Άρθρο 26 – Αναστολή των ατομικών καταδιώξεων

1. Με την επιφύλαξη της παρ. 3 του άρθρου 27, από την κήρυξη της πτώχευσης αναστέλλονται αυτοδικαίως όλα τα ατομικά καταδιωκτικά μέτρα των πτωχευτικών πιστωτών κατά του οφειλέτη προς ικανοποίηση ή εκπλήρωση πτωχευτικών απαιτήσεών τους. Ιδίως απαγορεύεται η έναρξη ή συνέχιση της αναγκαστικής εκτέλεσης, η άσκηση αναγνωριστικών ή καταψηφιστικών αγωγών, η συνέχιση των δικών επ` αυτών, η άσκηση ή εκδίκαση ένδικων μέσων, η έκδοση πράξεων διοικητικής φύσεως, ή η εκτέλεση τους σε στοιχεία της πτωχευτικής περιουσίας, συμπεριλαμβανομένων και των μέτρων διοικητικής εκτέλεσης από το Δημόσιο και τους Φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης, καθώς και των μέτρων διασφάλισης της οφειλής κατά το άρθρο 46 του ν. 4174/2013 και των μέτρων του άρθρου 42 του ν. 4557/2018. Σε περίπτωση κατάσχεσης εις χείρας τρίτου πριν από την κήρυξη της πτώχευσης, η πτώχευση δεν επηρεάζει τα δικαιώματα του κατάσχοντος επί μελλοντικών απαιτήσεων του οφειλέτη που εκχωρήθηκαν αναγκαστικά με την κατάσχεση αλλά δεν έχουν ακόμα γεννηθεί. Διασφαλιστικά μέτρα των παρ. 5 και 6 του άρθρου 46 του ν. 4174/2013 που λήφθηκαν πριν την κήρυξη της πτώχευσης ή λαμβάνονται μετά την κήρυξη της πτώχευσης αναστέλλονται κατά το μέρος που αφορούν τον πτωχό μέχρι ανακλήσεως της απόφασης πτώχευσης ή περάτωσης της πτώχευσης ή παύσης των εργασιών της. Για την ως άνω διάρκεια αναστέλλεται η λήψη οποιουδήποτε ασφαλιστικού ή διοικητικού μέτρου κατά του οφειλέτη, συμπεριλαμβανομένης της δέσμευσης περιουσιακού του στοιχείου με διάταξη ανακριτή, της συντηρητικής κατάσχεσης και της εγγραφής προσημείωσης υποθήκης, συναινετικής ή κατ` αντιδικία, εκτός εάν με αυτό επιδιώκεται η αποτροπή της απομάκρυνσης ή αφαίρεσης ή μετακίνησης κινητών πραγμάτων της επιχείρησης, τεχνολογικού ή εν γένει εξοπλισμού της που ενέχει τον κίνδυνο απαξίωσης της επιχείρησης του οφειλέτη.
2. Πράξεις κατά παράβαση της κατά την παρ. 1 αναστολής είναι απολύτως άκυρες. Η αναστολή της παρ. 1 δεν καταλαμβάνει ατομικά καταδιωκτικά μέτρα των ομαδικών πιστωτών.

  • 4 Σεπτεμβρίου 2020, 21:30 | Κωνσταντίνος Καρλής

    Η παρ.2 εισάγει διάκριση έναντι των λοιπών πιστωτών που δεν δικαιολογείται. Η γενική απαγόρευση για την άσκηση αναγνωριστικών ή καταψηφιστικών αγωγών, την συνέχιση των δικών επ` αυτών, την άσκηση ή εκδίκαση ένδικων μέσων είναι δυνατόν να αποβεί σε βάρος της πτωχευτικής περιουσίας ή να θίγει δικαιώματα τρίτων κατά περίπτωση. Είναι κατανοητή η απαγόρευση των ενεργειών αυτών για τους πιστωτές. Αλλά αν ο οφειλέτης έχει απαίτηση κατά τρίτου η απαγόρευση είναι σε βάρος της πτωχευτικής περιουσίας. Αν τρίτος διεκδικεί περιουσιακό στοιχείο για λόγους που δεν εμπίπτουν στην πτώχευση (πχ διεκδίκηση ακινήτου εντός των χρονικών ορίων της χρησικτησίας λόγω ελλείψεως τίτλου ή λόγω χρησικτησίας) αυτός χωρίς να είναι πιστωτής στερείται την δικαστική προστασία λόγω της πτώχευσης. Παράδειγμα: διεκδικεί τρίτος ακίνητο λόγω έκτακτης χρησικτησίας και έχει ασκήσει αγωγή μετά την συμπλήρωση των 20 ετών αλλά πριν την συζήτηση υποβάλλεται αίτηση πτώχευσης. Ο τρίτος δεν είναι πιστωτής, αλλά δεν μπορεί πλέον να διεκδικήσει το ακίνητο; Επίσης πως εφαρμόζεται η διάταξη στις περιπτώσεις κατά τις οποίες ισχύει το σύστημα της κατάθεσης προτάσεων εντός 100 ημερών και η συζήτηση προσδιορίζεται αργότερα; Πως ενημερώνεται το δικαστήριο για την κήρυξη της πτώχευσης;