Αρχική ΑΥΤΟΤΕΛΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΕΠΟΠΤΕΙΑΣ Ο.Τ.Α., ΡΥΘΜΙΣΗ ΘΕΜΑΤΩΝ Ο.Τ.Α. ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣΆρθρο 76 Τέλος επί των ακαθαρίστων εσόδων καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος.

Άρθρο 76 Τέλος επί των ακαθαρίστων εσόδων καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος.

Το εδάφιο (β΄) της παραγράφου 1 του άρθρου 1 του ν. 339/1976 (Α’ 136), όπως αντικαταστάθηκε με το πρώτο εδάφιο του άρθρου 20 του ν. 2539/1997 (Α’ 244), όπως ισχύει, αντικαθίσταται, ως εξής: «Επιβάλλεται υπέρ των δήμων στην περιφέρεια των οποίων ισχύει το σύστημα του αντικειμενικού προσδιορισμού της αξίας των ακινήτων, τέλος, σε ποσοστό 0,5% στα ακαθάριστα έσοδα των: α) κάθε είδους, μορφής και ονομασίας καταστημάτων, στα οποία πωλούνται για κατανάλωση εντός των χώρων δραστηριοποίησης του καταστήματος ή σε πακέτο, φαγητά, ποτά, καφές, αναψυκτικά, γαλακτοκομικά προϊόντα και γλυκίσματα, εφόσον στην άδεια λειτουργίας ορίζεται η δυναμικότητα εξυπηρετουμένων ατόμων ανά κατάστημα ή διαθέτουν, σύμφωνα με αυτήν, πάγκους ή τραπεζοκαθίσματα, β) ζυθοπωλείων και μπαρ, ανεξαρτήτως ιδιαίτερης ονομασίας και κατηγορίας και γ) καντινών.
Στο ανωτέρω τέλος υπάγονται και τα κέντρα διασκέδασης και τα καταστήματα των πιο πάνω περιπτώσεων που λειτουργούν μέσα σε ξενοδοχειακές επιχειρήσεις κάθε λειτουργικής μορφής και κατηγορίας, καθώς και στα οργανωμένα τμήματα των πολυκαταστημάτων στα οποία πωλούνται έτοιμα φαγητά.
Προκειμένου για νυχτερινά κέντρα, αίθουσες χορού και άλλα καταστήματα με ποτά και θέαμα, καφωδεία, κέντρα διασκέδασης και χορευτικά κέντρα με μουσική, το ανωτέρω τέλος επιβάλλεται σε ποσοστό πέντε τοις εκατό (5%).
Στους δήμους και στις κοινότητες στην περιοχή των οποίων δεν ισχύει το σύστημα του αντικειμενικού προσδιορισμού της αξίας των ακινήτων, το ανωτέρω τέλος μπορεί να επιβάλλεται με απόφαση του δημοτικού ή κοινοτικού συμβουλίου.
Αν σε τμήμα δήμου ή κοινότητας ισχύει το σύστημα αντικειμενικού προσδιορισμού της αξίας των ακινήτων ειδικά και μόνο για το τμήμα αυτό εφαρμόζεται η διάταξη του πρώτου εδαφίου του παρόντος άρθρου.
Το ανωτέρω τέλος μπορεί να επιβάλλεται με απόφαση του δημοτικού ή κοινοτικού συμβουλίου και στις παρακάτω κατηγορίες καταστημάτων:
α. τουριστικών ειδών, β. ειδών λαϊκής τέχνης, γ. ενθυμίων και δώρων, δ. ενοικιάσεως σκαφών αναψυχής τοπικού χαρακτήρα, θαλάσσιων ποδηλάτων, ιστιοσανίδων, ειδών χρησιμοποιούμενων στην παραλία, ε. ειδών που χρησιμοποιούνται στη θάλασσα από τους λουόμενους, στ. ειδών «σπορ», «σκι» και «ορειβασίας», ζ. σχολών εκμάθησης θαλάσσιων σπορ και η. ενοικιάσεις αυτοκινήτων, μοτοποδηλάτων και ποδηλάτων.
Το τέλος βαρύνει τον πελάτη και αναγράφεται ξεχωριστά στα εκδιδόμενα κατά τις κείμενες διατάξεις στοιχεία, εισπράττεται δε από αυτόν που εκδίδει το λογαριασμό, ο οποίος υποχρεούται να το καταβάλει στην οικεία ταμειακή υπηρεσία του δήμου ή της κοινότητας.

Σχόλια
  • 29 Αυγούστου 2016, 11:04 | ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ

    Όσον αφορά το τέλος ακαθάριστων εσόδων 0,5%, θεωρώ ότι πρέπει να επεκταθεί σε όλες ανεξαιρέτως τις επιχειρηματικές δραστηριότητες, χωρίς καμία απολύτως εξαίρεση και παράλληλα να σταματήσει η καταβολή προς τους Δήμους των ΚΑΠ. Με τον τρόπο αυτό οι Δήμοι θα αναγκαστούν να εντείνουν τις προσπάθειες τους για την είσπραξη των συγκεκριμένων τελών, κάτι που τώρα στους περισσότερους Δήμους δεν γίνετε, οι επιτροπές επίλυσης φορολογικών διαφορών και τα δημοτικά συμβούλια δεν θα διαγράφουν εύκολα οφειλές των συγκεκριμένων τελών, οι υπηρεσίες εσόδων δεν θα έρχονται αντιμέτωπες με επιχειρηματίες, λογιστές, δικηγόρους, κλπ, οι οποίοι βαφτίζουν το μεγαλύτερο μέρος των εσόδων, ως έσοδα προερχόμενα από άλλες δραστηριότητες. Οι υποθέσεις που θα εισέρχονται στα διοικητικά πρωτοδικεία θα μειωθούν σε πολύ μεγάλο βαθμό. Δεν θα υπάρχει περιθώριο αμφισβήτησης του υποκείμενου στο τέλος εσόδου, διότι όλα πλέον τα έσοδα όλων των επιχειρήσεων θα είναι υποκείμενα στο τέλος.Και τελικά θα υπάρξει επιτέλους πραγματικά το αυτοδιοίκητο στους Δήμους, αφού βάσει των εσόδων τους θα πρέπει και να λειτουργήσουν.
    Εφαρμόζοντας τα όσα προτείνω, μπορεί να γίνει εξαίρεση για Δήμους ιδιαίτερα δυσπρόσιτους, στους οποίους δεν λειτουργούν πολλές επιχειρήσεις και σε αυτούς του Δήμους να υπάρχει η δυνατότητα οικονομικής ενίσχυσης υπό την μορφή των ΚΑΠ, προκειμένου να διασφαλιστεί η λειτουργία τους. Όσον αφορά τα κέντρα διασκέδασης (και για αυτά που λειτουργούν εντός ξενοδοχειακών μονάδων) το τέλος να παραμείνει στο 5% για το σύνολο των εσόδων τους

  • 29 Αυγούστου 2016, 09:31 | ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΚΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ

    Η φράση «σε ποσοστό 0,5% στα ακαθάριστα έσοδα των» έχει δημιουργήσει στο παρελθόν πολλές αμφισβητήσεις και καλό θα ήταν να γίνει πιο συγκεκριμένη στο ανωτέρω άρθρο ή να ακολουθήσει άμεσα διεκρινιστική εγκύκλιος διότι:
    α) τα «ακαθάριστα έσοδα» για επιχειρήσεις περιλαμβάνουν προϊόντα και υπηρεσίες, οπότε εάν παραμείνει όπως έχει η φράση (παλαιότερα ο νόμος αφορούσε μόνο έσοδα από τις «πωλήσεις ειδών»), τότε θα πρέπει να καταβάλλουν επιχειρήσεις φόρο επί όλων των εσόδων, ανεξαρτήτως προέλευσης. Τέτοιες επιχειρήσεις είναι Ιντερνετ καφέ, μπιλιαρδάδικα, καφετέριες που πωλούν σουβενίρ κτλ.
    β) ακόμα και αν γίνει διαχωρισμός σε είδη και υπηρεσίες, και πάλι πρέπει να γίνει διευκρίνηση για το ζήτημα του διαχωρισμού ή όχι των προϊόντων που είναι για κατανάλωση, όπως είχε γίνει με τα πρατήρια άρτου σύμφωνα με το έγγραφο του ΥΠ. ΕΣ. 21636/27-5-2014. Τέτοιες περιπτώσεις συναντάμε συχνά σε επιχειρήσεις όπως ενιαία καταστήματα κρεοπωλεία-ψησταριές και αναψυκτήρια που πουλάνε αντικείμενα (σουβενίρ, μηχανές παραγωγής καφέ κτλ).
    Συνεπώς, χρειάζεται αλλαγή στο αρ. 76 (π.χ. να αναφέρεται «σε ποσοστό 0,5% στα ακαθάριστα έσοδα από έτοιμα είδη προς κατανάλωση των») ή άμεση διευκρινιστική εγκύκλιο μετά τη ψήφιση του νόμου.

Σχόλια