Άρθρο 35 – Αθλητής

1. Αθλητής είναι το φυσικό πρόσωπο που αποτελεί το βασικό κύτταρο του αθλητισμού, το οποίο:
α) επιδίδεται συστηματικά ως μέλος Αθλητικού Σωματείου σε αθλητική δραστηριότητα, είτε ατομικά, είτε ως μέλος ομάδας, με σκοπό, μέσω της σωματικής του άσκησης, τη βελτίωση των ψυχοσωματικών του ικανοτήτων, της φυσικής του κατάστασης, της υγείας, της ποιότητας της ζωής του γενικά, χωρίς να αμείβεται καθ’ οποιοδήποτε τρόπο γι αυτό από το Αθλητικό Σωματείο (ερασιτέχνης αθλητής) ή
β) συμμετέχει σε αθλητικούς αγώνες, ατομικά ή ως μέλος ομάδας Αθλητικού Σωματείου, με σκοπό τη μεγιστοποίηση των επιδόσεών του και την κατάκτηση διάκρισης, επικράτησης και νίκης επί αντίπαλου αθλητή ή ομάδας και την παράλληλη απόκτηση οικονομικού κέρδους ή αμοιβής ή άλλης παροχής, όπως οδοιπορικά, βελτίωση τροφής, παροχές σε είδος, υποτροφίες, ο οποίος συνδέεται με το Αθλητικό Σωματείο με οποιασδήποτε μορφής σύμβαση παροχής αθλητικών υπηρεσιών, ή με προφορική συμφωνία και αμείβεται για την αθλητική του δραστηριότητα (αμειβόμενος αθλητής),
γ) συμμετέχει ως μέλος ομάδας Αθλητικής Ανώνυμης Εταιρείας σε αγώνες επαγγελματικής κατηγορίας και συνδέεται με την Α.Α.Ε. με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας για την παροχή αθλητικών υπηρεσιών (επαγγελματίας αθλητής).

2. Οι διατάξεις του παρόντος άρθρου εφαρμόζονται σε αθλητές που δεν αγωνίζονται σε Αθλητική Ανώνυμη Εταιρεία.

3. Ο αθλητής αποκτά δελτίο αθλητικής ιδιότητας με την εγγραφή του στο μητρώο Αθλητικού Σωματείου και με τη θεώρηση του δελτίου του από την οικεία Ομοσπονδία.

4. Οι σχέσεις αθλητών και Αθλητικών Σωματείων καθορίζονται από τις διατάξεις του καταστατικού τους ή του σχετικού ειδικού Κανονισμού της οικείας αθλητικής Ομοσπονδίας.

5. Για τις μετακινήσεις και μεταγραφές ερασιτεχνών και αμειβομένων αθλητών ισχύουν τα ακόλουθα:
α) Ο ερασιτέχνης αθλητής μεταγράφεται ελεύθερα από το Αθλητικό Σωματείο στη δύναμη του οποίου ανήκει σε άλλο οποτεδήποτε, υπό την επιφύλαξη τυχόν υποχρέωσης καταβολής αποζημίωσης κατάρτισης σύμφωνα με τους Κανονισμούς της οικείας Ομοσπονδίας.
β) Ο αμειβόμενος αθλητής μεταγράφεται από το Αθλητικό Σωματείο στη δύναμη του οποίου ανήκει σε άλλο σύμφωνα με τους όρους και τις προϋποθέσεις της σύμβασής του και για σπουδαίο λόγο οποτεδήποτε, ανεξαρτήτως των όρων της σχετικής σύμβασης. Ως σπουδαίος λόγος θεωρείται ιδίως η έλλειψη προπονητή, η έλλειψη ικανών μέσων προπόνησης, η μειωτική ή αντίθετη στις διατάξεις της κείμενης νομοθεσίας συμπεριφορά των παραγόντων του Σωματείου και ιδιαιτέρως η μη συμμετοχή του αθλητή στις αγωνιστικές υποχρεώσεις της ομάδας πέραν της μίας αγωνιστικής περιόδου, καθώς και κάθε άλλος λόγος που μπορεί αντικειμενικά να διαταράξει την αρμονική συνεργασία αθλητή και Σωματείου. Στα ατομικά αθλήματα, ο αθλητής που μεταγράφεται για σπουδαίο λόγο έχει το δικαίωμα να συμμετέχει σε όλους τους επίσημους αγώνες της οικείας αθλητικής Ομοσπονδίας την ίδια αγωνιστική περίοδο. Στα ομαδικά αθλήματα, έχει το δικαίωμα να συμμετέχει στους αγώνες και τα πρωταθλήματα της οικείας αθλητικής Ομοσπονδίας την επόμενη αγωνιστική περίοδο.

γ) Απαγορεύεται ο δανεισμός ερασιτεχνών και αμειβόμενων αθλητών από το Αθλητικό Σωματείο όπου ανήκουν σε άλλο Αθλητικό Σωματείο ή Α.Α.Ε..

6. Οι συμβάσεις των αμειβόμενων αθλητών κατατίθενται υποχρεωτικά στην αρμόδια Δ.Ο.Υ. και κοινοποιούνται στην οικεία αθλητική Ομοσπονδία, διαφορετικά θεωρούνται άκυρες και η συμμετοχή των αθλητών σε αγώνες αντικανονική.

7. Επιτρέπεται σε αθλητή ατομικού ή ομαδικού αθλήματος να συνάπτει συμβάσεις χορηγίας ή διαφήμισης προϊόντων ή υπηρεσιών με φυσικό ή νομικό πρόσωπο, εφόσον τούτο δεν αντίκειται στους τεχνικούς κανονισμούς του αθλήματος, στους κανονισμούς της οικείας αθλητικής Ομοσπονδίας ή της Δ.Ο.Ε. Οι συμβάσεις του προηγούμενου εδαφίου εντός μηνός από την υπογραφή τους κατατίθενται στην οικεία αθλητική Ομοσπονδία και με μέριμνά της στην αρμόδια Δ.Ο.Υ. σύμφωνα με τις κείμενες φορολογικές διατάξεις. Αν δεν συντρέχει μια από τις προϋποθέσεις, οι συμβάσεις είναι ανίσχυρες και δεν παράγουν έννομα αποτελέσματα.

8. Η συμμετοχή στις εθνικές ομάδες των οικείων Ομοσπονδιών αποτελεί ύψιστη υποχρέωση των αθλητών. Αθλητής που αρνείται να προσφέρει τις υπηρεσίες του στην οικεία εθνική ομάδα για λόγους άλλους εκτός από ιατρικούς τιμωρείται από το αρμόδιο πειθαρχικό όργανο της οικείας αθλητικής Ομοσπονδίας σύμφωνα με όσα ορίζονται στον σχετικό ειδικό Κανονισμό της με ποινή αποκλεισμού από τους αγώνες της εθνικής ομάδας για χρονικό διάστημα από ένα (1) έως δέκα (10) έτη και από τους αγώνες πρωταθλήματος και κυπέλλου της οικείας Ομοσπονδίας για χρονικό διάστημα από έξι (6) έως δώδεκα (12) μήνες, η οποία δεν αναστέλλεται για κανένα λόγο. Αθλητής που τιμωρείται για παράβαση της διάταξης της παρούσας παραγράφου παύει να δικαιούται τις κάθε είδους παροχές της Ομοσπονδίας, όπως επίσης και τις κάθε είδους παροχές που προβλέπονται από τις διατάξεις του παρόντος.

9. Στα Πανελλήνια ερασιτεχνικά πρωταθλήματα και τους αγώνες κυπέλλου των αθλητικά αναγνωρισμένων Ομοσπονδιών επιτρέπεται να συμμετέχουν αλλοδαποί αθλητές με απόφαση του αρμόδιου για τον αθλητισμό Υπουργού, ύστερα από πρόταση της οικείας αθλητικής Ομοσπονδίας.

10. Απαγορεύεται η συμμετοχή αθλητή σε αγώνες που δεν έχουν εγκριθεί από την οικεία αθλητική Ομοσπονδία.

11. Η πιστοποίηση της υγείας των αθλητών είναι υποχρεωτική και αποτελεί προϋπόθεση για τη συμμετοχή τους σε προπονήσεις και αγώνες. Η πιστοποίηση αυτή γίνεται σε δελτίο υγείας που εκδίδει η οικεία αθλητική Ομοσπονδία και το οποίο θεωρείται από ιατρούς του Δημοσίου ή ιδιώτες ή από το ΕΚΑΕΤ. Το δελτίο υγείας ισχύει για ένα (1) έτος από τη θεώρησή του. Οι παθήσεις και οι βλάβες που δεν επιτρέπουν τη συμμετοχή αθλητών σε προπονήσεις και αγώνες, οι απαιτούμενες ιατρικές εξετάσεις για τη θεώρηση του δελτίου υγείας, οι προϋποθέσεις, η διαδικασία και τα αρμόδια όργανα για τη θεώρηση του δελτίου, καθώς και κάθε άλλο συναφές θέμα καθορίζονται με απόφαση του Υπουργού Υγείας και Πρόνοιας.

  • 9 Δεκεμβρίου 2016, 16:46 | Παναγιώτης Πάνου

    Λαμβάνοντας υπόψη το παρακάτω Άρθρο 39 – ΠΑΡΟΧΕΣ ΣΕ ΔΙΑΚΡΙΝΟΜΕΝΟΥΣ ΑΘΛΗΤΕΣ (σύμφωνα με το οποίο περικόπτονται τα περισσότερα προνόμια που έδινε ο προηγούμενος νόμος για την εισαγωγή αθλητών σε ΑΕΙ),πείτε μου τον λόγο για τον οποίο ένας αθλητής/μαθητής της Β΄ή Γ΄ Λυκείου (ο οποίος θέλει να αφιερωθεί στην προετοιμασία για την εισαγωγή του σε ΑΕΙ) είναι υποχρεωμένος να παρακολουθήσει την προετοιμασία και να συμμετέχει σε αγώνες Πανευρωπαϊκούς ή Παγκόσμιους;
    Πρέπει να τιμωρηθεί με αποκλεισμό σύμφωνα με το Άρθρο αυτό;

  • Στο άρθρο 35 – Αθλητής – παράγραφος 5α προβλέπεται: «Ο ερασιτέχνης αθλητής μεταγράφεται ελευθέρα από το Αθλητικό Σωματείο στη δύναμη του οποίου ανήκει σε άλλο οποτεδήποτε».

    Η Ελληνική Ομοσπονδία Ιππασίας προτείνει ο ερασιτέχνης αθλητής να μεταγράφεται ελεύθερα από το Αθλητικό Σωματείο στη δύναμη του οποίου ανήκει σε άλλο σε ετήσια βάση και σε συγκεκριμένη περίοδο μεταγραφών.

  • 9 Δεκεμβρίου 2016, 12:41 | ΑΝΗΛΙΚΟΣ ΑΘΛΗΤΗΣ

    Είναι καιρός να σταματήσει αυτό που γίνεται με τους ανήλικους αθλητές όταν προκύπτει ζήτημα μεταγραφής. Οι μεταγραφές των ανήλικων πρέπει να είναι ελεύθερες, να γίνονται σε δύο περιόδους και χωρίς περιορισμούς. Μόνο έτσι θα διαφυλαχθεί η έννοια του αθλούμαι και τα δικαιώματα των ανήλικων αθλητών. Δυστυχώς μέχρι σήμερα πολλοί ασυνείδητοι «παράγοντες» (χωρίς ανθρωπιά) κρατάνε σε ομηρία ανήλικους αθλητές καταστρέφοντας με αυτόν τον τρόπο την αγάπη τους για τον αθλητισμό.Αν δεν υπάρχει η αγάπη για τον αθλητισμό και η υποστήριξη από τις μικρές ηλικίες πώς θα γίνει η ανάπτυξή του;

  • 9 Δεκεμβρίου 2016, 11:24 | Ποφάντης Στέφανος

    Οι ερασιτέχνες αθλητές δεν έχουν τη δυνατότητα να συμμετέχουν σε αθλητικούς αγώνες με στόχο τη νίκη; Θα πρέπει εκ των πραγμάτων να συνάψουν σύμβαση και απαιτήσουν αντάλλαγμα;Πως ένας ανήλικος θα συνάψει οποιαδήποτε σύμβαση από τη στιγμή που στερείται δικαιοπρακτικής ικανότητας και δεν μπορεί να είναι φορέας υποχρεώσεων;

    Ο αθλητισμός είναι καθοριστικός για τη σωματική και ψυχική υγεία και την ανάπτυξη της προσωπικότητας. Απαραίτητο συστατικό είναι όχι μόνο η φυσική κίνηση αλλά και ο αθλητικός συναγωνισμός, χωρίς να σημαίνει ότι αυτός καλλιεργείται μόνο με οικονομικό αντάλλαγμα.
    Ο στόχος της επικράτησης ως καλύτερος αγωνιστικά, που σημαίνει τη συνεχή προσπάθεια για βελτίωση, δεν καθιστά έναν αθλητή αμειβόμενο, πόσο μάλλον όταν δεν υπάρχει διαχωρισμός των ανήλικων αθλητών. Κριτήριο για το χαρακτηρισμό αθλητή ως αμειβόμενου, μπορεί να αποτελεί μόνο η ύπαρξη οικονομικής συμφωνίας, κι όχι απλώς αγωνιστικής δραστηριότητας, εκτός αν σκοπός είναι να ωθηθούν οι ανήλικοι στη συναλλαγή και το «μανατζάρισμα».

    Λαμβάνοντας υπόψη ότι ο αθλητισμός έχει απόλυτη συνάφεια με την παιδεία, με ηθικές και κοινωνικές προεκτάσεις, η πλήρης απελευθέρωση των μεταγραφών ανήλικων αθλητών θα μετατρέψει τον αθλητισμό από ερασιτεχνική, ψυχαγωγική δραστηριότητα σε κατεύθυνση επαγγελματικής αποκατάστασης και σε αντικείμενο συναλλαγής.
    Στη σημερινή κοινωνική πραγματικότητα, που ο αθλητικός χώρος είναι ίσως η μοναδική υγιής διέξοδος, είναι απαραίτητο να ενισχύεται η συλλογικότητα και ο στενός δεσμός μεταξύ ανήλικου αθλητή συναθλητών και συλλόγου.

    Ο περιορισμός των μεταγραφών ανήλικων αθλητών, τουλάχιστον μέχρι τα 16, είναι απαραίτητος διασφαλίζοντας την απαραίτητη σταθερότητα για την ανάπτυξη της προσωπικότητάς τους, ιδιαίτερα στα ομαδικά αθλήματα που το ζητούμενο είναι η κοινωνικοποίηση και η καλλιέργεια ομαδικού πνεύματος.
    Η απελευθέρωση των μεταγραφών δεν θα προστατεύσει τα παιδιά αλλά θα ενισχύσει τη συναλλακτική πρακτική, θα την επεκτείνει σε γονείς και managers και θα πολλαπλασιάσει τα φαινόμενα μαζικής συγκέντρωσης παιδιών απ’ όλη την Ελλάδα για να καρπωθούν τα υποσχόμενα προνόμια διάκρισης, μια διαδικασία απόλυτης εμπορευματοποίησης, που δεν έχει καμία σχέση με την προσωπική αθλητική αξία, ούτε φυσικά με το αθλητικό ιδεώδες.
    Όπως δε νοείται μετακίνηση από σχολείο σε σχολείο με στόχο την επίτευξη μεγαλύτερης βαθμολογίας έτσι δε νοείται και περιφορά των παιδιών από σωματείο σε σωματείο με ευθύνη των γονέων ή ακόμη χειρότερα με managers, μέχρι να αναδειχθούν ως υποτιθέμενα ταλέντα.
    Προφανώς πρέπει να προβλεφθούν και οι περιπτώσεις μετοίκησης και πραγματικής, αποδεδειγμένης ρήξης της σχέσης παιδιού – συλλόγου.

  • 9 Δεκεμβρίου 2016, 10:06 | Σκόπα Έλενα

    Από τη στιγμή που το Άρθρο 100 του παρόντος « Αθλητής µε αµοιβή – Επαγγελµατίας αθλητής» ορίζει ότι: « Αθλητής µε αµοιβή είναι εκείνος που συνδέεται µε Αθλητικό Σωµατείο µε σύµβαση εξαρτηµένης εργασίας για παροχή αθλητικών υπηρεσιών.» η διάταξη του 35 παρ. 1β) είναι άκυρη ως αντίθετη με την αναγκαστική εργατική νομοθεσία και τις γενικές αρχές του ΑΚ για την ικανότητα δικαίου.

  • 8 Δεκεμβρίου 2016, 23:16 | ΠΑΣΑΠ

    παρ.8. Ζήτημα που χρήζει ιδιαίτερης προσοχής και κυρίως ως προς το δεύτερο εδάφιό του και τις παροχές που δικαιούται. Δεν εξειδικεύονται οι άλλοι λόγοι στους οποίους θα μπορούσε να είναι μη ιατρικοί και ανωτέρας βίας.

  • 8 Δεκεμβρίου 2016, 23:15 | ΠΑΣΑΠ

    Παρ.5 Να αποσαφηνισθεί πως και με ποιο τρόπο θα γίνονται οι μετακινήσεις – μεταγραφές ερασιτεχνών και αμειβομένων αθλητών, πόσες φόρες ανά αγωνιστική περίοδο, από ποιο όργανο θα ελέγχεται ο σπουδαίος λόγος.
    Τι σημαίνει δανεισμός ερασιτ & αμειβ αθλητών ή νοείται η κατά την εργατική νομοθεσία έννοια του δανεισμού;
    Προτείνουμε να υπάρχει πρόβλεψη για 2 μεταγραφικές περιόδους το χρόνο (Καλοκαίρι – Χειμώνας) διάρκεια τουλάχιστον 1,5 μήνα έκαστη.
    Επίσης θεωρούμαι ότι πρέπει να καταργηθεί η πρόβλεψη για αποζημίωση κατάρτισης για τους ανήλικους αθλητές/τριες, όπως ορίζει άλλωστε και το πόρισμα του Συνηγόρου του Πολίτη, που μιλάει για ελεύθερη επιλογή του ανήλικου αθλητή.
    Σε ότι αφορά στους ερασιτέχνες θεωρούμε ότι η πρόβλεψη για αποζημίωση δεν έχει κανένα νόημα. Σε όλο τον κόσμο η αποζημίωση κατάρτισης (και πολύ λογικά) αφορά μόνο τους αμειβόμενους & τους επαγγελματίες αθλητές. Η γενική αρχή είναι ότι το σωματείο που «εκπαίδευσε» τον αθλητή, εισπράτει ανταποδοτικά ένα ποσοστό επί του συμβολαίου του αθλητή, ως αποζημίωηση κατάρτισης. Ήδη υπάρχουν Ομοσπονδίες που εφαρμόζουν κάποιο λογικό σύστημα αποζημίωσης κατάρτισης στα πρότυπα του εξωτερικού (καρτολίνο π.χ.). Δεν βρίσκουμε τι νόημα μπορεί να έχει ένα τέτοιο σύστημα για κάποιο ερασιτέχνη π.χ. που θέλει να αλλάξει ομάδα ή σε κάποιο 14χρονο παιδί. Αντίθετα η αναφορά στο νόμο, δημιουργεί προϋποθέσεις για τη πρόβλεψη σε Κανονισμούς υπερβολικά υψηλών ποσών αποζημίωσης, άρα και την έμμεση κατάργηση της «ελεύθερης» μετακίνησης….
    Παρ.7. Να προστεθεί στο τέλος του πρώτου εδαφίου:»…με την επιφύλαξη ότι το περιεχόμενο των τεχνικών κανονισμών του αθλήματος, των Κανονισμών της οικείας Ομοσπονδίας ή της ΔΟΕ, δεν περιορίζουν υπέρμετρα την προσωπικότητα του αθλητή και την ελεύθερη ανάπτυξή της.»
    Παρ.9. Επεξήγηση της έννοιας πανελλήνια ερασιτεχνικά πρωταθλήματα, δεδομένης και της συμμετοχής «αμειβόμενων» αθλητών.
    Δεδομένης της συμμετοχής κυρίως αμειβόμενων αθλητών στην Α1 Εθνική κατηγορία κάθε αθλήματος, όπως και στη διοργάνωση του κυπέλλου, πρέπει να οριστεί ότι είναι απαραίτητη και η σύμφωνη γνώμη του οικείου συνδικαλιστικού οργάνου των αθλητών (όπως άλλωστε προβλέπεται μέχρι και σήμερα για όλους τους αμειβόμενους και επαγγελματίας αθλητές, Κανονισμός Εγγραφών-Μεταγραφών του άρθρου 88 του ν.2725/99).

  • 8 Δεκεμβρίου 2016, 17:33 | Σέργιος

    Πολύ σωστά λέτε. Ο αθλητής είναι εξαρτημένος και δεν μπορεί να κάνει μόνος του σχεδόν τίποτα. Σε αυτήν την περίπτωση δεν μπορώ να καταλάβω γιατί τον ονομάζουμε «το βασικό κύτταρο του αθλητισμού» ή ένα υποκείμενο του Αθλητικού Δικαίου;

  • 8 Δεκεμβρίου 2016, 16:05 | Ερασιτεχνης Αθλητης

    Ο ερασιτέχνης αθλητής συμμετέχει «σε αθλητικούς αγώνες, ατομικά ή ως μέλος ομάδας Αθλητικού Σωματείου, με σκοπό τη μεγιστοποίηση των επιδόσεων του και την κατάκτηση διάκρισης, επικράτησης και νίκης ενός αντιπάλου αθλητή ή ομάδας» αλλα ΔΕΝ ΣΥΝΔΕΕΙ ΑΥΤΗ ΤΗ ΔΡΑΤΗΡΙΟΤΗΤΑ ΜΕ ΑΜΟΙΒΗ, όποιου είδους.
    Τα Σωματεία που τυχόν είναι φέουδα δεν θέλουν την Ανεξάρτητη ανάπτυξη του Ατόμου – Αθλητή.

  • 8 Δεκεμβρίου 2016, 13:43 | ΠΡΟΔΡΟΜΟΣ ΤΣΟΛΑΚΙΔΗΣ

    Άρθρο 35

    παρ. 1
    Το βασικό κύτταρο του αθλητισμού κατά τη γνώμη μου είναι το Σωματείο, εντός του οποίου ο αθλητής δραστηριοποιείται, καλλιεργείται, βελτιώνεται, εξελίσσεται.

    α)Ο ερασιτέχνης αθλητής δε συμμετέχει «σε αθλητικούς αγώνες, ατομικά ή ως μέλος ομάδας Αθλητικού Σωματείου, με σκοπό τη μεγιστοποίηση των επιδόσεων του και την κατάκτηση διάκρισης, επικράτησης και νίκης ενός αντιπάλου αθλητή ή ομάδας»;
    β)Η «άλλη παροχή» καθιστά τον αθλητή αμειβόμενο; Ο διαχωρισμός είναι ερασιτέχνης και αμειβόμενος ή αθλητής με «οποιασδήποτε μορφής σύμβαση παροχής αθλητικών υπηρεσιών» και αθλητής χωρίς σύμβαση;
    Ο διαχωρισμός πρέπει να γίνει σαφής.

    παρ. 5
    Ο αθλητής που μεταγράφεται για «σπουδαίο λόγο» είτε συμμετέχει σε ατομικό είτε σε ομαδικό άθλημα θα πρέπει να αντιμετωπίζεται ενιαία.

    παρ. 8
    Η άρνηση συμμετοχής αθλητή σε εθνικές ομάδες πρέπει να τιμωρείται μόνο σε ότι αφορά αυτές (αποκλεισμός). Άλλωστε όταν δε συμπεριλαμβάνεται στις εθνικές ομάδες, δε συμμετέχει στις Παγκόσμιες-Πανευρωπαϊκές διοργανώσεις, δεν λαμβάνει προνόμια υψηλά και βέβαια χάνει από πλευράς ανταγωνιστικότητας. (Αν είναι και αθλητής ομαδικού αθλήματος, χάνει και η ομάδα του).

  • 8 Δεκεμβρίου 2016, 00:19 | Φίλαθλος Α.

    (Άρθρο 35, παρ.1,α)
    Από τον ορισμό του ερασιτέχνη αθλητή, απουσιάζει κατά τη γνώμη μου κάποια διευκρινιστική αναφορά στη συμμετοχή σε αθλητικούς αγώνες, η οποία είναι βασικό στοιχείο της αθλητικής δραστηριότητας.
    Όπως είναι γνωστό στα αναπτυξιακά τμήματα και πρωταθλήματα, όπου συμμετέχει πολύ μεγάλος αριθμός ανήλικων αθλητών η πλειοψηφία των συμμετεχόντων πληρώνουν (συνδρομές, αθλητικά ρούχα κ.α.) για τη στήριξη των Σωματείων στα οποία είναι εγγεγραμένοι.
    Αυτοί οι ανήλικοι που δεν αμείβονται, αντίθετα πληρώνουν και αγωνίζονται στα αναπτυξιακά τμήματα, ηλικίας 12, 14, ή 16 ετών, που ανήκουν;

    (Άρθρο 35 παρ.4)
    Σχετικά με τις σχέσεις αθλητών και Αθλητικών Σωματείων, θα έπρεπε να προβλέπεται η δυνατότητα για τους ερασιτέχνες αθλητές να εκφράζεται και η δική τους γνώμη στη διαμόρφωση των Κανονισμών. Η κάθε Αθλητική Ομοσπονδία αποτελείται κατά κύριο λόγο από παράγοντες που υπηρετούν τα Σωματεία και ενδεχομένως για την διαμόρφωση των Κανονισμών να προκρίνουν συγκεκριμένα συμφέροντα ίσως αντίθετα με αυτά των ερασιτεχνών αθλητών, ενηλίκων αλλά και ανηλίκων.

    (Άρθρο 35 παρ.4)
    Σχετικά με την υπό προϋπόθεση μεταγραφή ερασιτέχνη αθλητή: Ο ερασιτέχνης αθλητής και ιδιαίτερα ο ανήλικος που πληρώνει για να προπονείται και να αγωνίζεται, πρέπει να είναι απόλυτα ελεύθερος να μεταγράφεται την μεταγραφική περίοδο χωρίς να υπάρχει κανένας περιορισμός.

  • 5 Δεκεμβρίου 2016, 13:00 | Σέργιος

    Από τη δική μου πλευρά θα ήθελα να τονίσω το εξής. Εμείς λέμε ότι ο αθλητής είναι το βασικό κύτταρο του αθλητισμού. Εξάλλου, η τέταρτη θεμελιώδης αρχή του Ολυμπισμού προβλέπει ότι ο αθλητής μπορεί να ασχολείται με τον αθλητισμό ελεύθερα και το είναι φυσικό δικαίωμά του.

    Ας αναρωτηθούμε αν εφαρμόζονται στην πραγματικότητα τέτοιες αρχές, τι κάνουμε εμείς από τη δική μας πλευρά να βελτιώνεται η αθλητική ζωή (πρόκειται για έναν αθλητή που ασχολείται με οποιοδήποτε ατομικό άθλημα);

    Αυτό το άρθρο από τη μία πλευρά λέει ότι ο αθλητής μπορεί να ασχολείται με τον αθλητισμό είτε ατομικά, είτε ως μέλος οποιασδήποτε αθλητικής ενώσεως (ομάδα, σωματείο κλπ.). Αλλά ταυτόχρονα, από την άλλη προβλέπει ότι ο αθλητής αποκτά δελτίο αθλητικής ιδιότητας με την εγγραφή του στο μητρώο Αθλητικού Σωματείου και με τη θεώρηση του δελτίου του από την οικεία Ομοσπονδία. Τούτο σημαίνει (αν η κατανόησή μου δεν είναι λανθασμένη) ότι ο αθλητής επί της ουσίας ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΝΟΜΙΜΟ δικαίωμα να ασχολείται με τον αθλητισμό (δηλαδή να προπονείται και να συμμετέχει σε αγώνες) ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΑΝΕΜΠΟΔΙΣΤΑ και ΧΩΡΙΣ να ΑΠΕΥΘΥΝΕΤΑΙ στους αθλητικούς θεσμούς.

    Έτσι λοιπόν παρά το γεγονός ότι ο αθλητής αποτελεί ένα υποκείμενο του Αθλητικού Δικαίου, αυτός ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΕΞΑΡΤΗΜΕΝΟΣ από τους αθλητικούς θεσμούς.

    Να δούμε ένα παράδειγμα. Μία διεθνής αθλητική ομοσπονδία τιμωρεί μία εθνική ομοσπονδία με τον αποκλεισμό από τη διεθνή αθλητική δραστηριότητα. Ποιά είναι τα επακόλουθα της τιμωρίας αυτής. Πρέπει επιτέλους να αντληθούμε ότι τα είναι τραγικά όχι μόνο για αυτήν την εθνική ομοσπονδία, αλλά και για τους αθλητές της. Ο αποκλεισμός της ομοσπονδίας επισύρει και τον αποκελισμό ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΘΛΗΤΩΝ ΤΗΣ!!! Γιατί γίνεται αυτό; Επειδή ο ίδιος ο αθλητής δεν μπορέι μόνος του να υποβάλλει αιτήσεις συμμετοχής σε αθλητικούς αγώνες.

    Κατά την αποψἠ μου η ένταξη ενός αθλητή σε ένα αθλητικό σωματείο ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΡΙΘΕΙ (και δεν πρέπει να κρίνεται) ως μία από τις προϋποθέσεις απαραίτητες για την υποβολή αιτήσεων συμμετοχής σε αθλητικούς αγώνες αφού αυτή δεν αφοράει την αθλητική πλευρά της προσωπικότητας του σημερινού αθλητή (δηλαδή δεν αφοράει τα αποτελέσματά του, την υγεία του κτλ).

    Για αυτό όποιος ανταποκρίνεται στα «αθλητικά κριτήρια» (αποτελέσματα, υγεία) ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΑΣΧΕΙ!!!

  • 2 Δεκεμβρίου 2016, 11:07 | ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΑΝΑ

    Στο άρθρο 35, παρ. 5α) για την υποχρέωση καταβολής αποζημίωσης.

    1. Επισημαίνεται ότι η αποζημίωση αφορά την τσέπη των παραγόντων και τίποτα άλλο.
    Είναι γνωστό ότι ο κάθε ερασιτέχνης αθλητής πληρώνει μηνιαία ( 20 ευρώ ) ή ετήσια συνδρομή ( 200 ευρώ ) στον εκάστοτε σύλλογο, Για πιο λόγο λοιπόν θα πρέπει ο αθλητής να πληρώσει την αποδέσμευση του;
    2. Αν τώρα βασιστούμε στον κανονισμό μετεγγραφών π.χ. της Ομοσπονδίας Πετοσφαίρισης, τότε θα πρέπει ο κάθε μετεγγραφόμενος αθλητής που θέλει να αποδεσμευτεί από την παλιά του ομάδα χωρίς τη συγκατάθεση του Σωματείου του, θα πρέπει να πληρώσει 2000 ευρώ.
    Απαντήστε μου παρακαλώ πια ελπίδα έχει ο ανήλικος αθλητής να αποδεσμευτεί;

    ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΆΡΧΕΙ ΚΑΜΜΙΑ ΆΛΛΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΉ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ. ΑΡΚΕΤΑ ΠΛΗΡΩΝΟΝΤΑΙ ΜΕΣΩ ΣΥΝΔΡΟΜΩΝ. ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ.

  • Κύριοι,
    στο άρθρο 35 παράγραφος 5α να νομοθετηθεί η άνευ επιφύλαξης οιουδήποτε κανονισμού ομοσπονδίας ή Σωματείου ελεύθερη μεταγραφή για τους-τις ερασιτέχνες αθλητές-τριες ομαδικών τουλάχιστον αθλημάτων οιασδήποτε ηλικιακής κατηγορίας με υπεύθυνη δήλωση αυτών ή των γονέων αυτών για τους ανήλικους, μόνο στο διάστημα χρονικής περιόδου των ελευθέρων μεταγραφών που καθορίζει εκάστη Ομοσπονδία.
    Δικαιολογητικές σκέψεις:α. Η υποχρεωτική δέσμευση της μεταγραφής ερασιτέχνη αθλητού-τριας απ’ το σωματείο αποτελεί στέρηση του δικαιώματος της ελευθερίας του ατόμου λόγω του όρου ερασιτέχνης και του σκοπού γύμνασης-άθλησης του ατόμου και επειδή γίνεται μόνο επί κερδοσκοπικού ή τιμωρητικού για το Σωματείου (και δή του ΔΣ αυτού)εδάφους.
    β. Δεν υπάρχει λόγος επιφύλαξης, για τον-την ερασιτέχνη αθλητή-τρια, αφού ποτέ δεν αμοίβεται, ενώ αντίθετα στις αναπτυξιακές κυρίως κατηγορίες ως είθιστε καταβάλεται αντίτιμο υπηρεσιών εκγύμνασης.
    Σωστά δεν πρέπει ο-η ερασιτέχνης αθλητής-τρια που είναι μέλος αγωνιστικής ομάδας ερασιτεχνικού Σωματείου να καταβάλει οιοδήποτε τίμημα σ’ αυτό.
    γ. Η προτεινόμενη διάταξη ελεύθερης μεταγραφής ερασιτέχνη αθλητού-αθλήτριας ομαδικών αθλημάτων θα επιφέρει αξιολόγηση γυμναστών αλλά και παραγόντων καθώς επίσης και υγιή ανταγωνισμό με ποιοτική αναβάθμιση δραστηριοτήτων και αποτελεσμάτων.

  • 22 Νοεμβρίου 2016, 10:11 | Ερασιτεχνης Αθλητης

    Ο Ελληνικός Ερασιτεχνικός Αθλητισμός ΔΕΝ θα έπρεπε να στηρίζεται ΜΟΝΟΝ στα σωματεία, των οποίων οι προθέσεις δεν είναι πάντα ορατές, και επί πλέον δεν είναι διαχρονικά αναλλοίωτες και κατ’ ανάγκην υγιείς.
    Άλλωστε είναι γνωστό σε όλους ότι μεγάλο μέρος των αθλητών στηρίζεται σχεδόν ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ από την οικογένεια τους, και το σωματείο απλά νομιμοποιεί την δραστηριότητα των αθλητών.
    Τα ανταλλάγματα της νομιμοποίησης αυτής, είναι δυνατόν να ξεφεύγουν από το πνεύμα του νόμου περί ερασιτεχνικού αθλητισμού, και να παραβιάζουν την αυτονόητη αναγκαιότητα της ανεξαρτησίας των προσώπων.
    Ας εμπιστευτούμε τα ΑΤΟΜΑ, χωρίς καμία κηδεμονία.

  • 21 Νοεμβρίου 2016, 21:24 | ΧΡΙΣΤΟΣ ΜΑΚΡΙΔΗΣ

    Ειναι πολύ σωστή η ελεύθερη μεταγραφή ερασιτεχνών αθλητών.Ημουν πολλά χρόνια αθλητής και έχω δει πάρα πολυ καλούς αθλητές να τα παρατάνε επειδή δεν τους αφησαν τα σωματεία τους να φύγουν,ειτε ζητώντας εξωφρενικά ποσά ειτε απο εμμονή των προέδρων για δικούς τους λόγους.Υπόψιν ο ερασιτέχνης αθλητής πληρώνει στο σωματείο που αθλήτε και δεν εχει επομένως κανένα δικαίωμα επάνω του το σωματείο.Εαν ελευθερωθούν οι μεταγραφές δεν θα χάνεται κανένα ταλέντο.Εαν δεν εχει σωστή αντιμετώπιση θα μπορεί να βρίσκει αλλού την τύχη του.Ευχαριστώ.

  • 21 Νοεμβρίου 2016, 11:37 | Ερασιτεχνης Αθλητης

    Το «δελτίο» του αθλητή θα πρέπει ρητά, να είναι στην πλήρη κυριότητα του αθλητή, καθώς και η όποια χρήση του να μπορεί να γίνει μόνο από τον ίδιο η μετά από δική του (εγγράφως;) συναίνεση.
    Η δήλωση συμμετοχής (η ΜΗ συμμετοχής) του αθλητή σε αγώνα θα πρέπει να είναι, καταρχήν δικαίωμα του, την οποία θα μπορεί να ενεργεί ακόμα και ατομικά, και μόνον για σοβαρούς αποδεικνυόμενους λόγους να λαμβάνεται υπ΄ όψιν τυχούσα ένσταση του συλλόγου.

  • 21 Νοεμβρίου 2016, 11:34 | Ερασιτεχνης Αθλητης

    Πολλά «Μικρά Σωματεία» τα οποία συχνά λειτουργούν σαν μικρά φέουδα, καταστρέφουν νέους αθλητές χάριν της τυχούσας προσωπικής σκοπιμότητας του φεουδάρχη.
    Η ελεύθερη μετακίνηση των αθλητών είναι στοιχειώδες δικαίωμα αυτοδιάθεσης τους, και δεν μπορεί να αντισταθμιστεί με τις υπηρεσίες που έλαβαν, αφού κατέβαλαν αμοιβή για την παροχή αύτη, πόσον μάλλον αν παροχή επιχορηγήθηκε από την πολιτεία.
    Επί πλέον κάθε αθλητής που έχει λάβει την αναγκαία εκπαίδευση στο άθλημα που ασκεί, και υπό τις αναγκαίες προϋποθέσεις (π.χ. Ατομικό Άθλημα, Συμμετοχή τουλάχιστον σε 2 πλήρεις αγωνιστικούς κύκλους Πρωταθλήματος, Ηλικία άνω των 16 ετών κλπ), θα μπορούσε να συνεχίσει ως ανεξάρτητος αθλητής, χωρίς την ανάγκη ελέγχου – κηδεμονίας η ότι άλλο συμφέρει τον «σύλλογο», (Μονοπρόσωπος Σύλλογος;).

  • 21 Νοεμβρίου 2016, 10:36 | Παναγιώτης Τσόγιας

    Θα μου επιτραπεί να εκφράσω τις παρακάτω σκέψεις και παρατηρήσεις μου επί κάποιων εκ των προτεινόμενων διατάξεων του άρθρου 35 :

    1ον) Καταρχήν υπάρχει μία σύγχυση ορίων μεταξύ των άρθρων 35 & 5 και 100 επ. Στα αρθρα 100 επ. ενώ ο τίτλος αναφέρεται σε σχέσεις αθλητών και ΑΕ στον επαγγελματικό αθλητισμό, μπερδεύονται διατάξεις και διατυπώσεις και για σχέσεις αμειβομένων αθλητών και σωματείων στον ερασιτεχνικό αθλητισμό (100 &1,3 και 101 & 1,3). Θα πρέπει να ρυθμιστούν με πιο ξεκάθαρες και διαυγείς διαχωριστικές γραμμές οι δύο αυτές κατηγορίες ερασιτεχνισμού και επαγγελματισμού.

    2ον) Η έννοια του αμειβόμενου αθλητή δεν νοείται να περιλαμβάνει αθλητές που λαμβάνουν έξοδα οδοιπορικών και βελτίωσης τροφής. Αυτά δεν είναι αμοιβή αλλά μέσα άθλησης. Αν είναι έτσι ας ονομάσουμε αμοιβή και την παροχή ένδυσης και υπόδησης και προπονητηρίου ή και τη μεταφορά των ομάδων για τους αγώνες κλπ.

    3ον) Με την προτεινόμενη απελευθέρωση των ελεύθερων μεταγραφών των ερασιτεχνών αθλητών και κατάργηση του δανεισμού μέσω υποσχετικών μεταγραφών, αφενός επιτρέπεται το μείζον και απαγορεύεται το έλλασσον και αφετέρου βλάπτονται τα μικρότερα παραγωγικά σωματεία αλλά και οι ίδιοι οι αθλητές. Μην έχετε στο μυαλό σας διαπλοκές και ομίχλες. Υπάρχει και άλλος αθλητισμός πλην του ποδοσφαίρου.

    4ον) Η προτεινόμενη πλήρης απελευθέρωση των μεταγραφών ερασιτεχνών αθλητών είναι βλαπτική για τον αθλητισμό και αποτρεπτική για την ανάπτυξή του, είναι δυσμενής για τα παραγωγικά σωματεία και επωφελής για τα παρασιτικά. Χάνεται ο προσανατολισμός του αθλητή και του προπονητή και η έννοια της ομάδας και του παραγωγικού σωματείου. Γιατί ένα σωματείο να επενδύσει στην ανάπτυξη και πόσο θα αντέξει ο ρομαντισμός του; Πρέπει να υπάρξει ένα δεσμευτικό χρονοδιάγραμμα σχέσης αθλητή-σωματείου με σεβασμό τόσο στην προσωπικότητα και το δικαίωμα επιλογής του αθλητή όσο και στο παραγωγικό σωματείο που είναι ο πυρήνας του αθλητισμού στην Ελλάδα και πρέπει να προστατευτεί για να εξυπηρετηθεί η συνταγματική επιταγή του άρθρου 16 & 9 Σ. Αλλιώς θα επέλθει μαρασμός.

    5ον) Η διάταξη του 35 & 5 α΄ αφορά και ανήλικους ή μόνο άνω των 18 ; Γιατί αν αφορά και ανηλίκους (χωρίς σπουδαίο λόγο) τότε η διάβρωση του ερασιτεχνικού αθλητισμού θα είναι απρόβλεπτη. Δεν είναι ορθό να μιμηθούμε άλλα ευρωπαικά νομοθετήματα που υποστηρίζονται από άλλα συστήματα. Ο ελληνικός αθλητισμός εξαρτάται αποκλειστικά από το σωματείο, χωρίς καμία απολύτως κρατική ενίσχυση και καμία ύπαρξη σχολικού αθλητισμού (παρά μόνο εικονικού ή ιδιοτελούς).

    6ον) Η χρήση του όρου «οποτεδήποτε» στο 35 & 5 α΄ θεωρώ ότι πρέπει να αντικατασταθεί με τον όρο «εντός της μεταγραφικής περιόδου κάθε αθλήματος».

    7ον) Αρμόδιο για τη διάγνωση του σπουδαίου λόγου του 35 & 5 β΄ θα είναι το ΔΣ κάθε Ομοσπονδίας κατόπιν εισήγησης της επιτροπής μεταγραφών και μετά το ΑΣΕΑΔ;

    8ον) Η καταβολή αποζημίωσης κατάρτισης δεν διευκρινίζεται πώς θα λειτουργεί και εάν θα εξαρτάται η έκδοση δελτίου από την προηγούμενη καταβολή, ούτε αν θα ισχύει μόνο για την πρώτη μεταγραφή κάθε αθλητή ή και για κάθε επόμενη.

    9ον) Η επιτροπή που θα ορίζει την αποζημίωση κατάρτισης, που υπό προϋποθέσεις κινείται σε σωστή κατεύθυνση (πάντως όχι πάνω στη βάση της απόλυτης ελευθερίας μεταγραφών), από ποιους θα συγκροτείται, με ποια διαδικασία θα επιλαμβάνεται και με τι κριτήρια θα αποφαίνεται και πώς θα ελέγχεται σε δεύτερο βαθμό ;;

    10ον) Η υποχρέωση θεώρησης του 35 & 6 καλύπτει και συμβάσεις με καταβολή εξόδων οδοιπορικών (χωρίς αμοιβή) ή σε εις είδος (π.χ.φαγητό, εκπαίδευση) , πώς θα ελέγχεται και και τι θα σημαίνει η αντικανονικότητα της συμμετοχής σε αγώνα ; μηδενισμό και τιμωρία ; Θα πλημμυρίσει ο τόπος ενστάσεις κύριοι…

  • 20 Νοεμβρίου 2016, 16:00 | Π.Δ

    Πρέπει να κατοχυρωθεί η δυνατότητα των νέων αθλητών που έχουν δελτίο σε κάποιο σωματείο , να μπορούν μετά από κάποιο (λογικό) χρονικό διάστημα να αλλάζουν σωματείο και χωρίς την συναίνεση του Σωματείου που ανήκαν.
    Πολλές φορές ακόμη και πεισματικά δεν τους δίνουν την δυνατότητα μεταγραφής και τα παιδιά αυτά «καταστρέφονται»

  • 20 Νοεμβρίου 2016, 10:15 | ΤΣΑΟΥΣΟΓΛΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗΣ

    Πιστευω οτι θα πρέπει να προστεθει στο αρθρο αυτο διαταξη η οποία να προβλέπει οτι ο ερασιτεχνης και ο αμειβομενος αθλητης δεν υπαγονται στις διαταξεις της εργατικης νομοθεσιας ουτε δικαιουνται ασφαλισης στο ΙΚΑ. Εχουν κατατεθει πολλες αγωγες και εχουν καταστραφει σωματεια από τετοιες περιπτωσεις.

  • 5 Νοεμβρίου 2016, 20:47 | Ατομικός Αθλητής

    ΜΕΤΑΓΡΑΦΕΣ ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΩΝ ΑΘΛΗΤΩΝ
    Η πρόβλεψη ότι «Ο ερασιτέχνης αθλητής μεταγράφεται ελεύθερα από το Αθλητικό Σωματείο στη δύναμη του οποίου ανήκει σε άλλο οποτεδήποτε» στ’ ΑΤΟΜΙΚΑ ΑΘΛΗΜΑΤΑ αδικεί τα μικρά σε οικονομική δύναμη σωματεία απέναντι σε ιδιωτικά σχολεία ή «μεγάλα» σωματεία που διατηρούν αντίστοιχα τμήματα.
    Συγκεκριμένα, ενδέχεται Ιδιωτικό Σχολείο με το δέλεαρ της υποτροφίας ή «Μεγάλο Σωματείο» της περιοχής με δέλεαρ μετέπειτα επαγγελματική καρριέρα ή / και αμοιβή ν’ απομυζά κάθε χρόνο αθλητές από το «Μικρό Σωματείο χωρίς την παροχή οποιουδήποτε ανταλλάγματος.
    Η περίπτωση αυτή δημιουργεί μείζον Ηθικό Ζήτημα για το «Μικρό Σωματείο» καθ’ ότι καθίσταται δωρεάν φυτώριο παραγωγής αθλητών για οικονομικά ισχυρούς αθλητικούς φορείς. Επιπλέον τίθενται υπαρξιακά ερωτήματα για το ερασιτεχνικό σωματείο και έλλειψη κινήτρων για Αριστεία.
    Επομένως, θα πρέπει να επιτρέπεται και οικονομική αποζημείωση, κατά περίπτωση, για την στήριξη των αθλητικών του δραστηριοτήτων και την περαιτέρω ανάπτυξη των αθλητικών του τμημάτων.
    Επειδή πρόκειται περί ερασιτεχνικών σωματείων, τα μέλη των ΔΣ θα πρέπει να υποβάλουν δήλωση «Πόθεν Έσχες» ώστε ν’ αποτρέπεται η προδιάθεση πλουτισμού από τον ερασιτεχνικό αθλητισμό ΚΑΙ η οποιαδήποτε συναλλαγή να γίνεται μεταξύ των τραπεζικών λογαριασμών των σωματείων.

  • 5 Νοεμβρίου 2016, 12:43 | ΓΙΩΡΓΟΣ Φ. ΠΡΙΝΤΕΖΗΣ

    Εκτιμώ ότι θα πρέπει να εξετασθεί και να διατυπωθεί η ειδοποιός διαφορά μεταξύ «αθλούμενου» και αθλητή. Ο ορισμός που «ερασιτέχνη αθλητή» όπως διατυπώνεται στη παργρ. 1.α του παρόντος άρθρου προσιδιάζει εννοιολογικά με τον «αθλούμενο» καθότι διατηρεί την ιδιότητα μέλους του Σωματείου, δεν συμμετέχει στον αθλητικό αγώνα, δεν έχει αθλητικό δελτίο, το κίνητρο συμμετοχής του στο άθλημα είτε ατομικά, είτε ως μέλος ομάδας, γίνεται με σκοπό, μέσω της σωματικής του άσκησης, για τη βελτίωση των ψυχοσωματικών του ικανοτήτων, για τη φυσική του κατάστασης, για τη υγεία, τη ποιότητα της ζωής του γενικά, χωρίς να επιδιώκεται η αθλητική νίκη, ή οποία και δει να είναι αυτοσκοπός στον αθλητικό αγώνα. Δηλ. ένα μέλος ποδηλατικού αθλητικού σωματείου ή ενός αθλητικού ορειβατικού σωματείου ή ενός ναυταθλητικού σωματείου το οποίο αρέσκεται να ποδηλατεί στην ύπαιθρο ή να ορειβατεί στο βουνό ή να κωπηλατεί «συστηματικά» με κίνητρο την προσωπική του τέρψη και ευχαρίστηση, θα νοείται εφεξής «ερασιτέχνης αθλητής» ;;;; Όμως αν είναι αθλητής θα παραμένει μέλος του σωματείου του ή θα είναι σε καθεστώς αναστολής της ιδιότητας του; δυνάμει διάταξης του προαναφερόμενου αρθ. 3. Επιπροσθέτως θα δημιουργηθεί πρόβλημα με τους «ερασιτέχνες αθλητές» (κατ ‘ εμέ αθλούμενους) και στη προσμέτρηση αθλητών του σωματείου για το δικαίωμα ψήφου σε ψηφοφορίες της οικείας Ομοσπονδίας.