τους δίνετε το δικαίωμα επανεγγραφής, για τους ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟΥΣ ΑΔΙΑΦΟΡΕΙΤΕ και τους στερείτε το δικαίωμα να επανεγγραφούν και να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους. Γιατί γίνεται αυτή η δυσμενής διάκριση σε βάρος των μεταπτυχιακών;;
Ωστόσο, αξιότιμε κύριε Υπουργέ, ό,τι ισχύει για τους προπτυχιακούς ισχύει και για τους μεταπτυχιακούς φοιτητές. Οι μεταπτυχιακοί επίσης δεν ζουν σε ένα παράλληλο σύμπαν, σε μία ουτοπική κοινωνία όπου όλα είναι ρόδινα, αλλά αντιμετωπίζουν και αυτοί πληθώρα προβλημάτων σε καθημερινή βάση και δη σε μία τέτοια περίοδο έντονης κοινωνικο-οικονομικής κρίσης• προβλήματα που δεν τους επέτρεψαν, όπως και στους προπτυχιακούς, να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους, με αποτέλεσμα τη διαγραφή τους.
Σύμφωνα, βέβαια, με δήλωση του Γενικού Γραμματέα του Υπουργείου Πολιτισμού, Παιδείας και Θρησκευμάτων, κ. Δημήτρη Χασάπη, «θέση της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου είναι να καταργήσει κάθε νομοθετική πράξη που οδηγεί σε διαγραφή φοιτητών και να ρυθμίσει το ζήτημα αυτό αναδρομικά στο προετοιμαζόμενο Πολυνομοσχέδιο που θα κατατεθεί άμεσα στην Βουλή», ενώ είναι σαφής η «πρόθεση της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου για διαρκή διάλογο και συνεχή επαφή με τους φοιτητές για το θέμα των διαγραφών καθώς και για κάθε πρόβλημα της φοιτητικής κοινότητας».
Και ρωτώ: οι μεταπτυχιακοί δεν είναι φοιτητές;;; Γι’ αυτό σπεύσατε να τους αποκλείσετε από τον ορισμό τους στο άρθρο 1 του υπό ψήφιση νομοσχεδίου και μάλιστα με αναδρομική ισχύ;;; Γιατί κάνετε διακρίσεις εις βάρος τους;;; Γιατί μεριμνείτε μόνο για τους προπτυχιακούς και στερείτε από τους μεταπτυχιακούς το ισότιμο δικαίωμα να επανεγγραφούν και να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους;;; Γιατί δεν αφουγκράζεστε και τα δικά τους αιτήματα;;; Γιατί τους φιμώνετε χωρίς καν να τους ορίζετε ως φοιτητές;;; Γιατί στερείτε μόνο από τους μεταπτυχιακούς το δικαίωμα να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους;;
Δεν είναι θεμιτό αφενός να δηλώνει το Υπουργείο Παιδείας ότι είναι κατά των διαγραφών και αφετέρου στην πράξη να μην δίνει το θεμελιώδες δικαίωμα στους μεταπτυχιακούς που διαγράφτηκαν να επανεγγραφούν και να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους.
Ενώ δίνετε τη δυνατότητα σε ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΠΡΟΠΤΥΧΙΑΚΟΥΣ να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους, στερείτε από τους ΟΛΙΓΑΡΙΘΜΟΥΣ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟΥΣ την ίδια ακριβώς δυνατότητα.
Με τη μη παροχή του δικαιώματος επανεγγραφής και στους μεταπτυχιακούς φοιτητές προσβάλλονται το συνταγματικό δικαίωμα της ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας (Σ. 5 παρ. 1), η θεμελιώδης συνταγματική αρχή της ισότητας (Σ. 4 παρ. 1), η αρχή της αναλογικότητας (Σ. 25 παρ. 1) και το δικαίωμα στην παιδεία (Σ. 16 παρ. 1 και 2).
Η μη χορήγηση της δυνατότητας επανεγγραφής και στους μεταπτυχιακούς φοιτητές εγείρει ζητήματα ισονομίας, ισοπολιτείας και ισότιμης εν γένει αντιμετώπισης σε σχέση με τους προπτυχιακούς.
Ως προς το ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ζήτημα, όπως οι εκατοντάδες χιλιάδες προπτυχιακοί, έτσι και οι ολιγάριθμοι μεταπτυχιακοί που αιτούνται την επανεγγραφή τους δεν επιβαρύνουν τον κρατικό προϋπολογισμό. Γιατί έχει καταργηθεί κάθε παροχή της πολιτείας και προς αυτούς (συγγράμματα, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, σίτιση, στέγαση, εκπτώσεις στις μεταφορές, σε εισιτήρια, επιδόματα), εφόσον και οι μεταπτυχιακοί φοιτητές υπερβούν ορισμένη διάρκεια της φοίτησης.
Το μόνο ζήτημα που εγείρεται εν προκειμένω και πιστεύω πως αποτελεί το βασικό σας ενδοιασμό για τη συμπερίληψη και των μεταπτυχιακών φοιτητών στο άρθρο 10 παρ. 3 β) του παρόντος νομοσχεδίου και την επανεγγραφή και των μεταπτυχιακών φοιτητών είναι το θέμα των ΔΙΔΑΚΤΡΩΝ. ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΩΝ ΔΙΔΑΚΤΡΩΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΤΑΙ ΠΟΛΥ ΕΥΚΟΛΑ ΩΣ ΕΞΗΣ:
«Η επανεγγραφή των μεταπτυχιακών φοιτητών που απώλεσαν τη φοιτητική τους ιδιότητα πραγματοποιείται με έγγραφη αίτησή τους στον Πρόεδρο του Τμήματος ή της μονοτμηματικής Σχολής.
Ο Πρόεδρος, με την υποβολή της αίτησης επανεγγραφής, καθορίζει με απόφασή του το χρηματικό ποσό των διδάκτρων που υποχρεούται να πληρώσει ο αιτών την επανεγγραφή του μεταπτυχιακός φοιτητής για το υπόλοιπο των σπουδών του.
Το ποσό αυτό καθορίζεται ανάλογα με τις εναπομείνασες υποχρεώσεις του αιτούντος την επανεγγραφή του μεταπτυχιακού φοιτητή, λαμβάνοντας υπόψη το συνολικό ύψος των διδάκτρων που προβλέπονται για το εν λόγω πρόγραμμα μεταπτυχιακών σπουδών κατά το ακαδημαϊκό έτος υποβολής της αίτησης επανεγγραφής.
Η απόφαση αυτή του Προέδρου εκδίδεται εντός δεκαπέντε (15) ημερών από την υποβολή της αίτησης επανεγγραφής και δεν αμφισβητείται.
Αμέσως μετά την καταβολή του ποσού που ορίζεται στην απόφαση, η επανεγγραφή του μεταπτυχιακού φοιτητή είναι υποχρεωτική και οριστικοποιείται.
Αν μετά την παρέλευση δεκαπέντε (15) ημερών δεν εκδοθεί απόφαση καθορισμού του ποσού που πρέπει να καταβληθεί, η επανεγγραφή είναι αυτοδικαίως υποχρεωτική και οριστικοποιείται.»
Η παράγραφος αυτή πρέπει να προστεθεί γιατί
α) Θα αποδειχθεί εμπράκτως ότι ο νομοθέτης επιθυμεί τη ΣΥΝΕΧΙΣΗ και ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ ΤΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΩΝ ΦΟΙΤΗΤΩΝ και ΟΧΙ ΤΗΝ ΑΠΟΒΟΛΗ ΤΟΥΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΡΙΤΟΒΑΘΜΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ
β) Θα αντιμετωπίζονται ισότιμα με τους προπτυχιακούς ως προς τη δυνατότητα να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους και θα αρθεί η αδικία εις βάρος τους
γ) Γίνεται απεμπλοκή ως προς το θέμα των διδάκτρων που προβλέπονται για διάφορα μεταπτυχιακά προγράμματα σπουδών, καθώς ο αιτών την επανεγγραφή του πληρώνει το ποσό των διδάκτρων που αναλογεί στις εναπομείνασες υποχρεώσεις του για την ολοκλήρωση των σπουδών του. Έτσι, το όφελος είναι διττό: Αφενός, εφαρμόζεται ο κανονισμός των μεταπτυχιακών προγραμμάτων σπουδών με την καταβολή των υπόλοιπων αναλογούντων διδάκτρων. Αφετέρου, αναγνωρίζονται εμπράκτως οι κόποι, οι θυσίες, τα χρήματα και τα δίδακτρα που έχουν ήδη καταβάλει οι μεταπτυχιακοί φοιτητές και τους δίνεται η δυνατότητα να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους με την εκπλήρωση μόνο των υπολειπόμενων υποχρεώσεων και διδάκτρων, χωρίς να υποχρεούνται να πληρώσουν εκ νέου δίδακτρα για μαθήματα στα οποία έχουν ήδη επιτύχει.
Για λόγους ΙΣΟΤΙΜΗΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΩΝ ΚΑΙ ΠΡΟΠΤΥΧΙΑΚΩΝ, για ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ των ΘΥΣΙΩΝ και των ΧΡΗΜΑΤΩΝ που έχουν ΗΔΗ ΚΑΤΑΒΑΛΕΙ για τις μεταπτυχιακές τους σπουδές, ζητώ να δώσετε ρητά και σε αυτούς το ΔΙΚΑΙΩΜΑ να ΕΠΑΝΕΓΓΡΑΦΟΥΝ και να ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΟΥΝ ΤΙΣ ΣΠΟΥΔΕΣ ΤΟΥΣ καταβάλλοντας μόνο το υπόλοιπο των διδάκτρων που τους αναλογεί.
3) ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΟΤΙΜΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΩΝ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΩΝ ΦΟΙΤΗΤΩΝ
Όπως έχω ήδη αναφέρει, ο εσωτερικός κανονισμός δεν υπερισχύει του νόμου και το δικαίωμα επανεγγραφής νομοθετικά θεσπισμένο λειτουργεί συμπληρωματικά στους υπάρχοντες κανονισμούς, ενώ η επανεγγραφή και των μεταπτυχιακών φοιτητών αποκαθιστά την ισότιμη αντιμετώπιση προπτυχιακών και μεταπτυχιακών.
Ο εσωτερικός κανονισμός, όμως, δεν ισχύει και δεν εφαρμόζεται εξίσου σε όλους τους μεταπτυχιακούς φοιτητές. Παρατηρείται επιλεκτική εφαρμογή του εσωτερικού κανονισμού μεταπτυχιακών σπουδών, καθώς σε άλλους εφαρμόζεται αυστηρά ο εσωτερικός κανονισμός και διαγράφονται και σε άλλους όχι (http://doctorate.civil.auth.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=90&Itemid=203 ).
Όπως καταδεικνύεται από τα παραπάνω, ο εσωτερικός κανονισμός μεταπτυχιακών σπουδών δεν ισχύει εξίσου για όλους ανεξαιρέτως τους μεταπτυχιακούς φοιτητές. Γίνονται άνισες διακρίσεις σε βάρος των μεταπτυχιακών φοιτητών και εξαιρούνται από την εφαρμογή του κανονισμού ορισμένοι φοιτητές στους οποίους δίνεται η δυνατότητα να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους, ενώ άλλοι διαγράφονται κατά την απαρέγκλιτη εφαρμογή των διατάξεων του εσωτερικού κανονισμού και του Νόμου.
Γιατί σε ορισμένους φοιτητές επιτρέπεται να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους παραβλέποντας τον εσωτερικό κανονισμό, ενώ άλλοι διαγράφονται χωρίς να τους δοθεί η δυνατότητα να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους και στερούνται της δυνατότητας επανεγγραφή τους;
Προσωπικά, τίθεμαι υπέρ του δικαιώματος όλων ανεξαιρέτως των φοιτητών να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους.
Παρακαλώ, λοιπόν, να συμπεριλάβετε και τους μεταπτυχιακούς φοιτητές στο άρθρο 10 παρ. 3 β) του υπό ψήφιση νομοσχεδίου και να τους δώσετε το δικαίωμα να αιτηθούν σύννομα την επανεγγραφή τους και να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους, ούτως ώστε να αρθεί η αδικία και άνιση μεταχείριση που υφίσταται στην τάξη των φοιτητών και να αποκατασταθεί η δικαιοσύνη.
Κατόπιν των ανωτέρω,
α) Επειδή στο άρθρο 49 παρ. 1 α) του ν. 4009/2011 στον όρο «φοιτητές» συμπεριλαμβάνονται και οι μεταπτυχιακοί
β) Επειδή ο εσωτερικός κανονισμός των μεταπτυχιακών σπουδών δεν υπερισχύει των νόμων αλλά ρυθμίζεται βάσει αυτών (Σ. 16 παρ. 5)
γ) Για την αποκατάσταση της ισότιμης αντιμετώπισης προπτυχιακών και μεταπτυχιακών φοιτητών βάσει των συνταγματικών αρχών της αναλογικότητας και της ισότητας
δ) Για την αποκατάσταση της ισότιμης αντιμετώπισης των μεταπτυχιακών φοιτητών
ΣΑΣ ΖΗΤΩ ΔΙΑ ΤΟΥ ΠΑΡΟΝΤΟΣ ΝΑ ΔΩΣΕΤΕ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟΥΣ ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΠΟΥ ΑΠΩΛΕΣΑΝ ΤΗ ΦΟΙΤΗΤΙΚΗ ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΤΗΤΑ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΕΠΑΝΕΓΓΡΑΦΟΥΝ ΚΑΙ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΝΑ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΝΑ ΣΥΜΠΕΡΙΛΑΒΕΤΕ ΡΗΤΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟΥΣ ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ 10 ΠΑΡ. 3 β) ΤΟΥ ΥΠΟ ΨΗΦΙΣΗ ΣΧΕΔΙΟΥ ΝΟΜΟΥ ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΚΟΛΟΥΘΗ ΠΡΟΣΘΗΚΗ, ΠΟΥ ΔΙΕΥΘΕΤΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΩΝ ΔΙΔΑΚΤΡΩΝ:
«Η επανεγγραφή των μεταπτυχιακών φοιτητών που απώλεσαν τη φοιτητική τους ιδιότητα πραγματοποιείται με έγγραφη αίτησή τους στον Πρόεδρο του Τμήματος ή της μονοτμηματικής Σχολής.
Ο Πρόεδρος, με την υποβολή της αίτησης επανεγγραφής, καθορίζει με απόφασή του το χρηματικό ποσό των διδάκτρων που υποχρεούται να πληρώσει ο αιτών την επανεγγραφή του μεταπτυχιακός φοιτητής για το υπόλοιπο των σπουδών του.
Το ποσό αυτό καθορίζεται ανάλογα με τις εναπομείνασες υποχρεώσεις του αιτούντος την επανεγγραφή του μεταπτυχιακού φοιτητή, λαμβάνοντας υπόψη το συνολικό ύψος των διδάκτρων που προβλέπονται για το εν λόγω πρόγραμμα μεταπτυχιακών σπουδών κατά το ακαδημαϊκό έτος υποβολής της αίτησης επανεγγραφής.
Η απόφαση αυτή του Προέδρου εκδίδεται εντός δεκαπέντε (15) ημερών από την υποβολή της αίτησης επανεγγραφής και δεν αμφισβητείται.
Αμέσως μετά την καταβολή του ποσού που ορίζεται στην απόφαση, η επανεγγραφή του μεταπτυχιακού φοιτητή είναι υποχρεωτική και οριστικοποιείται.
Αν μετά την παρέλευση δεκαπέντε (15) ημερών δεν εκδοθεί απόφαση καθορισμού του ποσού που πρέπει να καταβληθεί, η επανεγγραφή είναι αυτοδικαίως υποχρεωτική και οριστικοποιείται.»
Είμαι σίγουρη ότι θα λάβετε σοβαρά υπόψη τις ανωτέρω παρατηρήσεις και θα μεριμνήσετε άμεσα με το παρόν σχέδιο νόμου για την αποκατάσταση της ισότιμης μεταχείρισης των μεταπτυχιακών φοιτητών.
Σας ευχαριστώ
ΨΗΦΙΣΜΑ ΔΣ ΦΟΙΤΗΤΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΝΟΜΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΑΘΗΝΩΝ 25/6/2015
Για : ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ – ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ ΤΗΣ ΠΡΟΒΛΕΨΗΣ ΔΩΡΕΑΝ ΣΥΓΓΡΑΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΣΕ ΔΕΥΤΕΡΟ ΠΤΥΧΙΟ
Στην ανοιχτή συζήτηση για το νέο Νομοσχεδίου για την Παιδεία : http://www.opengov.gr/ypepth/?p=2450 προκειμένου να γίνει δημόσια διαβούλευση αυτού, προκύπτει με βαθύτατη λύπη, ότι παραμένει η διάταξη για την μη χορήγηση βιβλίων σε όσους φοιτούν σε δεύτερο πτυχίο η μεταπτυχιακό. Για το λόγο αυτό, πιστεύουμε πως είναι απαραίτητη η ΑΜΕΣΗ δραστηριοποίησή για να διεκδικήσουμε το αυτονόητο, προαπαιτούμενο και αδιάρρηκτα συνδεδεμένο με την φοιτητική ιδιότητα – αλλά και την έννοια της δωρεάν παιδείας – δικαίωμά των φοιτητών αυτών να λαμβάνουν δωρεάν βιβλία όπως όλοι οι προπτυχιακοί φοιτητές.
Εξοχότατε κε Υπουργέ
Σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου 4 του άρθρου 16 του Συντάγματος, όλοι οι Έλληνες έχουν δικαίωμα δωρεάν παιδείας, σε όλες τις βαθμίδες της, στα κρατικά εκπαιδευτήρια. Το Κράτος ενισχύει τους σπουδαστές που διακρίνονται, καθώς και αυτούς που έχουν ανάγκη από βοήθεια ή ειδική προστασία, ανάλογα με τις ικανότητες τους. Στην έννοια της δωρεάν παιδείας συγκαταλέγονται πρωτίστως αφενός μεν η χωρίς καταβολή διδάκτρων φοίτηση σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης και αφετέρου η παροχή στους εκπαιδευόμενους δωρεάν βιβλίων. Η δια Βίου Μάθηση αποτελεί προτεραιότητα σε όλα τα αναπτυγμένα κράτη. Το Ελληνικό Κράτος, αν και «επί της αρχής» φαίνεται να υιοθετεί αυτό το στόχο, στην πράξη, παρά το ότι δίνει τη δυνατότητα να ξεκινήσει κάποιος επιπλέον σπουδές μέσω κατατακτήριων εξετάσεων, όπως επίσης και να παρακολουθήσει -επιπλέον του ενός- προγράμματος μεταπτυχιακών σπουδών διατηρεί πολλά εμπόδια στο δρόμο των πολιτών που επιθυμούν να εργαστούν και να δημιουργήσουν στο αντικείμενο στο οποίο έχουν ιδιαίτερη κλίση ή δεξιότητες ή επιθυμούν να διευρύνουν το μορφωτικό τους πεδίο με την ολοκλήρωση επιπλέον σπουδών. Ειδικότερα στερεί από τους φοιτητές που εισάγονται με κατατακτήριες εξετάσεις το δικαίωμα σε δωρεάν συγγράμματα. Από το έτος 2012-2013 δυνάμει του άρθρου 80 παρ. 10 του ν.4009/2011, προβλέπεται ότι δεν χορηγούνται δωρεάν διδακτικά συγγράμματα σε φοιτητές που παρακολουθούν πρόγραμμα σπουδών για τη λήψη δεύτερου πτυχίου. Σε κάθε περίπτωση θεωρούμε πως η παραπάνω διάταξη (άρθρο 80 παρ. 10 του ν. 4009/2011) απαξιώνει την έννοια της Δωρεάν Παιδείας και αποτελεί τροχοπέδη στη δια βίου μάθηση. Επισημαίνεται ότι οι φοιτητές που έχουν επιλέξει να κάνουν δεύτερο πτυχίο το κάνουν καθαρά κατ ‘επιλογή, κάτω από δύσκολες συχνά συνθήκες, δουλεύοντας ή παράλληλα με άλλες υποχρεώσεις.
Ειδικά την εποχή αυτή, κατά την οποία βιώνουμε βαθιά οικονομική κρίση, η παροχή δωρεάν συγγραμμάτων για την ολοκλήρωση των σπουδών μας θεωρείται απαραίτητη!!!
Η αιτιολογία της «επιβάρυνσης» του κρατικού προϋπολογισμού από την κάλυψη των βιβλίων , των ελάχιστων αναλογικά φοιτητών, που κάνουν δεύτερο πτυχίο δεν μπορεί να είναι βάσιμη αφού οι φοιτητές αυτοί καλύπτουν το 2% του συνόλου των εισακτέων το μέγιστο.
Θα θέλαμε να μας γνωστοποιηθεί τόσο το ποσό αυτό που εξοικονομείται όσο και ποιες υπέρτερες ανάγκες εξυπηρετούνται από την περικοπή αυτή?
Είναι άραγε υπέρτερες της πληρότητας της δωρεάν εκπαίδευσης και της ελευθερίας πρόσβασης στην επιστημονική γνώση μιας μερίδας των φοιτητών?
Μάλιστα αξίζει να σημειωθεί ότι με σχετική απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, (2411/12), για τα δίδακτρα σε πτυχία και μεταπτυχιακά, αναφέρεται μεταξύ άλλων η παροχή δωρεάν συγγραμμάτων σε οποιοδήποτε προπτυχιακό φοιτητή.
Συγκεκριμένα η απόφαση του ΣτΕ, μεταξύ άλλων αναφέρει χαρακτηριστικά: «Επειδή, το κατ’ άρθρο 16 παρ. 4 του Συντάγματος δικαίωμα δωρεάν παιδείας σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, δηλαδή και στην ανώτατη εκπαίδευση που παρέχεται στα κατ’ άρθρο 16 παρ. 5 ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα, προβλέπεται το πρώτον με το Σύνταγμα του 1975, για όλους ανεξαιρέτως τους Έλληνες, οι οποίοι επέτυχαν, μετά από αντικειμενική δοκιμασία προς διαπίστωση της ικανότητάς τους, να εγγραφούν και να συμμετάσχουν στην παρεχόμενη από τα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα εκπαίδευση (πρβλ. ΣΕ 673/1987, 3140/1980). Περιεχόμενο της δωρεάν παιδείας στην ανώτατη εκπαίδευση είναι η ανεξάρτητα από εισοδηματικά κριτήρια μη συμμετοχή των φοιτητών στο κόστος λειτουργίας και παροχής του εκπαιδευτικού έργου διά της καταβολής διδάκτρων καθώς και η δωρεάν προμήθεια και παροχή των αναγκαίων διδακτικών μέσων (βιβλία κλπ.). Το εν λόγω δικαίωμα εκτείνεται καθ’ όλη την χρονική διάρκεια των προπτυχιακών σπουδών, οι οποίες περαιώνονται με τη λήψη του πτυχίου»
Κανείς λοιπόν σύμφωνα και με το διατακτικό –σκεπτικό της ως άνω απόφασης δεν έχει νομιμοποιητικό έρεισμα να στερήσει τα βιβλία σε κανένα προπτυχιακό φοιτητή.
Για το θέμα έχουν κατατεθεί πληθώρα επερωτήσεων στο ελληνικό Κοινοβούλιο με πρόσφατη αυτή από 15/04/2015 προς τον κ. Υπουργό Πολιτισμού, Παιδείας και Θρησκευμάτων, που την υπογραφούν δώδεκα (12) ερωτώντες Βουλευτές (και μάλιστα της πλειοψηφίας),: Σκούφα Ελισσάβετ (Μπέττυ), Δέδες Γιάννης, Σκουρολιάκος Πάνος, Τσίρκας Βασίλης, Κυριακάκης Βασίλης, Τζούφη Μερόπη, Σμίας Χρήστος, Σταθάς Γιάννης, Καββαδία Αννέτα, Καρασαρλίδου Φρόσω, Μπαξεβανάκης Δημήτρης, Ζεϊμπέκ Χουσεΐν. Σχετικό κείμενο επερώτησης βρίσκεται εδώ: http://www.syriza.gr/article/id/60836/Erwthsh-boyleytwn-SYRIZA:-Apokatastash-isotimhs-antimetwpishs-twn-foithtwn-poy-foitoyn-gia-deytero-ptychio-mesw-katatakthriwn-eksetasewn-kai-gia-deytero-metaptychiako.—Eksiswsh-parochwn-kai-dikaiwmatwn.html#.VUKcziHtmkp
Από την ανάγνωση νέου πολυνομοσχέδιου για την Παιδεία διαπιστώνουμε ότι εξακολουθεί να παραμένει η άδικη διάταξη για το μη δικαίωμα δωρεάν συγγραμμάτων σε φοιτητές από κατατακτήριες.
Κατόπιν των ανωτέρω, αιτούμεθα κύριε Υπουργέ:
Την άρση της άδικης αυτής διάταξης και προς τούτο παρακαλούμε όπως εξετάσετε την επαναφορά του δικαιώματος των φοιτητών που προέρχονται από κατατακτήριες για παροχή δωρεάν συγγραμμάτων και προς τούτο στις καταργούμενες διατάξεις του νέου σχεδίου νόμου να συμπεριλήφθη αυτή της διάταξης της παρ. 10 του άρθρου 80 του ν.4009/2011, η οποία αντιβαίνει ευθέως τη συνταγματική επιταγή, περί δωρεάν παιδείας.
Προτεινόμενες λύσεις.
Α)Να επιμηκυνθεί, ως προσωρινό μετρό, ο χρόνος δανεισμού του υπάρχοντος συστήματος του ΕΥΔΟΞΟΥ από ένα μήνα , και ένα επαναληπτικό , σε δυο μήνες και δυο αντιστοίχως.
Β) Να δοθεί η δυνατότητα στα τυπογραφεία των πανεπιστημίων να τυπώνουν τα συγγράμματα των κατατακτήριων ( έστω απλή ανατύπωση) ώστε να μειωθεί το κόστος στο ελάχιστο.
Γ) Να αποκατασταθεί το δικαίωμα των κατατακτήριων φοιτητών προς λήψη δωρεάν συγγραμμάτων .(Τελικό μέτρο – ζητούμενο)
Εφόσον δίνεται η δυνατότητα για μια δεύτερη ευκαιρία αυτή η δυνατότητα για να είναι πραγματικά ΕΥΚΑΙΡΙΑ θα πρέπει να δίνεται ολοκληρωμένη.
Θα ήθελα και εγώ με την σειρά μου ως φοιτητής για το δεύτερο πτυχίο (εισαγωγή μεσω κατατακτηρίων) να εκφράσω την δυσαρέσκεια μου και την δυσκολία που αντιμετωπίζω στην διάρκεια των σπουδών μου,μη έχοντας το δικαίωμα για βιβλία! Το θεωρώ απαράδεκτο μέτρο να στερούνται παιδιά τα βιβλία τους, που είναι το όπλο τους στην γνώση και στην μάθηση! Το ίδιο απαράδεκτο είναι να λεγόμαστε φοιτητές και να μην έχουμε κανενα φοιτητικό δικαίωμα όπως το πασο! Τολμώ να πω πως αυτή ήταν,αν όχι η πιο, απο τις πιο λανθασμένες αποφασεις για την Παιδεία του ελληνικου κρατους.
Ζητώ την άρση αυτού του νομοσχεδίου και επαναφορά δικαιώματος για δωρεάν συγγράμματα και πασο σε φοιτητές δεύτερου πτυχίου!
Λόγω οικονομικής κρίσης προτείνω τη δωρεάν διανομή συγγραμμάτων και πάσο στους φοιτητές που πέρασαν με κατατακτήριες. Είναι σημαντικό άτομα που έχουν εισαχθεί από κατατακτήριες να μη συναντούν δυσκολίες, το κράτος πρέπει να είναι δίπλα τους, εξασφαλίζοντας όλες τις παροχές προκειμένου να διευκολυνθούν οι σπουδές τους. Ελπίζω να πράξετε ορθά
Μεσούσης μία πρωτοφανούς οικονομικής κρίσης η αιφνίδια, σχεδόν εκδικητική εφαρμογή του ορίου σπουδών, ήταν το λιγότερο, τουλάχιστον από ανθρωπιστική πλευρά, απαράδεκτη και ύψωνε τείχη κοινωνικών αποκλεισμών. Συγχαρητήρια στο υπουργό για την κατάργησή του.
Άρθρο 10:Φοιτητική Ιδιότητα. Να μην διαγράφονται οι Μεταπτυχιακοί φοιτητές από τα Πανεπιστήμια. Δώστε ευκαιρία και στους μη προνομιούχους
Δεν υπάρχει καμία λογική στον προηγούμενο νόμο για το όριο φοίτησης.
Τι σημαινει ότι ο φοιτητής που αργεί να τελειωσει τις σπουδές του, δεν θα Θυμάται την ύλη που δδιδάχθηκε;
Μ’ αυτην την λογική, ακόμα κι’ αυτοί που έχουν ήδη πτυχίο, δεν θυμουνται τίποτα. Να πάρουμε πισω τα πτυχία απο τους πτυχιούχους της περασμένης 20ετιας.
Ένας που θελει να γγίνει επιστήμονας και αγαπάει το αντικειμενο του, όσα χρόνια
κι’ αν’ περάσουν δεν το ξεχνάει. Ασχολείται συνέχεια. Είτε έχει πτυχίο, είτε όχι.
Συγχαρητηρια στο Υπουργειο για την καταργηση του οριου σπουδων, ενος μετρου καθαρα εκδικητικου που φανερωνε το μισος των εμπνευστων του εναντιον συνανθρωπων τους και δεν ειχε καμια λογικη και καμια ουσια. Πολλοι απο εμας εχουμε αποφοιτησει, εργαζομαστε και θελησαμε να εγγραφουμε σε καποια σχολη για ενα δευτερο πτυχιο. Λογω εργασιας ο χρονος μας ειναι περιορισμενος και δεν μπορουμε να αντεπεξελθουμε σε ασφυκτικα χρονικα ορια. Μπηκαμε αξιοκρατικα, με πανελληνιες, μετα απο κοπο και προσπαθεια και δε μας χαριστηκε η θεση. Προτιμησαμε το δυσκολο δρομο και οχι την ευκολη λυση του αμφιβολου ποιοτητας «Ανοιχτου Πανεπιστημιου» ή των ιδιωτικων κολλεγιων. Κανεις δεν εχει δικαιωμα να διαγραψει εμας και τα ονειρα μας.
ΑΡΣΗ ΑΔΙΚΙΑΣ ΤΩΝ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΩΝ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΚΑΙ ΙΣΟΤΙΜΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΟΥΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΡΟΠΤΥΧΙΑΚΟΥΣ ΦΟΙΤΗΤΕΣ.
Αξιότιμε κ. Υπουργέ της Παιδείας,
Είναι αδιανόητο αφ’ ενός μεν να ενδιαφέρεστε για τη ΔΙΑ ΒΙΟΥ ΜΑΘΗΣΗ και αφ’ ετέρου να στερείτε από τους μεταπτυχιακούς φοιτητές το δικαίωμα στη μάθηση και στην προσπάθεια ολοκλήρωσης των μεταπτυχιακών σπουδών τους. Έτσι, ούτε οι δεξιές μέχρι τώρα κυβερνήσεις δεν τους αντιμετώπισαν.
Γιατί τους αποβάλλετε από την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση; ; Οι προπτυχιακοί φοιτητές είναι τα καλά παιδιά και τα νοιάζεστε να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους, ενώ οι μεταπτυχιακοί φοιτητές είναι τα « απόπαιδα » της Εκπαίδευσης και τα αποβάλλετε από την Εκπαίδευση και τα στερείτε το δικαίωμα να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους ; ;; Γιατί ;;;;;;;;;;;;
Παρακαλώ να ληφθεί μέριμνα και για τους μεταπτυχιακούς φοιτητές στο υπό ψήφιση σχέδιο νόμου και να αρθεί η αδικία που γίνεται σε βάρος τους . Ο ν. 4009/2011 όπου αναφέρει «φοιτητές» εννοεί τους φοιτητές και των τριών κύκλων σπουδών ( προπτυχιακούς , μεταπτυχιακούς και υποψήφιους διδάκτορες ). Εσείς απομονώνετε και τροποποιείτε αποσπασματικά άρθρα και παραγράφους αυτού του νόμου, δηλαδή του ν. 4009/2011, δίνοντάς τους στο υπό ψήφιση νομοσχέδιο επιλεκτική , σκόπιμη και εσκεμμένη ερμηνεία αλλοιώνοντας το πνεύμα του νόμου 4009/2011. Αυτό, Αξιότιμε κ. Υπουργέ της Παιδείας, μου θυμίζει το εξής : όταν κάποιος καθηγητής Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης τηλεφώνησε στον κ. Οδυσσέα Ελύτη για να του πει πώς ερμηνεύει και σχολιάζει ένα από τα διδασκόμενα στο Λύκειο ποιήματά του , Εκείνος του απάντησε πως « Εγώ, όταν έγραφα το ποίημα αυτό, είχα στο μυαλό μου άλλο, εννοούσα άλλο εντελώς διαφορετικό από την ερμηνεία που δίνετε εσείς κ. καθηγητά ».
Αυτό νομίζω ότι γίνεται τώρα και από τους εισηγητές του υπό ψήφιση σχεδίου νόμου. Σχεδιάζουν ένα νόμο για την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση έχοντας ως βάση το ν.4009/2011 και δίνουν ερμηνεία δική τους, επιλεκτική, εσκεμμένη και διαφορετική από το πνεύμα του ν.4009/2011 σε έννοιες των άρθρων που αποσπούν ή τροποποιούν ή και σε όσα εξακολουθούν να ισχύουν. Παίρνουν π.χ. την έννοια «φοιτητές» – με διαφορετικό ορισμό στο ν.4009/2011 – από το ν.4009/2011, όπου ως «φοιτητές» νοούνται και περιλαμβάνονται όλοι οι φοιτούντες και στους ΤΡΕΙΣ ΚΥΚΛΟΥΣ ΣΠΟΥΔΩΝ στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση και χρησιμοποιούν αυτή την έννοια στο υπό ψήφιση σχέδιο νόμου προσδίδοντάς της νέο ορισμό, εξακολουθώντας όμως να χρησιμοποιούν και να ισχύουν στο νομοσχέδιο άρθρα του παλαιού νόμου με τον ορισμό του «φοιτητή» του παλαιού νόμου 4009/2011. Κάπου λοιπόν περιπλέκονται τα πράγματα. Χωλαίνει όμως έτσι η δημόσια διοίκηση με τις περιπλοκές. Ξεκαθαρίστε λοιπόν τι θέλετε να περάσετε στο νέο νόμο. Γράψτε τα απλά, καθαρά και κατανοητά από το μέσο Έλληνα πολίτη. Αυτό και αυτό ισχύει. Δηλαδή πρέπει να προσφύγει κάποιος στη Δικαιοσύνη για να αποδειχθούν τα αυτονόητα, όταν αυτά είναι γραμμένα κατά το «ήξεις, αφήξεις ουκ εν τω πολέμω θνήξεις ».
Θέλετε να αποβάλετε τους λίγους μεταπτυχιακούς από την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση ;; Να τους αποβάλετε. Τουλάχιστον να το ομολογήσετε. Γιατί η πρόφαση για τα περί εσωτερικών κανονισμών στους μεταπτυχιακούς φοιτητές έχει καταρριφθεί, νομίζω. Οι νόμοι υπερισχύουν των εσωτερικών κανονισμών, όπως συμβαίνει και με τους 170.000 περίπου χιλιάδες προπτυχιακούς που τους δίνετε το δικαίωμα της επανεγγραφής. Οι εσωτερικοί κανονισμοί δε στηρίζονται σε νόμους;; Είναι υπεράνω των νόμων;;; Στους προπτυχιακούς γιατί αψηφείτε και τους ισχύοντες εσωτερικούς κανονισμούς και τους ψηφισμένους νόμους του Κράτους που προέβλεπαν τη διαγραφή τους και τους παρέχετε το δικαίωμα επανεγγραφής με το σχέδιο νόμου, ενώ από τους μεταπτυχιακούς στερείτε αυτό το δικαίωμα της επανεγγραφής ;;;;
Εάν οι … ΧΙΛΙΑΔΕΣ προπτυχιακοί αιώνιοι μέχρι και …42 έτη φοιτητές δε στοιχίζουν οικονομικά στο Δημόσιο και τους δίνετε το δικαίωμα επανεγγραφής, τότε ομολογείστε πόσο στοιχίζει οικονομικά στο Δημόσιο η επανεγγραφή των ΛΙΓΩΝ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΏΝ ΦΟΙΤΗΤΏΝ και γιατί τους στερείτε το δικαίωμα στην ολοκλήρωση των σπουδών τους ;;;;;;; ΑΔΙΚΙΑ ΜΈΓΙΣΤΗ αυτή η ΕΞΑΙΡΕΣΗ. Ευελπιστώ ότι θα προβείτε στην άρση της αδικίας αυτής για λόγους ΙΣΟΝΟΜΙΑΣ , ΕΞΙΣΩΣΗΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ και ΙΣΟΤΙΜΗΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ όλων των φοιτητών, προπτυχιακών και μεταπτυχιακών.
Ψηφιστέα προτεινόμενη πρόταση : ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΕΠΑΝΕΓΓΡΑΦΗΣ ΣΤΗ ΣΧΟΛΗ ΤΟΥΣ ΕΧΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟΙ ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΙΣΟΤΙΜΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΡΟΠΤΥΧΙΑΚΟΥΣ ΦΟΙΤΗΤΕΣ.
Πιστεύω ότι για λόγους δικαιοσύνης το Υπουργείο κατά την ψήφιση του νομοσχεδίου θα συμπεριλάβει και θα ικανοποιήσει και το δίκαιο αυτό αίτημα των μεταπτυχιακών φοιτητών.
Σας ευχαριστώ πολύ.
Προτείνεται η προσθήκη παραγράφου επί του συγκεκριμένου άρθρου που αφορά την δυνατότητα παροχής δωρεάν συγγραμμάτων στα άτομα που έχουν εισαχθεί στη τριτοβάθμια εκπαίδευση μέσω της διαδικασίας των κατατακτηρίων εξετάσεων.Επιπλέον,προτείνεται η παράταση του ορίου φοίτησης στα μεταπτυχιακά προγράμματα για φοιτητές με αναπηρία 67% και άνω,που είναι πιστοποιημένη απ’το κεπα.Να δωθεί με αυτό τον τρόπο η δυνατότητα σε άτομα που αντιμετωπίζουν καθημερινά πολλές δυσκολίες να πραγματοποιήσουν τα όνειρά τους.
Η κατάργηση των ορίων φοίτησης υποβαθμίζει τα εκπαιδευτικά ιδρύματα σε εξεταστικά κέντρα.
Η κάταργηση του άρθρου σχετικά με τη διαγραφή των αιωνίων φοιτητών, σε κάμια περιπτώση δεν τιμά τις ακαδημαϊκες διαδικασίες για μεταλαμπαδευσής γνώσης, και πολύ περισσότερο απαξιωνεί τις προσπάθειες και τους κόπους των συνέπων φοιτητών. Με άλλα λόγια, επιβραβευεί την αναβλητικότητα, την τεμπελιά και δεν προσφέρει ουσιαστικά κάποιο κίνητρο για τους «αιώνιους φοιτήτες» να συνεχίσουν τις σπουδές τους. Εκτός από αυτό, αυξάνει τα λειτουργικά έξοδα των ιδρυμάτων και των τμημάτων, τη στιγμή που οι υποτροφίες για ερεύνα και καινοτομία εντός των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων δίνονται με το σταγονόμετρο.
Προφανώς δεν μπορούμε να βάζουμε όλους τους «αιώνιους» φοιτήτες στην ίδια μοίρα, και υπάρχουν πολλές περιπτώσεις φοιτητών για άλλους λόγους (ιατρικούς, βιοποριστικούς, οικογενειακους) δεν μπορούν να συνεχισούν τις σπουδές τους. Θα μπορούσε να αντικατασταθεί με μία διάταξη, η οποία θα δίνει τη δυνατότητα στα ιδρυμάτα να επανεξετάζουν έαν η φοιτητική ιδιοτήτα πρέπει να συντηρείται ή όχι (πχ σύσταση επιτροπών και προσωπική συνέντευξη για να διευρενούνται οι λόγοι για τους όποιους ένας φοιτητής παραμένει αιώνιος) ή και ακόμα-ακόμα να δίνονται κίνητρα στους φοιτήτες να επιστρέφουν και να διεκπεραιώνουν τις σπουδές τους (πχ ευελιξία στον τρόπο/χρόνο εξέτασης, είδικα βοηθήματα και φροντιστήρια).
Η Παγκόσμια Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου του 1948,
στο άρθρο 26 αναφέρει ότι η εκπαίδευση είναι δικαίωμα το οποίο
διαθέτει κάθε πρόσωπο. Στο ισχύον Σύνταγμα της Ελλάδος το δικαίωμα της δωρεάν παιδείας κηρύσσεται πανηγυρικά στο άρθρο 16 παρ. 4, είναι μάλιστα το αρχαιότερο κοινωνικό δικαίωμα στο ελληνικό συνταγματικό δίκαιο, αφού πρωτοεμφανίσθηκε στο σύνταγμα του 1864, ενώ το διακρίνει από τα υπόλοιπα κοινωνικά δικαιώματα η σαφής, οριστική και κατηγορηματική διατύπωσή του τόσο ως προς το εξασφαλιστικό περιεχόμενό του, όσο και ως προς τους φορείς του. Το δικαίωμα στην δωρεάν παιδεία απευθύνεται σε όλους. Η ανισότιμη αντιμετώπιση των φοιτητών που φοιτούν για δεύτερο πτυχίο (μέσω κατατακτήριων εξετάσεων) αλλά και για δεύτερο μεταπτυχιακό πρέπει να σταματήσει. Το ελληνικό κράτος υποτίθεται δίνει τη δυνατότητα να ξεκινήσει κάποιος επιπλέον σπουδές μέσω κατατακτήριων εξετάσεων, όπως επίσης και να παρακολουθήσει επιπλέον -πέραν του ενός- προγράμματα μεταπτυχιακών σπουδών. Χωρίς δωρεάν παροχή βιβλίων η δια Βίου μάθηση στην ουσία θα αποτελεί μία φενάκη.
Δωρεάν παιδεία, σύμφωνα με το άρθρο 16 παρ.4 του Συντάγματος σημαίνει δύο πράγματα, εκτός από την μη καταβολή διδάκτρων, και τη δωρεάν προμήθεια και παροχή των αναγκαίων διδακτικών μέσων, δηλαδή δωρεάν παροχή βιβλίων (και όχι μόνο βέβαια). Το δικαίωμα δωρεάν παιδείας καλύπτει άλλωστε κάθε μορφή οργανωμένης εκπαίδευσης που καταλήγει σε τίτλο σπουδών. Άλλωστε αυταπατάται όποιος θα τολμούσε να υποστηρίξει πως οι πανεπιστημιακές βιβλιοθήκες έτσι όπως είναι σήμερα, χωρίς επαρκή αριθμό βιβλίων, χωρίς κατάλληλα διαμορφωμένους χώρους θα μπορούσαν να αποτελέσουν ένα ισοδύναμο μέτρο που θεωρητικά θα μπορούσε να αντικαταστήσει την παροχή βιβλίων. Το δικαίωμα στη δωρεάν παιδεία για όλους είναι »κενό γράμμα» χωρίς τη δωρεάν παροχή βιβλίων σε όλους τους φοιτητές, χωρίς διακρίσεις.
Δεν ζητάμε φιλανθρωπία. Το δικαίωμα στη δωρεάν παιδεία είναι κεκτημένο!
Πραγματικά είναι τα παιδιά ενός κατώτερου θεού καθώς τα παιδιά που εισήλθαν με κατατακτήριες είναι στην συντριπτική τους πλειοψηφία ΑΝΕΡΓΟΙ οι οποίοι προσπαθούν να αποκτήσουν κάποια πρόσθετα προσόντα βελτιώνοντας τη θέση τους στην ανεύρεση εργασίας. Πρόκειται για ένα πολύ μικρό ποσοστό φοιτητών σε κάθε πανεπιστημιακό τμήμα γεγονός το οποίο υποδηλώνει ότι το όποιο κόστος των πανεπιστημιακών συγγραμμάτων μπορεί να καλυφθεί σχετικά εύκολα από την Πολιτεία. Αντίθετα για έναν ΑΝΕΡΓΟ φοιτητή το κόστος είναι τεράστιο αν υποθέσουμε ότι κάθε έτος έχει περί τα 6 μαθήματα είναι εξωπραγματικό, ειδικά στις Ιατρικές και Πολυτεχνικές Σχολές. Πολλά από αυτά είναι χρήσιμα για την περαιτέρω πορεία του κάθε πτυχιούχου. Αν για παράδειγμα ένα βιβλίο Ανατομίας έχει 160 ευρώ για ένα μόνο εξάμηνο πώς θα μπορέσω να σπουδάσω;;; Οι δε βιβλιοθήκες δεν βοηθούν ΚΑΘΟΛΟΥ δανείζουν τα βιβλία ΜΟΝΟ για ένα μήνα και μόνο ΔΥΟ βιβλία. Άρα πότε και ποιο μάθημα να πρωτοδιαβάσει κανείς;; Η ίδια η Πολιτεία που μας έδωσε τη δυνατότητα να εισέλθουμε στη Σχολή που πάντα ονειρευόμασταν και οι συγκυρίες δεν το επέτρεψαν μας στερεί αυτό το δικαίωμα. Πώς μπορώ να συναγωνιστώ κάποιον που έχει το βιβλίο σπίτι του για όλο το εξάμηνο με εμένα που μπορώ να δανεισθώ μόνο για ένα μήνα δυο βιβλία. Άρα δεν μπορώ να είμαι το ίδιο προετοιμασμένος με τους υπολοίπους και μοιραία να γίνω αιώνιος φοιτητής παρότι δεν το θέλω !!! Ελπίζω η νέα κυβέρνηση σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία να δείξει κατανόηση, πνεύμα πραγματικού ανθρωπισμού και όχι ρατσιστική διάθεση απέναντι σε αυτούς που τόλμησαν να ονειρευτούν και αγωνίστηκαν για να σπουδάσουν. Δεν έχω τα χρήματα να αγοράσω βιβλία, δεν έχω τα ποσά που απαιτούνται για να βγάλω φωτοτυπίες, δεν θέλω να γίνω αιώνιος φοιτητής. Είναι τεράστιο το χρηματικό πόσο που πρέπει να καταβάλλω, σας παρακαλώ κάντε κάτι για δωρεάν βιβλία. Άνεργοι είμαστε κι όχι τεμπέληδες η εισαγωγή μας υποδηλώνει το πείσμα και την αγάπη μας για την σχολή στην οποία εισαχθήκαμε και αποτελεί εχέγγυο για την επιτυχή περάτωση των σπουδών μας.
Οι φοιτητές σαφώς δεν πρέπει να χάνουν τη φοιτητική τους ιδιότητα, για όλους τους λόγους που αναφέρθηκαν προηγουμένως και δε θα ήθελα να επαναλάβω για λόγους συντομίας. Φυσικά είναι κατανοητή η οικονομική κατάσταση της χώρας, και γι’αυτό το λόγο θα ήθελα να προσθέσω.
Αν το υπουργείο δε μπορεί να «σηκώσει» ούτε αυτό το ελάχιστο οικονομικό βάρος των φοιτητών, ή είναι προτιμότερο τα χρήματα να χρησιμοποιηθούν αλλού το οποίο ξαναλέω είναι κατανοητό, θα μπορούσε να υπάρξει η κάλυψη των εξόδων τους από τους ίδιους τους φοιτητές, και γιατί όχι και κάτι παραπάνω προς όφελος της σχολής. Με αυτό τον τρόπο θα απαντηθεί κάθε επιχείρημα για το οικονομικό τους κόστος στο κράτος, και μάλιστα θα προκύψει και όφελος γι’αυτό και για τις πληγωμένες οικονομικά σχολές.
Καταλαβαίνω ότι αυτό προσκρούει στην ιδέα της δωρεάν παιδείας, αλλά είναι σαφώς προτιμότερη επιλογή από αυτή της διαγραφής και νομίζω σε αυτό θα συμφωνήσουν και οι ίδιοι φοιτητές, και η κυβέρνηση που δε θέλει διαγραφές, και ακόμα και οι υπέρμαχοι τους καθώς θα υπάρξει οικονομικό όφελος.
Επίσης αφορά μόνο όσους περάσουν κάποιο χρονικό όριο φοίτησης και όχι όλους, η δωρεάν παιδεία ισχύει και δύνεται η δυνατότητα σε όλους να ωφεληθούν από αυτή.
Περικλής Χούρσογλου, αναπληρωτής καθηγητής “Σκηνοθεσίας”,
τμήμα κινηματογράφου, ΑΠΘ
Χρόνος σπουδών
Το θέμα των ορίων, εν προκειμένω των ορίων χρόνου, είναι μεγάλο και σύνθετο.
Όπως όλα τα μεγάλα θέματα μπορεί να εξεταστεί από φιλοσοφική σκοπιά, κοινωνική, πολιτική, εκπαιδευτική, φυσική, οποιαδήποτε σκοπιά.
Δεν έχω τα εργαλεία ούτε είναι δουλειά μου μια τέτοια προσέγγιση.
Μπορώ όμως να πω πως η ζωή βάζει όρια, η φύση βάζει όρια. Δεν θα ζήσουμε 200 χρόνια, η διαβούλευση αυτή πρέπει ολοκληρωθεί μέσα σε συγκεκριμένο χρόνο.
Η κοινωνία βάζει και πρέπει να βάζει όρια. Να λέει σε όσους θέλουν να σπουδάσουν κάποιο αντικείμενο πως πρέπει να το κάνουν μέσα σε 5 ή σε 8 ή σε 10 χρόνια. Βεβαίως, όχι με μια σιδερένια λογική αλλά να δέχεται και να κατανοεί ειδικές περιπτώσεις, υγείας, εργασίας κλπ, να υπάρχει όμως όριο.
Κάποιος φοιτητής που βρίσκεται στο 5ο έτος και χρωστά μαθήματα του 1ου, πώς θυμάται τι είχε διδαχθεί; Κι αν είχε διδαχτεί γιατί μπορεί τότε που ήταν στο 1ο έτος να μην πάταγε, γι’ αυτό και χρωστά τα μαθήματα. Πώς εμφανίζεται μετά 4 χρόνια και ζητά να επανασυνδεθεί; Δεν λέω δια βίου να αποκλειστεί, λέω πως θα χρειαστεί να ξεκινήσει από την αρχή.
Η ενέργεια που απαιτείται για να γίνει μια ταινία πώς μπορεί να διατηρηθεί επί 3 χρόνια; Ποιό είναι αυτό το αριστούργημα που απαιτεί 3 ή 4 χρόνια για να ολοκληρωθεί; Και αν για ειδικούς λόγους, ας πούμε χρήση ειδικών εφέ, απαιτείται επιπλέον χρόνος, ο διδάσκων που επιβλέπει την εργασία να μπορεί να εισηγηθεί στην γενική συνέλευση να δοθεί ο χρόνος αυτός, ή πάλι, ναι, υπάρχουν αριστουργήματα που ξεπέρασαν κατά πολύ τον “κανονικό” χρόνο όμως το απεριόριστο δεν μπορεί να αποτελέσει κανόνα εκπαίδευσης.
Μιλώ για τον κινηματογράφο γιατί αυτό είναι το αντικείμενο που διδάσκω, “Σκηνοθεσία”. Μιά μικρού μήκους ταινία πρέπει να ολοκληρώνεται μέσα σε 1 – 1,5 χρόνια.
Και τι τελικά γίνεται;
Εμφανίζεται κάποιος φοιτητής, αμυδρά τον θυμάσαι και σού λέει, “Κύριε -“Κύριε” στάμπα ανεξίτηλη από το δημοτικό- είμαι στο 6ο και χρωστώ τις “Σκηνοθεσίες” του 1ου. Βοηθήστε με”.
Και λες: “Άντε να βάλω ένα 5, να τελειώνω, να τελειώνει, να μην το βλέπω και τον ξαναβλέπω, δεν θα κάνω εγώ τον άτεγκτο σ’ ένα σύστημα που “μπάζει”. Και περνάει.
Σ’ αυτό, να παίρνει πτυχίο κάποιος που δεν το αξίζει είμαι εντελώς αντίθετος.
Υ.Γ. Σ’ όλα τα παραπάνω ας μην ξεχνούμε το εντελώς στρεβλό εκπαιδευτικό σύστημα που υπερενταντικοποιεί τις σπουδές των παιδιών στις τελευταίες τάξεις του λυκείου με αποτέλεσμα άπαξ και μπει ο φοιτητής να θεωρεί πως τώρα έδεσε τον γάϊδαρό του, ας χαλαρώσει.
Θα ήθελα και εγώ με τη σειρά μου να επισημάνω την ανάγκη να δίνονται βιβλία στους φοιτητές 2ου πτυχίου (κατατακτήριες).
Το κόστος των βιβλίων δεν είναι ασήμαντο: 5 μαθήματα ανά εξάμηνο σημαίνει 40 μαθήματα-βιβλιά για το πτυχίο με μέσο κόστος τα 100 ευρώ ανά βιβλίο. Τελικό μέσο κόστος για τον φοιτητή 4000 ευρώ. Σίγουρα εκτός της φιλοσοφίας της δωρεάν δημόσιας παιδείας.
Η παροχή δωρεάν συγγραμάτων-βιβλίων θα πρέπει να είναι μια παροχή συνδεδεμένη με το Ιδρυμα και όχι με την ιδιότητα του φοιτητή.
Πολλοί από τους φοιτητές μέσω κατατακτηρίων είναι άνεργοι ή ετεροαπασχολούνται διότι το πρώτο τους πτυχίο δεν είναι δημοφιλές στην αγορά εργασίας. Η προσπάθεια αυτών των φοιτητών σε περίοδο οικονομικής ύφεσης είναι σημαντική και θα πρέπει να βρει αρωγό το Υπουργείο Παιδείας. Αντί να μοιρολατρούν για την κατάσταση τους οι φοιτητές αυτοί έχουν πάρει την υπόθεση στα χέρια τους και προσπαθούν από την αρχή για βελτίωση των γνώσεων-ικανοτήτων τους.
Όπως γίνεται αντιληπτό από τα ήδη υποβληθέντα σχόλια, η διανομή βιβλίων και πάσο αποτελεί πάγιο και δίκαιο αίτημα των καταταγέντων με κατατακτήριες φοιτητών. Η φοίτηση για δεύτερη φορά αποτελεί για αυτούς μία συνειδητή επιλογή
στην οποία αποτελεί τροχοπέδη η μη χορήγηση των συγγραμμάτων και εν γένει των ευκολιών που απολαύουν οι λοιποί φοιτητές. Κατά αυτόν τον τρόπο ευνοείται η αποσπασματική γνώση σε βάρος της επιστημονικότητας. Ευχαριστώ.
Κατά τη διάρκεια των σπουδών μου για το πρώτο πτυχίο, υπήρχε η δυνατότητα για κάποιον που χρωστούσε 2-3 μαθήματα για πτυχίο, να δηλώσει 25 (!!!) για να εμπλουτίσει, προφανώς, τη βιβλιοθήκη του. Όταν έγινα δεκτός στο δεύτερο πανεπιστήμιο, με έκπληξη διαπίστωσα ότι είμαι υποχρεωμένος να αγοράζω όλα τα συγγράμματα. Τι τραγική ειρωνεία… Είναι τουλάχιστον υποκριτικό να συζητάμε για δωρεάν παιδεία, όταν το κόστος των συγγραμμάτων πλησιάζει αυτό των διδάκτρων κάποιας ιδιωτικής σχολής. Επίσης, αν και εργαζόμενος και στην ηλικία των 40 ετών, επιθυμώ να συνεχίσω τις σπουδές και την κατάρτισή μου όσο το δυνατόν σε υψηλότερο επίπεδο. Νιώθω όμως ότι τιμωρούμαι γι’ αυτή μου την επιλογή, αφού καλούμαι να δαπανήσω, πέρα από τον προσωπικό μου χρόνο και τις άδειες από την υπηρεσία μου και ένα σεβαστό ποσό χρημάτων για να αντεπεξέλθω στις ανάγκες των σπουδών μου και να μην καταφεύγω στην παράνομη και αντιδεοντολογική αναπαραγωγή των συγγραμμάτων σε φωτοτυπίες.
«Στέρηση δικαιώματος δωρεάν συγγραμμάτων σε φοιτητές από κατατακτήριες – Άρση αδικίας »
Αξιότιμε κε Υπουργέ,
Με το παρόν σχόλιο θέλω να επισημάνω τα ακόλουθα, αναφορικά με τα συγγράμματα που “δεν δικαιούμαστε” εμείς οι φοιτητές του δεύτερου πτυχίου αλλά και όσα ήδη δε μας παρέχουν εδώ και καιρό.
Σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου 4 του άρθρου 16 του Συντάγματος, όλοι οι Έλληνες έχουν δικαίωμα δωρεάν παιδείας, σε όλες τις βαθμίδες της, στα κρατικά εκπαιδευτήρια. Το Κράτος ενισχύει τους σπουδαστές που διακρίνονται, καθώς και αυτούς που έχουν ανάγκη από βοήθεια ή ειδική προστασία, ανάλογα με τις ικανότητες τους. Στην έννοια της δωρεάν παιδείας συγκαταλέγονται πρωτίστως αφενός μεν η χωρίς καταβολή διδάκτρων φοίτηση σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης και αφετέρου η παροχή στους εκπαιδευόμενους δωρεάν βιβλίων. Η δια Βίου Μάθηση αποτελεί προτεραιότητα σε όλα τα αναπτυγμένα κράτη.
Το Ελληνικό Κράτος, αν και «επί της αρχής» φαίνεται να υιοθετεί αυτό το στόχο, στην πράξη, παρά το ότι δίνει τη δυνατότητα να ξεκινήσει κάποιος επιπλέον σπουδές μέσω κατατακτήριων εξετάσεων, όπως επίσης και να παρακολουθήσει -επιπλέον του ενός- προγράμματος μεταπτυχιακών σπουδών διατηρεί πολλά εμπόδια στο δρόμο των πολιτών που επιθυμούν να εργαστούν και να δημιουργήσουν στο αντικείμενο στο οποίο έχουν ιδιαίτερη κλίση ή δεξιότητες ή επιθυμούν να διευρύνουν το μορφωτικό τους πεδίο με την ολοκλήρωση επιπλέον σπουδών.
Ειδικότερα στερεί από τους φοιτητές που εισάγονται με κατατακτήριες εξετάσεις το δικαίωμα σε δωρεάν συγγράμματα. Από το έτος 2012-2013 δυνάμει του άρθρου 80 παρ. 10 του ν.4009/2011, προβλέπεται ότι δεν χορηγούνται δωρεάν διδακτικά συγγράμματα σε φοιτητές που παρακολουθούν πρόγραμμα σπουδών για τη λήψη δεύτερου πτυχίου. Σε κάθε περίπτωση θεωρώ πως η παραπάνω διάταξη (άρθρο 80 παρ. 10 του ν. 4009/2011) απαξιώνει την έννοια της Δωρεάν Παιδείας και αποτελεί τροχοπέδη στη δια βίου μάθηση.
Επισημαίνεται ότι οι φοιτητές που έχουν επιλέξει να κάνουν δεύτερο πτυχίο το κάνουν καθαρά κατ ‘επιλογή, κάτω από δύσκολες συχνά συνθήκες, δουλεύοντας ή έχοντας οικογένεια, όπως ο γράφων το παρόν σχόλιο, ακόμα όντας και άνεργοι. Παρόλα αυτά αγαπούν τη μάθηση και τα βιβλία. Ειδικά την εποχή αυτή, κατά την οποία βιώνουμε βαθιά οικονομική κρίση, η παροχή δωρεάν συγγραμμάτων για την ολοκλήρωση των σπουδών μας θεωρείται απαραίτητη!!!
Δεδομένου ότι οι νέες διαδικασίες στις κατατακτήριες εξετάσεις σε ΑΕΙ και ΤΕΙ με βάση τροπολογία του νόμου 4186/2013 επιβάλλουν οι κατατάξεις σε Τμήματα να γίνονται μόνο με γραπτές εξετάσεις σε τρία μαθήματα, ενώ υπήρχε μέχρι πρόσφατα «η επιλογή των υποψηφίων για κατάταξη πτυχιούχων να γίνεται με βάση το βαθμό πτυχίου ή σε προγενέστερη περίοδο και χωρίς αυτόν», η ίδια τροπολογία αλλάζει και μειώνει δραστικότατα τον αριθμό των δικαιούχων φοιτητών από κατατακτήριες εξετάσεις των προαναφερόμενων βασικών φοιτητικών δικαιωμάτων.
Επομένως επιβαρύνει ελάχιστα τον προϋπολογισμό της Δημόσιας Ανώτατης Εκπαίδευσης της χώρας.
Αντίθετα δημιουργεί εξαιρετικά πρόσφορες προϋποθέσεις και σημαντικότατα μη αιτιολογημένα πλέον εμπόδια για μη αποδοτική σπουδαστικά και οικονομικά προσπάθεια των θιγόμενων φοιτητών και φοιτητριών αλλά και για αντιπαιδαγωγική και αντιδημοκρατική αντιμετώπισή τους από την ελληνική πολιτεία. Οι παροχές και η δωρεάν εκπαίδευση σε τριτοβάθμιο επίπεδο, δεν είναι μία «αγγαρεία» υποχρέωση του κράτους προς τον φοιτητή, που πρέπει να την εκπληρώσει. Οι παροχές αυτές είναι ΕΠΕΝΔΥΣΗ που κάνει το κράτος, προκειμένου να δρέψει σε λίγα χρόνια τα οικονομικά και κοινωνικά οφέλη της πνευματικής εργασίας του εκπαιδευμένου πλέον απόφοιτου πανεπιστημίου.
Ο φοιτητής είναι ουσιαστικά εργαζόμενος, σε περίοδο προετοιμασίας / επιμόρφωσης. Κατά συνέπεια, όχι, δεν υπάρχει καμία «δικαιολογία» για να μην ισχύουν οι παροχές του πρώτου πτυχίου, ίδιες και στο δεύτερο. Το μεγάλο κόστος των πανεπιστημιακών συγγραμμάτων σε καιρούς, όπως η παρούσα, κρίσης, καταστεί ακανθώδη, δύσκολη ακόμη και απαγορευτική, τη διαδρομή προς την περάτωση των σπουδών μας. Είναι επιτακτική η ανάγκη να εφαρμόσουμε την τόσο αναμασημένη και χιλιοειπωμένη δωρεάν παιδεία και στην πράξη της. Και για να πούμε και την πραγματικότητα, η «επιβάρυνση» που δέχεται ο κρατικός προϋπολογισμός από την κάλυψη των βιβλίων των ελάχιστων αναλογικά φοιτητών που κάνουν δεύτερο πτυχίο είναι πραγματικά αστείος να αναφέρεται ως αιτιολογία.
Μάλιστα αξίζει να σημειωθεί ότι με σχετική απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, (2411/12), για τα δίδακτρα σε πτυχία και μεταπτυχιακά, αναφέρεται μεταξύ άλλων η παροχή δωρεάν συγγραμμάτων σε οποιοδήποτε προπτυχιακό φοιτητή. Συγκεκριμένα η απόφαση του ΣτΕ, μεταξύ άλλων αναφέρει χαρακτηριστικά: «Επειδή, το κατ’ άρθρο 16 παρ. 4 του Συντάγματος δικαίωμα δωρεάν παιδείας σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, δηλαδή και στην ανώτατη εκπαίδευση που παρέχεται στα κατ’ άρθρο 16 παρ. 5 ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα, προβλέπεται το πρώτον με το Σύνταγμα του 1975, για όλους ανεξαιρέτως τους Έλληνες, οι οποίοι επέτυχαν, μετά από αντικειμενική δοκιμασία προς διαπίστωση της ικανότητάς τους, να εγγραφούν και να συμμετάσχουν στην παρεχόμενη από τα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα εκπαίδευση (πρβλ. ΣΕ 673/1987, 3140/1980). Περιεχόμενο της δωρεάν παιδείας στην ανώτατη εκπαίδευση είναι η ανεξάρτητα από εισοδηματικά κριτήρια μη συμμετοχή των φοιτητών στο κόστος λειτουργίας και παροχής του εκπαιδευτικού έργου διά της καταβολής διδάκτρων καθώς και η δωρεάν προμήθεια και παροχή των αναγκαίων διδακτικών μέσων (βιβλία κλπ.). Το εν λόγω δικαίωμα εκτείνεται καθ’ όλη την χρονική διάρκεια των προπτυχιακών σπουδών, οι οποίες περαιώνονται με τη λήψη του πτυχίου» Κανείς λοιπόν σύμφωνα και με το διατακτικό –σκεπτικό της ως άνω απόφασης δεν έχει το έννομο δικαίωμα να στερήσει τα βιβλία σε κανένα προπτυχιακό φοιτητή. Αντιθέτως.
Ήδη για το θέμα έχουν κατατεθεί πληθώρα επερωτήσεων στο ελληνικό Κοινοβούλιο με πρόσφατη αυτή από 15/04/2015 προς τον κ. Υπουργό Πολιτισμού, Παιδείας και Θρησκευμάτων, που την υπογραφούν δώδεκα (12) ερωτώντες Βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, ήτοι οι : Σκούφα Ελισσάβετ (Μπέττυ), Δέδες Γιάννης, Σκουρολιάκος Πάνος, Τσίρκας Βασίλης, Κυριακάκης Βασίλης, Τζούφη Μερόπη, Σμίας Χρήστος, Σταθάς Γιάννης, Καββαδία Αννέτα, Καρασαρλίδου Φρόσω, Μπαξεβανάκης Δημήτρης, Ζεϊμπέκ Χουσεΐν. Σχετικό κείμενο επερώτησης βρίσκεται εδώ:
http://www.syriza.gr/article/id/60836/Erwthsh-boyleytwn-SYRIZA:-Apokatastash-isotimhs-antimetwpishs-twn-foithtwn-poy-foitoyn-gia-deytero-ptychio-mesw-katatakthriwn-eksetasewn-kai-gia-deytero-metaptychiako.—Eksiswsh-parochwn-kai-dikaiwmatwn.html#.VUKcziHtmkp
Επειδή
Από την ανάγνωση νέου πολυνομοσχέδιου για την Παιδεία διαπιστώνουμε ότι εξακολουθεί να παραμένει η άδικη διάταξη για το μη δικαίωμα δωρεάν συγγραμμάτων σε φοιτητές από κατατακτήριες.
Κατόπιν των ανωτέρω, ζητούμε κύριε Υπουργέ:
Την άρση της άδικης αυτής διάταξης και προς τούτο παρακαλούμε όπως εξετάσετε την επαναφορά του δικαιώματος των φοιτητών που προέρχονται από κατατακτήριες για παροχή δωρεάν συγγραμμάτων και προς τούτο στις καταργούμενες διατάξεις του νέου σχεδίου νόμου να συμπεριλήφθη αυτή της διάταξης της παρ. 10 του άρθρου 80 του ν.4009/2011, η οποία αντιβαίνει ευθέως τη συνταγματική επιταγή, περί δωρεάν παιδείας.
Ευελπιστώ σε μια θετική ανταπόκριση στο αίτημά – σχόλιο!
θα παρακαλούσα πολύ να γίνει κάτι και για μας τους κατατακτήριους . Δεν γίνεται να μην έχουμε βιβλία ούτε πάσο . Με αυτόν τον τρόπο δυσκολεύετε τις σπουδές μας .Δεν μπορούμε να πληρώσουμε για βιβλία , είμαστε και από άλλες πόλεις από αυτές που σπουδάζουμε και πολλοί είμαστε και άνεργοι . Επίσης δεν μπορούμε να πληρώνουμε μετακινήσεις με ολόκληρο εισητήριο . Κάντε κάτι γιατί με το υπάρχον καθεστώς είναι σαν να μας απαγορεύει το κράτος να σπουδάσουμε και υποβαθμίζει την προσπάθειά μας .
Οι φοιτητές που εκπονούν δεύτερο πτυχίο πρέπει να στερούνται δωρεάν επιστημονικά συγγράμματα, ακόμη κι αν είναι διορισμένοι στο δημόσιο;
Δώστε βιβλία και μειωμένα εισητήρια στα ΜΜΜ στους κατατακτήριους!
Κατά την άποψη μου,στον νεο νόμο θα πρέπει να υπάρχει πρόβλεψη για τους κατατακτηριους φοιτητες ωστε να παίρνουν βιβλία.
Θα ήθελα κι εγώ να πω ότι θα πρέπει οπωσδήποτε να προβλέπεται η ισότητα των κατατακτηρίων με τους υπόλοιπους φοιτητές (λήψη συγγραμμάτων, πάσο κτλ)γιατι η κατάσταση είναι τραγική. Ένας κατατακτήριος (ειδικά σε μια δύσκολη 2η σχολή) απέχει σχεδόν μέχρι τα 30 του από την αγορά εργασίας και αντί να διευκολυνθεί, επιβαρύνεται πάρα πολύ οικονομικά.