Άρθρο 20

Μετά το άρθρο 22 του ν. 3316/2005 προστίθεται άρθρο 22Α, ως εξής:

«Άρθρο 22Α

Σύμφωνο ακεραιότητας

1. Οι αναθέτουσες αρχές και οι υποψήφιοι και προσφέροντες σε διαδικασίες ανάθεσης και εκτέλεσης των συμβάσεων του παρόντος νόμου οφείλουν να τηρούν τις διαδικασίες με απόλυτα διαφανή, αμερόληπτο και άμεμπτο τρόπο.

2. Απαγορεύεται στους υπαλλήλους και τα όργανα όλων των αναθετουσών αρχών, που υπάγονται στον παρόντα νόμο, να επιδιώκουν ή να αποδέχονται, άμεσα ή έμμεσα, οποιαδήποτε υλική εύνοια, δώρο ή αντάλλαγμα, για το χειρισμό υποθέσεων και την άσκηση των καθηκόντων και των αρμοδιοτήτων τους. Η παραβίαση της απαγόρευσης αυτής συνιστά πειθαρχική παράβαση, για την οποία μπορεί να επιβληθεί σε βάρος των υπαιτίων, η ποινή της οριστικής παύσης ή απόλυσης, σύμφωνα με τις κατ’ ιδίαν διατάξεις που διέπουν τις αναθέτουσες αρχές.

3. Απαγορεύεται στους μελετητές και στις εταιρείες μελετών, τις συμπράξεις και τις κοινοπραξίες που μετέχουν σε διαδικασίες συμβάσεων του νόμου αυτού, ή εκτελούν τέτοιες συμβάσεις και σε κάθε νόμιμο εκπρόσωπο ή προστηθέντα τους, να επιδιώκουν ή να προσφέρουν, άμεσα ή έμμεσα, οποιαδήποτε υλική εύνοια, δώρο ή αντάλλαγμα, σε υπαλλήλους ή όργανα αναθετουσών αρχών του παρόντος νόμου. Εφόσον διαπιστωθεί παραβίαση της απαγόρευσης αυτής, το υπαίτιο φυσικό ή νομικό πρόσωπο κηρύσσεται έκπτωτο από όλες τις υπό εκτέλεση συμβάσεις του, σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 33 του παρόντος, χωρίς να απαιτείται η προηγούμενη κοινοποίηση ειδικής πρόσκλησης. Επιπρόσθετα, όπως και σε περίπτωση που δεν έχει το υπαίτιο πρόσωπο ενεργές συμβάσεις, επιβάλλεται στην υπαίτια επιχείρηση η διοικητική κύρωση της τριετούς αναστολής ισχύος του πτυχίου της ή, σε περίπτωση υποτροπής, της οριστικής διαγραφής τους από τα Μητρώα. Εφόσον ο υπαίτιος αποτελεί μέλος σύμπραξης ή κοινοπραξίας, τεκμαίρεται η γνώση και υπαιτιότητα και των άλλων μελών και επιβάλλονται οι κατά τα άνω κυρώσεις, εκτός αν αποδείξουν ότι δεν είχαν γνώση της προσφοράς.

4. Ο μελετητής, ή η εταιρεία μελετών, ή τα μέλη της σύμπραξης ή κοινοπραξίας που αναδεικνύεται προσωρινή ανάδοχος προσκομίζουν στην οικεία αναθέτουσα αρχή σύμφωνο ακεραιότητας, υπογεγραμμένο από τον ίδιο τον ανάδοχο μελετητή, ή το νόμιμο εκπρόσωπό της, με το οποίο δηλώνεται ότι κατά το προηγηθέν στάδιο της ανάθεσης τήρησε τις υποχρεώσεις που επιβάλλουν οι προηγούμενες παράγραφοι, ότι θα εξακολουθήσει να τηρεί αυτές και κατά το συμβατικό στάδιο και τέλος ότι δεσμεύεται να διευκολύνει τη διαδικασία διερεύνησης και ελέγχου, προβαίνοντας σε όλες τις απαιτούμενες προς τούτο ενέργειες, κατά την κρίση κάθε αρμόδιας ελεγκτικής αρχής, αποδεχόμενος ότι διαφορετική στάση συνιστά παραβίαση συμβατικής του υποχρέωσης, κατά την έννοια του άρθρου 33 του παρόντος. Σχέδιο του συμφώνου χορηγείται μαζί με τα λοιπά τεύχη του διαγωνισμού και η συμμετοχή των ενδιαφερομένων τεκμαίρεται ως αποδοχή του. Το σχέδιο του συμφώνου υπογράφεται ταυτόχρονα με το ιδιωτικό συμφωνητικό, από τον εργοδότη και τον ανάδοχο, σύμφωνα με το άρθρο 23, ως προσάρτημα αυτού. Η μη υπογραφή του συμφώνου επιφέρει τις συνέπειες της μη υπογραφής της σύμβασης, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 23.

5. Υπόδειγμα του συμφώνου ακεραιότητας εγκρίνεται με απόφαση του Υπουργού Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων που δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. Με την ίδια απόφαση καθορίζεται και κάθε αναγκαία λεπτομέρεια για την εφαρμογή του άρθρου αυτού».

  • 3 Μαρτίου 2011, 17:05 | ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΜΕΛΕΤΗΤΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ

    Άρθρο 20
    Η πρόβλεψη για υπογραφή συμφώνου ακεραιότητας είναι ασαφής, νομικά ατελής και περιττή. Η ισχύουσα νομοθεσία είναι ικανή και αυστηρή για την πάταξη της διαπλοκής και της διαφθοράς, αρκεί να υπάρξει πολιτική βούληση για την εφαρμογή της. Επί πλέον στοχοποιούνται οι αναθέσεις μελετών και έργων του δημοσίου ως τομέας αυξημένης διαπλοκής και διαφθοράς, ενώ δεν υπάρχει διαπιστωμένη διαφοροποίηση από τη γενικευμένη διαπλοκή και διαφθορά που, κατά γενική ομολογία, εκτείνεται σε όλο το δημόσιο τομέα.

    Ακόμα επιχειρείται, ειδικά για τους συμπράττοντες αναδόχους, η μετατροπή της ατομικής σε συλλογική ευθύνη, κατά παράβαση θεμελιωδών αρχών του Δικαίου. Καταντιστοιχία το ίδιο θα μπορούσε να ισχύει και για το σύνολο των επιβλεπόντων και τους πολιτικούς τους προϊσταμένους.

  • 28 Φεβρουαρίου 2011, 10:01 | ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΓΓΕΛΙΔΗΣ

    Αποτελεί ξεπεσμό η παραδοχή ότι προκειμένου να είμαστε συνεπείς στην αυτονόητη τήρηση συνταγματικών μας υποχρεώσεων, πρέπει να υπογράφουμε σύμφωνα τιμιότητας. Αυτή η διάταξη πρέπι να απαληφθεί. Αποτελεί ντροπή και διασυρμό του πολιτισμού μας, εκτός αν κάποιοι θεωρούν ότι πλέον δεν υπάρχει.

  • 28 Φεβρουαρίου 2011, 00:04 | αργυρης πλεσιας

    Εκτιμάει η Πολιτεία ότι η ύπαρξη περιπτώσεων διαφθοράς μέχρι σήμερα ήταν αποτέλεσμα της ελλείψεως υπογεγραμμένου Συμφωνου Ακεραιότητας?
    Μήπως πρέπει να καθορίζεται η μεγιστη επιτρεπόμενη αξία δώρων που θα μπορούσε κάποιος να προσφέρει προς την εκαστοτε υπηρεσία?
    Σε κάθε περίπτωση οφείλουμε να γνωρίζουμε ότι η αντιμετώπιση της «ετεροδοσοληψίας» γίνεται με την ανάπτυξη του οράματος της βελτίωσης του ιδιου του μελετητή και του προιόντος της δουλειάς του καθώς και με την καθιέρωση για την Πολιτεία μιας δίκαιης και αξιόπιστης εικόνας. Η αμοιβαιότητα, η συνεργασία και η συμπληρωματικότητα θα πρέπει να διέπουν τις σχέσεις μας για την επίτευξη καλού αποτελέσματος διότι οι σχέσεις καχυποψίας οδηγούν σε αδιέξοδα και σε υποβάθμιση του προιόντος.
    ΠΡΟΤΕΙΝΕΤΑΙ Η ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΗΣ ΥΠΟΨΗ ΔΙΑΤΑΞΗΣ ΓΙΑ ΛΟΓΟΥΣ ΔΕΟΝΤΟΛΟΓΙΑΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΜΕ ΜΗΔΕΝΙΚΗ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ.

  • Προσβλητικό, μονομερές και απαράδεκτο το άρθρο αυτό. Να απαλειφθεί.
    Διαφορετικά, ο δημόσιος διεθνής διασυρμός της χώρας θα επιβάλλεται -πλέον- και με νόμο.