Άρθρο 01- Κατηγορίες Δήμων

Στο ν. 3852/2010 (Α’ 87) προστίθεται άρθρο 2Α ως εξής:

«Κατηγορίες Δήμων
1. Οι δήμοι, με βάση τον πληθυσμό τους, τα ιδιαίτερα γεωμορφολογικά χαρακτηριστικά τους, τα βασικά χαρακτηριστικά της οικονομικής δραστηριότητας εντός των ορίων τους, το βαθμό αστικοποίησής τους, την ένταξή τους ή μη σε ευρύτερα πολεοδομικά συγκροτήματα μητροπολιτικού χαρακτήρα και τη θέση τους στη διοικητική διαίρεση της χώρας, διακρίνονται στις εξής κατηγορίες:
α) Δήμοι Μητροπολιτικών Κέντρων. Στην κατηγορία αυτή υπάγονται όλοι οι δήμοι των Περιφερειακών Ενοτήτων Κεντρικού, Βόρειου, Νότιου και Δυτικού Τομέα Αθηνών και της Περιφερειακής Ενότητας Πειραιώς της Περιφέρειας Αττικής, καθώς και οι Δήμοι Θεσσαλονίκης, Αμπελοκήπων – Μενεμένης, Καλαμαριάς, Κορδελιού – Ευόσμου, Νεάπολης – Συκεών, Παύλου Μελά και Πυλαίας – Χορτιάτη της Περιφερειακής Ενότητας Θεσσαλονίκης.
β) Μεγάλοι Ηπειρωτικοί Δήμοι & Πρωτεύουσες Νομών. Στην κατηγορία αυτή υπάγονται όλοι οι ηπειρωτικοί δήμοι, καθώς και οι δήμοι της Περιφέρειας Κρήτης και της Περιφερειακής Ενότητας Ευβοίας, με πληθυσμό άνω των 25.000 κατοίκων, με βάση τα στοιχεία πραγματικού πληθυσμού της τελευταίας απογραφής της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής, καθώς και οι δήμοι που αποτελούν πρωτεύουσα νομού.
γ) Μεσαίοι Ηπειρωτικοί Δήμοι. Στην κατηγορία αυτοί υπάγονται όλοι οι ηπειρωτικοί δήμοι, καθώς και οι δήμοι της Περιφέρειας Κρήτης και της Περιφερειακής Ενότητας Ευβοίας, με πληθυσμό άνω των 10.000 και έως 25.000 κατοίκων, με βάση τα στοιχεία πραγματικού πληθυσμού της τελευταίας απογραφής της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής.
δ) Μικροί Ηπειρωτικοί και Μικροί Ορεινοί Δήμοι. Στην κατηγορία αυτή υπάγονται όλοι οι ηπειρωτικοί δήμοι, καθώς και οι δήμοι της Περιφέρειας Κρήτης με πληθυσμό κάτω των 10.000 κατοίκων, με βάση τα στοιχεία πραγματικού πληθυσμού της τελευταίας απογραφής της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής.
ε) Μεγάλοι και Μεσαίοι Νησιωτικοί Δήμοι. Στην κατηγορία αυτή υπάγονται όλοι οι νησιωτικοί δήμοι με πληθυσμό άνω των 3.500 κατοίκων, με βάση τα στοιχεία πραγματικού πληθυσμού της τελευταίας απογραφής της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής.
στ) Μικροί Νησιωτικοί Δήμοι. Στην κατηγορία αυτή υπάγονται όλοι οι νησιωτικοί δήμοι, με πληθυσμό έως 3.500 κατοίκους, βάσει της τελευταίας απογραφής.
2. Οι κατηγορίες της προηγούμενης παραγράφου λαμβάνονται υπ’ όψη ιδίως για τον καθορισμό των αρμοδιοτήτων των δήμων, σύμφωνα με τις εκάστοτε ισχύουσες διατάξεις, για την κατάρτιση των Οργανισμών Εσωτερικής Υπηρεσίας των ΟΤΑ α’ βαθμού, για την κατανομή των Κεντρικών Αυτοτελών Πόρων (ΚΑΠ), καθώς και για την κατανομή και αξιοποίηση των πάσης φύσεως προγραμμάτων χρηματοδότησης των δήμων από εθνικούς ή ευρωπαϊκούς πόρους.
3. Με απόφαση του Υπουργού Εσωτερικών, ύστερα από γνώμη της Κεντρικής Ένωσης Δήμων Ελλάδας (ΚΕΔΕ), οι κατηγορίες της παρ. 1 μπορούν να διακρίνονται περαιτέρω σε υποκατηγορίες, προκειμένου να εξυπηρετηθούν ειδικότερες λειτουργικές, οικονομικές ή αναπτυξιακές ανάγκες των δήμων.

  • Θα πρέπει να υπάρχει διαχωρισμός μεταξύ μεσαίων και μεγάλων νησιωτικών δήμων βάσει πληθυσμού και έκτασης.

  • 14 Μαΐου 2018, 09:07 | Σωκράτης

    θα πρέπει να υπάρξει διαχωρισμός στους Μικρούς Ηπειρωτικούς και Μικρούς Ορεινούς Δήμους σε αντιστοιχία με τους μικρούς νησιωτικούς.

  • 12 Μαΐου 2018, 20:12 | Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος

    Να ενταχθούν στο νομοσχέδιο τα νέα κριτήρια κατανομής των ΚΑΠ και ΣΑΤΑ και ο βαθμός βαρύτητας του καθενός.

  • 12 Μαΐου 2018, 12:24 | ΜΑΣΤΟΡΑΚΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

    Η κατηγοριοποίηση των δήμων πρέπει να γίνει με περισσότερο εξειδικευένα κριτήρια. δεν μπορεί αστικοί δήμοι όπως το Ηράκλειο,η Πάτρα, η Λάρισα κ.α να κατηγοριοποιούνται σαν , όντας στην ίδια κατηγορία με περιφερειακούς δήμους 25000 κατίκων με μεγάλο αριθμό μικρών ή μεσίαων οικισμών και κοινοτήτων με εκτεταμένα αγροτικά και υδροαδρευτικά δύκτια και άλλα περιαστικά χαρακτηριστικά.

  • 8 Μαΐου 2018, 11:41 | ΘΑΝΑΣΗΣ

    Το νομοσχέδιο ήδη από την αρχική του φράση <> κινείται στη λάθος κατεύθυνση, καθώς κατηγοριοποιεί τους Δήμους με βάση τον πληθυσμό της απογραφής και τον συνδέει άμεσα με τη χρηματοδότηση που θα έχουν αυτοί. Κατ’ αυτόν τον τρόπο και παρόμοια με τους προηγούμενους νόμους της τοπικής αυτοδιοίκησης <> και <> (εν μέρει) το σύστημα γίνεται όλο και πιο συγκεντρωτικό σε όλες του τις διαστάσεις (περισσότερες υπηρεσίες στους μεγαλύτερους, περισσότερα χρήματα στους μεγαλύτερους, περισσότεροι άνθρωποι θα <> στους μεγαλύτερους και ο κύκλος θα ξαναρχίζει). Το αποτέλεσμα θα είναι η επαρχία να ερημώνει και οι μεγαλουπόλεις να επεκτείνονται πολλαπλασιάζοντας τα πρόβλήματα που ήδη υπάρχουν στην Ελληνική Κοινωνία, π.χ. εγκληματικότητα, έλλειψη υποδομών στην επαρχία, υποδομές καταρρέουσες από φόρτο, προβήματα διαχείρησης ρύπων και αποβλήτων στις μεγαλουπόλεις. Περιλαμβάνεται κάποια ιδιαίτερη μέριμνα για μικρά νησιά, τα οποία μπορεί να έχουν μικρό πληθυσμό Ελλήνων το Χειμώνα, αλλά το Καλοκαίρι <> από τουρίστες; Περιλαμβάνεται κάποια ιδιαίτερη μέριμνα για μικρά χωριά τα οποία μπορεί να έχουν μικρό πληθυσμό, αλλά η κτηνοτροφική και αγροτική παραγωγή τους μπορεί να θρέψει τη μισή Ελλάδα; Με ποιά χρήματα, ποιές υποδομές και ποιές δημόσιες επενδύσεις θα υποστηριχθούν αυτοί οι σημαντικοί τομείς της Ελληνικής οικονομίας; Περιλαμβάνεται κάποια ιδιαίτερη μέριμνα να αποδοθούν στους Δήμους τα χρήματα των δημοτικών φόρων που παρανόμως παρακρατήθηκαν από την Κυβέρνηση χωρίς καμία υποχρέωση γι’ αυτήν την ενέργεια από τα μνημόνια; Το χειρότερο όλων είναι ότι αποδίδουμε ΜΕΓΑΛΟΠΡΕΠΗ ΑΡΧΑΙΑ ΟΝΟΜΑΤΑ στα χειρότερα και παράλογα νομοσχέδια, τα οποία αντί να αναπτύσσουν τον θεσμό της τοπικής αυτοδιοίκησης, προάγουν ένα πιο συγκεντρωτικό και ελεγχόμενο σύστημα από κάθε Κυβέρνηση.

  • 8 Μαΐου 2018, 11:42 | Καθηγητής ΑΕΙ

    Να ορισθούν με μεγαλύτερη σαφήνεια οι κατηγορίες. Η κατηγορία των πρωτευουσών των νομών περιλαμβάνει και νησιωτικές ή μόνο ηπειρωτικές περιοχές; Η Εύβοια γιατί αντιμετωπίζεται άλλοτε ως νησί και άλλοτε ως ηπειρωτική περιοχή;

  • 7 Μαΐου 2018, 21:14 | Ανδρέας Τσολακόπουλος

    Από τις συνενώσεις του «Καποδίστρια» φτάσαμε στους 910 δήμους και με τον «Καλλικράτη», καταλήξαμε στους σημερινούς 325 (με τις προμνημονιακές πιέσεις που μας ζητούσαν, τότε, μόνο 400, αλλά εμείς, ως βασιλικότεροι του βασιλιά και τα λοιπά και τα λοιπά…).
    Αποτέλεσμα, να αφήσουμε απείρακτους τους μητροπολιτικούς λεγόμενους δήμους-μαμούθ, που είναι μικρές παρακυβερνήσεις, με παραεξουσίες, όπου αρκετοί παραγοντίζουν κι έτσι, πήγε περίπατο ο πρώτος όρος της ΤΟΠΙΚΗΣ Αυτοδιοίκησης, που μόνο τοπική δεν είναι, αλλά ούτε και ΠΡΩΤΟΥ ΒΑΘΜΟΥ.
    Μεταφέρουμε τις νοοτροπίες της κεντρικής πολιτικής σκηνής, μεσοβέζικα, χωρίς να τολμούμε την πραγματική μεταρρύθμιση που σημαίνει εδώ, έστω, ήπια επανάσταση και όχι απλή διαρρύθμιση (λεκτική), ή αναρίθμηση και συναρίθμηση (άρθρων και παραγράφων), που μπορεί να καταντήσει σε απορρύθμιση.
    Ο «Κλεισθένης 1» κάνει δειλά βήματα προρρύθμισης και αναμένουμε τον «Κλεισθένη 2» να είναι τολμηρός και να προσαρμοστεί, στις ιδέες του αυθεντικού Κλεισθένη, χωρίς εισαγωγικά και να δημιουργήσει πραγματικές τοπικές κοινότητες, όπου οι δημότες θα μπορούν να συνεννοούνται με άμεση δημοκρατία, αλλά και εξοστρακισμό, κατά τον Κλεισθένη.
    Υπάρχουν, εξάλλου, οι περιφέρειες και οι αποκεντρωμένες διοικήσεις πραγματικού δευτέρου και τρίτου βαθμού.
    Οι δημότες αρκετών δήμων είχαν και συνεχίζουν να έχουν αντιρρήσεις για τις συνενώσεις, δικαιολογημένα, αλλά δεν εισακούστηκαν και μετατράπηκε και ο δεύτερος όρος, της ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ, σε ετεροδιοίκηση.
    Τουλάχιστον, να επιτραπεί η αυτοδιάθεση.
    Ένα τοπικό δημοψήφισμα έχει μηδενικό κόστος και σε μία βδομάδα μπορεί να έχουμε αποτελέσματα.
    Είναι καιρός να γενικευτούν τα τοπικά δημοψηφίσματα. (Συνέχεια στα άρθρα 13, 24, 27).
    Ευχαριστώ..
    Από τις συνενώσεις του «Καποδίστρια» φτάσαμε στους 910 δήμους και με τον «Καλλικράτη», καταλήξαμε στους σημερινούς 325 (με τις προμνημονιακές πιέσεις που μας ζητούσαν, τότε, μόνο 400, αλλά εμείς, ως βασιλικότεροι του βασιλιά και τα λοιπά και τα λοιπά…).
    Αποτέλεσμα, να αφήσουμε απείρακτους τους μητροπολιτικούς λεγόμενους δήμους-μαμούθ, που είναι μικρές παρακυβερνήσεις, με παραεξουσίες, όπου αρκετοί παραγοντίζουν κι έτσι, πήγε περίπατο ο πρώτος όρος της ΤΟΠΙΚΗΣ Αυτοδιοίκησης, που μόνο τοπική δεν είναι, αλλά ούτε και ΠΡΩΤΟΥ ΒΑΘΜΟΥ.
    Μεταφέρουμε τις νοοτροπίες της κεντρικής πολιτικής σκηνής, μεσοβέζικα, χωρίς να τολμούμε την πραγματική μεταρρύθμιση που σημαίνει εδώ, έστω, ήπια επανάσταση και όχι απλή διαρρύθμιση (λεκτική), ή αναρίθμηση και συναρίθμηση (άρθρων και παραγράφων), που μπορεί να καταντήσει σε απορρύθμιση.
    Ο «Κλεισθένης 1» κάνει δειλά βήματα προρρύθμισης και αναμένουμε τον «Κλεισθένη 2» να είναι τολμηρός και να προσαρμοστεί, στις ιδέες του αυθεντικού Κλεισθένη, χωρίς εισαγωγικά και να δημιουργήσει πραγματικές τοπικές κοινότητες, όπου οι δημότες θα μπορούν να συνεννοούνται με άμεση δημοκρατία, αλλά και εξοστρακισμό, κατά τον Κλεισθένη.
    Υπάρχουν, εξάλλου, οι περιφέρειες και οι αποκεντρωμένες διοικήσεις πραγματικού δευτέρου και τρίτου βαθμού.
    Οι δημότες αρκετών δήμων είχαν και συνεχίζουν να έχουν αντιρρήσεις για τις συνενώσεις, δικαιολογημένα, αλλά δεν εισακούστηκαν και μετατράπηκε και ο δεύτερος όρος, της ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ, σε ετεροδιοίκηση.
    Τουλάχιστον, να επιτραπεί η αυτοδιάθεση.
    Ένα τοπικό δημοψήφισμα έχει μηδενικό κόστος και σε μία βδομάδα μπορεί να έχουμε αποτελέσματα.
    Είναι καιρός να γενικευτούν τα τοπικά δημοψηφίσματα. (Συνέχεια στα άρθρα 13, 24, 27).
    Ευχαριστώ..

  • 4 Μαΐου 2018, 17:12 | Ποθητός Μαγκούλιας

    Οι προτάσεις για συνεχή κατηγοριοποίηση των νησιωτικών δήμων θα οδηγήσει- κατά τη γνώμη μου- σε κατηγορίες που θα περιέχουν ένα δήμο ,αν βέβαια τίθεται πληθυσμιακό κριτήριο. Εξάλλου ποια η σκοπιμότητα ή η πραγματική ανάγκη για περαιτέρω κατηγοριοποίηση; Πιστεύω ότι θα οδηγήσει σε δήμους πολλών ταχυτήτων και κάθε δήμος θα προσπαθεί μόνος του να αντιμετωπίσει τα θέματα του.Επιπλέον θα οδηγήσει σε περιθωριοποίηση και αποδυνάμωση τους μικρούς δήμους και σε γενικότερη εσωστρέφεια στα όρια του κάθε δήμου.

  • 4 Μαΐου 2018, 14:37 | Γιώργος Οικονομίδης

    Α.1
    Α. Θα μπορούσε η β κατηγορία να έχει ακόμη μία διαίρεση αναλόγως είτε πληθυσμού είτε ρόλου (π.χ. πρωτεύουσες περιφερειών).
    Β. Υπήρχε παλαιότερα αρκετά τεκμηριωμένος προσδιορισμός των «μικρών» Δήμων με όριο τους 3.100 κατοίκους. Το 3.500 είναι πιο «στρογγυλό» αλλά εάν δεν έχουν αλλάξει ριζικά τα δεδομένα , ας ξαναεξεταστεί.
    Γ. Σκόπιμο θα ήταν να προσδιοριστούν ρητά οι Δήμοι κάθε κατηγορίας (όπως γίνεται ήδη στην κατηγορία Α για την Θεσσαλονίκη).

  • 4 Μαΐου 2018, 11:56 | Γιώργος Υψηλάντης

    Πρόταση 1: Η πρόταση αφορά στην περ. ε της παρ.1 του άρθρου 1, η οποία προτείνεται να σπάσει σε δύο, ως ακολούθως:
    ε1) Μεγάλοι Νησιωτικοί Δήμοι. Στην κατηγορία αυτή υπάγονται όλοι οι νησιωτικοί δήμοι με πληθυσμό άνω των 20.000 κατοίκων, με βάση τα στοιχεία πραγματικού πληθυσμού της τελευταίας απογραφής της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής.

    ε2) Μεσαίοι Νησιωτικοί Δήμοι. Στην κατηγορία αυτή υπάγονται όλοι οι νησιωτικοί δήμοι με πληθυσμό άνω των 3.500 κατοίκων και έως 20.000 κατοίκων, με βάση τα στοιχεία πραγματικού πληθυσμού της τελευταίας απογραφής της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής.

    Τεκμηρίωση: Ο Δήμος Ρόδου με πραγματικό πληθυσμό 152.538 κατοίκους ή ο Δήμος Κω των 46.099 κατοίκων, δεν έχει σε καμιά περίπτωση κοινά χαρακτηριστικά (έκτασης, οργάνωσης, λειτουργίας, κλπ) π.χ. με τον Δήμο Λέρου των 7.925 κατοίκων

    Πρόταση 2: στην περ. στ της παρ.1 του άρθρου 1, να προστεθεί η λέξη «πραγματικό» πριν τη λέξη «πληθυσμό»

  • 30 Απριλίου 2018, 17:53 | Νικόλαος Κορακιανίτης

    Η κατηγοριοποιηση των υπαρχοντων Δημων θα γίνει με την μορφή που παρουσιαζεται στο αρθρο 1 ή θα είναι και ονομαστική? Επίσης για τις περιπτώσεις συγχωνευσεων ή διάσπασης Δήμων τι θα ισχύει? Τελευατία απογραφή του υφιστάμενου Δήμου ή απογραφή του Δήμου κατόπιν διάσπασης?