Άρθρο 3 Ορισμοί (Άρθρο 3 της Οδηγίας 2008/98/ΕΚ όπως έχει τροποποιηθεί με την παρ. 3 του άρθρου 1 της Οδηγίας (ΕΕ) 2018/851)

Στη διαχείριση των αποβλήτων ισχύουν οι ακόλουθοι ορισμοί, με την επιφύλαξη όσων ορίζονται σε ειδικές διατάξεις νόμου:
1. «Απόβλητα»: κάθε ουσία ή αντικείμενο, το οποίο ο κάτοχός του απορρίπτει ή προτίθεται ή υποχρεούται να απορρίψει.
2. «Επικίνδυνα απόβλητα»: τα απόβλητα που εμφανίζουν μία ή περισσότερες από τις επικίνδυνες ιδιότητες που αναφέρονται στο Παράρτημα III.
2α. «Μη επικίνδυνα απόβλητα»: τα απόβλητα που δεν καλύπτονται από την παρ. 2.
2β. «Αστικά απόβλητα»:
α) Τα ανάμεικτα απόβλητα και τα απόβλητα που συλλέγονται από τα νοικοκυριά, μεταξύ άλλων χαρτί και χαρτόνι, γυαλί, μέταλλα, πλαστικά, βιολογικά απόβλητα, ξύλο, προϊόντα κλωστοϋφαντουργίας, απόβλητα συσκευασίας, απόβλητα ηλεκτρικού και ηλεκτρονικού εξοπλισμού, απόβλητα ηλεκτρικών στηλών και συσσωρευτών και ογκώδη απόβλητα, συμπεριλαμβανομένων στρωμάτων και επίπλων.
β) Τα ανάμεικτα απόβλητα και τα απόβλητα που συλλέγονται χωριστά από άλλες πηγές, όταν είναι παρόμοια ως προς τη φύση και τη σύνθεση με τα οικιακά απόβλητα.
Στα αστικά απόβλητα δεν περιλαμβάνονται απόβλητα παραγωγής, γεωργίας, δασοκομίας, αλιείας, σηπτικών δεξαμενών και απόβλητα από δίκτυα αποχέτευσης και επεξεργασίας αποβλήτων, συμπεριλαμβανομένης της ιλύος καθαρισμού λυμάτων, οχήματα στο τέλος του κύκλου ζωής τους ή απόβλητα από κατασκευές και κατεδαφίσεις.
Ο ορισμός αυτός ισχύει με την επιφύλαξη του καταμερισμού των ευθυνών για τη διαχείριση των αποβλήτων μεταξύ δημόσιων και ιδιωτικών φορέων.
2γ. «Απόβλητα κατασκευών και κατεδαφίσεων»: Τα απόβλητα που προέρχονται από κατασκευές και από κατεδαφίσεις.
2δ. «Απόβλητα Εκσκαφών, Κατασκευών και Κατεδαφίσεων (ΑΕΚΚ)»: Τα απόβλητα που προέρχονται από εκσκαφές, κατασκευές και κατεδαφίσεις.
3. «Απόβλητα έλαια»: Τα ορυκτέλαια ή τα συνθετικά λιπαντικά ή τα βιομηχανικά έλαια που δεν είναι πλέον κατάλληλα για τη χρήση, για την οποία αρχικώς προορίζονταν, όπως τα χρησιμοποιημένα έλαια κινητήρων εσωτερικής καύσης, τα έλαια κιβωτίων ταχυτήτων, τα λιπαντικά έλαια, τα έλαια για στροβίλους και τα υδραυλικά έλαια.
4. «Βιολογικά απόβλητα»: Τα βιοαποδομήσιμα απόβλητα κήπων και πάρκων, τα απόβλητα τροφίμων και μαγειρείων από σπίτια, γραφεία, εστιατόρια, χονδρεμπόριο, κυλικεία, παρόχους υπηρεσιών εστίασης και χώρους πωλήσεων λιανικής και τα συναφή απόβλητα από εγκαταστάσεις μεταποίησης τροφίμων.
4α. «Απόβλητα τροφίμων»: Όλα τα τρόφιμα, όπως ορίζονται στο άρθρο 2 του Κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 178/2002 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 28ης Ιανουαρίου 2002 για τον καθορισμό των γενικών αρχών και απαιτήσεων της νομοθεσίας για τα τρόφιμα, για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Αρχής για την Ασφάλεια των Τροφίµων και τον καθορισμό διαδικασιών σε θέματα ασφαλείας των τροφίμων (L 31), τα οποία έχουν καταστεί απόβλητα.
5. «Παραγωγός αποβλήτων»: Κάθε πρόσωπο, του οποίου οι δραστηριότητες παράγουν απόβλητα, δηλαδή αρχικός παραγωγός αποβλήτων, ή κάθε πρόσωπο που πραγματοποιεί εργασίες προεπεξεργασίας, ανάμειξης ή άλλες οι οποίες οδηγούν σε μεταβολή της φύσης ή της σύνθεσης των αποβλήτων αυτών.
6. «Κάτοχος αποβλήτων»: Ο παραγωγός αποβλήτων ή το φυσικό ή νομικό πρόσωπο, στην κατοχή του οποίου ευρίσκονται τα απόβλητα.
7. «Έμπορος»: Οποιαδήποτε επιχείρηση, η οποία ενεργεί ως εντολέας για την αγορά και την περαιτέρω πώληση αποβλήτων, συμπεριλαμβανομένων των εμπόρων που δεν καθίστανται υλικοί κάτοχοι των αποβλήτων.
8. «Μεσίτης»: Οποιαδήποτε επιχείρηση, η οποία οργανώνει την ανάκτηση ή τη διάθεση αποβλήτων για λογαριασμό τρίτων, συμπεριλαμβανομένων των μεσιτών που δεν καθίστανται υλικοί κάτοχοι των αποβλήτων.
9. «Διαχείριση αποβλήτων»: Η συλλογή, μεταφορά, ανάκτηση, συμπεριλαμβανομένης της διαλογής, και διάθεση αποβλήτων, συμπεριλαμβανομένων της εποπτείας των εργασιών αυτών και της μετέπειτα φροντίδας των χώρων διάθεσης, καθώς και των ενεργειών στις οποίες προβαίνουν οι έμποροι ή οι μεσίτες.
10. «Συλλογή»: Η συγκέντρωση αποβλήτων, συμπεριλαμβανομένης της προκαταρκτικής διαλογής και της προκαταρκτικής αποθήκευσης αποβλήτων με σκοπό τη μεταφορά τους σε εγκατάσταση επεξεργασίας αποβλήτων.
11. «Χωριστή συλλογή»: Η συλλογή κατά την οποία μια ροή αποβλήτων διατηρείται χωριστά με βάση τον τύπο και τη φύση για να διευκολυνθεί η ειδική επεξεργασία.
12. «Πρόληψη»: Τα μέτρα, τα οποία λαμβάνονται προτού μία ουσία, υλικό ή προϊόν καταστούν απόβλητα, και τα οποία μειώνουν:
α) την ποσότητα των αποβλήτων, μέσω επαναχρησιμοποίησης ή παράτασης της διάρκειας ζωής των προϊόντων,
β) τις αρνητικές συνέπειες των παραγόμενων αποβλήτων στο περιβάλλον και την ανθρώπινη υγεία ή
γ) την περιεκτικότητα των υλικών και προϊόντων σε επικίνδυνες ουσίες.
13. «Επαναχρησιμοποίηση»: Κάθε εργασία με την οποία προϊόντα ή συστατικά στοιχεία που δεν είναι απόβλητα χρησιμοποιούνται εκ νέου για τον ίδιο σκοπό για τον οποίο σχεδιάστηκαν.
14. «Επεξεργασία»: Οι εργασίες ανάκτησης ή διάθεσης, στις οποίες συμπεριλαμβάνεται η προετοιμασία πριν από την ανάκτηση ή τη διάθεση.
15. «Ανάκτηση»: Οποιαδήποτε εργασία της οποίας το κύριο αποτέλεσμα είναι ότι απόβλητα εξυπηρετούν έναν χρήσιμο σκοπό αντικαθιστώντας άλλα υλικά τα οποία, υπό άλλες συνθήκες, θα έπρεπε να χρησιμοποιηθούν για την πραγματοποίηση συγκεκριμένης λειτουργίας, ή ότι απόβλητα υφίστανται προετοιμασία για την πραγματοποίηση αυτής της λειτουργίας, είτε στην εγκατάσταση είτε στο γενικότερο πλαίσιο της οικονομίας. Στο Παράρτημα II παρατίθεται μη εξαντλητικός κατάλογος των εργασιών ανάκτησης.
16. «Ανάκτηση υλικών»: Κάθε εργασία ανάκτησης, εκτός από την ανάκτηση ενέργειας και την επανεπεξεργασία σε υλικά που πρόκειται να χρησιμοποιηθούν ως καύσιμα ή άλλα μέσα παραγωγής ενέργειας. Περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, την προετοιμασία για επαναχρησιμοποίηση, την ανακύκλωση και την επίχωση.
17. «Προετοιμασία για επαναχρησιμοποίηση»: Κάθε εργασία ανάκτησης που συνιστά έλεγχο, καθαρισμό ή επισκευή, με την οποία προϊόντα ή συστατικά στοιχεία προϊόντων που αποτελούν πλέον απόβλητα προετοιμάζονται, προκειμένου να επαναχρησιμοποιηθούν χωρίς άλλη προεπεξεργασία,
18. «Ανακύκλωση»: Οποιαδήποτε εργασία ανάκτησης με την οποία τα απόβλητα μετατρέπονται εκ νέου σε προϊόντα, υλικά ή ουσίες που προορίζονται είτε να εξυπηρετήσουν και πάλι τον αρχικό τους σκοπό είτε άλλους σκοπούς. Περιλαμβάνει την επανεπεξεργασία οργανικών υλικών, αλλά όχι την ανάκτηση ενέργειας και την επανεπεξεργασία σε υλικά που πρόκειται να χρησιμοποιηθούν ως καύσιμα ή σε εργασίες επίχωσης.
19. «Επίχωση»: Διαδικασία ανάκτησης κατά την οποία χρησιμοποιούνται κατάλληλα, μη επικίνδυνα απόβλητα για σκοπούς αποκατάστασης σε χώρους όπου έχουν πραγματοποιηθεί εκσκαφές ή για λόγους μηχανικής στην αρχιτεκτονική του τοπίου. Τα απόβλητα που χρησιμοποιούνται για επίχωση πρέπει να υποκαθιστούν μη απόβλητα υλικά, να είναι κατάλληλα για τους προαναφερόμενους σκοπούς και να περιορίζονται στην ποσότητα που είναι αυστηρά αναγκαία για την επίτευξη των σκοπών αυτών.
20. «Αναγέννηση αποβλήτων ελαίων»: Οποιαδήποτε εργασία ανακύκλωσης με την οποία μπορούν να παραχθούν βασικά έλαια με τη διύλιση αποβλήτων ελαίων, και συγκεκριμένα με την αφαίρεση των προσμίξεων των προϊόντων οξείδωσης και των προσθέτων που περιέχονται στα έλαια αυτά.
21. «Διάθεση»: Οποιαδήποτε εργασία η οποία δεν συνιστά ανάκτηση, ακόμη και στην περίπτωση που η εργασία έχει ως δευτερογενή συνέπεια την ανάκτηση ουσιών ή ενέργειας. Στο Παράρτημα Ι παρατίθεται μη εξαντλητικός κατάλογος των εργασιών διάθεσης.
22. «Βέλτιστες διαθέσιμες τεχνικές»: Οι βέλτιστες διαθέσιμες τεχνικές κατά την έννοια της παρ. 10 του άρθρου 3 της υπό στοιχεία 36060/1155/Ε103/2013 (Β’ 1450) κοινής απόφασης των Υπουργών Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας, Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων και Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής.
23. «Πρόγραμμα Διευρυμένης Ευθύνης Παραγωγού (ΠΔΕΠ)»: Δέσμη κανόνων, με τους οποίους διασφαλίζεται ότι οι παραγωγοί των προϊόντων φέρουν οικονομική ευθύνη ή οικονομική και οργανωτική ευθύνη για τη διαχείριση του σταδίου του κύκλου ζωής ενός προϊόντος που καθίσταται απόβλητο.
24. «Εναλλακτική διαχείριση αποβλήτων»: Οι εργασίες συλλογής, στις οποίες περιλαμβάνεται και η εγγυοδοσία, καθώς και οι εργασίες μεταφοράς, μεταφόρτωσης, αποθήκευσης, προετοιμασίας για επαναχρησιμοποίηση, ανακύκλωσης και κάθε άλλο είδος ανάκτησης των χρησιμοποιημένων συσκευασιών πολλαπλής χρήσης ή των αποβλήτων των συσκευασιών και προϊόντων για τα οποία έχει θεσπιστεί ΠΔΕΠ.
25. «Σύστημα Εναλλακτικής Διαχείρισης (ΣΕΔ)»: η οργάνωση, σε ατομική ή συλλογική βάση, της εναλλακτικής διαχείρισης αποβλήτων σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στο οικείο ΠΔΕΠ. Τα ΣΕΔ εξυπηρετούν αποκλειστικά σκοπούς δημόσιου συμφέροντος.
26. «Φορέας Συλλογικού Συστήματος Εναλλακτικής Διαχείρισης (ΣΣΕΔ)»: Το νομικό πρόσωπο που λειτουργεί υπό τον τύπο ανώνυμης εταιρείας ή εταιρείας περιορισμένης ευθύνης ή ομόρρυθμης ή ετερόρρυθμης εταιρείας ή αστικής εταιρείας και έχει ως αποκλειστικό σκοπό την οργάνωση και λειτουργία ΣΕΔ σε συλλογική βάση (ΣΣΕΔ).
27. «Φορέας Ατομικού Συστήματος Εναλλακτικής Διαχείρισης ΣΕΔ»: Το φυσικό ή νομικό πρόσωπο που είναι παραγωγός συσκευασιών ή παραγωγός ή διαχειριστής άλλων προϊόντων και οργανώνει και λειτουργεί για τα απόβλητά του ΣΕΔ σε ατομική βάση (ΑΣΕΔ).
28. «Διαχειριστές ΑΕΚΚ»: Οι ανάδοχοι των δημόσιων ή ιδιωτικών έργων ή ο κύριος του έργου εφόσον δεν έχει αναθέσει το έργο σε ανάδοχο.
29. «Ελληνικός Οργανισμός Ανακύκλωσης (Ε.Ο.ΑΝ.)»: Το νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου, το οποίο ιδρύθηκε με το άρθρο 24 του ν. 2939/2001 (Α’ 179) με την επωνυμία Εθνικός Οργανισμός Εναλλακτικής Διαχείρισης Συσκευασιών και Άλλων Προϊόντων (Ε.Ο.Ε.Δ.Σ.Α.Π.) και μετονομάστηκε σε Ε.Ο.ΑΝ. με την παρ. 1 του άρθρου 46 του ν. 4042/2012 (Α’ 24) με σκοπό την εποπτεία των ΣΕΔ.
28. «Πλεονάσματα τροφίμων»: Τα τελικά προϊόντα διατροφής, συμπεριλαμβανομένου του φρέσκου κρέατος με την επιφύλαξη του Κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1069/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 21ης Οκτωβρίου 2009 περί υγειονομικών κανόνων για ζωικά υποπροϊόντα και παράγωγα προϊόντα που δεν προορίζονται για κατανάλωση από τον άνθρωπο και για την κατάργηση του Κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1774/2002 (κανονισμός για τα ζωικά υποπροϊόντα) (L 300), των φρούτων και των λαχανικών, μερικώς επεξεργασμένα προϊόντα ή συστατικά τροφίμων, τα οποία ενδέχεται να προκύψουν σε οποιοδήποτε στάδιο της αλυσίδας παραγωγής και διανομής τροφίμων για διάφορους λόγους, όπως τρόφιμα τα οποία δεν πληρούν τις προδιαγραφές του παρασκευαστή ή του πελάτη και, συγκεκριμένα, διαφοροποιούνται ως προς το χρώμα, το μέγεθος, το σχήμα, τη σύσταση, έχουν αλλοιωμένη συσκευασία ή επισήμανση, χωρίς ωστόσο να υποβαθμίζεται η ασφάλεια του τροφίμου ή η ενημέρωση των καταναλωτών, φέρουν εσφαλμένη χρονική ένδειξη, όπως τα προϊόντα που προορίζονται για συγκεκριμένη εορταστική περίοδο ή προωθητική ενέργεια, έχουν μικρό υπόλοιπο ζωής, έχει παρέλθει η ημερομηνία ελάχιστης διατηρησιμότητας, αλλά μπορούν ακόμη να καταναλωθούν με ασφάλεια κατ’ αναλογία προς την υπ’ αρ. 91354/2017 (Β’ 2983) απόφαση του Υπουργού Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας, καθώς και πλεονάσματα που δημιουργούνται από ακυρώσεις παραγγελιών.

  • 10 Ιουνίου 2021, 15:42 | Άννα Λεκατσά

    Για τα πλεονάσματα τροφίμων, σύμφωνα με τον Καν. (ΕΕ) 382/2021, ξεκαθαρίζεται υπό ποιους όρους μπορεί να γίνει η αναδιανομή τροφίμων με σκοπό τη δωρεά, πρέπει να προστεθεί.

    Παρά ταύτα στην έννοια του πλεονάσματος δεν περιλαμβάνεται το τρόφιμο που έχει παραχθεί προς κατανάλωση (πώληση) εντός της ημέρας και δεν έχει καταναλωθεί (πωληθεί).

    Επίσης χρειάζεται προσαρμογή του άρθρου 20 ώστε να καλύπτει και το πλεόνασμα ως «απούλητο» τρόφιμο.

  • Στο πλαίσιο του άρθρου 3 και ειδικότερα της Παραγράφου 20 Αναγέννηση Αποβλήτων (Λιπαντικών) Ελαίων Προτείνεται, βάσει του ΠΔ 82/2004 άρθρο 5, Κεφ. Β, παρ. 2.2.δ και της ΚΥΑ 14900/08.02.2021 Έγκριση Σχεδίου Δράσης για τις Πράσινες Δημόσιες Συμβάσεις, η παράγραφος 20 του παρόντος σχεδίου νόμου να τροποποιηθεί ως κατωτέρω :
    «Αναγέννηση αποβλήτων ελαίων»: Οποιαδήποτε εργασία ανακύκλωσης με την οποία μπορούν να παραχθούν βασικά έλαια με τη διύλιση αποβλήτων ελαίων, και συγκεκριμένα με την αφαίρεση των προσμίξεων των προϊόντων οξείδωσης και των προσθέτων που περιέχονται στα έλαια αυτά. Τα παραγόμενα αναγεννημένα έλαια να έχουν τις ίδιες προδιαγραφές με τα βασικά ορυκτέλαια από την πρωτογενή παραγωγή και να είναι καταχωρισμένα σύμφωνα με τον Κανονισμό REACH, όπως συμβαίνει με τα πρωτογενή.
    Στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε πληροφορία ή/και διευκρίνιση.
    Με Εκτίμηση
    ΕΝ.ΔΙ.Α.Λ.Ε. ΑΕ

  • 10 Ιουνίου 2021, 14:35 | ΔΕΗ Α.Ε. – Διεύθυνση Περιβάλλοντος

    παρ. 10

    Στο τέλος του ορισμού «συλλογή», να προστεθεί: «Η προσωρινή αποθήκευση αποβλήτων στο χώρο του παραγωγού, ενόψει της διαδικασίας συλλογής, δεν περιλαμβάνεται στην έννοια διαχείριση της παραγράφου 10, του παρόντος άρθρου».

    Επισημαίνουμε ότι:
    – Η διάκριση μεταξύ της προσωρινής αποθήκευσης αποβλήτων εν αναμονή της συλλογής τους στο χώρο του παραγωγού και της προκαταρκτικής αποθήκευσης αποβλήτων εν αναμονή της επεξεργασίας τους στο χώρο των εγκαταστάσεων διαχείρισης αποβλήτων αναφέρεται σαφώς στις παρ. 15 και 16 του προοιμίου της Οδηγίας 2008/98/ΕΚ, στην απόφαση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 5ης Οκτωβρίου 1999 στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-175/98 και C-177/98, καθώς και στα αναγραφόμενα στις Κατευθυντήριες Οδηγίες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την ερμηνεία βασικών προβλέψεων της Οδηγίας 2008/98/ΕΚ για τα απόβλητα (Guidance on the interpretation of key provisions of Directive 2008/98/EC on waste, Εuropean Commission, DG Environment, 2012), όπου στην Παρ. 1.5.2.1 αναφέρεται:
    «The preliminary storage of waste pending its collection takes place at the site of generation. This preliminary storage, pending collection on the site where the waste is produced, is not a waste treatment operation according to entries D15 Annex I (together with footnote (***)) and R13 Annex II (together with footnote (*****)) to the WFD».

    Η διευκρίνιση είναι απαραίτητη για να ξεκαθαρίσει η σύγχυση με την «προκαταρκτική αποθήκευση αποβλήτων με σκοπό τη μεταφορά τους σε εγκατάσταση επεξεργασίας αποβλήτων» που περιλαμβάνεται στην έννοια της συλλογής, με την αναφορά του σημείου 16 του Προοιμίου της Οδηγίας. Συγκεκριμένα:

    – Σύμφωνα με το Προοίμιο, Σημείο 15, της Οδηγίας 2008/98/ΕΚ, είναι αναγκαίο να γίνει διάκριση μεταξύ της προκαταρκτικής αποθήκευσης αποβλήτων εν αναμονή της συλλογής τους και της συλλογής και της αποθήκευσης αποβλήτων εν αναμονή της επεξεργασίας τους. Οι οργανισμοί ή οι επιχειρήσεις που παράγουν απόβλητα κατά τη διάρκεια των δραστηριοτήτων τους δεν θα πρέπει να θεωρείται ότι ασχολούνται με τη διαχείριση αποβλήτων και δεν θα πρέπει να υπόκεινται σε άδεια για την αποθήκευση των αποβλήτων τους εν αναμονή της συλλογής τους.

    – Ενώ στο Προοίμιο, Σημείο 16, της Οδηγίας 2008/98/ΕΚ διευκρινίζεται ότι «η προκαταρκτική αποθήκευση των αποβλήτων περιλαμβάνεται στον ορισμό της συλλογής με την έννοια της δραστηριότητας αποθήκευσης εν αναμονή της συλλογής σε εγκαταστάσεις στις οποίες εκφορτώνονται τα απόβλητα με σκοπό την προετοιμασία τους για περαιτέρω μεταφορά τους προς ανάκτηση ή διάθεση αλλού».

    Δεδομένου ότι οι ανωτέρω διευκρινίσεις του προοιμίου της Οδηγίας 2008/98/ΕΚ δεν αποτυπώθηκαν στο Ν. 4042/2012, η προτεινόμενη προσθήκη στον ορισμό της συλλογής κρίνεται απαραίτητη, καθώς η μη ορθή ερμηνεία της Οδηγίας 2008/98/ΕΚ για την προσωρινή αποθήκευση αποβλήτων στο χώρο του παραγωγού έχει ήδη δημιουργήσει πολλά προβλήματα στις παραγωγικές δραστηριότητες.

  • 10 Ιουνίου 2021, 12:13 | COMBATT A.E.

    • Παρ. 23: ΠΔΕΠ. Γίνεται αντιληπτό ότι τα ΠΔΕΠ αποτελούν τους κανόνες που θα πρέπει να διέπουν την λειτουργία των ΣΕΔ.
    • Παρ. 25: Δίνεται ο ορισμός για τα ΣΕΔ
    • Παρ. 26 και 27: Δίνονται ορισμοί για τον Φορέα ΣΣΕΔ και Φορέα ΑΣΕΔ.

    Δεν φαίνεται η διάκριση μεταξύ ΣΕΔ και φορέα ΣΕΔ να εισφέρει κάτι. Η δε προσθήκη της έννοιας του ΠΔΕΠ, μάλλον δημιουργεί σύγχυση, καθώς δεν είναι σαφές αν το ΠΔΕΠ είναι οι κανόνες που διέπουν απευθείας τους Φορείς ΣΕΔ, ή αν αποτελούν τους κανόνες που διέπουν την περαιτέρω ειδική νομοθεσία για τους Φορείς ΣΣΕΔ.

  • 10 Ιουνίου 2021, 11:18 | Ελένη Αλευρίτου, ΕΚΠΟΙΖΩ

    Άρθρο 3 Ορισμοί

    • παρ. 4α. απόβλητα τροφίμων
    Είναι απολύτως αναγκαία η πλήρης αποσαφήνιση του όρου ‘απόβλητα τροφίμων’

  • παρ. 4α. απόβλητα τροφίμων

    Για λόγους σαφήνειας δικαίου, καθώς επίσης ομοιόμορφης εφαρμογής των μέτρων μείωσης των αποβλήτων τροφίμων, θα πρέπει να είναι σαφώς προσδιορισμένος ο όρος «απόβλητα τροφίμων» υπό την έννοια της παρούσας νομοθεσίας.

    Τόσο στην ίδια την Οδηγία (ΕΕ) 2018/851, και κυρίως στην Απόφαση (ΕΕ) 2019/1597 της Επιτροπής (κοινή μεθοδολογία και ελάχιστες απαιτήσεις ποιότητας για την ομοιόμορφη μέτρηση των επιπέδων αποβλήτων τροφίμων), και συμπληρωματικά στις Κατευθυντήριες οδηγίες της Επιτροπής (EUROSTAT, Guidance on reporting of data on food waste and food waste prevention), προσδιορίζονται οι σωρευτικές προϋποθέσεις που πρέπει να συντρέχουν για τον χαρακτηρισμό «απόβλητα τροφίμων», αποσαφηνίζεται περαιτέρω το πεδίο εφαρμογής της νομοθεσίας (τι εμπίπτει και τι εξαιρείται, ενδεικτική περιπτωσιολογία).

    Σημ.Η Συμμαχία για τη Μείωση της Σπατάλης Τροφίμων αριθμεί ήδη 52 «Συνεργαζόμενα Μέρη» (επαγγελματικοί και επιστημονικοί φορείς, επιχειρήσεις τροφίμων & εστίασης -και συναφών κλάδων, οργανώσεις της Κοινωνίας των Πολιτών, φορείς της ακαδημαϊκής & ερευνητικής κοινότητας), και τελεί υπό την αιγίδα του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας.

  • 10 Ιουνίου 2021, 10:20 | Re.De-Plan AE

    Λαμβάνοντας υπόψη τις διατάξεις του νομοσχεδίου και ειδικότερα το άρθρο 10 για τα Προγράμματα Διευρυμένης Ευθύνης Παραγωγού σε νέες κατηγορίες προϊόντων (γεωργικά πλαστικά (θερμοκηπιακά πλαστικά) και φαρμακευτικά προϊόντα που προορίζονται για οικιακή κατανάλωση) και το γεγονός ότι βρίσκεται σε εξέλιξη η εκπόνηση επιχειρησιακών σχεδίων για την ίδρυση ΣΣΕΔ (α) αποσυρομένων οικιακών φαρμάκων (ληγμένα ή μη) και (β) αποβλήτων πλαστικών γεωργικής χρήσης, προτείνεται να συμπεριληφθούν οι ορισμοί και αυτών των νέων κατηγοριών αποβλήτων στο παρόν άρθρο.

  • 9 Ιουνίου 2021, 18:43 | Ευστράτιος Δαβάκης

    Δεν ορίζονται οι έννοιες «μεταφορά» και «μεταφόρτωση».
    Οι έννοιες αυτές ορίζονται στη ΚΥΑ 13588/725/06 (άρθρο 3, σημεία 8 και 9) για τα επικίνδυνα απόβλητα:
    Μετά την κατάργηση, με το Ν. 4685/20, της ΚΥΑ 50910/2727/03 δεν προκύπτει ξεκάθαρα ο ορισμός για τα στερεά μη επικίνδυνα απόβλητα. Ο αντίστοιχος ορισμός στο άρθρο 2 της ΚΥ (σημεία θ και ι) ήταν:
    Σημειώνεται ότι:
    • η έννοια της μεταφόρτωσης υπάρχει και στις κατηγορίες έργων και δραστηριοτήτων για τις οποίες απαιτείται περιβαλλοντική αδειοδότηση (ΚΥΑ 37674/16 όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει) στην 4η ομάδα: Συστήματα Περιβαλλοντικών Υποδομών (α/α 7β που αναφέρεται σε Σταθμούς Μεταφόρτωσης Αποβλήτων (ΣΜΑ).
    • η έννοια της μεταφόρτωσης αναφέρεται και στο σημείο 24 του υπό διαβούλευση σχεδίου νόμου στον ορισμό της έννοιας «Εναλλακτική Διαχείριση Αποβλήτων».

    Πρόταση: Να εξεταστεί αν υπάρχει σχετική δυνατότητα να ενσωματωθούν οι ορισμοί για τις έννοιες «μεταφορά» και «μεταφόρτωση», οι οποίοι χρησιμοποιούνται και στους περιβαλλοντικούς ελέγχους, ώστε να υπάρχει ορισμός και στην περίπτωση των μη επικίνδυνων αποβλήτων.

  • Θεωρούμε πως η δημιουργική επανάχρηση (upcycling) κλωστοϋφαντουργικών απορριμάτων (ιστία σκαφών, τέντες, καλύματα σκαφών, αλεξήλια σκαφών, διαφημιστικά banner κλπ.) θα πρέπει να ορίζονται ως επανάχρηση και όχι μόνο με την στενή έννοια της ανάκτησης.

  • 4 Ιουνίου 2021, 11:21 | Μαυριάνος Κωσταντής

    Στον ίδιο νομοσχέδιο βλέπουμε δυο αντικρουόμενα πράγματα, παρακάτω βλέπουμε τον ορισμό του παραγωγού αποβλήτων (Άρθρο 3).

    Άρθρο 3 Ορισμοί – Τροποποίηση του άρθρου 11 του ν. 4042/2012 (παρ. 2 άρθρου 1 της Οδηγίας (ΕΕ) 2018/851)5. παραγωγός αποβλήτων: κάθε πρόσωπο, του οποίου οι δραστηριότητες παράγουν απόβλητα, δηλαδή αρχικός παραγωγός αποβλήτων, ή κάθε πρόσωπο που πραγματοποιεί εργασίες προεπεξεργασίας, ανάμειξης ή άλλες οι οποίες οδηγούν σε μεταβολή της φύσης ή της σύνθεσης των αποβλήτων αυτώνΆρθρο 41 – Καταχώριση – Ηλεκτρονικό Μητρώο Αποβλήτων – Τροποποίηση του άρθρου 42 του ν. 4042/2012

    Ταυτόχρονα ενώ οι παραγωγοί αποβλήτων οφείλουν να κάνουν εγγραφή στο ΗΜΑ, στην ίδια παράγραφο αυτό αναιρείτε καθώς εντέλει οφειλή εγράφης έχουν μόνο οι επιχείρησης του κεφαλαίου Α του 4014/2011, δηλαδή όλες εκείνες που έχουν περιβαλλοντικό αποτύπωμα και άρα ΜΠΕ ή ΠΠΔ.

    Όμως πχ όλες οι ταβέρνες είναι παραγωγοί αποβλήτων (τηγανέλαια, υπολείμματα λιποσυλλέκτη, στερεά απόβλητα) δεν έχει υποχρέωση έκδοσης ΠΠΔ ή ΜΠΕ γιατί δεν εντάσσεται στις επαγγελματίες κατηγορίες του κεφαλαίου Α του Ν. 4014/11
    Ως εκ των παραπάνω θα πρέπει να υποχρεωθούν όλες οι επιχειρήσεις υγειονομικού ενδιαφέροντος να ενταχθούν ως παραγωγοί αποβλήτων στο νομοσχέδιο και να έχουν υποχρέωση εγράφης στο ΗΜΑ

    Για να γίνει αυτό πρέπει να αλλάξει ο ορισμός του άρθρου 53.

    1. Καθιερώνεται Ηλεκτρονικό Μητρώο Αποβλήτων (ΗΜΑ), για τη συστηματική συλλογή και επεξεργασία στοιχείων παραγωγής και διαχείρισης των αποβλήτων, καθώς και την καταχώριση κάθε οργανισμού ή επιχείρησης που παράγει απόβλητα ή πραγματοποιεί εργασίες επεξεργασίας αποβλήτων και εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του Κεφαλαίου Α’ του ν. 4014/2011 (Α’ 209) ή συλλέγει και μεταφέρει απόβλητα σε επαγγελματική βάση σύμφωνα με την παρ. 7 του άρθρου 36. Υποχρέωση καταχώρισης στο ΗΜΑ έχουν και οι έμποροι ή οι μεσίτες, οι Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης (Ο.Τ.Α.) Α’ βαθμού, καθώς και οι οργανισμοί ή εταιρίες για τις οποίες εφαρμόζονται εξαιρέσεις από τις απαιτήσεις αδειοδότησης σύμφωνα με το άρθρο 36α.

    Όλες οι επιχειρήσεις στην Ελλάδα είναι παραγωγοί αποβλήτων μηδέ μιας εξαιρουμένης εάν θέλουμε πραγματικά να περιορίσουμε το πρόβλημα παραγωγής αποβλήτων πρέπει όλες οι επιχειρήσεις πρέπει να υποχρεωθούν να εγγραφούν στο μητρώο και να δηλώνουν τι παράγουν και που το πηγαίνουν.

    ΜΑΥΡΙΑΝΟΣ ΗΛ. ΚΩΣΤΑΝΤΗΣ, ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ ΑΝΤΙΡΡΥΠΑΝΣΗΣ, ΙΔΙΟΚΤΗΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗΣ.