Άρθρο 6 Αποχαρακτηρισμός αποβλήτων και κατάλογος αποβλήτων (Άρθρο 6 της Οδηγίας 2008/98/ΕΚ όπως έχει τροποποιηθεί με την παρ. 6 του άρθρου 1 της Οδηγίας (ΕΕ) 2018/851)

1. Απόβλητα που έχουν υποβληθεί σε ανακύκλωση ή άλλη εργασία ανάκτησης θεωρείται ότι έχουν πάψει να αποτελούν απόβλητα εάν πληρούνται σωρευτικά οι ακόλουθες προϋποθέσεις:
α) η ουσία ή το αντικείμενο προορίζεται να χρησιμοποιηθεί για συγκεκριμένους σκοπούς,
β) υπάρχει αγορά ή ζήτηση για τη συγκεκριμένη ουσία ή αντικείμενο,
γ) η ουσία ή το αντικείμενο πληροί τις τεχνικές απαιτήσεις για τους συγκεκριμένους σκοπούς και συμμορφώνεται προς τη νομοθεσία και τα πρότυπα που ισχύουν για τα προϊόντα, και
δ) η χρήση της ουσίας ή του αντικειμένου δεν έχει δυσμενή αντίκτυπο στο περιβάλλον ή την ανθρώπινη υγεία.
2. Σε περίπτωση που δεν έχουν εκδοθεί οι προβλεπόμενες στην παρ. 2 του άρθρου 6 της Οδηγίας 2008/98 (L 312) εκτελεστικές πράξεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τα συγκεκριμένα είδη αποβλήτων σχετικά με την ενιαία εφαρμογή των όρων της παρ. 1 σε συγκεκριμένες ουσίες ή αντικείμενα, δύναται, με κοινή απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας και των εκάστοτε συναρμοδίων υπουργών, να καθορίζονται αναλυτικά κριτήρια για την εφαρμογή των όρων της παρ. 1 για ορισμένα είδη αποβλήτων, λαμβανομένων υπόψη των ενδεχόμενων δυσμενών συνεπειών της ουσίας ή του αντικειμένου για το περιβάλλον και την ανθρώπινη υγεία. Τα αναλυτικά κριτήρια εξασφαλίζουν υψηλό επίπεδο προστασίας του περιβάλλοντος και της ανθρώπινης υγείας, διευκολύνουν τη συνετή και ορθολογική χρησιμοποίηση των φυσικών πόρων, κοινοποιούνται στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή σύμφωνα με το π.δ. 81/2018 (Α΄ 151), όπου απαιτείται και περιλαμβάνουν τα εξής:
α) τα επιτρεπόμενα υλικά εισροής αποβλήτων στη διαδικασία ανάκτησης,
β) τις επιτρεπόμενες διεργασίες και τεχνικές επεξεργασίας,
γ) τα κριτήρια ποιότητας για τον αποχαρακτηρισμό αποβλήτων υλικών που προκύπτουν από την εργασία ανάκτησης, σύμφωνα με τα εφαρμοστέες προδιαγραφές προϊόντος, συμπεριλαμβανομένων οριακών τιμών για τους ρύπους, όπου αυτό κρίνεται απαραίτητο,
δ) απαιτήσεις, σύμφωνα με τις οποίες το σύστημα διαχείρισης πρέπει να αποδεικνύει τη συμμόρφωσή του προς τα κριτήρια αποχαρακτηρισμού των αποβλήτων, συμπεριλαμβανομένων του ποιοτικού ελέγχου, της αυτοπαρακολούθησης και της διαπίστευσης, όπου είναι σκόπιμο και,
ε) απαίτηση για δήλωση συμμόρφωσης.
3. Αν δεν έχουν καθορισθεί κριτήρια αποχαρακτηρισμού αποβλήτων από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή σύμφωνα με την παρ. 2, το αρμόδιο όργανο του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας δύναται με απόφασή του, κατά περίπτωση, η οποία αναρτάται στο πρόγραμμα «Διαύγεια», να καθορίζει, ότι ορισμένα απόβλητα έχουν πάψει να αποτελούν απόβλητα με βάση τις προϋποθέσεις της παρ. 1 και, όπου είναι αναγκαίο, σύμφωνα με τις απαιτήσεις των περ. α) έως και ε) της παρ. 2, λαμβάνοντας υπόψη τις οριακές τιμές ρυπαντών και κάθε άλλη πιθανή δυσμενή συνέπεια για το περιβάλλον και την ανθρώπινη υγεία. Η ανωτέρω απόφαση εκδίδεται το αργότερο εντός τριών (3) μηνών από την υποβολή σχετικού αιτήματος από τον εκάστοτε φορέα διαχείρισης στερεών αποβλήτων προς τη Γενική Γραμματεία Συντονισμού Διαχείρισης Αποβλήτων, με το οποίο τεκμηριώνεται, ανάλογα με το είδος του αποβλήτου, η τήρηση των προϋποθέσεων των περ. α) έως και δ) της παρ. 1, λαμβανομένων υπόψη των σχετικών κατευθυντηρίων οδηγιών της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Η υποβολή αιτήματος συνοδεύεται από παράβολο ποσού ύψους χιλίων (1000) ευρώ που καταβάλλεται από τον ενδιαφερόμενο σε λογαριασμό του Πράσινου Ταμείου του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας και διατίθεται για την υποστήριξη του έργου της Διεύθυνσης Διαχείρισης Αποβλήτων αναφορικά με τον αποχαρακτηρισμό αποβλήτων, από εμπειρογνώμονες. Η διάθεση του παράβολου αυτού εξαιρείται του περιορισμού της παρ. 4 του άρθρου 3 του ν. 3889/2010 (Α’ 182).
4. Κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο που:
α) χρησιμοποιεί, για πρώτη φορά, υλικό το οποίο έχει παύσει να αποτελεί απόβλητο και δεν έχει διατεθεί στην αγορά ή
β) διαθέτει ένα υλικό στην αγορά για πρώτη φορά αφότου αποχαρακτηρίστηκε από απόβλητο,
εξασφαλίζει ότι το υλικό πληροί τις σχετικές απαιτήσεις δυνάμει της νομοθεσίας για τις χημικές ουσίες και τα προϊόντα. Εφόσον συντρέχουν οι προϋποθέσεις που καθορίζονται στην παρ. 1, για το υλικό το οποίο έχει αποχαρακτηριστεί από απόβλητο, ισχύει η νομοθεσία για τις χημικές ουσίες και τα προϊόντα.
5. Οι φορείς ή εγκαταστάσεις που παράγουν απόβλητα, τα οποία πληρούν κριτήρια αποχαρακτηρισμού υποχρεούνται για την υποβολή σχετικών στοιχείων στο Ηλεκτρονικό Μητρώο Αποβλήτων (ΗΜΑ) του άρθρου 53.

  • Επηρεάζεται η διαδικασία σχετικά με τη διάθεση δευτερογενών υλικών, των μονάδων διαχείρισης (έμμεσα και προετοιμασία για επαναχρησιμοποίηση).
    Προτείνεται να γίνει πιο συγκεκριμένη διαδικασία αποχαρακτηρισμού (αρμοδιότητες, δήλωση σε ΗΜΑ).

  • Άρθρο 6, αποχαρακτηρισμός αποβλήτων

    Ειδικότερα ο αποχαρακτηρισμός των στέρεων μη επικίνδυνων αποβλήτων πλαστικών, δύναται να πραγματοποιηθεί κατά τις διεργασίες της μηχανικής η άλλης επεξεργασίας (πχ. χημικής ανακύκλωσης, PFT, PTO) από ιδιωτικό η δημόσιο πιστοποιημένο πρόσωπο, που εκτελεί εργασίες ανάκτησης και ανακύκλωσης. Το παραγόμενο απόβλητο μετατρέπεται σε κόκκο ή σε δευτερογενή ύλη (oil, structural raw material) προς χρήση σε νέα προϊόντα, ιδανικά ικανοποιώντας το μοντέλο της βιομηχανικής συμβίωσης ή μοντέλα κλειστού βρόγχου.
    Οι περιφέρεις πρέπει να διαθέσουν τον ελεγκτικό μηχανισμό για την εξασφάλιση της τήρησης των παραπάνω προϋποθέσεων και της υφιστάμενης νομοθεσίας, δηλαδή την εφαρμογή του προτύπου ΕΛΟΤ EN 15343, την ύπαρξη άδειας λειτουργίας ανακυκλωτή πλαστικών κ.λπ.