Άρθρο 108 Σκοπός του Διαχειριστή του Ελληνικού Συστήματος Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας

  1. Η διαχείριση του Ελληνικού Συστήματος Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΕΣΜΗΕ) ανατίθεται σε θυγατρική της ΔΕΗ Α.Ε. με την επωνυμία «Ανεξάρτητος Διαχειριστής Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΑΔΜΗΕ) Α.Ε.», η οποία οργανώνεται και λειτουργεί ως Ανεξάρτητος Διαχειριστής Μεταφοράς κατά τις διατάξεις της Οδηγίας 2009/72 EK ιδίως του Κεφαλαίου V αυτής.
  2. Η κυριότητα του Συστήματος Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας μεταβιβάζεται από τη ΔΕΗ Α.Ε. στην ΑΔΜΗΕ Α.Ε., με τη διαδικασία της απόσχισης και εισφοράς κλάδου, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 109 του παρόντος νόμου.
  3. Η ΑΔΜΗΕ Α.Ε. υποχρεούται να ασκεί τις αρμοδιότητες και να εκτελεί τα καθήκοντα του Κυρίου και Διαχειριστή του Συστήματος, σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος νόμου, και των πράξεων που εκδίδονται κατ’ εξουσιοδότησή του.
  4. Η ΑΔΜΗΕ Α.Ε: προβαίνει σε κάθε αναγκαία ενέργεια ώστε να είναι εφικτή η χορήγηση πιστοποίησής του ως Ανεξάρτητου Διαχειριστή Μεταφοράς το αργότερο μέχρι την 3η Μαρτίου 2012, κατά τα προβλεπόμενα στα άρθρα 124 και 125 του παρόντος νόμου. Μέχρι την πιστοποίησή της η ΑΔΜΗΕ Α.Ε. ασκεί τις αρμοδιότητες του Διαχειριστή του ΕΣΜΗΕ δυνάμει της υπ’ αριθ. Υ.Α.Δ5/Β/Φ1/7705/27.04.2001 απόφασης του Υπουργού Ανάπτυξης (ΦΕΚ Β’ 492).
  5. Η ΑΔΜΗΕ ΑΕ τελεί πάντοτε υπό τον άμεσο ή έμμεσο έλεγχο του Δημοσίου. Οποιαδήποτε μεταβίβαση μετοχών η οποία επάγεται τη μεταβολή στον δημόσιο έλεγχο της ΑΔΜΗΕ ΑΕ συντελείται μόνο εφόσον διασφαλίζεται ότι η διοίκηση τής εταιρείας ασκείται κατά πλειοψηφία από μέλη που διορίζονται από το Δημόσιο ή/και ότι η λήψη μείζονος σημασίας αποφάσεων που ανάγονται στη διαχείριση του δικτύου γίνεται μόνον με τη σύμφωνη γνώμη του Δημοσίου.
  • 3 Ιουνίου 2011, 12:01 | Σύνδεσμος Εταιριών Φωτοβολταϊκών

    άρθρο 108 παρ. 5: Δεν προκύπτει από το υπόλοιπο κείμενο του νόμου πώς διασφαλίζεται ο έλεγχος του δημοσίου. Το ΔΣ ορίζεται από το Εποπτικό Συμβούλιο που ελέγχεται κατά πλειοψηφία από τον μέτοχο (ΔΕΗ ΑΕ και παρεπόμενους)

  • 27 Μαΐου 2011, 22:43 | Ευάγγελος Λεκατσάς

    Είναι εύκολο να διαπιστωθεί, με ηλεκτρονική σάρωση της Οδηγίας 2009/72/ΕΚ, ότι η λέξη «θυγατρική» αναφέρεται στην Οδηγία στις ακόλουθες περιπτώσεις:
    α) Στό άρθρο 2 σημείο (15) των ορισμών και στο άρθρο 34. Και στις δύο αυτές περιπτώσεις οι αντίστοιχες αναφορές δεν έχουν σχέση με τον Διαχειριστή Μεταφοράς.
    β) Στην παράγραφο 3 του άρθρου 18 η οποία έχει ως εξής:

    «Οι θυγατρικές της κάθετα ολοκληρωμένης επιχείρησης που εκτελούν δραστηριότητες παραγωγής ή εφοδιασμού δεν έχουν καμία άμεση ή έμμεση συμμετοχή στον διαχειριστή συστήματος μεταφοράς. Ο διαχειριστής συστήματος μεταφοράς δεν έχει ούτε άμεση ούτε έμμεση συμμετοχή σε καμία θυγατρική της κάθετα ολοκληρωμένης επιχείρησης που εκτελεί δραστηριότητες παραγωγής ή εφοδιασμού,ούτε λαμβάνει μερίσματα ή άλλο οικονομικό όφελος από τη θυγατρική αυτή.»

    Ο προσεκτικός αναγνώστης θα πρέπει να παρατηρήσει ότι η Οδηγία ομιλεί για θυγατρικές της κάθετα ολοκληρωμένης επιχείρησης (δηλαδή της ΔΕΗ) χωρίς να χαρακτηρίζει το διαχειριστή συστήματος μεταφοράς (δηλαδή τον ΑΔΜΗΕ) ως θυγατρική.

    γ) Αντίθετα, στό άρθρο 26 παράγραφο 2 στοιχείο γ) η μεν ολοκληρωμένη επιχείρηση ηλεκτρικής ενέργειας (δηλαδή η ΔΕΗ) χαρακτηρίζεται για πρώτη φορά ως μητρική ο δε διαχειριστής συστήματος διανομής χαρακτηρίζεται ως θυγατρική:

    «ο διαχειριστής του συστήματος διανομής πρέπει να διαθέτει ουσιαστικές εξουσίες λήψης αποφάσεων, ανεξάρτητα από την ολοκληρωμένη επιχείρηση ηλεκτρικής ενεργείας, όσον αφορά τους πόρους που είναι αναγκαίοι για τη λειτουργία, συντήρηση ή ανάπτυξη του δικτύου. Για την εκπλήρωση των καθηκόντων αυτών, ο διαχειριστής του συστήματος διανομής διαθέτει τους αναγκαίους ανθρώπινους, τεχνικούς, υλικούς και οικονομικούς πόρους. Αυτό δεν θα πρέπει να αποτρέπει την ύπαρξη κατάλληλων συντονιστικών μηχανισμών που θα εξασφαλίζουν ότι προστατεύονται τα οικονομικά δικαιώματα και τα δικαιώματα εποπτείας της διαχείρισης, τα οποία έχει η μητρική εταιρεία όσον αφορά την απόδοση των πόρων θυγατρικής της εταιρείας που ρυθμίζονται έμμεσα σύμφωνα με το άρθρο 37, παράγραφος 6. Ειδικότερα, τούτο επιτρέπει στη μητρική εταιρεία να εγκρίνει το ετήσιο σχέδιο χρηματοδότησης ή ισοδύναμο μέσο του διαχειριστή του συστήματος διανομής και να θέτει συνολικά όρια για τα επίπεδα χρέωσης της θυγατρικής της. Δεν επιτρέπει στη μητρική επιχείρηση να δίνει εντολές σχετικά με την καθημερινή λειτουργία ή τις επιμέρους αποφάσεις σχετικά με την κατασκευή ή την αναβάθμιση των γραμμών διανομής, οι οποίες δεν υπερβαίνουν τους όρους του εγκεκριμένου χρηματοδοτικού σχεδίου ή οποιουδήποτε ισοδύναμου μέσου.»

    Από τη διαφοροποίηση αυτή γίνεται φανερό ότι ο διαχειριστής συστήματος μεταφοράς δεν μπορεί να θεωρείται, σύμφωνα με την Οδηγία, ως θυγατρική της ΔΕΗ, διότι απλά δεν μπορεί να ελέγχεται (με την έννοια του όρου έλεγχος όπως αυτός ορίζεται στο άρθρο 2 παρ. 34 της Οδηγίας) από την κάθετα ολοκληρωμένη επιχείρηση. Αντίθετα η Οδηγία εἰναι περισσότερο χαλαρή στην περίπτωση του διαχειριστή του συστήματος διανομής, ο οποίος, τουλάχιστον σε αυτή τη φάση του τρίτου πακέτου, επιτρέπεται να είναι θυγατρική της ΔΕΗ (βλέπετε αιτιολόγηση του γεγονότος αυτού στο σημείο 26 του προοιμίου της Οδηγίας).

    Υπό τις παραπάνω συνθήκες είναι αμφίβολο εάν ο ΑΔΜΗΕ, όπως ορίζεται στο άρθρο 108 του νομοσχεδίου, θα καταστεί δυνατόν να πιστοποιηθεί ως διαχειριστής μεταφοράς. Την αμφιβολία αυτή φαίνεται ότι έχουν και οι συντάκτες του νομοσχεδίου αφού στο άρθρο 122 του νομοσχεδίου προβλέπουν τη δημιουργία τρίτου Ανεξάρτητου Διαχειριστή Συστήματος (ISO), σε περίπτωση που ο ΑΔΜΗΕ έχει κατ’ εξακολούθηση μεροληπτική συμπεριφορά.

  • 19 Μαΐου 2011, 07:42 | Ανδρέας Δ.

    Ο έλεγχος των υποδομών, αλλά και η διαχείριση του Συστήματος Μεταφοράς πρέπει να μείνει στο Δημόσιο.

    Επίσης, θα πρέπει να ορίζονται προδιαγραφές για την ασφάλεια των πολιτών, του προσωπικού εργασίας και την ασφαλή λειτουργία των εγκαταστάσεων. Ποιος θα ελέγχει αυτά τα πράγματα. Οι ιδιώτες?

  • 17 Μαΐου 2011, 19:58 | Kostas

    Ο Διαχειριστής και ιδιοκτήτης του συστήματος μεταφοράς πρέπει να ανήκει πάντα στο Δημόσιο. Τι σημαίνει ‘υπό τον έμμεσο έλεγχο’.
    Το ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας (υποδομές – δίκτυα) είναι απαράδεκτο.