Άρθρο 01: Αθλητικοί φορείς

Αθλητικοί φορείς κατά την έννοια του παρόντος νόμου είναι οι φορείς, με οποιαδήποτε νομική μορφή, οργάνωσης του αγωνιστικού αθλητισμού, όπως: τα αθλητικά σωματεία, οι αθλητικές ενώσεις, οι αθλητικές ομοσπονδίες, οι αθλητικές ανώνυμες εταιρείες, οι επαγγελματικές ενώσεις αθλητικών ανωνύμων εταιρειών, η Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή (Ε.Ο.Ε.), η Ελληνική Παραολυμπιακή Επιτροπή (Ε.Π.Ε.) και κάθε άλλος φορέας ο οποίος εντάσσεται στις διατάξεις του παρόντος νόμου και αναγνωρίζεται αθλητικά, σύμφωνα με τους όρους των άρθρων 28 και 48.

  • Ο υπό διαβούλευση αθλητικός νόμος δεν λαμβάνει μέριμνα για ιστορικά σωματεία, όπως είναι η ΧΑΝΘ.
    Η ΧΑΝΘ ιδρύθηκε το 1921 και δεν είναι αμιγώς αθλητικό σωματείο, αλλά κοινωφελές μη κερδοσκοπικό σωματείο, με σκοπό την καλλιέργεια και προαγωγή αρχών και αξιών για την ψυχική, πνευματική και σωματική ανάπτυξη, ευεξία και υγεία των νέων με ποικίλες αθλητικές, πολιτιστικές, κοινωνικές, φιλανθρωπικές και εκπαιδευτικές δραστηριότητες μέσα από αθλητικές ομάδες και ακαδημίες, κατασκηνωτικά προγράμματα, νηπιαγωγείο, παιδικό σταθμό, θέατρο, χορό, μουσική, προγράμματα επιμόρφωσης ενηλίκων, προγράμματα προσχολικής ηλικίας, προγράμματα ψυχολογικής υποστήριξης, φιλανθρωπικές δραστηριότητες και εθελοντισμό.
    Η ΧΑΝΘ εισήγαγε στην Ελλάδα αθλήματα και συνέβαλε τα μέγιστα στη διάδοση του αθλητισμού στη χώρα. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος στις περισσότερες αθλητικές ομοσπονδίες. Σήμερα καλλιεργεί συστηματικά τα αθλήματα της καλαθοσφαίρισης, χειροσφαίρισης, πετοσφαίρισης, υδατοσφαίρισης, επιτραπέζιας αντισφαίρισης, κολύμβησης, τζούντο, τάε κβο ντο, τένις και σκάκι διατηρώντας αθλητικές ομάδες σε όλες τις ηλικιακές κατηγορίες, έχοντας περίπου 1.000 αθλητές με δελτία και ακαδημίες, ενώ σκοπός της είναι πάντα να προάγει την καλλιέργεια συνεχώς νέων αθλημάτων. Απαριθμεί περί τα 1.000 τακτικά μέλη και περίπου 15.000 έκτακτα μέλη που συμμετέχουν κάθε χρόνο στις διάφορες δράσεις και προγράμματα του Σωματείου.
    Για τον λόγο αυτό, με το άρθρο 77 παρ. 12 του ν. 3057/2002 προστέθηκε νέο εδάφιο β΄ στο άρθρο 135 παρ. 5 του ν. 2725/1999 (ισχύοντος αθλητικού νόμου), με το οποίο εξομοιώθηκαν με τα σωματεία του προηγούμενου εδαφίου τα ιδρύματα, νπδδ και νπιδ του ευρύτερου δημοσίου τομέα, που ήδη καλλιεργούσαν αθλήματα ή κλάδους άθλησης και είχαν εγγραφεί ως μέλη στις οικείες ομοσπονδίες και ρητά εξαιρέθηκαν: α) από τη διάταξη του άρθρου 135 παρ. 3 (για την τροποποίηση του καταστατικού προς εναρμονισμό με τον αθλητικό νόμο) και β) από τη διάταξη του άρθρου 7 παρ. 10 (για τον τρόπο διάθεσης της περιουσίας μετά τη διάλυση). Μάλιστα στην εισηγητική έκθεση του νόμου (βλ. ΚΝοΒ 2002 τόμος 50 – σελ. 2062) έγινε ειδική αναφορά στην αιτία της τροποποίησης και ειδική μνεία στη Χ.Α.Ν.Θ.: «… η επίλυση ενός ζητήματος με ιστορική σημασία για τον αθλητισμό, των ΝΠ που δεν επεδίωκαν αποκλειστικά αθλητικό σκοπό αλλά συνέβαλαν σημαντικά στην ανάπτυξη και προώθησή του …, που ήδη λειτουργούσαν και είχαν ειδική αθλητική αναγνώριση αλλά και εξαιρετική συμβολή στην παραγωγή αθλητών, νομικά πρόσωπα όπως η ΧΑΝ, Πειραϊκός κλπ που δεν είχαν αποκλειστικά αθλητικό σκοπό και δεν μπορούν να τροποποιήσουν το καταστατικό τους ώστε να έχουν κύρια αθλητικό σκοπό ……………».
    Καθώς η ΧΑΝΘ είναι ένα κοινωφελές μη κερδοσκοπικό σωματείο, μέλος του παγκόσμιου κινήματος των ΧΑΝ, το οποίο δεν επιτρέπεται να προβλέψει καταστατικές διακρίσεις στους σκοπούς του σε πρωτεύοντες και δευτερεύοντες, η ποικιλία των δράσεων και προγραμμάτων του καθιστούν τη διοίκησή του από ολιγάριθμα Διοικητικά Συμβούλια αδύνατη, η διενέργεια των εκλογικών διαδικασιών και των εναλλαγών στις διοικήσεις είναι εδώ και 93 χρόνια υποδειγματική, θεωρούμε ότι, όπως και ο προηγούμενος αθλητικός νόμος είχε αναγνωρίσει τη διαφορετικότητα των ιστορικών σωματείων, όπως η ΧΑΝΘ, και είχε προβλέψει εξαίρεση από τις διατάξεις περί εναρμόνισης των Καταστατικών τους και του τρόπου διάθεσης της περιουσίας τους, πρέπει να υπάρξει ανάλογη πρόβλεψη και στον νέο αθλητικό νόμο, δηλαδή να εξαιρεθεί η ΧΑΝΘ και τα τυχόν ομοειδή ιστορικά σωματεία: α) από την υποχρέωση τροποποίησης και εναρμόνισης του Καταστατικού τους σύμφωνα με τα άρθρα 28 και 52 του υπό διαβούλευση νομοσχεδίου του νέου αθλητικού νόμου και β) από τη διάταξη του άρθρου 35 του υπό διαβούλευση νομοσχεδίου (για τον τρόπο διάθεσης της περιουσίας μετά τη διάλυση), χωρίς όμως να εξαιρείται από την εφαρμογή, κατά τα λοιπά, των ευεργετικών διατάξεων του αθλητικού νόμου, ώστε να συνεχιστεί η εύρυθμη και υποδειγματική λειτουργία της ΧΑΝΘ, ενός ιστορικού σωματείου που επί έναν αιώνα συνέβαλε και συμβάλει σημαντικά στην ανάπτυξη και προώθηση του αθλητισμού και έχει εξαιρετική συμβολή στην παραγωγή αθλητών, χωρίς να έχει αποκλειστικά ή κύρια αθλητικό σκοπό, αλλά πολυσχιδή ισότιμη δράση.
    Ελένη Αθανασιάδου
    Γενική Γραμματέας της ΧΑΝΘ

  • 10 Δεκεμβρίου 2014, 03:23 | Βασίλης Μηνούδης

    Νομίζω ότι θα ήταν ουσιαστικό να υπήρχαν στην αρχή του νόμου και οι υπόλοιποι ορισμοί για την καλύτερη κατανόηση του όλου κειμένου.

    Επίσης μετά το άρθρο 82 θεωρώ ότι πρέπει να προστεθεί ένα ακόμα σχετικό με την Θεσμοθέτηση των πανελλήνιων συνδικαλιστικών οργάνων αμειβομένων και επαγγελματιών αθλητών, τις αρμοδιότητες τους (μεταξύ των οποίων και την επιμόρφωση αθλητών για την μετά αθλητισμό ζωή – Διπλή Σταδιοδρομία «Dual Career», την πρόληψη της χειραγώγησης αγώνων κτλ), την οργάνωση σε Ομοσπονδίες με την συμμετοχή 5 πανελληνίων συνδέσμων αθλητών, την επιχορήγηση που πρέπει να λαμβάνουν από την ΓΓΑ, τις υποχρεώσεις τους, κτλ.

  • Μπορεί ο συντάκτης του άρθρου να μας εξηγήσει τη έννοια του «αγωνιστικού αθλητισμου»;
    Στην Ελλάδα, ο αθλητισμός, όπως και η παιδεία άλλωστε, τελεί υπό αυστηρή συνταγματική προστασία. Υφίσταται ρητή συνταγματική πρόβλεψη για τον αθλητισμό στο άρθρο 16 παράγραφος 9 του Συντάγματος.
    Υποβάλλω την ως άνω ερώτηση διότι το «νομικό περιβάλλον» του αθλητισμού σήμερα σε ευρωπαϊκό επίπεδο και διεθνές επίπεδο έχει σε γενικές γραμμές ως ακολούθως:

    -Μνεία για τον αθλητισμό γίνεται στο άρθρο 6 της Συνθήκης της Λισσαβόνας όπου ρητά αναφέρεται ότι ο αθλητισμός αποτελεί τομέα δράσης σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης.

    -Επίσης στο άρθρο 165 της Συνθήκης της Λισσαβόνας (πρώην άρθρο 149 ΣΕΚ) γίνεται ρητή αναφορά στο στόχο της ΕΕ να αναπτύξει την Ευρωπαϊκή διάσταση του αθλητισμού.

    -Στη Λευκή Βίβλο για τον αθλητισμό της Επιτροπής Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, ο αθλητισμός χαρακτηρίζεται ως ένα διευρυμένο οικονομικό και κοινωνικό φαινόμενο.
    Ένα πρώτο εύκολο συμπέρασμα είναι επομένως ότι ο ορισμός της έννοιας του αθλητισμού με
    την έννοια που οριοθετείται από το Συμβούλιο της Ευρώπης είναι ανεπαρκής για την Ελληνική πραγματικότητα όπως αποτυπώνεται στο σχέδιο νόμου που εξετάζουμε.

    -Ας μην λησμονούμε επίσης και τα ακόλουθα:
    Τη «Δήλωση της Νίκαιας» (Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Δεκέμβριος 2000) σχετικά με τα «ειδικά χαρακτηριστικά» του αθλητισμού.
    Την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τη Βία των Θεατών και την Ανάρμοστη Συμπεριφορά στις Αθλητικές Συναντήσεις και Ιδιαίτερα στους Ποδοσφαιρικούς Αγώνες.
    Τις Διεθνείς Συμβάσεις για την Καταπολέμηση του Ντόπινγκ στον Αθλητισμό.
    Τον Παγκόσμιο Κώδικα ANTI – DOPPING.
    Τον Ευρωπαϊκό Αθλητικό Χάρτη.
    Το Διεθνή Καταστατικό Χάρτη της Φυσικής Αγωγής και του Αθλητισμού.
    Τον Κώδικα Αθλητικής Ηθικής (στην πραγματικότητα αποτελεί μια δήλωση σκοπιμότητας η οποία έχει συμφωνηθεί από όλους τους αρμόδιου για τον αθλητισμό Υπουργούς σε επίπεδο ΕΕ)
    Τον Ολυμπιακό Καταστατικό Χάρτη.
    Τον ρόλο του Αθλητικού Διαιτητικού Δικαστηρίου της Λωζάνης (CAS).

    Συνοψίζοντας, σε ευρωπαϊκό επίπεδο, ο αθλητισμός σχεδιάζεται υπό τις εξής
    παραμέτρους:

    1. Σχετικά με τον κοινωνικό του ρόλο, ήτοι: δημόσια υγεία, ντόπινγκ, ενίσχυση του ρόλου του σε σχέση με την εκπαίδευση και την κατάρτιση, εθελοντισμός, κοινωνική ένταξη –
    ενσωμάτωση και ίσες ευκαιρίες, πρόληψη και καταπολέμηση ρατσισμού και βίας, αειφόρος ανάπτυξη, κ.λπ..
    2.
    Σχετικά με τον οικονομικό του ρόλο: ανάγκη στοιχειοθετημένων αθλητικών πολιτικών, εξασφάλιση της δημόσιας – πολιτειακής ενίσχυσης και στήριξης του αθλητισμού, φορολογικές μεταρρυθμίσεις.
    3.
    Σχετικά με την οργάνωση του αθλητισμού: άρση περιορισμών στον ανταγωνισμό, κατάργηση μονοπωλίων, ελεύθερη κυκλοφορία προσώπων και ιθαγένεια, μεταγραφές
    αθλητών, μάνατζερ αθλητών, επαγγελματικά δικαιώματα, προστασία ανηλίκων,
    οικονομικό έγκλημα, ξέπλυμα χρήματος και διαφθορά, συστήματα αδειοδότησης
    αθλητικών σωματείων, μέσα μαζικής ενημέρωσης και δικαιώματα αγώνων.
    Κλείνοντας ας λάβουμε υπόψη και τη σημασία του προγράμματος ERASMUS PLUS που
    ανακοινώθηκε πριν λίγους μήνες και τη σημασία του για την ανάπτυξη οικονομιών κλίμακας μέσω του
    αθλητισμού.
    Ευχαριστώ.
    ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΛΟΥΔΗΣ

  • 4 Δεκεμβρίου 2014, 20:31 | Νεόφυτος

    Κάτα την αποψη μου δεν πρέπει να συμπεριλαμβάνονται στο νόμο οι αθλητικές ανώνυμες εταιρίες. Για να στοιχειωθετήσω την άποψη μου παύουν να ανήκουν στην γενικότερη πολιτισμική σφαίρα του αθλητισμού αφ ής στιγμής αρχίζουν να επιδιώκουν το οικονομικό κέρδος πράγμα που είναι συνυφασμένο με την εταιρική τους μορφή και τους κανόνες που διέπουν την λειτουργία τους. Πιστεύω δε στην πλήρης χειραφέτηση τους και την ένταξη τους στους κανόνες, νομικούς και εξ εθίμων, της αγορας.

    Εξ άλλου και εφόσον χρειαστεί, στις λίγες περιπτώσεις που αφορά τον αθλητισμό η δράση τους (λ.χ. doping, συμμετοχή επαγγελματιών σε διεθνείς διοργανώσεις με τις εθνικές ομάδες ) πρέπει να υπάρχει πρόβλέψη στο εδάφιο του οικείου άρθρου και τίποτε παραπάνω.

  • 26 Νοεμβρίου 2014, 10:03 | Ιωάννης

    Να ισχύσει το ηλεκτρονικό εισιτήριο και να μπουν κάμερες στις εξέδρες .Να είναι υποχρεωμένες οι ομάδες για την φύλαξη του γυπεδου εντός αγωνιστικού χορού και η αστυνομία εκτός αυτού.Σε περίπτωση που φίλαθλος πεταξη αντικείμενο να τιμορητε με πρόστιμο και αν το επαναλάβει απαγόρευση εισόδου στα γειπεδα για δυο χρόνια . ΜΕ ΕΚΤΗΜΗΣΗ. ΖΗΣΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ