Άρθρο 149: Περιοδικός και Έκτακτος Έλεγχος οργάνων μέτρησης

1. Όργανα μέτρησης των άρθρων 137, 138, 146,147 και 148 της παρούσης υπόκεινται έλεγχο της συμμόρφωσης και της νόμιμης και καλής λειτουργίας τους:
i. ετησίως (Περιοδικός Έλεγχος Μέτρων και Σταθμών), από τις Περιφερειακές Υπηρεσίες Εμπορίου, σύμφωνα με το Π.Δ. 524/78 (ΦΕΚ 112/Α/78) όπως ισχύει, συνοδευομένης από της επικόλλησης του σχετικού σήματος και
ii. εκτάκτως, τόσο από τις Περιφερειακές Υπηρεσίες Εμπορίου, όσο και από υπαλλήλους της Γεν. Γραμ. Εμπορίου, του Υπ. Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας, Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων, κατά την κρίση των αρμόδιων υπηρεσιών.
2. Τα προβλεπόμενα τέλη για τον Περιοδικό Έλεγχο Μέτρων και Σταθμών (ΚΥΑ Φ2-670/2007, ΦΕΚ 295/Β/07, όπως ισχύει) βαρύνουν τους εκμεταλλευτές των οργάνων.
3. Μη συμμορφούμενα όργανα δεν επιτρέπεται να διατίθενται στην αγορά. Σε περίπτωση που, κατά τη διενέργεια των ελέγχων (περιοδικού και εκτάκτων) αυτά εντοπιστούν, πέραν από τις προβλεπόμενες κυρώσεις, αποσύρονται.

  • 28 Σεπτεμβρίου 2012, 13:35 | Αλέξιος Χατζηιωάννου

    Με το εν λόγω άρθρο καθίσταται υποχρεωτικός ο ετήσιος έλεγχος των ιατρικών ζυγαριών ιατρείων, εργαστηρίων, νοσοκομείων, φαρμακείων κλπ, γύρω στις 50 χιλιάδες δηλαδή ζυγαριές.

    Εάν κάποιος δημόσιος υπάλληλος βαθμονομεί (ελέγχει) 5 ζυγαριές τη μέρα, χρειάζονται 10 χιλιάδες ανθρωποημέρες για να βαθμονομηθεί μια ζυγαριά η οποία εκ των πραγμάτων δεν πρόκειται να δώσει ορθό τελικά αποτέλεσμα (… ποιος ο λόγος μια ζυγαριά σε ένα ιατρείο δερματολόγου να είναι ακριβείας και να μετράει 80 κιλά αντί για 82, τη στιγμή που το βάρος εκείνη τη στιγμή εξαρτάται από πολλαπλούς παράγοντες όπως τα ρούχα, ακόμα και το αν ήπιε ο ασθενής δύο ποτήρια νερό κατά την αναμονή!).

    Είναι αποδεκτό το να υπάρχει ανάγκη ύπαρξης σχετικής ακρίβειας για ορισμένες παθήσεις (πχ καρδιολογικές στις οποίες αυξάνεται το βάρος σε λίγες μέρες), αλλά και πάλι η ζυγαριά αυτή βρίσκεται στο σπίτι του ασθενούς και όχι στο ιατρείο. Είναι παράλογο να αναμένει η πολιτεία ότι κάποιος ηλικιωμένος θα προσκομίσει τη ζυγαριά στην Περιφερειακή Υπηρεσία Εμπορίου κάθε χρόνο για να βαθμονομηθεί.

    Έτσι, το μόνο που πετυχαίνει αυτή η διάταξη είναι η δημιουργία άσκοπου φόρτου εργασίας όχι μόνο στους δημόσιους λειτουργούς, αλλά και στους ίδιους τους χρήστες των οργάνων.

    Επίσης, η απαίτηση ετήσιου ελέγχου οργάνων περιπτώσεων διάφορων της παραπάνω, καθιστά ανούσια την έρευνα και ανάπτυξη νέων/εξελιγμένων προϊόντων που δε χρειάζονται βαθμονόμηση κάθε έτος. Επομένως, ίσως είναι πιο λογιμό και χρήσιμο ο χρήστης/κάτοχος να είναι εφοδιασμένος πάντα με ισχύον πιστοποιητικό βαθμονόμησης από διαπιστευμένο εργαστήριο, η διάρκεια του οποίου θα καθορίζεται με βάση τα στοιχεία του κατασκευαστή του οργάνου.

    Τονίζεται ότι για τα παραπάνω μεταβλήθηκε και το πρότυπο ISO9001, και από εκεί που απαιτήτο ετήσια βαθμονόμηση, τώρα απαιτείται βαθμονόμηση σύμφωνα με τις συστάσεις του κατασκευαστή του οργάνου).

    Ο τυχαίος έλεγχος θα είναι αυτός που θα καταδείξει το εάν κάποιος χρήστης «επενέβη» στη λειτουργία του οργάνου. Όσο συχνός και να είναι ο περιοδικός έλεγχος, ο χρήστης μπορεί να ¨επέμβει» οποτεδήποτε.

    Έτσι: θα μειωθεί ο φόρτος εργασίας του δημοσίου, θα εκλογικευθεί η διαδικασία και η περίοδος ανάμεσα σε δύο βαθμονομήσεις και είναι σύμφωνα με τις μελέτες του κατασκευαστή, θα μειωθεί η χρηματική επιβάρυνση των χρηστών, θα εξοικονομηθούν εκατοντάδες χιλιάδες εργατοώρες (αφού δεν είναι μόνο το κόστος των δημοσίων λειτουργών αλλά και του υπαλλήλου που θα τη μεταφέρει δύο φορές, του υπαλλήλου που θα πάει να πληρώσει το παράβολο του ελέγχου κλπ), θα ενισχυθεί έμμεσα η έρευνα και ανάπτυξη νέων προϊόντων (αφού τώρα όσο εξελιγμένο όργανο να αναπτύξει κάποιος, πάντα θα αντιμετωπίζεται σαν τα όργανα 20ετίας).