Άρθρο 04 -Αρμόδιο πτωχευτικό δικαστήριο – Διαδικασία | Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών

Άρθρο 04 -Αρμόδιο πτωχευτικό δικαστήριο – Διαδικασία

1. Με εξαίρεση τις πτωχεύσεις μικρού αντικειμένου στις οποίες εφαρμόζεται το Έκτο Κεφάλαιο, αρμόδιο πτωχευτικό δικαστήριο είναι το Πολυμελές Πρωτοδικείο, στην περιφέρεια του οποίου ο οφειλέτης έχει το κέντρο των κύριων συμφερόντων του, ή στην περίπτωση φυσικού προσώπου χωρίς εμπορική ιδιότητα, την κύρια κατοικία του, όπως αυτή προκύπτει από την τελευταία φορολογική δήλωση του οφειλέτη προ της κατάθεσης αίτησης πτώχευσης.
2. Μικρού αντικειμένου πτωχεύσεις ορίζονται αυτές που ικανοποιούν ένα από τα κριτήρια προσδιορισμού της πολύ μικρής οντότητας του άρθρου 2 του ν. 4308/2014. Στην περίπτωση των φυσικών προσώπων, το κριτήριο που αφορά το ενεργητικό εφαρμόζεται στην περιουσία του προσώπου. Με απόφαση του Υπουργού Δικαιοσύνης, αναπροσαρμόζεται ο παραπάνω ποσοτικός προσδιορισμός για την καλύτερη κατανομή υποθέσεων μεταξύ των δικαστηρίων και την ταχύτερη αντιμετώπιση των υποθέσεων. Οι διαδικαστικές και άλλες παρεκκλίσεις της πτώχευσης μικρού αντικειμένου αναφέρονται στο Έκτο Κεφάλαιο.
3. Κέντρο των κύριων συμφερόντων είναι ο τόπος, όπου ο οφειλέτης ασκεί συνήθως τη διοίκηση των συμφερόντων του και, συνεπώς, είναι αναγνωρίσιμος από τους τρίτους. Για τα νομικά πρόσωπα τεκμαίρεται, μέχρι να αποδειχθεί το αντίθετο, ότι κέντρο των κύριων συμφερόντων είναι ο τόπος της καταστατικής έδρας.
4. Η υπόθεση εκδικάζεται όπως προβλέπεται στην παρ. 1 του άρθρου 57.
5. Στη συζήτηση της αίτησης κλητεύεται ο οφειλέτης τουλάχιστον δεκαπέντε (15) ημέρες πριν από την ορισθείσα δικάσιμο, εφόσον αυτή υποβάλλεται από τα πρόσωπα της παρ. 1 του άρθρου 5, άλλως η συζήτηση είναι απαράδεκτη. Στην περίπτωση αυτή ο οφειλέτης καθίσταται διάδικος μόνο αν ασκήσει παρέμβαση εντός της παραπάνω προθεσμίας. Αν ο οφειλέτης είναι νομικό πρόσωπο και σύμφωνα με τα στοιχεία του Γενικού Εμπορικού Μητρώου (ΓΕΜΗ) δεν έχει διοίκηση, η κλήτευση λογίζεται νομίμως γενομένη εάν γίνει στην τελευταία καταχωρημένη στο ΓΕΜΗ διεύθυνση του νομικού προσώπου, ή στην τελευταία γνωστή σύμφωνα με τη δήλωση φόρου εισοδήματος, ή αν δεν υπάρχει, με καταχώρηση στο Ηλεκτρονικό Μητρώο και ως αγνώστου διαμονής κατά τον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας. Ο δικαστής προσδιορισμού δύναται να διατάξει την κλήτευση των σημαντικότερων μετόχων ή εταίρων, εφόσον είναι γνωστοί. Τη σχετική διαδικασία μπορεί να εκκινήσουν και πιστωτές μέσω διαδικασίας ασφαλιστικών μέτρων προ της εκδικάσεως της αιτήσεως πτωχεύσεως. Αντίστοιχη διαδικασία ακολουθείται και για τα φυσικά πρόσωπα αγνώστου διαμονής.
6. Ο αρμόδιος δικαστής δύναται κατά την παρ. 3 του άρθρου 748 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας να διατάξει την κλήτευση ενός ή περισσότερων πιστωτών του οφειλέτη, ορίζοντας ταυτόχρονα και την προθεσμία της κλήτευσης, η οποία δεν μπορεί να είναι μικρότερη των δεκαπέντε (15) ημερών, καθώς και την καταχώρηση της.

Πλοήγηση στη Διαβούλευση

22 ΣχόλιαΆρθρο 01 – Σκοπός της πτώχευσης
6 ΣχόλιαΆρθρο 02 – Υποκειμενικές προϋποθέσεις
11 ΣχόλιαΆρθρο 03 – Αντικειμενικές προϋποθέσεις
9 ΣχόλιαΆρθρο 04 -Αρμόδιο πτωχευτικό δικαστήριο – Διαδικασία
12 ΣχόλιαΆρθρο 05 – Αίτηση πτώχευσης – Δικαιολογητικά
1 ΣχόλιοΆρθρο 06 – Απόρριψη της αίτησης
1 ΣχόλιοΆρθρο 07 – Περιεχόμενο της απόφασης
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 08 – Πτωχευτική ανακοπήΆρθρο 08 – Πτωχευτική ανακοπή
2 ΣχόλιαΆρθρο 09 – Αίτηση ανάκλησης
1 ΣχόλιοΆρθρο 10 – Δημοσιεύσεις, καταχωρήσεις, Ηλεκτρονικό Μητρώο Φερεγγυότητας
1 ΣχόλιοΆρθρο 11 – Καταχωρήσεις εμπραγμάτων δικαιωμάτων
3 ΣχόλιαΆρθρο 12 – Προληπτικά μέτρα
1 ΣχόλιοΆρθρο 13 – Σφράγιση της πτωχευτικής περιουσίας
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 14 – Αντίκλητοι, κοινοποιήσειςΆρθρο 14 – Αντίκλητοι, κοινοποιήσεις
1 ΣχόλιοΆρθρο 15 – Τα δικαστικά έξοδα
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 16 – Οι προθεσμίεςΆρθρο 16 – Οι προθεσμίες
1 ΣχόλιοΆρθρο 17 – Στερήσεις που αφορούν τον οφειλέτη
14 ΣχόλιαΆρθρο 18 – Πτωχευτική περιουσία
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 19 – Πτωχευτική απαλλοτρίωσηΆρθρο 19 – Πτωχευτική απαλλοτρίωση
2 ΣχόλιαΆρθρο 20 – Ανάθεση στον οφειλέτη
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 21 – Υποχρέωση ενημέρωσης και συνεργασίαςΆρθρο 21 – Υποχρέωση ενημέρωσης και συνεργασίας
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 22 – Πτωχευτικός πιστωτής – ομαδικός πιστωτήςΆρθρο 22 – Πτωχευτικός πιστωτής – ομαδικός πιστωτής
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 23 – Απαιτήσεις υπό αίρεσηΆρθρο 23 – Απαιτήσεις υπό αίρεση
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 24 – Μη ληξιπρόθεσμες απαιτήσειςΆρθρο 24 – Μη ληξιπρόθεσμες απαιτήσεις
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 25 – Παύση τοκογονίαςΆρθρο 25 – Παύση τοκογονίας
1 ΣχόλιοΆρθρο 26 – Αναστολή των ατομικών καταδιώξεων
2 ΣχόλιαΆρθρο 27 – Ρυθμίσεις για τους ενέγγυους πιστωτές
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 28 – Οφειλέτες εις ολόκληρονΆρθρο 28 – Οφειλέτες εις ολόκληρον
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 29 – Λύση ισχύος συμβάσεων και εξαιρέσειςΆρθρο 29 – Λύση ισχύος συμβάσεων και εξαιρέσεις
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 30 – Δικαίωμα επιλογήςΆρθρο 30 – Δικαίωμα επιλογής
2 ΣχόλιαΆρθρο 31 – Συμβάσεις που συνάπτονται από τον σύνδικο
1 ΣχόλιοΆρθρο 32 – Συμβάσεις που λύονται ή διατηρούνται
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 33 – Δικαίωμα καταγγελίαςΆρθρο 33 – Δικαίωμα καταγγελίας
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 34 – Μεταβίβαση της συμβατικής σχέσηςΆρθρο 34 – Μεταβίβαση της συμβατικής σχέσης
1 ΣχόλιοΆρθρο 35 – Συμβάσεις εργασίας
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 36 – Επιφύλαξη κυριότηταςΆρθρο 36 – Επιφύλαξη κυριότητας
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 37 – ΣυμψηφισμόςΆρθρο 37 – Συμψηφισμός
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 38 – Δικαίωμα αποχωρισμούΆρθρο 38 – Δικαίωμα αποχωρισμού
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 39 – Πτωχευτική διεκδίκησηΆρθρο 39 – Πτωχευτική διεκδίκηση
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 40 – Διεκδίκηση πωλητήΆρθρο 40 – Διεκδίκηση πωλητή
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 41 – Άσκηση της διεκδίκησηςΆρθρο 41 – Άσκηση της διεκδίκησης
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 42 – Πτωχευτική ανάκλησηΆρθρο 42 – Πτωχευτική ανάκληση
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 43 – Πράξεις υποχρεωτικής ανάκλησηςΆρθρο 43 – Πράξεις υποχρεωτικής ανάκλησης
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 44 – Πράξεις δυνητικής ανάκλησηςΆρθρο 44 – Πράξεις δυνητικής ανάκλησης
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 45Άρθρο 45
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 46 – Εξαιρούμενες πράξειςΆρθρο 46 – Εξαιρούμενες πράξεις
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 47 – Ειδικές ρυθμίσεις επί χρηματοοικονομικών συναλλαγώνΆρθρο 47 – Ειδικές ρυθμίσεις επί χρηματοοικονομικών συναλλαγών
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 48 – Πληρωμή χρηματογράφωνΆρθρο 48 – Πληρωμή χρηματογράφων
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 49 – Δικαστική απόφαση – ΝομιμοποίησηΆρθρο 49 – Δικαστική απόφαση – Νομιμοποίηση
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 50 – Συνέπειες της απόφασηςΆρθρο 50 – Συνέπειες της απόφασης
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 51 – Αξιώσεις του αντισυμβαλλομένουΆρθρο 51 – Αξιώσεις του αντισυμβαλλομένου
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 52 – Παραγραφή της ανακλητικής αξίωσηςΆρθρο 52 – Παραγραφή της ανακλητικής αξίωσης
1 ΣχόλιοΆρθρο 53 – Γενική διάταξη για τα νομικά πρόσωπα
13 ΣχόλιαΆρθρο 54 – Αστική ευθύνη διοικητών εταιριών σε περίπτωση παύσης πληρωμών
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 55 – Τα όργανα της πτώχευσηςΆρθρο 55 – Τα όργανα της πτώχευσης
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 56 – ΑρμοδιότηταΆρθρο 56 – Αρμοδιότητα
1 ΣχόλιοΆρθρο 57 – Διαδικασία
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 58 – Ανακοπή, έφεση και αναίρεσηΆρθρο 58 – Ανακοπή, έφεση και αναίρεση
1 ΣχόλιοΆρθρο 59 – Ορισμός εισηγητή
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 60 – Καθήκοντα του εισηγητή επί της διοίκησης της πτώχευσηςΆρθρο 60 – Καθήκοντα του εισηγητή επί της διοίκησης της πτώχευσης
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 61 – Διατάξεις του εισηγητήΆρθρο 61 – Διατάξεις του εισηγητή
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 62 – Ανακριτικά καθήκοντα του εισηγητήΆρθρο 62 – Ανακριτικά καθήκοντα του εισηγητή
1 ΣχόλιοΆρθρο 63 – Επιβολή κυρώσεων κατά του οφειλέτη
3 ΣχόλιαΆρθρο 64 – Ποιος διορίζεται σύνδικος
1 ΣχόλιοΆρθρο 65 – Αντικατάσταση συνδίκου
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 66 – Συντηρητικά μέτραΆρθρο 66 – Συντηρητικά μέτρα
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 67 – Εκποίηση πραγμάτων που υπόκεινται σε φθορά κ.λπ.Άρθρο 67 – Εκποίηση πραγμάτων που υπόκεινται σε φθορά κ.λπ.
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 68 – Αποσφράγιση – απογραφήΆρθρο 68 – Αποσφράγιση – απογραφή
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 69 – Ενημέρωση εισηγητήΆρθρο 69 – Ενημέρωση εισηγητή
1 ΣχόλιοΆρθρο 70 – Επιστολές και άλλα μέσα επικοινωνίας του οφειλέτη
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 71 – Είσπραξη απαιτήσεων – κατάθεση και ανάληψη χρημάτωνΆρθρο 71 – Είσπραξη απαιτήσεων – κατάθεση και ανάληψη χρημάτων
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 72 – Συμβιβασμός επί απαιτήσεωνΆρθρο 72 – Συμβιβασμός επί απαιτήσεων
2 ΣχόλιαΆρθρο 73 – Πρόσληψη προσώπων με ειδικές γνώσεις
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 74 – Εξέταση εμπορικών βιβλίων – ισολογισμόςΆρθρο 74 – Εξέταση εμπορικών βιβλίων – ισολογισμός
1 ΣχόλιοΆρθρο 75 – Άσκηση εταιρικών αγωγών και υποβολή εγκλήσεων για αδικήματα κατά του οφειλέτη
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 76 – Έλεγχος οικονομικών στοιχείωνΆρθρο 76 – Έλεγχος οικονομικών στοιχείων
1 ΣχόλιοΆρθρο 77 – Αντιμισθία του συνδίκου
2 ΣχόλιαΆρθρο 78 – Σύγκληση της συνέλευσης
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 79 – Ποιοι συμμετέχουν – απαρτία – πλειοψηφίαΆρθρο 79 – Ποιοι συμμετέχουν – απαρτία – πλειοψηφία
2 ΣχόλιαΆρθρο 80 – Πρόσκληση για αναγγελία
2 ΣχόλιαΆρθρο 81 – Προθεσμία αναγγελίας
1 ΣχόλιοΆρθρο 82 – Τύπος και περιεχόμενο της αναγγελίας
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 83 – Πώς γίνεται η επαλήθευσηΆρθρο 83 – Πώς γίνεται η επαλήθευση
1 ΣχόλιοΆρθρο 84 – Δημοσίευση πίνακα πτωχευτικών πιστωμάτων
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 85 – Γενική διάταξηΆρθρο 85 – Γενική διάταξη
4 ΣχόλιαΆρθρο 86 – Φορολογικές και διοικητικές διευκολύνσεις – εξαιρετικές διατάξεις
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 87 – Λοιπές διευκολύνσεις – περιορισμός δικαιωμάτων και αμοιβών – εξαιρετικές διατάξειςΆρθρο 87 – Λοιπές διευκολύνσεις – περιορισμός δικαιωμάτων και αμοιβών – εξαιρετικές διατάξεις
1 ΣχόλιοΆρθρο 88 – Απογραφή – Διάθεση του ενεργητικού
2 ΣχόλιαΆρθρο 89 – Εκδίκαση της αίτησης αποδοχής
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 90 – Μεταβίβαση του ενεργητικούΆρθρο 90 – Μεταβίβαση του ενεργητικού
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 91 – Περάτωση διαδικασίας εκποίησης του συνόλου ή επιμέρους κλάδωνΆρθρο 91 – Περάτωση διαδικασίας εκποίησης του συνόλου ή επιμέρους κλάδων
3 ΣχόλιαΆρθρο 92 – Γενικές διατάξεις για την κατ’ ιδίαν εκποίηση
1 ΣχόλιοΆρθρο 93 – Προσφορές
1 ΣχόλιοΆρθρο 94 – Επανάληψη πλειστηριασμού
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 95 – Διαδικασία εκποίησης κινητών μικρής αξίαςΆρθρο 95 – Διαδικασία εκποίησης κινητών μικρής αξίας
2 ΣχόλιαΆρθρο 96 – Αντιστοιχία προς τις πράξεις εκτελέσεως του Κ.Πολ.Δ.
1 ΣχόλιοΆρθρο 97 – Διανομή εκπλειστηριάσματος / πίνακας κατάταξης
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 98 – Συνέπειες χρονικής σειράς εκποιήσεων ακινήτων και κινητών – κατάταξη ενυπόθηκωνΆρθρο 98 – Συνέπειες χρονικής σειράς εκποιήσεων ακινήτων και κινητών – κατάταξη ενυπόθηκων
3 ΣχόλιαΆρθρο 99 – Διαδικασία πτωχεύσεων μικρού αντικειμένου
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 100 – ΓενικάΆρθρο 100 – Γενικά
1 ΣχόλιοΆρθρο 101 – Η λογοδοσία του συνδίκου
1 ΣχόλιοΆρθρο 102 – Παύση των εργασιών της πτωχεύσεως
14 ΣχόλιαΆρθρο 103 – Απαλλαγή του οφειλέτη
7 ΣχόλιαΆρθρο 104 – Απαλλαγή εκπροσώπων νομικού προσώπου
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 105 – Επιπτώσεις απαλλαγής στη ρευστοποίηση και διανομή – επίπτωση σε συνοφειλέτες ή σε οφειλές τρίτων εγγυημένες από τον οφειλέτηΆρθρο 105 – Επιπτώσεις απαλλαγής στη ρευστοποίηση και διανομή – επίπτωση σε συνοφειλέτες ή σε οφειλές τρίτων εγγυημένες από τον οφειλέτη
3 ΣχόλιαΆρθρο 106 – Χρεοκοπία
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 107 – Ευνοϊκή μεταχείριση πιστωτήΆρθρο 107 – Ευνοϊκή μεταχείριση πιστωτή
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 108 – Ποινική ευθύνη τρίτωνΆρθρο 108 – Ποινική ευθύνη τρίτων
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 109 – Ποινική ευθύνη οφειλετών, συζύγων και συγγενώνΆρθρο 109 – Ποινική ευθύνη οφειλετών, συζύγων και συγγενών
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 110 – Αδικήματα συνδίκωνΆρθρο 110 – Αδικήματα συνδίκων
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 111 – Ποινική ευθύνη των διαχειριστών κ.λπ. των νομικών προσώπωνΆρθρο 111 – Ποινική ευθύνη των διαχειριστών κ.λπ. των νομικών προσώπων
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 112 – Δικονομικές διατάξειςΆρθρο 112 – Δικονομικές διατάξεις
1 ΣχόλιοΆρθρο 113 – Σκοπός – ορισμοί
5 ΣχόλιαΆρθρο 114 – Πεδίο εφαρμογής
1 ΣχόλιοΆρθρο 115 – Υποβολή αίτησης
1 ΣχόλιοΆρθρο 116 – Περιεχόμενο αίτησης
4 ΣχόλιαΆρθρο 117 – Διαδικασία και αποτελέσματα αναδιάρθρωσης οφειλών – Υποχρεώσεις εχεμύθειας και ειλικρίνειας
1 ΣχόλιοΆρθρο 118 – Συμμετοχή του Δημοσίου και των Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης
1 ΣχόλιοΆρθρο 119 – Τήρηση/Αθέτηση της σύμβασης αναδιάρθρωσης από τον οφειλέτη – Επίδομα δανείου για στεγαστικά κύριας κατοικίας ευάλωτων οφειλετών
5 ΣχόλιαΆρθρο 120 – Ηλεκτρονική πλατφόρμα εξωδικαστικού μηχανισμού ρύθμισης οφειλών
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 121 – Συνεργασία χρηματοδοτικών φορέωνΆρθρο 121 – Συνεργασία χρηματοδοτικών φορέων
1 ΣχόλιοΆρθρο 122 – Διαδικασία εξυγίανσης
1 ΣχόλιοΆρθρο 123 – Απαιτούμενη πλειοψηφία πιστωτών
1 ΣχόλιοΆρθρο 124 – Συναίνεση οφειλέτη – Σύμπραξη συνέλευσης μετόχων ή εταίρων – Σύμπραξη τρίτων – Συμμετοχή Δημοσίου και δημοσίων φορέων
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 125 – Περιεχόμενο της συμφωνίας εξυγίανσηςΆρθρο 125 – Περιεχόμενο της συμφωνίας εξυγίανσης
1 ΣχόλιοΆρθρο 126 – Αίτηση επικύρωσης συμφωνίας εξυγίανσης
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 127 – Δικάσιμος – ΚλητεύσειςΆρθρο 127 – Δικάσιμος – Κλητεύσεις
2 ΣχόλιαΆρθρο 128 – Αυτοδίκαιη αναστολή – προληπτικά μέτρα
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 129 – Επικύρωση της συμφωνίας εξυγίανσηςΆρθρο 129 – Επικύρωση της συμφωνίας εξυγίανσης
2 ΣχόλιαΆρθρο 130 – Αποτελέσματα της επικύρωσης – ακύρωση της συμφωνίας μετά την επικύρωση
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 131 – Μεταβιβάσεις σε εκτέλεση συμφωνίας εξυγίανσηςΆρθρο 131 – Μεταβιβάσεις σε εκτέλεση συμφωνίας εξυγίανσης
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 132 – ΣκοπόςΆρθρο 132 – Σκοπός
1 ΣχόλιοΆρθρο 133 – Ορισμοί
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 134 – Διαχειριστές αφερεγγυότηταςΆρθρο 134 – Διαχειριστές αφερεγγυότητας
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 135 – Επιτροπή Διαχείρισης ΑφερεγγυότηταςΆρθρο 135 – Επιτροπή Διαχείρισης Αφερεγγυότητας
1 ΣχόλιοΆρθρο 136 – Διαχειριστές αφερεγγυότητας – Προϋποθέσεις διορισμού
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 137 – Παροχή πιστοποίησηςΆρθρο 137 – Παροχή πιστοποίησης
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 138 – Εξετάσεις για απόκτηση πιστοποίησηςΆρθρο 138 – Εξετάσεις για απόκτηση πιστοποίησης
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 139 – Επιτροπή εξετάσεωνΆρθρο 139 – Επιτροπή εξετάσεων
1 ΣχόλιοΆρθρο 140 – Μητρώο Πιστοποιημένων Προσώπων
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 141 – Διαρκής επιμόρφωση πιστοποιημένων προσώπωνΆρθρο 141 – Διαρκής επιμόρφωση πιστοποιημένων προσώπων
1 ΣχόλιοΆρθρο 142 – Μητρώο διαχειριστών αφερεγγυότητας
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 143 – Διορισμός διαχειριστή σε διαδικασία αφερεγγυότηταςΆρθρο 143 – Διορισμός διαχειριστή σε διαδικασία αφερεγγυότητας
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 144 – KωλύματαΆρθρο 144 – Kωλύματα
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 145 – Κανόνες επαγγελματικής συμπεριφοράςΆρθρο 145 – Κανόνες επαγγελματικής συμπεριφοράς
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 146 – Περιοδική ενημέρωσηΆρθρο 146 – Περιοδική ενημέρωση
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 147 – Αμοιβή διαχειριστή αφερεγγυότηταςΆρθρο 147 – Αμοιβή διαχειριστή αφερεγγυότητας
1 ΣχόλιοΆρθρο 148 – Πειθαρχικό Δίκαιο – Γενικές Αρχές
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 149 – Πειθαρχικά παραπτώματαΆρθρο 149 – Πειθαρχικά παραπτώματα
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 150 – Παραγραφή πειθαρχικών παραπτωμάτωνΆρθρο 150 – Παραγραφή πειθαρχικών παραπτωμάτων
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 151 – Πειθαρχικές ποινέςΆρθρο 151 – Πειθαρχικές ποινές
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 152 – Επιμέτρηση ποινήςΆρθρο 152 – Επιμέτρηση ποινής
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 153 – Πειθαρχικά ΣυμβούλιαΆρθρο 153 – Πειθαρχικά Συμβούλια
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 154 – Πρωτοβάθμιο Πειθαρχικό ΣυμβούλιοΆρθρο 154 – Πρωτοβάθμιο Πειθαρχικό Συμβούλιο
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 155 – Ανώτατο Πειθαρχικό ΣυμβούλιοΆρθρο 155 – Ανώτατο Πειθαρχικό Συμβούλιο
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 156 – Πειθαρχική διαδικασίαΆρθρο 156 – Πειθαρχική διαδικασία
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 157 – Ανάκληση αδείαςΆρθρο 157 – Ανάκληση αδείας
2 ΣχόλιαΆρθρο 158 – Ευθύνη διαχειριστή αφερεγγυότητας
2 ΣχόλιαΆρθρο 159 – Σκοπός-Εργαλεία
1 ΣχόλιοΆρθρο 160 – Χρήση νέων τεχνολογιών
1 ΣχόλιοΆρθρο 161 – Κέντρα Εξυπηρέτησης Δανειοληπτών – Γραφεία Εξυπηρέτησης Δανειοληπτών
1 ΣχόλιοΆρθρο 162 – Επαγγελματικά Επιμελητήρια και Σύλλογοι
1 ΣχόλιοΆρθρο 163 – Ηλεκτρονικά μέσα επικοινωνίας
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 164 – Συλλογή στοιχείωνΆρθρο 164 – Συλλογή στοιχείων
4 ΣχόλιαΆρθρο 165 – Μεταβατικό δίκαιο
24 ΣχόλιαΆρθρο 166 – Ρυθμίσεις για ευάλωτους οφειλέτες και σχετικές προστασίες
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 167 – Μητρώο Εμπειρογνωμόνων – Περιεχόμενο Έκθεσης ΕμπειρογνώμοναΆρθρο 167 – Μητρώο Εμπειρογνωμόνων – Περιεχόμενο Έκθεσης Εμπειρογνώμονα
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 168 – Τροποποίηση ν. 3461/2006 και ν. 4514/2018Άρθρο 168 – Τροποποίηση ν. 3461/2006 και ν. 4514/2018
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Άρθρο 169 – Κώδικας Δεοντολογίας Τραπεζών του άρθρου 1 ν. 4224/2013Άρθρο 169 – Κώδικας Δεοντολογίας Τραπεζών του άρθρου 1 ν. 4224/2013
2 ΣχόλιαΆρθρο 170 – Καταργούμενες διατάξεις
3 ΣχόλιαΆρθρο 171 – Έναρξη ισχύος

Σχόλια

10 Σεπτεμβρίου 2020, 12:30 | Λάμπρος Χρυσικόπουλος

Μόνιμος Σύνδεσμος

ΧΤΥΠΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΛΑΪΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗ, ΧΤΥΠΑΣ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΟΝ ΛΑΟ
Α) Κατατέθηκε μέσα στο κατακαλόκαιρο σε δημόσια διαβούλευση το νομοσχέδιο για τον νέο πτωχευτικό κώδικα. Όπως σωστά ειπώθηκε, αρμόδιο πλέον πτωχευτικό δικαστήριο για την κήρυξη της πτώχευσης θα είναι το Ειρηνοδικείο, σχεδόν για το σύνολο των σχετικών αιτήσεων που θα κατατεθούν από 01ης-01-2020 και μετά. Το δε άρθρο 59 του ίδιου νομοσχεδίου προβλέπει ότι Εισηγητής στην πτώχευση ορίζεται πρωτοδίκης ή ειρηνοδίκης κατά περίπτωση. Και αφού σχεδόν το σύνολο των περιπτώσεων θα υπάγεται πλέον στα Ειρηνοδικεία, Εισηγητής θα ορίζεται Ειρηνοδίκης.
Β) Ένα μήνα νωρίτερα, και πάλι δηλαδή μέσα στο κατακαλόκαιρο, το φως της δημοσιότητας είδε νομοσχέδιο που, κατά σύμπτωση (;), αφορούσε πάλι στα Ειρηνοδικεία και σύμφωνα με το οποίο όλες οι εκκρεμείς αιτήσεις υπερχρεωμένων, δηλαδή 90.000 ανά την Επικράτεια, θα έχουν υποχρεωτικά προσδιοριστεί και εκδικασθεί (χωρίς ουσιαστική διαδικασία στο ακροατήριο) μέχρι τον Ιούνιο του 2021(!!!). Το νομοσχέδιο αυτό βρίσκεται πλέον, όπως και ο νέος πτωχευτικός κώδικας, στην δημόσια διαβούλευση.
Άλλο νομοσχέδιο επιφόρτισης των Ειρηνοδικείων δεν αναμένεται μέσα στο κατακαλόκαιρο, καθώς το καλοκαίρι έχει ήδη παρέλθει.
Τα Ειρηνοδικεία παραδοσιακά αποτελούσαν Δικαστήρια απονομής της Δικαιοσύνης στα οποία προσέφευγαν τα κατώτερα λαϊκά στρώματα, αφού η αρμοδιότητά τους ουδέποτε υπερέβαινε τις 20.000,00€ ανά αντικείμενο διαφοράς. Επιπλέον, τουλάχιστον τα τελευταία χρόνια, τα Ειρηνοδικεία δεν παρουσίαζαν ουσιώδη καθυστέρηση στην απονομή της Δικαιοσύνης. Ωστόσο, τα πρώτα προβλήματα παρουσιάστηκαν με τις αιτήσεις του Νόμου Κατσέλη, καθώς η μαζική κατάθεση πάνω από 170.000 αιτήσεων -λόγω των ευέλικτων προϋποθέσεων υπαγωγής- ανά την Επικράτεια, αποτελούσε εξ αρχής μη διαχειρίσιμη ύλη, πράγμα που, δυστυχώς, ο Νομοθέτης αδυνατούσε να το προβλέψει. Στη συνέχεια, ο 4336/2015 επιχείρησε να λύσει το ζήτημα με γενναία αύξηση των οργανικών θέσεων των Ειρηνοδικών. Ωστόσο, η κατανομή τους δεν έγινε πάντοτε κατά τρόπο ορθολογικό. Παρά ταύτα, εκεί όπου η αύξηση ήταν γενναιόδωρη το πρόβλημα επιλύθηκε σε σημαντικό βαθμό, πλην όμως παραμένουν αδίκαστες 90.000 αιτήσεις, και όχι 37-40.000, όπως εσφαλμένα διατείνεται το Υπουργείο, λαμβάνοντας υπόψη, και μάλιστα κατά τρόπο που αντιβαίνει στην ίδια την κοινή λογική, τι ποσοστό αιτήσεων αναβάλλονται ανά δικάσιμο, λες και με το νέο νομοσχέδιο θα υφίσταται δυνατότητα αναβολής. Τούτο θα έχει ως αποτέλεσμα όσοι θα ζητούσαν αναβολή να είναι πλέον αναγκασμένοι να συζητήσουν την υπόθεσή τους. Επιπλέον, ελάχιστες, όχι πάνω από 1-2 ανά δικάσιμο, είναι οι παραιτήσεις, ο δε θάνατος του οφειλέτη δεν κωλύει πλέον, με νόμο του 2018 που βρίσκεται ακόμη σε ισχύ, τους κληρονόμους του να καταθέσουν ακόμη και σήμερα καινούρια αίτηση για να υπαχθούν αυτοί στα υπερχρεωμένα, διασώζωντας την κύρια κατοικία του κληρονομούμενου, αρκεί να μένουν εκεί. Ως εκ τούτου, ούτε τυχόν θάνατοι διαδίκων που μεσολάβησαν θα έχουν ως συνέπειά τους την μείωση των προς υπό συζήτηση αιτήσεων.
Τώρα, με το νέο αυτό νομοσχέδιο που μεταφέρει το σύνολο σχεδόν των πτωχεύσεων στα Ειρηνοδικεία επιχειρείται ο πλήρης ευτελισμός του κοινωνικού έργου που επί δεκαετίες επιτελεί ο μέσος Ειρηνοδίκης. Η ύλη του θα υπερφοτρωθεί εκ νέου, με συνέπεια περαιτέρω καθυστέρηση στην απονομή της Δικαιοσύνης, και μάλιστα σε Δικαστήρια που ουδέποτε την παρουσίαζαν. Καθώς τα Ειρηνοδικεία θα επιβαρυνθούν με μακρινές δικασίμους, η υπερφόρτωση της ύλης τους θα έχει συνέπειες στην ποιότητα του δικαιοδοτικού τους έργου. Ποτέ το άγχος της υπερφόρτωσης μη διαχειρίσιμου αριθμού υποθέσεων δεν συντέλεσε στο να εκδοθούν δίκαιες και μετά από ενδελεχή μελέτη των φακέλων αποφάσεις. Ο φυσικός δικαστής του απλού λαϊκού πολίτη θα μετατραπεί σε γραμμή παραγωγής προδιατυπωμένων δικαστικών αποφάσεων, σε άψυχο ρομποτάκι. Έτσι, ο απλός εργαζόμενος πολίτης που παραμένει απλήρωτος και εξασφάλιζε στο Ειρηνοδικείο σχετικά σύντομη δικάσιμο και έκδοση απόφασης που απένειμε Δικαιοσύνη σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα δεν θα μπορεί να βρει το δίκιο του. Θα αποτελεί απλώς ένα ακόμη απρόσωπο, προς διεκπεραίωση φάκελο ανάμεσα σε χιλιάδες. Τα ίδια ισχύουν και για τον απλό πολίτη που τον τράκαραν και η ασφαλιστική από κακοβουλία αρνείται να τον πληρώσει, για τον άνθρωπο εκείνο που ένα πρωινό είδε την έκτασή του να την καταπατάνε και για τόσες άλλες χιλιάδες περιπτώσεις.
Επιπλέον, Δικαστήριο με αρμοδιότητα μόλις 20.000,00€ θα κληθεί αίφνης να ασχοληθεί με κύκλο εργασιών επιχείρησης ύψους 700.000,00€, πράγμα που θα έχει ως συνέπεια, λόγω της ανωτέρω ποσοτικής αντίφασης, τον ευτελισμό στους όρους απονομής της Δικαιοσύνης και την γελιοποίηση των Ειρηνοδικών που δεν θα είναι σε θέση να κατανοήσουν εντελώς άγνωστες σε αυτούς ορολογίες.
Με τέτοια πειράματα, που ουσιαστικό σκοπό έχουν να μετατρέψουν σε εμπορικό ένα Δικαστήριο που μόνο τέτοιο δεν είναι, ούτε να υποστηρίξει αυτή την ύλη μπορεί, και με αντίστοιχα επιχειρούμενα νομοθετικά πειράματα, που μόνο στα Ειρηνοδικεία τώρα τελευταία λαμβάνουν χώρα, πρέπει να καταστεί σαφές στο κοινωνικό σύνολο ότι ζημιωμένος σε τελική ανάλυση θα βγει ο απλός πολίτης. Αυτός που τόση ανάγκη έχει την απονομή της Δικαιοσύνης.
Η δημιουργία επιτελικού κράτους προϋποθέτει ανθρώπους με πείρα και γνώσεις που να μπορούν να αντιληφθούν τις πραγματικές ανάγκες του λαού μας. Όχι γόνους, όχι χαρτογιακάδες, όχι ανθρώπους που δεν έχουν εργαστεί σε επιχείρηση ούτε μια μέρα στη ζωή τους, όχι ανθρώπους που δεν έχουν περάσει ούτε απέξω από ένα Δικαστήριο. Και, προφανώς, δεν ξεκινάει από τα Ειρηνοδικεία. Τα ανωτέρω, δυστυχώς, καταδεικνύουν ότι δεν έχετε ανθρώπους με τέτοια χαρίσματα, παρά μόνο ανθρώπους με εμμονές. Και η εμμονή να αλλοιώσουμε τον χαρακτήρα ενός Δικαστηρίου που ιδρύθηκε για να εξυπηρετεί τον πολίτη δεν είναι καλό πράγμα. Για κανέναν μας. Γιατί δείχνει εμμονή στην καταπάτηση ατομικών δικαιωμάτων του απλού λαού μας, τα οποία το Ειρηνοδικείο τόσα χρόνια τα προστάτευε και τα εμπέδωνε. Ωστόσο, τώρα, που θα βρίσκεται στην δίνη συμφερόντων που αποτιμώνται σε εκατομμύρια ευρώ ούτε να εμπεδώσει ούτε να προστατεύσει ατομικά δικαιώματα του απλού μέσου πολίτη που αδικείται θα προλαβαίνει και ούτε θα μπορεί.
10 Σεπτεμβρίου 2020, 09:46 | Άνθια Κορέλα

Μόνιμος Σύνδεσμος

Κατ’ αρχάς, η διάκριση μεταξύ μικρής και μεγάλης πτώχευσης, ιδίως όσον αφορά τα φυσικά πρόσωπα, ελέγχεται ως προβληματική κατά τούτο: είναι σαφές ότι prima facie το πλαφόν των 350.000 ευρώ φαίνεται αποτελεσματικό κριτήριο για να οριοθετεί τις μεγάλες από τις μικρές πτωχεύσεις, παρά ταύτα, δεν είναι. Διότι, πρώτον, δεν προσδιορίζεται εάν το όριο αυτό αφορά την αντικειμενική ή την εμπορική αξία της ακίνητης περιουσίας του οφειλέτη, η απόκλιση μεταξύ των οποίων είναι πολλές φορές σπουδαία. Περαιτέρω, όμως, πρέπει να σημειωθεί εδώ ότι αυτό το ποσοτικό όριο, όσο κι αν παρουσιάζεται ως υψηλό, για να γίνεται λόγος για «μεγάλη πτώχευση», δεν πρέπει να παροράται ότι υπάρχουν αρκετές περιπτώσεις συμπολιτών μας, όχι βεβαίως η πλειονότητα, φυσικών προσώπων κι όχι επιχειρήσεων, των οποίων η κύρια κατοικία, ιδίως αν αγοράστηκε από δύο ή περισσότερους συνοφειλέτες (π.χ. ένα ζεύγος), μπορεί να ανέρχεται στο ποσό αυτό. Το ζήτημα εγείρεται από το γεγονός ότι, ως γνωστόν, η δικαστική διαδικασία ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου είναι αρκετά κοστοβόρα. Αν ληφθεί δε υπόψη ότι για την αποτελεσματικότερη και πλήρη προστασία των οφειλετών, η προσφυγή στα ασφαλιστικά μέτρα φαίνεται μονόδρομος, όπερ συνιστά επιπλέον επιβάρυνση του αιτούντος την πτώχευση, περαιτέρω δικαστικά έξοδα, και μάλιστα υψηλά, αφού και η αίτηση ασφαλιστικών θα ασκείται στο Πολυμελές Πρωτοδικείο.
Έτσι, ο ούτως ή άλλως οικονομικά εξαθλιωμένος οφειλέτης θα πρέπει να επωμιστεί τα έξοδα μίας σειράς ακριβών δικαστηρίων, για το σκοπό όμως της πτώχευσής του!!!
Το πρώτο που πρέπει να προσδιοριστεί εν προκειμένω είναι το εάν το πλαφόν των 350.000 ευρώ που οριοθετεί την «μικρή» από την «μεγάλη» πτώχευση αφορά, για τα φυσικά πρόσωπα, την αντικειμενική ή την εμπορική αξία των ακινήτων. Τούτο άλλωστε αποτέλεσε το μήλον της έριδος στο Ν. 3869/2010 για πολλά χρόνια, όπου πότε προκρινόταν η εμπορική και πότε η αντικειμενικά αξία για τις ανάγκες της ρύθμισης. Δευτερευόντως, η εμπειρία των Ειρηνοδικείων από υποθέσεις υπερχρέωσης φυσικών προσώπων, η εμπειρία των Πολυμελών Πρωτοδικείων από τις υποθέσεις πτώχευσης επιχειρήσεων και η έλλειψη εμπειρίας των δύο θεσμικών δικαστηρίων αντιστοίχως από την άλλη περίπτωση, να υποδηλώνει μία ανάγκη να διατηρήσουν τα Ειρηνοδικεία την αρμοδιότητα επί των φυσικών προσώπων, άνευ άλλου τινός, και η διάκριση των «μικρών» και «μεγάλων» πτωχεύσεων να αφορά αποκλειστικά τις επιχειρήσεις, τα νομικά πρόσωπα. Έτσι, οι οφειλέτες – φυσικά πρόσωπα θα μπορέσουν να διατηρήσουν σχετικά χαμηλό το κόστος των δικαστικών εξόδων, αφού, καθότι νοικοκυριό, είναι εξαιρετικά πιθανό να καταλήξει η διαδικασία της πτώχευσης μία υπηρεσία «πολυτελείας».
10 Σεπτεμβρίου 2020, 09:16 | ΒΙΟΤΕΧΝΙΚΟ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ ΑΘΗΝΑΣ

Μόνιμος Σύνδεσμος

Το ΒΕΑ στο πλαίσιο των προτάσεων που έχει ήδη καταθέσει για την αναμόρφωση του πτωχευτικού κώδικα έχει προτείνει διευρυμένο ρόλο της διοίκησης, με τη σύσταση Δημοσίου Οργανισμού ή την περαιτέρω αξιοποίηση της ΕΓΔΙΧ, ο οποίος θα συνεργάζεται με τους Διαχειριστές Αφερεγγυότητας, θα ασχολείται με τον έλεγχο της εργασίας αυτών, την αξιολόγησή τους, τον αποκλεισμό τους, την αμοιβή τους, την εκπαίδευσή τους και γενικά με την υποστήριξή τους με κάθε δυνατό τρόπο. Τα Επιμελητήρια, μπορούν να διαθέτουν καταλόγους Διαχειριστών αφερεγγυότητας, από τους οποίους να γίνεται κάθε φορά ο διορισμός, ανάλογα με την επιχείρηση του οφειλέτη και τα προσόντα τους. Ο Οργανισμός αυτός μπορεί επίσης να διαχειρίζεται το Μητρώο Αφερεγγυότητας καθώς επίσης και το μητρώο Πτωχεύσεων και να ζητήσει και αυτός (εκτός από την πτωχεύσασα εταιρεία ή τους δανειστές της) την κήρυξη μιας επιχείρησης σε πτώχευση με βάση τα κριτήρια ορισμούς αφερεγγυότητας κ.ά.
10 Σεπτεμβρίου 2020, 01:34 | Ηλίας Μυριοκεφαλιτάκης

Μόνιμος Σύνδεσμος

ΠΡΟΣΟΧΗ!! Η διατύπωση της διάταξης του άρθρου 4 είναι παραπλανητική: Δίνει την εντύπωση στον αναγνώστη ότι αρμόδιο πτωχευτικό δικαστήριο παραμένει το Πολυμελές Πρωτοδικείο, που παραδοσιακά ήταν το πρωτοβάθμιο δικαστήριο στο οποίο υπάγονταν οι εταιρικές διαφορές. Το Πολυμελές Πρωτοδικείο, κατά γενική ομολογία, επιτυχώς, ήτοι χωρίς καθυστερήσεις και με ποιοτικές αποφάσεις που απένειμαν δικαιοσύνη, ανταποκρινόταν στο δικαιοδοτικό του έργο.
Ωστόσο, μια προσεκτικότερη ανάγνωση του νομοσχεδίου μάς οδηγεί στο συμπέρασμα ότι για το 95% των πτωχεύσεων αρμόδιο δικαστήριο θα είναι πλέον, όλως αιφνιδίως, το Ειρηνοδικείο!!! Πράγματι, το άρθρο 2 του Ν.4308/2014 στο οποίο η ανωτέρω διάταξη παραπέμπει αναφέρει επί λέξει ότι:
«πολύ μικρές οντότητες είναι οι οντότητες οι οποίες κατά την ημερομηνία του ισολογισμού τους δεν υπερβαίνουν τα όρια δύο τουλάχιστον από τα ακόλουθα τρία κριτήρια:
α) Σύνολο ενεργητικού (περιουσιακών στοιχείων): 350.000 ευρώ.
β) Καθαρό ύψος κύκλου εργασιών: 700.000 ευρώ.
γ) Μέσος όρος απασχολουμένων κατά τη διάρκεια της περιόδου: 10 άτομα».
Το τελευταίο αυτό άρθρο κάθε άλλο παρά μια «πολύ μικρή οντότητα» περιγράφει. Ουσιαστικά το άρθρο αυτό δίνει τον ορισμό της μικρομεσαίας επιχείρησης, δηλαδή της κυρίαρχης επιχείρησης στην Ελλάδα, καθώς, ενδεικτικά αναφέρεται ότι, ελάχιστες επιχειρήσεις στην χώρα μας απασχολούν πάνω από 9 εργαζόμενους.
Το άρθρο 99 του νομοσχεδίου αναφέρει ότι για τις πτωχεύσεις αυτές αρμόδιο δικαστήριο είναι το Ειρηνοδικείο, ενώ το άρθρο 59 αναφέρει ότι εισηγητής στην πτώχευση ορίζεται πρωτοδίκης ή ειρηνοδίκης κατά περίπτωση, δηλαδή στο 95% των πτωχεύσεων, που πλέον θα υπάγονται στα Ειρηνοδικεία, Εισηγητής της πτώχευσης θα ορίζεται Ειρηνοδίκης (!!!) και στο υπόλοιπο 5% Εισηγητής θα είναι Πρωτοδίκης.
Τέλος, ας σημειωθεί ότι η μονομερής παρέμβαση του Υπουργού Δικαιοσύνης, πρωτοφανής στα νομικά χρονικά, προβλέπεται σε 2 περιπτώσεις: ι) Στο άρθρο 99 παρ. 3 του νομοσχεδίου αναφέρεται πως με απόφαση του Υπουργού Δικαιοσύνης μπορεί να ορίζονται ότι τα Ειρηνοδικεία ορισμένων μόνο περιφερειών θα έχουν πτωχευτική αρμοδιότητα και να ρυθμίζονται ειδικότερα οι λοιπές περιφέρειες για τις οποίες τα δικαστήρια αυτά θα έχουν κατά τόπο αρμοδιότητα, θέματα οργάνωσης και στελέχωσής τους και κάθε άλλο ειδικό θέμα και σχετική λεπτομέρεια και ιι) στο επίμαχο άρθρο 4 παρ. 2 του νομοσχεδίου αναφέρεται πως με απόφαση του Υπουργού Δικαιοσύνης, αναπροσαρμόζεται ο ποσοτικός προσδιορισμός για την καλύτερη κατανομή υποθέσεων μεταξύ των δικαστηρίων και την ταχύτερη αντιμετώπιση των υποθέσεων.
Συνεπώς, τίθενται τα εξής εύλογα ερωτήματα:
1) Με αίτημα ποιου φορέα (λ.χ. δικηγορικού συλλόγου, δικαστικής ένωσης, εμπορικού επιμελητηρίου κλπ) και ύστερα από απόφαση ποιας νομοπαρασκευαστικής επιτροπής αποφασίστηκε αυτή η ριζική μεταφορά ύλης από τα Πολυμελή Πρωτοδικεία στα Ειρηνοδικεία; Ποιος, δηλαδή, είναι εκείνος που ζήτησε αυτή την αιφνίδια μεταφορά της ύλης, η οποία θα επιφέρει τεράστια αναστάτωση στον δικηγορικό, δικαστικό και εμπορικό κόσμο, που -προφανές είναι- μέχρι την ψήφιση του νομοσχεδίου σχεδόν κανείς δεν την έχει αντιληφθεί;
2) Για ποιο λόγο και στην βάση ποιας λογικής διαδικασίες που επί χρόνια υπάγονταν στο ανώτερο Δικαστήριο του πρώτου βαθμού δικαιοδοσίας να υπαχθούν ένα πρωινό στο κατώτερο πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, ούτε καν δηλαδή στο αμέσως επόμενο ιεραρχικά Δικαστήριο που είναι το Μονομελές Πρωτοδικείο;
3) Για ποιον λόγο προτείνεται αυτή η ριζική μετατροπή των Ειρηνοδικείων από δικαστηρίων του απλού πολίτη που επέλυαν ειρηνικά κτηματικές, εργατικές, αυτοκινητιστικές διαφορές κλπ σε εμποροδικεία και η τόσο ριζική αλλαγή της ταυτότητάς τους;
4) Είναι έτοιμοι οι Ειρηνοδίκες να ανταποκριθούν στα νέα τους καθήκοντα; Πιο συγκεκριμένα, ποιος είναι ο μέσος όρος ηλικίας τους; Ποια είναι η εμπειρία τους στις πτωχεύσεις επιχειρήσεων; Βρίσκονται οι Ειρηνοδίκες σε θέση και σε ηλικία να μάθουν από την αρχή ένα τέτοιο νέο αντικείμενο; Αρκεί η εκπαίδευση που θα λάβουν (αν θα την λάβουν) μέχρι τον Γενάρη για να εκδικάσουν σχεδόν το σύνολο των πτωχεύσεων της χώρας μας, και δη σε μια περίοδο που λόγω της πανδημίας και της κρίσης που έχει επιφέρει στην αγορά τέτοιες αιτήσεις θα κατατεθούν μαζικά;
5) Πού απέτυχαν τα Πολυμελή Πρωτοδικεία στις πτωχεύσεις και τις διαδικασίες συνδιαλλαγής και, αν τα Πρωτοδικεία απέτυχαν, ποια εχέγγυα υπάρχουν ότι τα Ειρηνοδικεία θα μπορούσαν να ανταποκριθούν επιτυχώς στα νέα τους καθήκοντα;
6) Έχουν την κατάλληλη υποδομή τα Ειρηνοδικεία να τηρούν αρχεία; Ο δικηγόρος, που στο Πρωτοδικείο του Νομού του έβρισκε ό,τι ήθελε, για όποια πτώχευση ήθελε, μπορεί να μεταβαίνει και να δικάζει πτωχεύσεις εταιρειών στα διάσπαρτα ανά την Επικράτεια Ειρηνοδικεία, πολλά εκ των οποίων εδρεύουν σε απομακρυσμένα νησιά;
7) Ο θεσμός του Εισηγητή των πτωχεύσεων, για τον οποίον μόνο τυχαίο δεν είναι ότι ο Νομοθέτης δεκαετίες ολόκληρες επέλεξε τον ανώτερο Δικαστή του πρώτου βαθμού δικαιοδοσίας και στον οποίον με επιτυχία ανταποκρινόταν ο Πρόεδρος Πρωτοδικών, είναι εφικτό να υποστηριχθεί από μονοεδρικά, διεδρικά ή γενικότερα ολιγομελή Ειρηνοδικεία, τα οποία άλλωστε αποτελούν την πλειοψηφία; Πιο συγκεκριμένα, μπορεί ο Ειρηνοδίκης να ανταπεξέλθει στα καθήκοντα αυτά (λ.χ. παρακολούθηση του έργου του συνδίκου, επιμελής καθημερινή επίβλεψη στη συγκέντρωση και ρευστοποίηση της πτωχευτικής περιουσίας, στην οποία, μεταξύ άλλων, περιλαμβάνονται μισθώματα, σήματα και λοιπά άυλα περιουσιακά στοιχεία); Γιατί η αποκτηθείσα από τους Προέδρους Πρωτοδικών εμπειρία τόσων ετών, όχι μόνο δεν αξιοποιείται με το νέο νομοσχέδιο, αλλά κυριολεκτικά πάει χαμένη;
8) Υπάρχει η δυνατότητα καθημερινής μετάβασης του Ειρηνοδίκη, ο οποίος σε αντίθεση με τον Πρόεδρο Πρωτοδικών, θα συνεχίσει να χρεώνεται υποθέσεις και να μεταβαίνει σε κατ’ οίκον έρευνες στην έδρα του Δικαστηρίου του, ώστε να εκτελέσει ΚΑΙ καθήκοντα Εισηγητή πτωχεύσεων;
9) Στα μονοεδρικά Ειρηνοδικεία Εισηγητής των πτωχεύσεων και Δικαστής των πτωχεύσεων θα είναι το ίδιο πρόσωπο, που θα κάνει και κατ’ οίκον έρευνες και θα ασκεί και όλα τα υπόλοιπα καθήκοντα της αρμοδιότητάς του (εκδίκαση πολιτικών υποθέσεων, προανάκριση, συζήτηση προσωρινών διαταγών κλπ); Κι αν σε ένα νησί ο Ειρηνοδίκης μονοεδρικού Ειρηνοδικείου αναπληρώνει, λόγω πχ άδειας εγκυμοσύνης, την Ειρηνοδίκη του διπλανού μονοεδρικού Ειρηνοδικείου, σε ποιο από τα δύο Ειρηνοδικεία θα μεταβαίνει καθημερινά, ώστε να ασκήσει τα καθήκοντα του Εισηγητή των πτωχεύσεων;
10) Για ποια επιτάχυνση μιλάει το νομοσχέδιο, όταν στα Ειρηνοδικεία εκκρεμούν προς εκδίκαση 90.000 αιτήσεις του νόμου Κατσέλη;
11) Ταιριάζει σε ένα σύγχρονο δημοκρατικό κράτος ο μικροβιολόγος Υπουργός Δικαιοσύνης να καθορίζει μονομερώς την αρμοδιότητα μεταξύ Ειρηνοδικείων και Πρωτοδικείων, και μάλιστα ανά περιοχή; Για ποια ασφάλεια δικαίου μιλάμε;
Η εμπειρία έχει προ πολλού αποδείξει ότι η βίαιη και χωρίς ουσιαστική διαβούλευση αιφνιδιαστική ανακατανομή δικαστηριακής ύλης (λχ παρένθετη μητρότητα, αφαίρεση γονικής μέριμνας, εκδίκαση αιτήσεων για ορισμό προσωρινής διοίκησης εταιρειών από τα Ειρηνοδικεία, τα οποία σχεδόν αμέσως μετά την ψήφιση του 4055/2012 επέστρεψαν -και ορθώς- στα Πρωτοδικεία) επιφέρει πολύ περισσότερα προβλήματα από αυτά που στην πραγματικότητα επιχειρούνται να επιλυθούν.
Συμπερασματικά, προτείνεται η επαναφορά πρωτίστως στην κοινή λογική, η οποία, δυστυχώς εκλείπει από το συγκεκριμένο νομοσχέδιο και συγκεκριμένα:
Α) Αρμόδιο πτωχευτικό δικαστήριο για κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο που έχει την εμπορική ιδιότητα να είναι το Πολυμελές Πρωτοδικείο και για τις υπόλοιπες περιπτώσεις, ήτοι για όσους στερούνται της εμπορικής ιδιότητας (λ.χ. έναν φουκαρά που πήρε ένα δανειάκι, αλλά έχασε την δουλειά του ή αρρώστησε και δεν μπορεί να ανταποκριθεί, αλλά θέλει, παραχωρώντας το σπίτι για την αγορά του οποίου έλαβε το επίμαχο στεγαστικό δάνειο, να κάνει μια νέα αρχή με μηδενικά χρέη) αρμόδιο να είναι το Ειρηνοδικείο, το οποίο άλλωστε διαθέτει και την εμπειρία εκδίκασης των υπερχρεωμένων.
Β) Εισηγητής της πτώχευσης να είναι σε κάθε περίπτωση ο Πρόεδρος Πρωτοδικών, καθώς ο θεσμός αυτός παραμένει εντελώς άγνωστος τόσο για τους Ειρηνοδίκες όσο και για τους ηλικίας ακόμα και 30 ετών Πρωτοδίκες.
Γ) Να αφαιρεθεί κάθε δυνατότητα στον Υπουργό Δικαιοσύνης να κατανέμει την ύλη μεταξύ Πρωτοδικείων και Ειρηνοδικείων της ίδιας περιφέρειας, καθώς αυτό οδηγεί σε ανασφάλεια δικαίου, διάσπαση της ενότητας της νομολογίας, μα και σε άλλα πολύ επικίνδυνα μονοπάτια (λ.χ. «επιβράβευση» ενός «καλού» Πρωτοδικείου που κήρυξε παράνομη και καταχρηστική μια απεργία εργαζομένων με αφαίρεση αρμοδιότητας, «τιμωρία» ενός «κακού» Ειρηνοδικείου που κήρυξε αντισυνταγματικές τις τελευταίες μειώσεις μισθών και συντάξεων με προσθήκη μαζικών αιτήσεων πτώχευσης).
4 Σεπτεμβρίου 2020, 16:36 | Κωνσταντίνος Καρλής

Μόνιμος Σύνδεσμος

Τόσο το άρθρο 4 στην παρ. 5 όσο και το άρθρο 57 στην 2 προβλέπουν την κλήτευση του οφειλέτη. Σύμφωνα με την παρ. 3 του άρθρου 2 ο θάνατος δεν κωλύει την πτώχευση και σε περίπτωση θανάτου του οφειλέτη, η αίτηση για κήρυξή του σε πτώχευση πρέπει να υποβληθεί το αργότερο εντός έτους από τον θάνατο. Ποιος θα κλητευθεί; Και δίκη κατά θανόντος είναι πρωτοφανής.
4 Σεπτεμβρίου 2020, 16:37 | Κωνσταντίνος Καρλής

Μόνιμος Σύνδεσμος

Στην παράγραφο 2 του άρθρου 57 ορίζεται ότι η κλήτευση γίνεται προ δέκα (10) ημερών ενώ στην παράγραφο 5 του άρθρου 4 ορίζεται ότι στη συζήτηση της αίτησης κλητεύεται ο οφειλέτης τουλάχιστον δεκαπέντε (15) ημέρες πριν από την ορισθείσα δικάσιμο. Δεν είναι δυνατόν να προβλέπονται για την ίδια ενέργεια δύο διαφορετικές προθεσμίες σε διαφορετικά άρθρα. Πάντως αν και κατανοητή η επιδίωξη της ταχείας εκδίκασης τόσο η μία όσο και η άλλη προθεσμία είναι πολύ μικρές για την μελέτη μιας συνήθως πολυσέλιδης αίτησης πτώχευσης και την προετοιμασία της άμυνας του οφειλέτη. Ενδεχομένως η τόσο μικρή προθεσμία για την άμυνα του οφειλέτη δημιουργεί ζητήματα συμβατότητας με το άρθρο 6 της ΕΣΔΑ
3 Σεπτεμβρίου 2020, 17:13 | Δημήτρης Χαλκιαδάκης

Μόνιμος Σύνδεσμος

Στην παράγραφο 5 : Αν το νομικό προσωπο δεν έχει διοίκηση, τότε δεν έχει κανένα νοημα η κλήτευση. Στο ελληνικό δικαίο δεν κλητεύεται μία διεύθυνση, αλλά κλητεύεται ο νομιμος εκπροσωπος του νομικού προσώπου. Αν δεν υπάρχει , κανονικά θα διοριζόταν προσωρινη διοίκηση κατα το άρθρο 69 ΑΚ. Εφόσον ο νομοθέτης θέλει η πτώχευση να προχωρήσει χωρίς να ακουστεί η διοίκηση του νπ τότε η διάταξη θα έπρεπε να λέέι απλώς ότι η διαδικασία προχωράει κανονικά. Τα υπόλοιπα είναι περιττά. Τι νόημα έχει να επιδώσεις μία αίτηση σε μία πόρτα ; Ποια ανάγκη επιλύει η επίδοση σε νπ που δεν έχει διοίκηση ; ποιός θα συγκινηθεί ;

Επίσης τί σημαίνει η φράση «Τη σχετική διαδικασία μπορεί να εκκινήσουν και πιστωτές μέσω διαδικασίας ασφαλιστικών μέτρων προ της εκδικάσεως της αιτήσεως πτωχεύσεως» ; δλή; τί είναι αυτό ; ΠΧ Προσωρινη ρύθμιση κατάστασης ; μεσεγγύηση ; προσωρινη επιδίκαση απάιτησης ;
2 Σεπτεμβρίου 2020, 12:22 | ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ

Μόνιμος Σύνδεσμος

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΥΠΟΨΗΦΙΩΝ ΜΕΛΩΝ ΟΜΑΔΑΣ ΕΦΕΤΗ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥ ΜΑΥΡΙΔΗ

Προς το Διοικητικό Συμβούλιο Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων

Με μεγάλη μας έκπληξη διαπιστώσαμε ότι στο νομοσχέδιο που τέθηκε σε διαβούλευση για το νέο Πτωχευτικό Κώδικα η κύρια αρμοδιότητα για τις πτωχεύσεις φυσικών προσώπων και επιχειρήσεων μεταφέρεται από το Πολυμελές Πρωτοδικείο στο Ειρηνοδικείο, το οποίο θα είναι αποκλειστικά αρμόδιο για τις πτωχεύσεις μικρού αντικειμένου, που αφορούν φυσικά πρόσωπα και επιχειρήσεις με ενεργητικό έως 350.000 ευρώ, δηλαδή το μεγαλύτερο μέρος των πτωχεύσεων στη χώρα μας. Ο νέος Πτωχευτικός Κώδικας, ο οποίος θα ισχύσει από το έτος 2021 μαζί με το προωθούμενο νομοσχέδιο για τον επαναπροσδιορισμό όλων των υποθέσεων του νόμου 3869/2010 εντός του έτους 2021 θα έχει ως αποτέλεσμα την υπηρεσιακή εξουθένωση πολλών Ειρηνοδικών εντός του ανωτέρω έτους καθώς και τα επόμενα έτη. Είναι χαρακτηριστικό ότι Ειρηνοδίκες σε ορισμένα Ειρηνοδικεία θα χρεωθούν εντός του έτους 2021 παραπάνω από 300 δικογραφίες υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων του νόμου 3869/2010, μέγεθος αδιανόητο για Δικαστές σε κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και παράλληλα θα επιφορτιστούν σχεδόν με το σύνολο των πτωχεύσεων, ενώ θα πρέπει να εκδικάσουν και να εκδώσουν αποφάσεις και για όλες τις άλλες υποθέσεις (εμπράγματες, μισθωτικές, εργατικές, κοινοχρήστων, νέα τακτική, μικροδιαφορές, αυτοκινητιστικές, ασφαλιστικά μέτρα), όπως και να διεκπεραιώνουν και τις υπόλοιπες δικαστικές εργασίες (διαταγές πληρωμής, σωματεία, κληρονομητήρια, κατ’ οίκον έρευνες) χωρίς να υπάρχει κάποια πρόβλεψη για αύξηση των οργανικών τους θέσεων, αύξηση των οργανικών θέσεων γραμματέων Ειρηνοδικείων, βελτίωση της υλικοτεχνικής υποδομής των Ειρηνοδικείων κλπ. Για το λόγο αυτό ζητούμε το Διοικητικό Συμβούλιο της Ένωσης να αντιταχθεί άμεσα στην εμπλοκή των Ειρηνοδικών στο νέο Πτωχευτικό Κώδικα και να αιτηθεί συνάντηση με τον Υπουργό Δικαιοσύνης, στην οποία θα του εξηγήσει με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο ότι δεν είναι δυνατό οι Ειρηνοδίκες να επιβαρυνθούν εντός των επόμενων ετών τόσο με χιλιάδες υποθέσεις του νόμου 3869/2010 όσο και με το σύνολο σχεδόν των πτωχεύσεων φυσικών προσώπων και επιχειρήσεων και ότι το ανωτέρω θα οδηγήσει σε περαιτέρω καθυστέρηση στην απονομή της δικαιοσύνης. Το θέμα είναι ιδιαιτέρως σοβαρό και επείγον και για το λόγο αυτό θεωρούμε ότι το Διοικητικό Συμβούλιο, αν και προσωρινό, πρέπει να συγκληθεί άμεσα και να αντιδράσει πριν την παρέλευση της καταληκτικής ημερομηνίας της διαβούλευσης που είναι η 10-9-2020.

Μετά τιμής,
Χαράλαμπος Μαυρίδης-Εφέτης
Γιώργος Σαπαντζής-Εισαγγελέας Εφετών
Σωτήρης Μπακαΐμης-Εφέτης
Βασίλειος Κατέρης-Πρόεδρος Πρωτοδικών
Ιωάννης Αρβανίτης-Πρωτοδίκης
Ιωάννης Γραμματικός-Πρωτοδίκης
Δημήτριος Δημητριάδης-Ειρηνοδίκης Γ’ Τάξης
Δέσποινα Καραγιάννη-Ειρηνοδίκης Γ’ Τάξης
27 Αυγούστου 2020, 20:46 | Γιώργος Κούρτης

Μόνιμος Σύνδεσμος

Που έχει η «Coca Cola» το κέντρο των κύριων συμφερόντων τις ;

Στην πράξη κανένας πλην του οφειλέτη δεν μπορεί να αποδείξει και να γνωρίζει που «ο οφειλέτης έχει το κέντρο των κύριων συμφερόντων του».
Φυσικά το κέντρο αυτό μπορεί να είναι και στο εξωτερικό.

Όπως σε όλες τις διαδικασίες που δεν έχουν σχέση με ακίνητα, και εδώ τα δικαστήρια της καταστατικής έδρας θα πρέπει να είναι τα αρμόδια και μόνο.

Σχόλια

Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων