Άρθρο 09 – Υποχρεώσεις – Δικαιώματα Αθλητικού Σωματείου

1. Το Αθλητικό Σωματείο μπορεί, με απόφαση του Διοικητικού του Συμβουλίου, να ορίζει αντίτιμο για τις υπηρεσίες εκμάθησης των αθλημάτων που καλλιεργεί. Το αντίτιμο αυτό καταβάλλεται από όσους δέχονται τις σχετικές υπηρεσίες, είτε είναι μέλη είτε όχι του Αθλητικού Σωματείου. Η διάταξη δεν εφαρμόζεται στους αθλητές των αγωνιστικών ομάδων του Σωματείου. Με απόφαση του αρμόδιου για τον αθλητισμό Υπουργού είναι δυνατόν να προβλέπεται η παροχή τέτοιων υπηρεσιών μόνο από εμπορικές εταιρείες, συγκεκριμένης ή μη εταιρικής μορφής, με δυνατότητα σύστασης τέτοιων εταιρειών γι αυτόν αποκλειστικά το σκοπό και από Αθλητικά Σωματεία. Με την ίδια απόφαση είναι δυνατόν να προβλέπεται συγκεκριμένη εταιρικής μορφή, καθώς και να ορίζονται ειδικότεροι όροι και προϋποθέσεις για τη λειτουργία αυτών των εταιρειών, όπως και ζητήματα εποπτείας τους και κάθε άλλο συναφές θέμα.

2. Εφόσον τηρούνται οι κανονισμοί της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής (Δ.Ο.Ε.) και της οικείας Διεθνούς Αθλητικής Ομοσπονδίας, καθώς επίσης και οι διατάξεις του Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων και της κείμενης φορολογικής νομοθεσίας, και εφόσον δεν αναιρείται ο μη κερδοσκοπικός σκοπός του, το Αθλητικό Σωματείο μπορεί :
α) να δέχεται δωρεές, εφόσον αυτές δεν προέρχονται από άλλα Αθλητικά Σωματεία, ή από φυσικά ή νομικά πρόσωπα που συνδέονται με οποιοδήποτε τρόπο με αθλητικές δραστηριότητες, εκτός αν είναι μέλη του οικείου Σωματείου.
β) να συνάπτει συμβάσεις χορηγίας ή διαφήμισης με φυσικά ή νομικά πρόσωπα για την ανάπτυξη της αθλητικής δραστηριότητας του,
γ) να συνάπτει συμβάσεις εμπορικής εκμετάλλευσης της επωνυμίας, του εμβλήματος και των λοιπών διακριτικών του στοιχείων,
δ) να ασκεί οποιαδήποτε άλλη οικονομική δραστηριότητα σχετική με την αθλητική του δραστηριότητα, με την επιφύλαξη των οριζομένων στην απόφαση της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου,
ε) να αξιοποιεί την κινητή και ακίνητη περιουσία του υπέρ αποκλειστικά των καταστατικών σκοπών του.

3. Το καταστατικό Αθλητικού Σωματείου μπορεί να ορίζει τα αθλήματα των οποίων την καλλιέργεια και την ανάπτυξη αυτό αποσκοπεί, καθώς και τη διαδικασία ίδρυσης Τμημάτων άλλων αθλημάτων ή κατάργησης υφισταμένων.

4. Η αλλαγή χρήσης σε οποιαδήποτε περίπτωση και η κατά οποιονδήποτε τρόπο μερική ή ολική εκποίηση των αθλητικών εγκαταστάσεων των Σωματείων απαγορεύεται εφόσον έχουν αποκτηθεί από επιχορήγηση της ΓΓΑ ή άλλου δημόσιου φορέα γι αυτό το σκοπό. Κατ` εξαίρεση, αν οι παραπάνω εγκαταστάσεις δεν καλύπτουν ή δεν εξυπηρετούν πλέον τις αγωνιστικές ανάγκες του σωματείου, επιτρέπεται η εκποίησή τους για την κατασκευή ή απόκτηση νέων που πληρούν τις ανάγκες του ή η αλλαγή χρήσης. Αποκλειστικά αρμόδια να βεβαιώσει τα ανωτέρω καθίσταται η διεύθυνση τεχνικών υπηρεσιών της Γ.Γ.Α. μετά από εισήγηση της διεύθυνσης αγωνιστικού αθλητισμού της Γ.Γ.Α. Η αίτηση υποβάλλεται από τη διοίκηση του Σωματείου, ύστερα από απόφαση της Γενικής Συνέλευσής του, που λαμβάνεται με πλειοψηφία των δύο τρίτων (2/3) των μελών του και εγκρίνεται από τον Γενικό Γραμματέα Αθλητισμού.

5 Δεν επιτρέπεται η συμμετοχή Σωματείου ή αθλητή του σε αγώνες που γίνονται στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό, αν αυτοί δεν είναι εγκεκριμένοι από την οικεία αθλητική Ομοσπονδία ή τις αντίστοιχες διεθνείς αθλητικές Ομοσπονδίες.

  • 9 Δεκεμβρίου 2016, 12:37 | ΠΑΝΕΛ. ΣΥΛ. ΥΠΑΛ. Γ.Γ.Α.

    Όλα τα αθλητικά σωματεία στην επικράτεια ορίζουν αντίτιμο για τις υπηρεσίες εκμάθησης που προσφέρουν. Αποτελεί τον κύριο πόρο εσόδων τους και το έχουν «εφαρμόσει» ακόμη και στις αγωνιστικές ομάδες τους προκειμένου να επιβιώσουν οικονομικά και να συνεχίσουν να προσφέρουν οργανωμένα και συστηματικά στην ανάπτυξη και προαγωγή του αγωνιστικού αθλητισμού.

    Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν τα χιλιάδες αθλητικά σωματεία στην Περιφέρεια, τα «Κύτταρα του Αθλητισμού», που έχοντας ελάχιστους αθλητές προωθούν το μεγαλύτερο μέρος αυτών στις αγωνιστικές ομάδες προκειμένου να αποκτήσουν εμπειρίες. Τι θα γίνει με αυτά τα σωματεία; Πώς θα συνεχίσουν να λειτουργούν; «Νομιμοφανή» όπως όλα τα προηγούμενα χρόνια;

    Είναι «κοινό μυστικό» και πλέον, η πολιτεία πρέπει να μεριμνήσει επί του θέματος και να φροντίσει έτσι ώστε να διασφαλιστεί τόσο η οργανωμένη λειτουργία των αθλητικών σωματείων, όσο και οι αθλητές αγωνιστικού επιπέδου που ούτως ή άλλως συνεισφέρουν οικονομικά με την κάλυψη των προσωπικών τους εξόδων (έξοδα εξοπλισμού, μετακινήσεων, διαμονής, συμμετοχής σε αγώνες κλπ) λόγω ανεπάρκειας πόρων του σωματείου και ταυτόχρονα «υποχρεούνται να συνεισφέρουν» στο αθλητικό σωματείο που ανήκουν, προκειμένου να συντηρήσει τις βασικές του λειτουργίες (εγκαταστάσεις, προπονητές κτλ).

    Ως εκ τούτου, προτείνεται να αναδιατυπωθεί η φράση ως εξής: 1. Το Αθλητικό Σωματείο μπορεί, με απόφαση του Διοικητικού του Συμβουλίου, να ορίζει αντίτιμο για τις υπηρεσίες εκμάθησης των αθλημάτων που καλλιεργεί. Το αντίτιμο αυτό καταβάλλεται από όσους δέχονται τις σχετικές υπηρεσίες, είτε είναι μέλη είτε όχι του Αθλητικού Σωματείου. Η διάταξη δεν εφαρμόζεται στους αθλητές των αγωνιστικών ομάδων του Σωματείου, «εφόσον οι αθλητές αυτοί καλύπτουν εξολοκλήρου τα ατομικά έξοδά τους κατά την άσκηση της αγωνιστικής τους δραστηριότητας.» Με απόφαση του αρμόδιου για τον αθλητισμό Υπουργού είναι δυνατόν να προβλέπεται η παροχή τέτοιων υπηρεσιών μόνο από εμπορικές εταιρείες, συγκεκριμένης ή μη εταιρικής μορφής, με δυνατότητα σύστασης τέτοιων εταιρειών γι αυτόν αποκλειστικά το σκοπό και από Αθλητικά Σωματεία. Με την ίδια απόφαση είναι δυνατόν να προβλέπεται συγκεκριμένη εταιρικής μορφή, καθώς και να ορίζονται ειδικότεροι όροι και προϋποθέσεις για τη λειτουργία αυτών των εταιρειών, όπως και ζητήματα εποπτείας τους και κάθε άλλο συναφές θέμα.

  • 9 Δεκεμβρίου 2016, 12:56 | Ποφάντης Στέφανος

    Η διάταξη της παραγράφου 1 αποτελεί απροκάλυπτη εμπορευματοποίηση του αθλητισμού, καθιστώντας το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα των παιδιών και των νέων στην άθληση, αντικείμενο εμπορικής συναλλαγής με σκοπό το κέρδος.
    Καταργεί στην πράξη τον σκοπό της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού για «συστηματική καλλιέργεια, διάδοση και εμπέδωση στην κοινωνική συνείδηση του αθλητικού πνεύματος και των αξιών του Ολυμπισμού και η διάδοσή τους σε εθνικό και διεθνές επίπεδο με κάθε πρόσφορο μέσο», και το έργο της στο πλαίσιο της συνταγματικής υποχρέωσης για την προστασία, εποπτεία και στήριξη του αθλητισμού.
    Η διάταξη νομιμοποιεί την εκμετάλλευση της ανάγκης και του δικαιώματος ενός παιδιού να αναπτύξει την προσωπικότητά του και να αναδειχθεί σε οποιοδήποτε άθλημα, αφανίζοντας την παιδαγωγική και ηθική διάσταση του αθλητισμού.
    Με αυτό το σχέδιο νόμου, όπως προκύπτει από αυτό το άρθρο σε συνδυασμό με τα άρθρα: 5 (περιορισμοί στο Διοικητικό Συμβούλιο), 34 (αποκλεισμός των προπονητών από τη συμμετοχή στα όργανα των σωματείων) 35 (απελευθέρωση μεταγραφών), 68 (εκμάθηση αθλημάτων από ιδιωτικούς φορείς και Ν.Π.Δ.Δ. με απλή άδεια της Περιφέρειας), επιχειρείται να συνθλιβεί ο ερασιτεχνικός αθλητισμός, που καλλιεργείται αποκλειστικά από τα αθλητικά σωματεία, καθώς ο σχολικός αθλητισμός είναι σχεδόν ανύπαρκτος, και μάλιστα όταν τα σωματεία στηρίζονται αποκλειστικά σε ιδίους πόρους.
    Τα σωματεία κινούνται σε εθελοντική βάση, στηρίζονται αποκλειστικά στις συνδρομές, προσπαθούν να διασφαλίσουν υγιή ανεξάρτητο ερασιτεχνικό αθλητισμό και συντηρούν τους δημοτικούς αθλητικούς χώρους. Σε αντίξοες συνθήκες παραμένουν υγιή κοινωνικά κύτταρα που συσπειρώνουν τους νέους και τους προσφέρουν διέξοδο. Ειδικά τα μικρά σωματεία δημιουργούν δεσμούς αλληλεγγύης που οι συντάκτες του παρόντος φαίνεται ότι επιθυμούν να διαρραγούν, ενισχύοντας σε βάρος τους τα ισχυρά σωματεία που στοχεύουν στον επαγγελματισμό.
    Ο αθλητισμός για χιλιάδες χρόνια ταυτίζεται με υγεία, αρετές και εξανθρωπισμό. Τώρα, εφόσον ισχύσει αυτή η διάταξη θα ταυτιστεί από το πρωταρχικό στάδιο της ανάπτυξής του, με οικονομικά κίνητρα και στόχους.

  • 9 Δεκεμβρίου 2016, 12:41 | Σκόπα Έλενα

    «Με απόφαση του αρμόδιου για τον αθλητισμό Υπουργού είναι δυνατόν να προβλέπεται η παροχή τέτοιων υπηρεσιών μόνο από εμπορικές εταιρείες, συγκεκριμένης ή μη εταιρικής μορφής, με δυνατότητα σύστασης τέτοιων εταιρειών γι αυτόν αποκλειστικά το σκοπό και από Αθλητικά Σωματεία. Με την ίδια απόφαση είναι δυνατόν να προβλέπεται συγκεκριμένη εταιρικής μορφή, καθώς και να ορίζονται ειδικότεροι όροι και προϋποθέσεις για τη λειτουργία αυτών των εταιρειών, όπως και ζητήματα εποπτείας τους και κάθε άλλο συναφές θέμα.»

    Το παρόν σχέδιο νόμου δίνει τη δυνατότητα στο μη κερδοσκοπικό σωματείο να ιδρύσει κερδοσκοπική εταιρεία με τον ίδιο (μη κερδοσκοπικό) σκοπό! Όταν παγκοσμίως προωθείται και επιβραβεύεται η κοινωνική συνεισφορά των εμπορικών εταιριών, η ελληνική νομοθεσία επιχειρεί να εμπορευατοποιήσει τους κοινωνικούς συλλογικούς φορείς.
    Εντέχνως καταργούνται οι διατάξεις που ισχύουν τις τελευταίες 10ετίες και απαγορεύουν ακόμη και τη συστέγαση σωματείων και εμπορικών επιχειρήσεων επί ποινή ανάκλησης της ειδικής αθλητικής αναγνώρισης, ώστε να μην εμπλέκονται οικονομικά συμφέροντα και ερασιτεχνικός αθλητισμός.
    Η διάταξη προσκρούει και στο άρθρο 1 του ίδιου του σχεδίου νόμου, εκτός κι αν οι συντάκτες ενστερνίζονται την άποψη ότι το αθλητικό ιδεώδες και φίλαθλο πνεύμα μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο εμπορικής δραστηριότητας, ή η εκμάθηση οποιουδήποτε αθλήματος δύναται να μην τα περιλαμβάνει (το αθλητικό ιδεώδες και φίλαθλο πνεύμα).

  • 8 Δεκεμβρίου 2016, 16:45 | ΙΩΑΝΝΗΣ ΖΟΥΜΠΟΥΛΗΣ

    Οικονομικά θέματα
    Η εκπαίδευση ανήλικων/ενήλικων αθλητών ή αθλητών, αθλουμένων μελών του σωματείου, που συμμετέχουν ή όχι σε αγώνες μπορεί να γίνεται με οικονομικό αντίτιμο αποζημίωσης των αμέσων ή εμμέσων εξόδων (σχετικών με το σκοπό τους) των σωματείων και δεν εντάσσεται σε Φ.Π.Α. Το σωματείο προϋπολογίζει τα ετήσια έξοδά του, π.χ. 12.000,00 ευρώ για μισθώματα – προπονητές – έξοδα συμμετοχής σε αγώνες κλπ., τα διαιρεί σε 12 μήνες = 1.000,00 ευρώ το μήνα και τα διαιρεί δια τον αριθμό των αθλουμένων μελών του, π.χ. 20 – συνεπώς 1.000 / 20 = 50,00 ευρώ το μήνα, και δυνητικά καθορίζει το ποσό της αποζημίωσης από κάθε αθλητή να ανέρχεται από 0,00 ευρώ έως και το 2πλάσιο των εξόδων του, δηλαδή στα 100,00 ευρώ το μήνα στο παράδειγμα (έτσι επιτυγχάνεται η επίτευξη των κοινωνικών αθλητικών σκοπών του σωματείου και η δυνατότητα να αυξήσει τη προσφορά του στη κοινωνία, αυξάνοντας τα έξοδά του). Για κάθε αύξηση, πέρα του 100% των εξόδων, της αποζημίωσης που εισρέει στο σωματείο, το σωματείο υποχρεούνται να αυξάνει αναλογικά και τα έξοδά του, όπως θα αποδεικνύεται από τον ισολογισμό – απολογισμό και στρατηγικό προϋπολογισμό των επομένων ετών.
    Το σωματείο δύναται να δηλώσει στην αρμόδια οικονομική του εφορία ότι επιθυμεί να ασκεί οιαδήποτε άλλη παράλληλη, αλλά σχετική με τους πολιτιστικούς-αθλητικούς σκοπούς του, οικονομική δραστηριότητα εξαρτώμενη από Φ.Π.Α. και, για αυτή τη δραστηριότητα, δεν χάνει το μη κερδοσκοπικό του χαρακτήρα.

  • 8 Δεκεμβρίου 2016, 11:13 | ΠΡΟΔΡΟΜΟΣ ΤΣΟΛΑΚΙΔΗΣ

    Άρθρο 9

    Όχι στη σύσταση εμπορικών εταιρειών από αθλητικά Σωματεία..

  • 2 Νοεμβρίου 2016, 17:48 | ΠΕΤΡΟΣ ΚΙΝΤΟΣ

    Στην 1η παράγραφο και όσον αφορά το αντίτιμο εκμάθησης διευκρινίζεται ότι :»Η διάταξη δεν εφαρμόζεται στους αθλητές των αγωνιστικών ομάδων του Σωματείου». Είναι φρόνιμο να οριστεί η έννοια της «αγωνιστικής ομάδος» και να διευκρινιστεί, ηλικία αθλητών, πρωταθλήματα συμμετοχής, ή όποια άλλη παράμετρος.