Άρθρο 47  Θέματα Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης (Ε.Α.Ε.).  

Στο άρθρο 16 του ν. 3699/2008 (Α΄ 199), ύστερα από την παρ. 3 προστίθεται παρ. 3Α ως εξής:

 

«3Α. Οι τοποθετήσεις σε θέσεις των Τμημάτων Ένταξης πραγματοποιούνται μετά την κάλυψη όλων των κενών στις Σχολικές Μονάδες Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης (Σ.Μ.Ε.Α.Ε.) της οικείας περιοχής μετάθεσης.

Αν οι εκπαιδευτικοί δεν υποβάλλουν αίτηση προτίμησης για τις Σ.Μ.Ε.Α.Ε., κατατάσσονται σε σειρά με βάση τις λιγότερες μονάδες μετάθεσης. Οι Σ.Μ.Ε.Α.Ε., στις οποίες υπάρχουν κενά, κατατάσσονται σε σειρά με βάση τις περισσότερες μονάδες συνθηκών διαβίωσης. Κατόπιν αυτού τοποθετούνται υποχρεωτικά οι εκπαιδευτικοί που έχουν τις λιγότερες μονάδες μετάθεσης στις Σ.Μ.Ε.Α.Ε. με τις περισσότερες μονάδες συνθηκών διαβίωσης. Στη συνέχεια εξετάζονται οι προτιμήσεις για τοποθέτηση σε θέσεις των Τμημάτων Ένταξης.

Τα ανωτέρω ισχύουν για τοποθετήσεις μετά από μετάθεση, διορισμό ή απόσπαση. Ειδικά οι προσλαμβανόμενοι προσωρινοί αναπληρωτές τοποθετούνται κατά τα ανωτέρω υπό τα ειδικότερα οριζόμενα στο άρθρο  63 του ν. 4589/2019 (Α΄ 13).»

  • 6 Μαΐου 2020, 02:28 | Αλεξάνδρα

    Κατά τη γνώμη μου είναι σημαντική η καθιέρωση αλλαγής της θέσης που κάθονται οι μαθητές ώστε να κάθονται εκ περιτροπήςτα περισσότερα παιδιά μεταξύ τους, και έτσι να γνωρίζονται και να κάνουν παρέα και να μειώνονται σχολικά προβλήματα εκφοβισμού διαπληκτισμών και απομόνωσης μαθητών με προβλήματα υγείας.

  • Ο ρόλος του λογοθεραπευτή στη διαδικασία της αξιολόγησης:

    Στον παλαιότερο νόμο για την Ειδική Αγωγή (3699/2008) ο λογοθεραπευτής συμμετείχε στην πενταμελή διεπιστημονική ομάδα του ΚΕΣΥ (πρώην ΚΕΔΥΥ) και στη Δευτεροβάθμια ΕΔΕΑ πρόβλεψη η οποία δεν συμπεριλήφθη στον τελευταίο νόμο για την Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση. Με το παρόν νομοσχέδιο εξακολουθεί να παραβλέπεται η αναγκαιότητα της επιστημονικής γνώσης και εμπειρίας του λογοθεραπευτή και η παρουσία του δεν προβλέπεται ούτε στην αξιολόγηση ούτε και στην υποστήριξη των μαθητών. Η λογοθεραπευτική αξιολόγηση, όπως η εκπαιδευτική και η ψυχοκοινωνική, αποτελούν απαραίτητο εργαλείο για τον εκπαιδευτικό και την ομάδα που καλείται να υποστηρίξει τον μαθητή, καθώς η κάθε μια μεμονωμένα καλύπτει μέρος μόνο των πιθανών ελλειμμάτων και αναγκών οδηγώντας στην περίπτωση απουσίας της σε ελλιπή και χωρίς αποτέλεσμα υποστήριξη.

    Οι ΕΔΕΑΥ στη γενική εκπαίδευση και στις σχολικές μονάδες ειδικής αγωγής υποστελεχώνονται καθώς απουσιάζει η απαραίτητη ειδικότητα του Λογοθεραπευτή για την αξιολόγηση και την υποστήριξη μαθητών με αναπηρίες και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες σε όλες τις βαθμίδες τις γενικής και ειδικής εκπαίδευσης.

    Λαμβάνοντας υπόψη:
    ● τα Επαγγελματικά Δικαιώματα του Λογοθεραπευτή (Προεδρικό Διάταγμα, Αρ, Φύλλου 82, 18 Απριλίου 2002),
    ● το Ευρωπαϊκό προφίλ,
    ● και το πρόγραμμα σπουδών και κλινικής άσκησης,

    ο λογοθεραπευτής έχει θεσμικό και επιστημονικό ρόλο στην αξιολόγηση και υποστήριξη των μαθητών με διαταραχές στον προφορικό και γραπτό λόγο, ένας ρόλος που ακυρώνεται εν μέρη με την ισχύουσα νομοθεσία.

    Δεδομένου ότι ο κλάδος του λογοθεραπευτή στη χώρα μας έχει ευρωπαϊκά και νομικά κατοχυρωμένα επαγγελματικά δικαιώματα, ρητές προϋποθέσεις νόμιμης άσκησης του επαγγέλματος και κώδικα δεοντολογίας δεν είναι δυνατό να δεχτούμε την υποκατάστασή μας και την καταχρηστική άσκηση του επαγγέλματός μας από άλλους κλάδους. Είναι επιστημονικά, δεοντολογικά και νομικά μετέωρο οι αξιολογήσεις να μην φέρουν την υπογραφή του εμπλεκόμενου λογοθεραπευτή, ο οποίος τελικά συμμετέχει απλά ως διερευνητής σε διεπιστημονικές υποομάδες που φαίνεται να μην έχουν μόνιμο χαρακτήρα.

    Ο ρόλος του λογοθεραπευτή στην υποστήριξη:

    Ο λογοθεραπευτής ασχολείται με την αντιμετώπιση δυσκολιών του προφορικού και γραπτού λόγου και δύναται να υποστηρίζει τους μαθητές τόσο στη γενική εκπαίδευση όσο και στις ΣΜΕΑΕ και γι’ αυτό ο ρόλος του στα Κ.Ε.Σ.Υ και τις ΕΔΕΑΥ κρίνεται ως βασικός.
    Όπως στην προσχολική ηλικία, παρομοίως στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση, ο λογοθεραπευτής αξιολογεί τα αίτια γλωσσικών ελλειμμάτων σε μαθητές με ειδική γλωσσική διαταραχή, αλλόγλωσσους μαθητές, μαθητές με βαρηκοΐα, κινητικές δυσκολίες στην ομιλία και σε μαθητές με προβλήματα στη ροή του λόγου κ.α. Οι εξειδικευμένες και πρακτικές οδηγίες που ακολουθούν την αξιολόγηση και παρέχονται από τον λογοθεραπευτή για τον τρόπο αντιμετώπισης και εξέτασης στο σχολείο διευκολύνουν τον εκπαιδευτικό και εντάσσουν ευκολότερα το μαθητή στην εκπαιδευτική διαδικασία.
    Επιπλέον, τα ΚΕΣΥ συνεχίζουν να είναι αρμόδια περί εγγραφής, φοίτησης και κατάταξης των μαθητών στο κατάλληλο εκπαιδευτικό πλαίσιο ωστόσο για να καταστεί αυτό δυνατό θα πρέπει η κάθε περίπτωση να αξιολογηθεί από διεπιστημονική ομάδα δηλαδή και από τον λογοθεραπευτή.
    Σημαντική αποτελεί και η διεθνής εμπειρία σύμφωνα με την οποία, ειδικά στην Ευρώπη και στην Βόρεια Αμερική ο λογοθεραπευτής αποτελεί μέρος του γενικού σχολείου και τα πάντα, αξιολόγηση και υποστήριξη, γίνονται μέσα σ’ αυτό.

    Με βάση τα παραπάνω παρακαλούμε να λάβετε υπόψη σας τις προτάσεις μας με στόχο τη διασφάλιση της μαθησιακής και κοινωνικής εξέλιξης των παιδιών με αναπηρίες και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, παρέχοντας παράλληλα την κατάλληλη και πολύπλευρη στήριξη του προσωπικού που καλείται να υλοποιήσει μια ποιοτική εκπαίδευση στη βάση των ίσων ευκαιριών.

  • 6 Μαΐου 2020, 00:23 | Ανθή

    Ειδική μέριμνα θα πρέπει να δοθεί στους μαθητές με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Το νηπιαγωγείο είναι το πρώτο σχολείο που φοιτούν τα παιδιά. Έχουν αυξηθεί οι μαθητές με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες και στο νηπιαγωγείο συνήθως έρχονται χωρίς διάγνωση. Το παιδί παραπέμπεται συνήθως γύρω στα 5 του χρόνια για αξιολόγηση. Έχει ήδη χαθεί πολύτιμος χρόνος, ενώ θα έπρεπε ήδη να γνωρίζουν οι γονείς και να έχει υποστηριχθεί το παιδί κατάλληλα.
    Το νηπιαγωγείο θα λέγαμε ότι προωθεί το ένα σχολείο για όλους, όμως υπάρχουν δυσκολίες. Για παράδειγμα, πόσα παιδιά θα φοιτήσουν σε μια τάξη νηπιαγωγείου και τι γίνεται όταν υπάρχουν παιδιά όπως με διάχυτη αναπτυξιακή διαταραχή, στην καλύτερη περίπτωση όταν υπάρχει τμήμα ένταξης βοηθιέται το παιδί όμως αυτή η νηπιαγωγός υποστηρίζει το παιδί μέσα στις τάξεις (σε αντίθεση με το δημοτικό σχολείο), ενώ το παιδί αυτό χρειάζεται διαρκή υποστήριξη μέσα στην τάξη. Επίσης, σε Τμήμα Ένταξης νηπιαγωγείου δεν υπάρχει όριο, σε αντίθεση με το δημοτικό σχολείο, μέχρι πόσοι μαθητές με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες μπορούν να φοιτήσουν σε αυτό.

  • 5 Μαΐου 2020, 23:38 | Δημήτριος Π.

    Δηλαδή θα τοποθετήσετε τους μόνιμους που πήραν μετάθεση και δουλεύουν χρόνια στα τμήματα ένταξης σε απομακρυσμένα ΣΜΕΑΕ και τους νεοδιόριστους και τους αναπληρωτές στα τμήματα ένταξης; Φωτογραφική και στοχευμένη η προνομιακή τους μεταχείριση. Να καταργηθεί εδώ και τώρα αυτό το άρθρο. Να επιλέξουμε χωρίς κριτήρια τη δομή στην οποία θα προσφέρουμε πρώτα απ’όλα για το καλό των μαθητών.

  • 5 Μαΐου 2020, 23:23 | Κωνσταντίνα Π.

    Πήραμε μετάθεση στην ειδική χωρίς να γνωρίζουμε την υποχρεωτικότητα στην τοποθέτηση οργανικής στα ΕΕΕΕΚ, ΕΝΕΕΓΥΛ ενώ έχουμε υπηρετήσει χρόνια στα τμήματα ένταξης. Σε περίπτωση που η διοίκηση μας ενημέρωνε νωρίτερα για τις προθέσεις της πολλοί συνάδελφοι θα κάναμε ανάκληση της αίτησης μετάθεσης. Αφού αιφνιδιαστήκαμε πρέπει να εφαρμοστεί από την επόμενη σχολική χρονιά.

  • 5 Μαΐου 2020, 16:02 | Πανελλήνιος Σύλλογος Ασθενών με Νευροϊνωμάτωση

    Τα παιδιά με Αναπηρίες,ΔΕΠΥ,Δ.Α.Δ. κ.α θέλουν πρώιμη σχολική υποστήριξη από ειδικούς (Λογοπεδικούς, Εργοθεραπευτές, Ειδικούς Παιδαγωγούς), δηλ. ειδικά υποστηρικτικά προγράμματα επιμόρφωσης και ειδικής αγωγής, καθώς και περαιτέρω βοήθεια καθ’ όλη τη σχολική τους ζωή από εκπαιδευτικούς με ειδική επιμόρφωση στην Ειδική Αγωγή, προκειμένου να κατορθώσουν να υπερβούν τις δυσκολίες από τις υψηλές απαιτήσεις του σχολείου τους.
    Επισημαίνουμε ότι η προωθούμενη «αναβάθμιση» του σχολείου κινδυνεύει να μετατρέψει το σχολείο σε «σχολείο αρίστων», στο οποίο θα παραπαίουν τα παιδιά με ειδικές μαθησιακές δεξιότητες.

  • 5 Μαΐου 2020, 14:44 | Βασίλης Σίσκος

    ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΕΙΣ ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΩΝ

    • Παλιά και ξεπερασμένη η σχετική νομοθεσία.(2000). Οι συνθήκες έχουν μεταβληθεί πολύ από τότε.(σημαντική αύξηση του Μ.Ο. ηλικίας των αναπληρωτών.

    • Δεν μπορεί να έχει εφαρμογή στην ΕΑΕ ,καθώς η νομοθεσία συντάχθηκε την εποχή που δεν υπήρχαν πίνακες ΕΑΕ. Αναφέρεται σε πίνακα Β, κάτι που δεν υπάρχει σήμερα.

    • Κατά την ύπαρξη πίνακα Α και Β στην ΕΑΕ προηγούνταν οι προσληφθέντες από τον πίνακα Α (εκπαιδευτικοί με αναπηρία). Μετά την κατάργηση του πίνακα Α, θα έπρεπε να παραμείνει ρητά η προτεραιότητα τοποθέτησης σε αυτούς τους εκπαιδευτικούς, όπως ακριβώς γίνεται για τους πολύτεκνους. Η έλλειψη ρητής πρόβλεψης δημιουργεί προβλήματα στις κατά τόπους ΔΔΕ, καθώς η καθεμία το ερμηνεύει ,όπως θέλει.

    • Η νομοθεσία εις γνώσιν των προβλημάτων και των αναγκών που αντιμετώπιζαν τα άτομα με αναπηρία με 67% και άνω είχε προβλέψει με το άρ.2(Θέματα Ειδικής Αγωγής) παρ.2 του Ν.3194/2003 ΦΕΚ267 τ. Α’ 20-11-2003 ότι:« Κατά την τοποθέτηση σε θέσεις εκπαιδευτικού προσωπικού των Σχολικών Μονάδων Ειδικής Αγωγής (Σ.Μ.Ε.Α.) και των Τμημάτων Ένταξης προηγούνται εκπαιδευτικοί, που είναι άτομα με αναπηρία 67% τουλάχιστον ή είναι γονείς παιδιών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, εφόσον διαθέτουν τα υπό του άρθρου 4 κεφάλαιο Α` παράγραφος 1 του Ν. 2817/2000 (ΦΕΚ 78 Α`) προσόντα». Επίσης με τη δημιουργία του πίνακα Α (όσο ήταν σε ισχύ) εκπαιδευτικών με αναπηρία 67% και άνω η νομοθεσία προέβλεπε πάλι την κατά προτεραιότητα τοποθέτησή τους.

    Γιατί λοιπόν σήμερα τα άτομα με αναπηρία 67% και άνω αντιμετωπίζονται ως πολίτες δεύτερης και τρίτης κατηγορίας; Να υπενθυμίσουμε ότι και οι υπόλοιπες κοινωνικές ομάδες ( πολύτεκνοι, τρίτεκνοι κλπ) τυγχάνουν ευεργετικής μοριοδότησης, αλλά παρόλα ταύτα προηγούνται στον πίνακα, όπως είναι σωστό.

    Η αναμόρφωση της νομοθεσίας πρέπει να είναι άμεση (όχι με τη μορφή εγκυκλίου, γιατί είναι αμφισβητήσιμη). Πιστεύω ότι η ανάγκη αναβάθμισης των παρεχόμενων υπηρεσιών αποκατάστασης των ατόμων με αναπηρίες και παράλληλα η δημιουργία ενός δικτύου πρόσβασης είναι επιβεβλημένη. Δεν αρκεί μόνο η προσβασιμότητα-που οφείλω να ομολογήσω ότι έχουν γίνει τεράστια βήματα προόδου- αλλά, απαιτείται και η λήψη μίας απόφασης που θα μας δίνει και την δυνατότητα να φτάσουμε έως την προσβασιμότητα.

    Θα ήθελα επίσης να τονίσω ότι η τελευταία ειδική έκθεση του Συνηγόρου του Πολίτη (2018) είναι αποκαλυπτική, αναφορικά με τις διακρίσεις που βιώνουν οι εργαζόμενοι λόγω αναπηρίας (φύλου, ηλικίας κλπ). «Αγκάθι» αποτελεί για τους
    αναπληρωτές εκπαιδευτικούς με 67% αναπηρία ο τρόπος τοποθέτησης και
    ζητείται να επιτραπεί η κατά προτεραιότητα τοποθέτησή τους όπως και άλλων
    κοινωνικών ομάδων (πολύτεκνοι).
    Παρακαλούμε όπως μεριμνήσετε για την έγκαιρη επίλυση του εν λόγω προβλήματος που πολλές φορές οδηγεί τα άτομα με αναπηρία 67% σε παραίτηση. Με εκτίμηση και σεβασμό Βασίλης Σίσκος Μαθηματικός .