Άρθρο 137 – Κρίση ή πόλεμος

Όταν η χώρα κηρύσσεται σε κατάσταση κρίσης κατά την έννοια της περίπτ. (20) της παρ. 1 του άρθρου 2 ή πολέμου, παρέχεται στην αναθέτουσα αρχή η δυνατότητα ανάθεσης και εκτέλεσης των συμβάσεων του παρόντος νόμου με διαφοροποιημένους όρους και με κύριο κριτήριο την άμεση ικανοποίηση των επιχειρησιακών αναγκών.

  • 5 Δεκεμβρίου 2018, 09:02 | Αίθων – Οδυσσεύς Ναρλής

    Σύμφωνα με τη περίπτ. (20) της παρ. 1 του άρθρου 2 του παρόντος σχεδίου νόμου (αρ. 2 της οδηγίας) η «κρίση» περιγράφεται ως: «οποιαδήποτε κατάσταση σε κράτος-μέλος ή σε τρίτη χώρα, κατά την οποία συμβαίνει ένα επιβλαβές γεγονός που υπερβαίνει σαφώς τις διαστάσεις των επιβλαβών γεγονότων της καθημερινής ζωής και θέτει σε κίνδυνο ή περιορίζει σοβαρά τη ζωή και την υγεία των ανθρώπων ή έχει ουσιαστικό αντίκτυπο στην αξία υλικών αγαθών ή απαιτεί τη λήψη μέτρων για τον εφοδιασμό του πληθυσμού με τα προς το ζην. Κρίση επίσης θεωρείται ότι έχει ανακύψει εάν ένα τέτοιο επιβλαβές γεγονός θεωρείται επικείμενο. Ένοπλες συγκρούσεις και πόλεμοι θεωρούνται κρίσεις για τους σκοπούς του παρόντος νόμου.»

    Σύμφωνα με την παραπάνω περιγραφή (επειδή δηλαδή «Κρίση επίσης θεωρείται ότι έχει ανακύψει εάν ένα τέτοιο επιβλαβές γεγονός θεωρείται επικείμενο») οι περιπτώσεις που καθημερινά αντιμετωπίζει η χώρα μας αποτελούν ήδη «κρίση» καθόσον αυτές οι περιπτώσεις μπορούν να κλιμακωθούν σε ένοπλη σύρραξη ανά πάσα στιγμή (λόγω του επικείμενου όπως περιγράφεται στο σχέδιο νόμου). Αναφέρομαι στις ασύμμετρες απειλές (π.χ. η μαζική έξοδο των τουρκικών αλιευτικών συνοδεία τουρκικών πολεμικών πλοίων είναι ασύμμετρη απειλή), και στην συστηματική επιθετική ρητορική της Τουρκίας που εκφράζεται σε συνδυασμό με πρακτικές που διαμορφώνουν συνθήκες κινδύνου ένοπλης σύρραξης ανά πάσα στιγμή, δηλαδή π.χ. στην παρεμπόδιση της πρόσβασης του κου Υπουργού Άμυνας στα Ίμια με αποκλεισμό των νησιών αυτών από το τουρκικό ναυτικό, στον εμβολισμό του σκάφους του ΛΣ, στον περίπλουν του Ακάρ στα Ίμια, στους χάρτες, στις αμφισβητήσεις κυριότητας νησιών, στην αιχμαλωσία των δύο αξιωματικών, στις καθημερινές παραβιάσεις του εθνικού εναερίου χώρου, στον αεροναυτικό αποκλεισμό νησιών με εκτέλεση ασκήσεων κ.ο.κ. Όλη η κατάσταση αποτελεί «κρίση», σύμφωνα με την περιγραφή στο σχέδιο νόμου και στην οδηγία, εφόσον όχι μόνο «επίκειται» ανά πάσα στιγμή πολεμική σύγκρουση αλλά και επειδή «περιορίζει σοβαρά τη ζωή και την υγεία των ανθρώπων» κατά την διάρκεια blockade νησιών με στρατιωτικές ασκήσεις.

    Κατά συνέπεια θα πρέπει να διαγραφεί το «Όταν η χώρα κηρύσσεται σε κατάσταση κρίσης» και να αντικατασταθεί με ένα μεταβατικό άρθρο που 1ον θα κάνει αναφορά αρ. 2 της οδηγίας ως προς το «επικείμενο επιβλαβές γεγονός που υπερβαίνει σαφώς τις διαστάσεις των επιβλαβών γεγονότων της καθημερινής ζωής και θέτει σε κίνδυνο ή περιορίζει σοβαρά τη ζωή και την υγεία των ανθρώπων ή έχει ουσιαστικό αντίκτυπο στην αξία υλικών αγαθών ή απαιτεί τη λήψη μέτρων για τον εφοδιασμό του πληθυσμού με τα προς το ζην,» και 2ον θα θέτει σε λειτουργία διαφοροποιημένους όρους στην δυνατότητα ανάθεσης και εκτέλεσης των συμβάσεων του παρόντος νόμου με κύριο κριτήριο την άμεση ικανοποίηση των επιχειρησιακών αναγκών, μέχρις ότου λήξουν η επιθετική ρητορική και πρακτικές της Τουρκίας.

    Επίσης θα πρέπει σε αυτό το μεταβατικό άρθρο να καθοριστούν εκ των προτέρων ποιοι είναι οι διαφοροποιημένοι αυτοί όροι, μεταξύ αυτών και κυρίως η ανάθεση εξοπλιστικών προγραμμάτων στην εγχώρια αμυντική βιομηχανία.