Άρθρο 04 – Κοινότητες – Όργανα διοίκησης κοινοτήτων – Αντικατάσταση άρθρου 8 του ν. 3852/2010

Το άρθρο 8 του ν. 3852/2010 αντικαθίσταται ως εξής:
«Κοινότητες – Όργανα διοίκησης κοινοτήτων
1. Όργανα των κοινοτήτων με πληθυσμό άνω των πεντακοσίων (500) κατοίκων είναι:
α) Το συμβούλιο της κοινότητας.
β) Ο πρόεδρος του συμβουλίου της κοινότητας.
2. Το συμβούλιο της κοινότητας αποτελείται από τρία (3) μέλη σε κοινότητες με πληθυσμό από πεντακόσιους έναν έως δύο χιλιάδες (501-2.000) κατοίκους, από πέντε (5) μέλη σε κοινότητες με πληθυσμό από δύο χιλιάδες έναν έως δέκα χιλιάδες (2.001-10.000) κατοίκους, έντεκα (11) μέλη σε κοινότητες με πληθυσμό από δέκα χιλιάδες έναν έως πενήντα χιλιάδες (10.001-50.000) κατοίκους και δεκαπέντε (15) μέλη σε κοινότητες με πληθυσμό από πενήντα χιλιάδες έναν (50.001) και άνω κατοίκους.
3. Όργανο των κοινοτήτων με πληθυσμό έως και πεντακόσιους (500) κατοίκους είναι ο πρόεδρος της κοινότητας.

  • Το όριο των 500 κατοίκων είναι αρκετά μεγάλο με αποτέλεσμα σε πολλές κοινότητες να μειώνεται η εκπροσώπηση.

    Προτείνουμε να καταργηθεί ο θεσμός του πρόεδρου της κοινότητας και όλες οι κοινότητες με πληθυσμό έως 2000 κατοίκους να εκπροσωπούνται από τριμελές συμβούλιο.

    Εναλλακτικά να μειωθεί ο αριθμός του ορίου των κατοίκων σε 100.

  • 14 Μαΐου 2018, 12:55 | Γιώργος Υψηλάντης

    Να προσδιορισθεί ποιος πληθυσμός (μόνιμος, πραγματικός, νόμιμος – κατά την άποψή μου ο μόνιμος) με βάση την τελευταία απογραφή.

    ΓΕΝΙΚΗ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ: Σε όλο το νομοσχέδιο γίνεται αναφορά σε πληθυσμιακά μεγέθη χωρίς αυτά να προσδιορίζονται πάντα με ακρίβεια. Ή θα μπεί μια διάταξη που θα το ρυθμίζει με ενιαίο τρόπο παντού ή θα προσδιορίζεται επακριβώς σε κάθε αναφορά.

  • 14 Μαΐου 2018, 00:43 | Ανδρέας Τσολακόπουλος

    Διόρθωση στο β) παράδειγμα της προηγούμενης πρότασης:
    5 ψήφοι να αφαιρεθούν από τον Β συνδυασμό και να γίνουν 6330-5=6325 και να προστεθούν αυτοί στις ψήφους του συνδυασμό Α, που θα γίνουν 6830+5=6835.
    Τα υπόλοιπα στοιχεία (τα ποσοστά και οι έδρες) παραμένουν ως έχουν.
    Προσθήκη: (και στα δύο παραδείγματα):
    Αν προστεθεί το +1 στον αριθμό των εδρών (που είναι βέβαιο ότι θα γίνει αυτή τη φορά λογικά, κάτι που δεν έγινε στον «Καλλικράτη», παρά τις προτάσεις μας, τότε), εξομαλύνονται αρκετά «παρατράγουδα.
    Και στις δύο περιπτώσεις, χάνει την έδρα ο τελευταίος συνδυασμός (που, εξάλλου δεν «έπιασε» το μέτρο) και την κερδίζει ο Α συνδυασμός, οπότε:
    Στην πρώτη περίπτωση, ο τελευταίος συνδυασμός χάνει την έδρα, αφού έλαβε πολύ μικρό ποσοστό.
    Στη δεύτερη περίπτωση, ο Α συνδυασμός, έχει, τώρα, την πλειοψηφία, αφού υπερέβη το 50%.

  • 13 Μαΐου 2018, 07:11 | Ανδρέας Τσολακόπουλος

    Αναφερόμαστε γενικά και μόνο στις τεχνοκρατικές «αδυναμίες» του εκλογικού συστήματος, για την Τ.Α. και όχι στις προτεινόμενες θεσμικές μεταρρυθμίσεις και απευθυνόμαστε, κυρίως, σε όσους «μελέτησαν» το προτεινόμενο σχέδιο.
    Τα φυσικά φαινόμενα, ακολουθούν τις πιο απλές λύσεις (π.χ. το φως «κινείται» ευθύγραμμα, προς τη συντομότερη οδό κι αυτό, ίσως να είναι έτσι).
    Ακόμα και ο κύκλος μπορεί να «τετραγωνίζεται» και οι διάφορες παγκόσμιες «σταθερές», όπως για παράδειγμα το π και άλλες πολλές, που τις θεωρούμε προσεγγιστικά, ή υπερβατικά, με άπειρα δεκαδικά ψηφία, χωρίς λογική σειρά, θα μπορούσαν να έχουν «ακέραιες» τιμές (τις φυσιολογικά απλούστερες), αν υπήρχε ένα άλλο αριθμητικό σύστημα, ίσως κινούμενο (γιατί, τα πάντα κινούνται αέναα), αλλά μάλλον θα «ψαχνόμαστε», κινούμενοι κι εμείς, συνεχώς να βρούμε τον πραγματικό δρόμο, τον οποίο, «αλίμονο», ποτέ δεν πρόκειται να ανιχνεύσουμε (αναλογιζόμενοι τις ανατροπές που γίνονται, στα δήθεν «άλυτα» προβλήματα).
    Τα σημερινά βήματα, που γίνονται, για να ακολουθήσουμε το σωστό μονοπάτι για την απλή αναλογική, φαίνονται να είναι προς τη σωστή κατεύθυνση, αλλά είναι δειλά, γατί η κίνηση έχει και άλλα χαρακτηριστικά.
    Είναι, μάλλον, λανθασμένος ο τρόπος κίνησης, με τους δαιδαλώδεις και άδικους προτεινόμενους υπολογισμούς, που ελάχιστοι καταλαβαίνουν, ακόμα και τα πρωτοδικεία, όπου θα συμβεί και πάλι σωρεία λαθών…
    Ακολουθείται, η πεπατημένη του «Καλλικράτη», που δημιούργησε πολλά τεχνικά προβλήματα, που επαναλαμβάνονται και σήμερα επίμονα, σε όλα τα κρίσιμα εκλογικά άρθρα, αλλά κι εμείς θα διαφωνούμε, μέχρις ότου εξηγηθεί, τουλάχιστον, η πολιτική αναγκαιότητα της ύπαρξης των συνδυασμών, στις εκλογές της Τ.Α., με την απλή αναλογική.
    Η απλή αναλογική, είναι σύμφυτη με απλά εκλογικά συστήματα.
    Ο δήμαρχος μπορεί να εκλέγεται από ξεχωριστή λίστα, του μοναδικού και ενιαίου ψηφοδελτίου, ως ο «καλύτερος», από όλους τους υποψήφιους, απ’ ευθείας με άμεση δημοκρατία και χωρίς να χρειάζεται η δεύτερη Κυριακή, με τις έμμεσες και ανίερες «συμμαχίες», οπότε, θα είχαμε την πρώτη παρεκτροπή από τη βούληση των δημοτών, μαζί με τις οικονομικές επιπτώσεις.
    Οι δημοτικοί σύμβουλοι μπορεί να εκλέγονται και αυτοί, ως οι «καλύτεροι», από ξεχωριστή και ενιαία λίστα, του παραπάνω ενιαίου ψηφοδελτίου, κατά εκλογική ενότητα, με τον ίδιο τρόπο, ως ανεξάρτητες προσωπικότητες, χωρίς να «σύρονται» στην αυλή του υποψήφιου δημάρχου, προκαταβολικά, αφού, έτσι κι αλλιώς μέχρι τώρα, μέσα στους συνδυασμούς βρίσκονται, συνήθως, ιδεολογικά, «ανάμικτοι» υποψήφιοι, που, εκ των υστέρων, αφού δεν «χρωματίστηκαν», μπορούν να αποφασίζουν, χωρίς δεσμεύσεις..
    Εξάλλου, με τους συνδυασμούς, αποκλείονται οι μεμονωμένες υποψηφιότητες.
    Στο ίδιο ψηφοδέλτιο θα υπάρχει και η λίστα υποψήφιων για τις αντίστοιχες κοινότητες.
    Είναι θετική η θεώρηση της ύπαρξης της λίστας των ανεξάρτητων, υποψήφιων προέδρων κοινοτήτων, στο ίδιο ψηφοδέλτιο και εκτός συνδυασμών, αλλά ανατρέπεται αυτή η φιλοσοφία με τα συμβούλια των κοινοτήτων, που περιλαμβάνονται στο άρμα του υποψήφιου δημάρχου (δυνητικά, βέβαια, αλλά πρακτικά γενικευμένα).
    Ο δήμαρχος θα συσπειρώνει και θα συντονίζει κάθε φορά τους «εκλεκτούς» των δημοτών, με σωστές συνθέσεις και χωρίς προκαταλήψεις ότι είναι δικοί μας και δικοί τους, apriori.
    Το σχέδιο με τους συνδυασμούς μπορεί να εφαρμοστεί στις περιφέρειες, εν μέρει, γιατί, ήδη λειτουργούν και οι αποκεντρωμένες, αλλά και στους μητροπολιτικούς δήμους, αν θέλουμε να δημιουργήσουμε μικρούς πρωθυπουργίσκους, με την κουστωδία τους, που άρχισαν ήδη να εμφανίζονται ως παραγοντίσκοι της παραεξουσίας.
    Βέβαια, θα υπάρχουν και ασφαλιστικές δικλείδες για τον έλεγχο της προσφοράς των εκλεγμένων, μέχρι τον οστρακισμό, που προέβλεπε ο Κλεισθένης.
    Δύο χαρακτηριστικά «παρατράγουδα», αλλά υπάρχουν και πολύ πιο ακραία, που μπορεί να συμβούν, με «μεγάλη» πιθανότητα, ή μάλλον με βεβαιότητα:
    α). 17/μελής δήμος με έγκυρα 4.250 και εκλ. μέτρο 4250:17=250 (5,9%)
    Ο Α΄ συνδυασμός με 1.795 έγκυρα (42,24%) εκλέγει 7 συμβούλους.
    Ο Β΄ συνδυασμός με 1.045 έγκυρα (24,59%) εκλέγει 4 συμβούλους.
    Ο Γ΄ συνδυασμός με 795 έγκυρα (18,71%) εκλέγει 3 συμβούλους.
    Ο Δ΄ συνδυασμός με 545 έγκυρα (12,82%) εκλέγει 2 συμβούλους.
    Ο Ε΄ συνδυασμός με 70 έγκυρα (1,64%) εκλέγει 1 σύμβουλο. (26).

    β). 27/μελής δήμος με έγκυρα 13.500 και μέτρο 13.500:27=500 (3,7%).
    Ο Α΄ συνδυασμός με 6.830 έγκυρα (50,6%) εκλέγει 13 συμβούλους.
    Ο Β΄ συνδυασμός με 6.330 έγκυρα (46,9%) εκλέγει 13 συμβούλους.
    Ο Γ΄ συνδυασμός με 340 έγκυρα ( 2,5%) εκλέγει 1 σύμβουλο.
    Δεν υπάρχει Β΄ Κυριακή, αλλά, όμως, ούτε και πλειοψηφία!!!
    Στα παραπάνω, δεν λαμβάνεται υπόψη το +1, στον υπολογισμό του εκλογικού μέτρου, που μάλλον θα αλλάξει, αλλά χωρίς βασική σημασία.
    Αυτές οι «αδικίες» (εκλογή με μικρότερο ποσοστό του εκλογικού μέτρου, υπέρβαση του 50% χωρίς πλειοψηφία κλπ) προκύπτουν από την κατανομή του αριθμού των εδρών σε κάθε συνδυασμό, με τα αδιάθετα υπόλοιπα και τις διάφορες «σπόντες»,αλλά μικρό το κακό.
    Τα περισσότερα παράλογα προκύπτουν από τη διανομή των παραπάνω εδρών, σε κάθε εκλογική ενότητα, με τις αλλεπάλληλες «καραμπόλες», αφού η διάθεση αρχίζει από τους μικρότερους, όπου αναιρείται, ολοσχερώς, η απλή αναλογική.
    Υπήρξαν περιπτώσεις και θα υπάρξουν πολλές, αφού αντιγράφονται επακριβώς οι ίδιες διατάξεις του «Καλλικράτη», όπου υποψήφιος, που λαμβάνει τις περισσότερες ψήφους στην ενότητά του αλλά και σε ολόκληρο το Δήμο, μπορεί να μην εκλεγεί σύμβουλος!!!
    Ασφαλώς, στις δημοκρατίες, εξ ορισμού, οι αποφάσεις λαμβάνονται πλειοψηφικά, αλλά στην απλή αναλογική (κι αυτό είναι αξιέπαινο εγχείρημα) οι συνθέσεις και οι μέγιστες συναινέσεις δεν εξασφαλίζονται μέσα από προκατειλημμένους συνδυασμούς.
    Άλλες είναι οι φιλοσοφίες και οι πολιτικές των κομμάτων στην κεντρική πολιτική σκηνή και άλλες οι λογικές στις τοπικές κοινωνίες…
    Περιμένουμε τον κ. Υπουργό και τον κ. Γενικό, να τηρήσουν τις υποσχέσεις τους ότι θα μελετήσουν όλες τις προτάσεις, αλλά στις δύο προηγούμενες εκλογές ήταν φωνή βοώντος… γιατί βιαζόμασταν.
    Υπάρχει χρόνος, αλλά, άλλο ταχύτητα και άλλο βιασύνη.
    Ευχαριστώ.

  • 12 Μαΐου 2018, 12:01 | ΜΑΣΤΟΡΑΚΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

    • Σχετικά με την διατήρηση των κοινοτήτων μέχρι και άνω των 500 κατοίκων, θεωρώ ότι συνεχίζει να διατηρεί, να αναπαράγει και να αναζωογονεί μικροσκοπιμότητες, χωρίς να υπηρετείται η πολιτική του «Καποδίστρια» και «Καλλικράτη» για υπερτοπικές αντιλήψεις και αναπτυξιακό χαραχτήρα χωρίς τοπικισμούς. Συνεχίζει να προκαλεί πολυαρχία και αδυναμίες συντονισμού, καθώς και ζητημάτων διατάραξης των σχέσεων και της γαλήνης των τοπικών κοινωνιών, λόγω της πιθανής συμμετοχής αναλογικά μεγάλου αριθμού υποψηφίων, σε μικρές κοινωνίες.
    Θα μπορούσε να προταθεί συμβούλιο ανά Δημοτική Κοινότητα (πρώην Δημοτική Ενότητα) με εξασφάλιση αναλογικής εκπροσώπησης όλων των κοινοτήτων μικρών ή μεγάλων, πάντα με υποβολή συνδυασμών. Τα μέλη της δημοτικής κοινότητας μπορούν να διατηρούν αρμοδιότητες όπως αυτές τον μέχρι τώρα τοπικών εκπροσώπων, τοπικών και δημοτικών προέδρων (θεώρηση γνήσιων υπογραφής και ακριβή αντιγράφων κτλ) προκειμένου να εξυπηρετούνται οι δημότες στον τόπο τους, ειδικά στις μικρές κοινότητες. Ο πρόεδρος της κάθε κοινότητας θα εκλέγεται από τα μέλη της και θα εκτελεί καθήκοντα Αντιδημάρχου με χωρική ευθύνη και τις ανάλογες υποχρεώσεις του προέδρου της κοινότητας.
    Με τον τρόπο αυτό επιτυγχάνουμε την εκπροσώπηση όλων των κοινοτήτων, άρα και την αμεσότητα και επικοινωνία του δημότη με τους κατά τόπο (πρώην ΤΚ και ΔΚ) κοινοτικούς συμβούλους και τον επιτελικό ρόλο του Προέδρου (Αντιδημάρχου) της νέας Δημοτικής Κοινότητας. Αποζημίωση πλέον θα λαμβάνει μόνο ένας πρόεδρος ανά Δημοτική Κοινότητα και όχι οι επιμέρους όπως προβλέπεται μέχρι σήμερα (συνεπώς και οικονομικό όφελος για τον ΟΤΑ και ουσιαστικότερη αμοιβή για τον εκάστοτε πρόεδρο). Με τον τρόπο αυτό δεν καταργούνται η με την έννοια του ν3463 κοινότητες και αποφεύγονται ζητήματα πολυαρχίας, γραφειοκρατικών διαδικασιών και αναβαθμίζεται ουσιαστικά και διοικητικά η τοπική εκπροσώπηση, που ουσιαστικά διατηρείται.

  • 11 Μαΐου 2018, 13:39 | ΧΕΙΜΩΝΑΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ

    Για να εφαρμοστεί η απλή αναλογική και η αποκομματικοποίηση της αυτοδιοίκησης και να καλλιεργηθεί το κλίμα συνεργασίας – συναίνεσης, τα όργανα των κοινοτήτων, ανεξάρτητα αν είναι μονομελή ή πολυμελή, να εκλέγονται από ενιαία ψηφοδέλτια ανεξάρτητα από τους συνδυασμούς των δημοτικών συμβούλων και δημάρχων.

    Περιφερειακός Σύμβουλος Κεντρικής Μακεδονίας
    Δημοτικός Υπάλληλος που υπηρετεί σε απομακρυσμένη Δημοτική ενότητα του Δήμου Βέροιας.

  • 11 Μαΐου 2018, 13:44 | ΓΚΕΚΟΠΟΥΛΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ

    Για να εφαρμοστεί η απλή αναλογική και η αποκομματικοποίηση της αυτοδιοίκησης και να καλλιεργηθεί το κλίμα συνεργασίας – συναίνεσης, τα όργανα των κοινοτήτων, ανεξάρτητα αν είναι μονομέλη ή πολυμελη, να εκλέγονται από ενιαία ψηφοδέλτια ανεξάρτητα από τους συνδυασμούς των δημοτικών συμβούλων και δημάρχων.

    Γκεκόπουλος Αθανάσιος
    Πρόεδρος Τ.Κ Ριζωμάτων Δήμου Βέροιας

  • 9 Μαΐου 2018, 22:34 | ΜΙΧΑΛΗΣ ΠΡΑΣΙΝΟΣ

    Το συγκεκριμένο σχέδιο νόμου αποδυναμώνει τελείως τις Μικρές Κυκλάδες νυν νησιωτικές δημοτικές ενότητες του δήμου Νάξου & Μικρών Κυκλάδων. Τα συγκεκριμένα νησιά είναι κάτω των 500 κατοίκων, το καλοκαίρι όμως ο πληθυσμός μπορεί να φτάσει μέχρι 2000 άτομα. Μόνο ο πρόεδρος λοιπόν και με υποστελεχομένες τις υπηρεσίες των νησιών, θεωρώ ότι δεν θα μπορεί να διαχειριστεί αυτή την κατάσταση. Επίσης ο δημοτικός σύμβουλος του νησιού παύει να είναι αντιδήμαρχος της νησιωτικής κοινότητας και δεν έχει πλέον καμία αρμοδιότητα για τα θέματα του νησιού, επίσης ο νομοθέτης δεν προβλέπει αντιμισθία ή έξοδα κίνησης για τον δημοτικό σύμβουλο παρόλο που η παρουσία του στα συμβούλια απαιτεί ακτοπλοικά εισιτήρια, διατροφή, έξοδα διαμονής. Προτείνω λοιπόν τη διατήρηση του υπάρχοντος καθεστώτος για τις νησιωτικές δημοτικές ενότητες, πρώην ΟΤΑ, με πενταμελές τοπικό συμβούλιο και πρόεδρο και δημοτικό σύμβουλο- αντιδήμαρχο χωρικής ενότητας που καλό θα είναι να είναι από την παράταξη της πλειοψηφίας.

  • 7 Μαΐου 2018, 15:11 | Μανώλης Λουτσέτης

    Αξιότιμοι κύριοι .
    Το χωριό μου, η Γρα Λυγιά Δήμου Ιεράπετρας καταργήθηκε το 1966, και έκτοτε δεν έχει τοπικό συμβούλιο, όπως και άλλα 4 χωριά του ίδιου Δήμου .
    Παρακαλώ για ανάλογη πρόβλεψη στο νέο νόμο, ώστε ΟΛΑ τα χωριά και ΟΛΕΣ οι πρώην Κοινότητες να έχουν ΤΟΠΙΚΑ ΣΥΜΒΟΥΛΙΑ ανάλογα με το πληθυσμό τους.
    Το χωριό μου η Γρα Λυγιά , κατά τη τελευταία απογραφή είχε 1528 κατοίκους.

    <>

    Με εκτίμηση
    Μανώλης Λουτσέτης
    6972669634

  • 5 Μαΐου 2018, 19:53 | Θοδωρής

    Να υπάρχει τριμελές συμβούλιο και στις κοινότητες με πληθυσμό κάτω των (500) κάτοικων το οποίο να εκλέγετε από ενιαίο ψηφοδέλτιο όπως προβλέπετε στο άρθρο 16.
    Ισχυροποιούνται έτσι οι προτάσεις των πρόεδρων που υποβάλλονται προς τους δήμους